Geny, Panie geny :)

Pytanie, co jest lepsze - być alkusem ze słabym łbem, czy alkusem z mocnym.
Jeśli brać pod uwagę poziom dewastacji organizmu na różnysz płaszczyznach, to chyba lepiej pić mniej niż litr dziennie i normalnie funkcjonowac, bo wtedy masz szeroką bramę, by się doprowadzić na rasowe dno, że przepijasz DOM, rodzinę i kończysz na stricie.

Po czesci racja, niemniej znam sporo przypadkow, gdzie o wylocie na ulice, nie przesadzaly uzywki, a sytuacja rodzinna, rozwod, badz okolicznosci losowe, a ze jakos sie w takiej sytuacji wypada znieczulic, to nietrudno o pomylenie skutkow z przyczyna. Bycie alkoholikiem ze slaba glowa ma te podstawowa wade, ze wiekszosc przebiegu dalszego imprezy delikwent poznaje ze zdjec, na ktorych co prawda jest glownym bohaterem, ale o zerowym wplywie na kompozycje kadru

Od kiedy mam piniądz i dowód osobisty praktycznie nie rozstawałem się z alko na dłużej niż dobę - zawsze piwko po pracy, później dwa, później cztery. Z czasem odkrycie, że na pusty żołądek szybciej wchodzi . Dochodziły do tego małpeczki, chlanie pół nocy, kac gonił kaca. W szczytowym punkcie pandemicznym notorycznie wino i wysokoprocentowe trunki. W krańcowym stadium tej choroby dziwie się, że nie piłem na zakładkę, może ulżyłoby mi to w bólu otrutego organizmu. Permanentna sraka, ból głowy, układ gastryczny do wyjebania - ledwo szło przyswoić jakiś fast food, nie wspominając o zwykłym żarciu.

Na alko zawsze dobrze, muzyczka, instrument, fajeczki wchodziły jak miód (kac to jedno, a kac po wyjaraniu ramy szlugów to drugie). Przemyślenia, chęć do działania czy tam wdrażania jakiś ulepszeń do życia. Przez cały ten ciąg miałem łącznie miesiąc "przerwy" - dni w których nie wypiłem alkoholu.

Kluczowy moment był wieczór, w którym żadna ilość alko nie pomogła. Był po prostu smutek. Główny ciąg chlania został przerwany głównie dzięki pomocy terapeuty, cegiełkę dorzuciła też mmj. Picie dzień w dzień przez ponad 8 lat (i dłużej, ale zanim ten pociąg się rozpędził..) nie skończyło się u mnie żadnym doraźnym problemem zdrowotnym, morfologia wporzo, jakieś tam wskaźniki wątrobowe też cacy. Głowa pewnie już nigdy nie będzie tak kreatywna jak była, czasu straconego na picie w samotności też nie odzyskam. Moi kumple stracili pełnie zdrowia - powiększona wątroba, zapalenie. Podobno fest boli.

I teraz nie wiem jak mogłem tak żyć i jak to by się skończyło, gdybym nie zaciągnął hamulca. Wiem, że jak potknie mi się noga to droga do 4-5-6 browarów dziennie jest bardzo krótka, a tendencja wzrostowa - wykładnicza. Pod względem wyniszczenia fizycznego już lepiej dla takiego semi-amatorskiego poszukiwacza przygód wypada mj, jakby była tak dostępna jak alko (w piątek świątek na stacji benzynowej dobry wieczór poproszę domestos hejz ). Mentalnie na dłuższą metę i jedno i drugie wygładza fałdy mózgowe, co lepsze siekierka czy kijek?

Ja to po ostatnim 5 dniowym ciagu (2 wina dzienne lub butla rumu tankowane od rana) sama zgłosiłam się do szpitala psychiatrycznego. Tam nie chcieli mi dać benzo na moje spanikowane trzęsące się ciało - bo już miałam wizytę w psychiatryku tydzień wcześniej i wtedy dostałam benzo. Pomogło - teraz już nie chcieli. Dostałam jakąś chujowa hydroksyzynę i na domiar złego (chciałam zostać w szpitalu dwa dni aby głupot nie robić przy AZA) to po jednym dniu mnie wywaliło, powiedzieli, że nie mają miejsc więc mam spadać.

No to leżę w łóżku cała otrzeźwiała i spanikowana i… zastanawiam się czy by się do kogoś nie odezwać po chociaż jedną, dwie tabletki benzo (nie mieszkam w Polsce)
Przekichane mówię Wam. Kolejny ciąg. Przez ten sam powód - facet. Tym razem grubo poleciał bo mnie pobił, bo odkryłam zupełnym przypadkiem, że gadałby dwoma prostytutkami i chciał je do siebie na chatę.

To mi otworzyło oczy. Z nami koniec a ja muszę dojść do siebie. Mam nadzieje, że to dzisiaj tylko tam mnie potelepie bo ochujeje. Kuruje się jakimś kac drinkiem, hydroksyzyną, ale nie czuję poprawy.

Ale was widzę ładnie składa po maratonie.

Nie pije szósty dzień, piłem dość krótko bo 4 dni, wypiłem 11 Lechów i 4 razy 0.7, w sumie nie było źle, ale 4-5 dnia czułem się paskudnie i to dziwne bo właśnie tym razem piątego dnia miałem lęki, uciekałem od głośnych dźwięków i te chujowe skupianie się na czymś głupim i na dźwiękach, dobrze że już jest lepiej, ale sen nadal przerywany budzę się z 6-8 razy w nocy i rano i chodzę na szluga, niema poruwnania taki ciąg z piciem dwutygodniowym ale teraz widzę jak mocno chrzani to sen, Gabę, oraz dezorganizuje zycie aha i wątroba mnie boli i trzustka

@Lujo
Jeśli boli Cię wątroba i trzustka to zapierdalaj do lekarza, zrób sobie pełne spektrum krwi + próby wątrobowe.
Możliwe, że już masz toksyczne uszkodzenie wątroby, a to rzutuje na wiele, innych rzeczy oraz funkcji w organizmie.
Wróciłem właśnie z Polski, byłem tam prywatnie, latając po lekarzach no i powiem jedno: nie jest dobrze.
Dostałem tonę leków, wspomagaczy + masę innych leków, ale co z tego, skoro nie mogę przestać pić?
Uważaj na siebie, zadbaj o siebie, daj sobie pomóc i nie daj się wciągnąć w iluzję „bezpiecznego” picia, bo coś takiego nie istnieje.
Nawet najmniejszy kieliszek to już jest de facto „seppuku”, ale przy użyciu wykałaczki, zamiast samurajskiego sztyletu.
Trzymam za Ciebie kciuki, powodzenia

Podobno wątroba nie może boleć.

No wątroba jak i mózg i płuca są pozbawione receptorów tzw bólu- co jest swoją drogą korzystne bo ułatwia nam funkcjonowanie ale i też nie korzystne bo wielu ludzi ma chroniczne stany zapalne w tych organach i nawet o tym nie wiedzą, a stan zapalny mózgu utrzymujący się dłuższy czas jest bardzo niebezpieczny dla psychiki.

Wątroba sama w sobie nie boli, ale jak puchnie to uciska na inne tkanki wokół niej, które już mają receptory czuciowe, dlatego powstaje uczucie "bólu wątroby".