08 lipca 2018UJebany pisze:

Ćpać trza umieć.Unikać ciągów, nie windować sobie szybko tolerki np: w braniu benzo czy opio.Gdzie niektórzy potrafią z dnia na dzień zwiększać dawkę o 50 %.
Kazdy ma swój ulubiony drug i tego się trzymam.

25 października 2007jogurt pisze:

Ja, ponad cztery lata ćpania na karku, kiedy to było? Jak wtedy myślałem, wszystko było dla mnie podniecające, każda mysl o zmianie swiadomości. Kiedy juz sie nazmienia człowiek świadomości na wszelkie sposoby, powinien przestać ćpać i zacząć czerpać z doświadczeń. Nigdy nie uwazałem sie za uzależnionego ale nie dawno sie skapłem że nie bardzo pamietam najbliższy okres gdy nie cpalem dluzej jak 3 dni. Taraz poszło 2,5 tygonia z małymi odstepstwami niechcący. W ogóle ostatnich dwóch lat nie potrafie odtworzyć wcale, nawet mniej wiecej co robilem w danym miesiacu. A przecież to tylko 24 miesiące, wiele zdarzen ale nie zabardzo wiem kiedy, wiem tylko tyle że ćpałem, generalnie. Normalnie, ćpa sie, nie? Co za absurdalizm sie wkradł w moje zycie, dawniej mnie to bawiło, że wszystko jest smieszne i bez sensu. Teraz zastanawiam sie co straciłem przez ćpanie. Jest mnóstwo różnych zainteresowań, ale jest jedno takie które przesłania wszystko inne. Które jest pasją niezależnie od tego czy tego chcesz czy nie. To jak skakanie po wyszczerbkach w skale jakiegoś urwiska. Kazdy skok w dól to niesamowite przezycie, ale wspiąć sie z powrotem jest cieżko.

Najgorzej jest z umysłem, jest strasznie niestabilny. Raz jestem umysłem ścisłym raz humanistycznym, raz jara mnie to raz tamto. Pewnie to wina tych połączeń mózgowych po różnych dragach. Jeden drag pozmieniał to drugi tamto i wszystko jest rozregulowane w 3 pizdy. Nie wiem jak bede sie czuł za 2 godziny, chociaz bardzo rzadko źle sie czuje.

Nauczyłem sie kontroli nad własną psychiką, nad myślami, które rozwijam - tak to moje ulubione zajecie, myślenie, niewiele jest rzeczy do których mam taką motywacje i tyle zapału jak do myślenia. Wracając do kontroli, potrafie spłycic doła do poziomu zero i podkrecici radość na wysokie obroty, tego sie nauczyłem. To niedobrze bo nawet sie nie potrafie na nic wkurwić a powinienem juz dawno na lenistwo i brak motywacji.

Ktoś może myśleć że zajebiście jest przeciez tyle przezylem i teoretycznie w nic sie nie wjebałem. Tak to prawda, ale jedno ale - wjebałem sie w pieprzone ćpanie. Co robie przez 90% swojego czasu, może 95 nawet. Ćpam, a jak nie ćpam to myśle o ćpaniu. To jest tragedia, i weź to teraz odkręć jak juz nawet nie pamietam czasów sprzed ćpania, czym wtedy wypełniałem czas, co robiłem? Nikt tego kurwa nie wie. Życie? Całe 4 lata podporządkowane jebanemu ćpaniu i wszystkimi głopotami z tym związanymi. Cel? Kiedyś wystarczyło sie naćpać a teraz? Karykatura życia.

Nawet teraz jak robie detox to siedze na jakims popieprzonym ćpunskim forum. 4 lata wstecz sie nie cofne, próbowałem, do przodu isc prubuje ale to jest jak pieprzony muł, ruchome piaski z których cieżko wyjść.