Zakaz używania telefonów i grania w gry wideo, pobudka o 5:30 i nauka Vovinam, wietnamskiej sztuki walki - tak wygląda rzeczywistości w wietnamskiej szkole dla nastolatków uzależnionych od internetu i gier komputerowych - pisze AFP.
Zakaz używania telefonów i grania w gry wideo, pobudka o 5:30 i nauka Vovinam, wietnamskiej sztuki walki - tak wygląda rzeczywistości w wietnamskiej szkole dla nastolatków uzależnionych od internetu i gier komputerowych - pisze AFP.
Szkoła znajduje się na przedmieściach miasta Ho Chi Minh (dawny Sajgon). Zajęcia odbywają się w Instytucie Badań na rzecz Vovinam i Rozwoju Sportu (IVS).
Nauka Vovinam - jak czytamy w materiale AFP - wymaga kontrolowania swojego ciała i emocji, co ma być przydatne w walce z uzależnieniami od urządzeń elektronicznych. Vovinam to sztuka walki stworzona w 1930 roku, w której wykorzystuje się elementu kung fu i innych azjatyckich sztuk walki.
W Wietnamie dostęp do smartfonów ma 30 proc. z 93 mln mieszkańców. Co drugi mieszkaniec kraju ma dostęp do internetu - wylicza AFP.
Psychiatra dziecięcy Lam Hieu Minh przyznaje, że liczba nastolatków uzależnionych od internetu w Wietnamie rośnie. Osoby takie mają problemy natury psychicznej - ataki lęku, zaburzenia snu, problemy ze skupieniem, u niektórych pojawia się depresja i zaburzenia łaknienia.
- Ćwiczenia fizyczne, takie jak nauka sztuk walki to dobre rozwiązanie dla dzieci, które pomaga im żyć zdrowiej i poznawać przyjaciół - podkreśla Minh.
W IVS, instytucji stworzonej w 2009 roku, terapię przechodzą dzieci w wieku od 13 do 19 lat. W instytucie terapię przechodzi ok. 1000 Wietnamczyków. Czesne wynosi ok. 330 dolarów miesięcznie. Nastolatkowie, którzy trafią do ośrodka mają prawo do jednego spotkania z rodzicami w miesiącu.
Nastolatkowie w IVS mają ściśle zaplanowany cały dzień - od pobudki o 5:30 do ciszy nocnej zaczynającej się o 10.
Zastępca dyrektora IVS Dang Le Anh mówi, że nauka sztuk walki sprawia, że nastolatkowie "pozbywają się starych nawyków i lenistwa". - Wojskowa dyscyplina i sztuki walki pomagają uczniom stawać się coraz lepszymi - dodaje.
Spokój, cisza, własny pokój.
Chciałem się z Wami podzielić moimi spostrzeżeniami na temat DXM. Kiedyś przeczytałem w Trip Raportach podsumowanie THC (co i jak) i właśnie coś takiego chciałem napisać ale o DXM.
Ważę 96 kg. Piszę ten raport mając za sobą długi, wolny i pozbawiony zajęć dzień z DXM. Wchłonąłem go dzisiaj 300 mg około 7 rano, dorzuciłem 200mg około 19.00 i około 200 mg o 1:00 w nocy.Rano wypaliłem 3 małe jointy MJ (takie po 3 cm).
Bardzo pozytywne nastawienie do nadchodzącego przeżycia. Radość z możliwości spróbowania LSD po raz pierwszy.
- Finally! Wreszcie, udało się!
- Ale co, o czym Ty gadasz?
- No, przeżyłem coś, czego od dawna zawsze chciałem.
- Człowieku, ja Ciebie totalnie nie rozumiem. Może wytłumaczysz?
- Okej. Usiądź. Opowiem Ci bajkę...
- Czy ja Ci wyglądam na dziecko?
- Nie... ale chciałeś, żebym wytłumaczył.
- No dobra, dobra, już. Gadaj. ,,Dawno, dawno temu..."
- Nie. Wcale nie tak dawno. Wczoraj.
- Ghhh... ,,Za górami, za lasami?..."
- Nie. U ziomka na działce.
- Co to, kurwa, za bajka jest?
Latanie po lesie w ciepły, choć grudniowy dzień z dwoma ziomkami. Byłem przygotowany na jedzenie 25I-NBOME, a że miałem miłe wspomnienia z 25B-NBOME, to byłem bardzo pozytywnie nastawiony.
Na ten dzień czekałem bardzo długo. Od mojej ostatniej psychodelicznej podróży minęło grubo ponad pół roku, więc zdążyłem zatęsknić za kolorami, fraktalami, wyginaniem wszystkiego wokół i abstrakcyjnym myśleniem. Niebawem pojawiła się okazja - mój kumpel P. miał przywieźć kilka kartonów z odległych krain i zaproponował wrzucenie tego razem. Do zabawy zwerbowaliśmy M., który po moich licznych opowieściach również poczuł chęć przeżycia kwasowej przygody, a także drugiego ziomka, który z pewnych przyczyn nie mógł się zjawić, więc ostatecznie fazowaliśmy we trzech.
morale: chujowe okoliczności: zbyt skomplikowane żeby tu pisać
Dobra, dosyć pierdolenia! moja (nie)przygoda zaczęła się pewnego sobotniego wieczoru kiedy to pod wpływem kilku piw wypitych z... komputerem zabrałem pieska na spacer i poszedłem do świątyni gimnazjalnych ćpunów... apteki.
-"Dzień dobry, mogę czymś pomóc?" - spytała farmaceutka
-"Poproszę 5 saszetek tantum rosa" - wyszeptał podchmielony placebo.
-"a czy to nie jest..."
-"tak... mama wstydziła się przyjść" - przerwał jej placebo
