@Lotnik69 kopiuję swój post dotyczący reboksetyny, ale w przypadku bupropionu jest ten sam mechanizm:

Podobno niektorzy to biora na adhd jak nie moga dostac sie do medikinetu? Chyba ze pomylilem z czyms z podobnie brzmiaca nazwa. Ja to kiedys bralem ale krotko w psychuszce chyba. Nie kojarze zeby byl jakikolwiek efekt. Ale ja tez nie mam stwierdzonego ADHD, raczej lęki i depresje. Ale nic to nie dawało i tak.
edit: Chyba pomylilem z buspironem. Jeśli tak to post zignorować i do wywalenia

Kolejne miesiące na 600 mg bupropionu (300 mg rano i po południu). Przerzuciłem się z policzka na sublingual. Odkryłem, że błona śluzowa pod językiem nie obrywa tak bardzo i w najbliższych latach zapewne nie wyrośnie mi rak płaskokomórkowy.

Ciężko mi powiedzieć jak bardzo mi to pomaga, ale funkcjonuję całkiem normalnie. Rzuciłem całkowicie palenie. Boję się odstawiać bupropion – jak mi się skończył i musiałem przetrwać dzień bez niego, czułem się zdecydowanie gorzej. Rozważam to jednak, bo efekty antycholinergiczne rzucają się wyraźnie na mózg, a w tym okresie życia muszę bardzo ogarniać. Ale czy będę ogarniał smutny, zmęczony i wycofany? A co jeśli antycholina rypie mi stopniowo mózg i po odstawieniu już się nie zregeneruje?

Próbowałem redukować bupropion i wdrażać MPH, ale zadziałał bardzo kapryśnie – w ogóle nie wypchnął mnie ku ludziom, nie zwiększył pewności siebie, nie mogłem się za Chiny skupić, nie miałem motywacji brać się wreszcie za projekty, których projektowanie projektowałem od miesięcy. Na Reddicie widziałem pozytywne opinie o takim połączeniu, ale coś tu nie stykło.

No cóż, na chwilę obecną nie ma tragedii, jest wręcz całkiem dobrze, ale mogłoby być lepiej.

Ja dopiero odczułem prawidłowe działanie jak podniosłem dawkę na 450 i w tej dawce to jest naprawdę świetny lek. Zniknęła depresja całkowicie i nie powraca co by się nie działo. Przepisany mam na adhd ale bardziej działa antydepresyjnie niż niweluje adhd. metylofenidat mi wgl nie podchodzi ale na bupropionie przynajmniej nie ma po nim takiego „zejścia”

Ja za to jak zwykle na zimę kiedy moje stany lękowe się pogarszają, muszę zrezygnować z suplementacji bupropionem :/
@DoN HedoN MPH wywołuje u Ciebie 'zejście'? :o a mniejszych dawek próbowałeś może? Ja lecę na 90mg na dobę MPH i nie powoduje absolutnie żadnego zejścia czy czegoś podobnego.

Jak wygląda picie GBL podczas kuracji?
3/4 wątku przeczytałem ale nie znalazłem satysfakcjonującej odpowiedzi. Jednego wieczoru jak poleje około 5ml w kilku dawkach to stracę efekt terapeutyczny?
Jeden drink powodował u mnie kaca x10 następnego dnia. Ewentualnie czy są jakieś sposoby aby się przed tym zabezpieczyć ? Dawka bupropionu to 150 bez dzielenia

Hej,
niedawno podjąłem się leczenia depresji, dostałem przepisany bupropion w dawce 150mg.
Przez ostatnie 4 lata dosyć mocno polubiłem się z opioidami, szczególnie z tramadolem i oksami.
Jak wygląda sprawa gdybym chciał sobie, powiedzmy, jeden wieczór umilić właśnie tramadolem/oksami?
Gdzieś w innym poście przeczytałem, że bupropion + opio = OK połączenie, tzn. nic ze sobą nie koliduje i niby bupropion nie ma wpływu na tramadol.
Jakie są wasze doświadczenia? Może ktoś z Was jest/był na bupropionie i się podzieli doświadczeniami z opio?
Z góry dzięki za odpowiedzi.

@cutmyself będę to powtarzał, ale może ktoś też posłucha tej zasady. Masz depresję, prawda? Lubisz się z opio, ale to nie jest wyjście z depresji, o czym pewnie wiesz. Jedynie chwilowa ulga. Dostałeś przepisany bupropion, żeby leczyć depresję. Wobec tego zakładam, że nie chcesz jej mieć. Rozumiem chęć wzięcia opio, jednak stanowczo odradzam. Moim zdaniem najpierw leczenie, potem ćpanie. Gratuluję Ci podjęcia walki z depresją, proszę nie zepsuj tego przez ćpanie. Ono tylko powiększy problem, z którego i tak ciężko wyjść. Powodzenia stary

na razie odkąd zacząłem brać bupropion to nie bralem opio ale codziennie o tym myślę, przez caly ten czas opio bylo jedynym sposobem na radzenie sobie z problemami i jedynym ukojeniem cierpienia, ciezko mi z dnia na dzien po prostu o tym zapomniec ale bede sie staral
dziekuje

@cutmyself
Musisz zrozumieć, że w tym przypadku opioidy nie są już tylko lekiem, ale są też tym, co - przynajmniej w pewnym stopniu - powoduje dolegliwość, to błędne koło.
I na leki patrz jako możliwość ustabilizowania organizmu po tylu latach zażywania opio, a więc nienaturalnego podbijania samopoczucia. Jeżeli depresja ma podłoże inne niż zachwianie równowagi organizmu, leki nie są wybawieniem bo maskują wyłącznie symptomy.