Uhmmm...sama terapia farmakologiczna nie ma większego sensu. Trzeba zajrzeć w głąb siebie, by wiedzieć czego się od życia oczekuje. Rzadko jednak udaje się to nam zrobić bez czyjejś pomocy, dlatego często konieczna jest psychoterapia - w przypadku leków, depresji itp.
SSRI pomaga radzić sobie z emocjami, ale nie rozwiązuje naszych problemów. Bez psychoterapii zaburzenia zawsze będą powracać. No chyba, że ktoś ma zamiar łykać proszki do końca życia ...

Ostatnio wbiłem na izbę przyjęć do szpitala bo chciałem wyłudzić jakieś benzo (no np. relanium w dupcię) i powołuję się na to, że wczoraj skończył mi się klonazepam i trzesą mi się ręcę (po metamfetaminie akurat wówczas), dostałem diphergan i życzliwą odmowę czego innego i skierowanie do pobliskiego psychiatryka na izbę przyjęć.
Usłyszałem tą nazwę diphergan, później zapytałem lekarza co to za związek, nie chciał powiedzieć, jednak jest internet.
Może właśnie prometazyna byłaby dobrym lekiem? Ja 25mg bardzo fajnie odczułem będąc pod wpływem metamfetaminy(aż metamfetaminy chcę zaznaczyć!) więc co dopiero z trzeźwą osobą...

Jeśli padłą już ta propozycja tutaj to przepraszam - nie czytałem wątku.

Leki typu SSRI świetnie wygłuszają złe emocje, ale czy warto je brać całe życie? Świetnie zdadzą egzamin jeśli chodzi o depresję reaktywną, czyli tą, wywołaną jakimś konkretnym wydarzeniem, np. śmiercią bliskiej osoby.Lek pomoże pozbierać się i wygrzebać z tego najgorszego doła. Gorzej, jak ktoś jest takim cholernym neurotykiem jak ja - wtedy musi się liczyć że leki mogą towarzyszyć mu do końca życia :)Można też nauczyć się z tymi nawracającymi stanami depresyjnymi żyć - ja zawsze miałam skłonności do depresji, z każdej potrafiłam się jednak wygrzebać sama. Mój rodzaj depresji lekarka nazywa dystymią czy jakoś tak. Gdyby nie spotęgowało jej pewne wydarzenie w moim życiu - utrata kogoś dla mnie ważnego, też bym sobie poradziła sama, prędzej czy później. Czasami trzeba sobie pomóc lekami, wtedy, kiedy jest się już naprawdę na dnie.Nie warto jednak łykać proszków z lenistwa, dla wygody ( bo znajomy bierze i jest fajnie i życie jest łatwiejsze)
W każdym razie mi te maleństwo, zwane citalem, które towarzyszyło mi ponad rok, bardzo mi pomogło :)

Ja powiem tylko tyle - nie ma sensu ryć sobie głowy antydepresantami wedlug mnie. Duzo lepsza opcją jest branie Tramalu. On dziala antydepresyjnie i laczenie go z benzo daje takie wlasnie emocjonalny spokoj i zoobojętnienie.

Poprawa humoru - opio. Wygaszenie emocji - benzo/barbi. Poprawa nastroju i wygaszenie złych myśli - opio + benzo.