Każdy narkoman zaczynał od...cukru

Znacie to powiedzonko: "Jestem uzależniony od cukru.". I oto badanie wykonane przez psychologów z Princeton University wskazuje na to, że takie uwarunkowanie może być rzeczywiście formą uzależnienia, posiadając pewne podobieństwa z charakterystyki uzależnienia od dragów.

Mimo, że termin "uzależnienie od cukru" czesto pojawia się w kolorowych czasopismach i telewizji, naukowcom nie udało się wykazać, że cos takiego jak uzależnienie od cukru naprawde istnieje, powiedział neurolog Bart Hoebel, który prowadził badanie. Hoebel i jego koledzy badali szczury, które uwarunkowano na cukier i odkryli, że występują u nich typowe objawy odstawienia, włączając "trzęsionkę" i zmiany w biochemii mózgu, kiedy zablokowano efekty, jakie wywołują słodycze. Są to objawy podobne do tych, które wywołuje odstawienie narkotyków.

Cukier, jak powiedział Hoebel, aktywuje produkcję naturalnych opioidów w mózgu. "Myślimy, że jest to kluczowy element procesu uzależnienia," powiedział. "Mózg zostaje uzależniony od swoich własnych opioidów, tak jak uzależnił by się od morfiny czy heroiny. Narkotyki wywołują silniejszy efekt, ale jest to w istocie ten sam proces."

Hoebel podkreślił, że w uzależnieniu zawiera się więcej elementów niż tylko nadmierne spożycie i syndrom odstawienia, i że bedą potrzebne dalsze badania, by uzupełnić obraz tego procesu, a także, że nie jest jasne, jak bardzo odkrycia te odnoszą się do ludzi.

W badaniu tym najbardziej wartościowe jest to, powiedział Hoebel, że ukazuje ono zwierzęcy model uzależnienia od cukru, pozwalając naukowcom na dokładniejsze zgłębienie połączeń między zaburzeniami jedzenia, a fizjologią mózgu.

Biorąc pod uwagę sytuację ludzi bezsilnych wobec pokusy cukru, nie jest jasne, jak te odkrycia mogą pomóc, zaznaczył. "Niestety, leczenie uzależnień jest bardzo trudne," powiedział. "Ale zmienia się to, jak taka osoba ją postrzega. Przenosi ją ze świata słabości woli do świata zaburzeń typu uzależnienie.

Badania Hoebela zostały opublikowane w czerwcowym numerze Obesity Research. Jego współautorami byli absolwenci Carlo Colantuoni, Joseph McCarthy, Caroline Patten i Andrew Chadeayane, badacz-gość Pedro Rada i student ostatnich lat Nicole Avena.

"Myślę, że wyniki są interesujące i ekscytujące oraz dają nowy punkt widzenia na nadmierne jedzenie," powiedział Harry Kissileff, psycholog i specialista w żywieniu ludzi z Columbia University. Kissileff zgadza się, że szczury Hoebela to dobry model, ale powiedział, że byłby ostrożny przy wrzucananiu cukru do tej samej szufladki co narkotyki.

"Faktycznie, systemy kontrolujący przyjmowanie pokarmu i uzależnienie gdzieniegdzie się zazębiają," powiedział Kissileff, "Nie jestem jednak pewien czy to rzeczywiście czyni jedzenie uzależniającym."

W swoich eksperymentach, Hoebel i koledzy, w swoim laboratorium warunkowali szczury na cukier odstawiając je od jedzenia na 12 godzin w czasie, gdy szczury spały, aż do pory sniadaniowej, a nastepnie dawali im pożywny pokarm oraz wodę z cukrem. Zwierzęta stopniowo zwiększały spożycie cukru, aż je podwoiły, pochłaniając wiekszość w ciągu pierwszej godziny odkąd był dostępny.

Kiedy badacze w gwałtowny sposób wycofali część szczurzej diety zawierającą cukier, zwierzęta wykazywały takie objawy jak szczękanie zębami, typowy objaw odstawienia. U niektórych zwierząt naukowcy poza odstawieniem cukru zastosowali dawke leku blokującego receptory opioidowe w mózgu. U tych szczurów, poza szczękaniem zębami, zaobserwowano niepokój i odwrócenie naturalnego bilansu substancji chemicznych w systemie nagrody w mózgu.

Zwierzęta żywione zwykłym jedzeniem bez cukru które otrzymały bloker receptorów opioidowych nie wykazywały żadnych objawów odstawienia. Zwierzęta, które otrzymywały stałą dietę z pożywienia i wody z cukrem bez warunkowania także nie wykazywały objawów odstawienia.

"Wniosek jest taki," powiedział Hoebel, "że niektóre zwierzęta i niektórzy ludzie mogą stać się zbytnio zależni od słodkich pokarmów, szczególnie, jeśli od czasu do czasu zaprzestają jedzenia i potem objadają się. Może być to związanie z takimi zaburzeniami jedzenia jak bulimia."

Hoebel zauważył, że jego szczury powinny być raczej nazywane "zależnymi od cukru", niż "uzależnionymi", ponieważ nie dowiódł jeszcze, że wykazuja wszystkie elementy które składają się na definicję uzależnienia, która składa się z trzech części: typ zachowania, charakteryzujący się zwiększającym się spożyciem i zmianami w biochemii mózgu, objawami odstawienia i dalszymi zmianami w biochemii mózgu w wyniku deprywacji i, po trzecie, oznaki pragnienia i nawroty, gdy efekty odstawienia mijają. Eksperymenty w laboratorium Hoebela wykazały zgodność z dwoma pierwszymi punktami definicji, eksperymenty będące w toku zgłębiają pragnienie i nawroty u szczurów. tłumoczenie: agquarx