@GrzybekLesny Teoretycznie w domu jest bezpieczniej zapoznawać się z psychodelikami, ale jak zwykle: to zależy. Jeśli masz w lesie dobrze znaną i odosobnioną miejscówkę, to możesz pokusić się o tripa w lesie. Myślę że doznania będą wtedy dużo lepsze, niż w znanych czterech ścianach, zwłaszcza jeśli ktoś nieporządny miałby niespodziewanie zawitać w twoje progi, a ty będziesz w stanie nieważkości.

Jest jednak parę ale:
- Na fazie możesz być dosyć 'rozlazły', nie wiedzieć do końca co chcesz robić. Dlatego lepiej to robić bez obecności osób postronnych, za wyłączeniem zaufanej persony, która będzie wiedzieć, że jesteś pod wpływem (lub sama będzie tripować razem z tobą). Chodzi tu o czysty komfort psychiczny, że możesz sobie pozwolić na nieszablonowe zachowania, bez konieczności pilnowania się.
- Jeśli najdzie cię ochota na eksplorację, to możesz się łatwo zgubić, bo wtedy coś takiego jak orientacja w terenie nie istnieje, a mapka w gpsie nic ci nie powie
- Jest ryzyko zgubienia jakichś cennych przedmiotów
- Nie ma kibla, a po zarzuceniu grzybów często ciśnie na dwójkę

@GrzybekLesny Jest to pierwsza podróż w ogóle na psychodelikach, czy tylko na grzybach? W jaką dawkę celujesz?

Mnie zawsze ciągnie do leżakowania, więc ten hamak może okazać się niezbędny, jeżeli się zdecydujesz na las ;)

Bojku, nie strasz, że to się może krzywdą jakąś skończyć :). Zrobię jednak tak, jak sugerujesz, zostanę w domu (mam też ładną parkową okolicę). Mieszkanie mam duże i bardzo je lubię, dobrze się tutaj czuję, więc wydaje mi się, ze to dobry pomysł. Dzięki za rady.

scalono - łysy

Dzięki za odpowiedź. Zostanę jednak w domu. Wiesz, jak ja ruszam w teren, to zwykle jak najdalej od siedzib ludzkich, śpię później w hamaku itd. Doszedłem już do takiego momentu, że ciemna puszcza już nie straszy ;), czuję się częścią tego, ale opisywana przez nas sytuacja jest trochę inna i ten mroczny, ciemny las może być trochę inny wtedy... trochę bardziej mroczny i ciemny ;)