Zastanawiasz się, jak w praktyce ma wyglądać uprawa marihuany? Nie ma to nic wspólnego z "trawką" z parapetu w akademiku.
Partia Pawła Kukiza chce marihuany medycznej. Poseł Marzec już w lutym przedstawił projekt ustawy, która zapewniłaby chorym nie tylko dostęp do leków, ale także możliwość hodowli na własny użytek. Jak wyglądałoby to w praktyce?
Lecznicza marihuana to paliwo polityczne partii Pawła Kukiza. Projekt o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w Sejmie leży od lutego, a niedawno wrócił z "zamrażarki". Zastanawiasz się, jak w praktyce ma wyglądać uprawa marihuany? Nie ma to nic wspólnego z "trawką" z parapetu w akademiku.
Jeżeli marzy ci się hodowla marihuany, zgodnie z zasadami proponowanymi przez klub Kukiza musisz być chory, albo chcieć pomóc chorym. Zezwolenie dostaliby konkretny pacjent, grupa pacjentów lub instytucja, taka jak fundacja prowadząca działalność na rzecz pacjentów, organizacja społeczna, a także jednostka naukowa.
Chorych nikt by nie szukał. Zainteresowani musieliby złożyć w inspektoracie farmaceutycznym wniosek, ale to nie wszystko.
PROJEKT USTAWY o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Kukiz'15)
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 na potrzeby wskazanej imiennie osoby lub grupy osób uczestniczących w terapii może uzyskać osoba fizyczna będąca pacjentem, opiekunem prawnym lub faktycznym pacjenta, fundacja prowadząca działalność na rzecz pacjentów lub organizacja społeczna na rzecz swoich członków, a także jednostka naukowa w ramach działalności statutowej, które spełniają warunki określone przepisami niniejszego rozdziału
Z hodowlą na terapię nie ma żartów. Trzeba byłoby także udowodnić, że rzeczywiście potrzebuje się takiego środka, a także, że ma się warunki do wysiewu, zbioru i przechowywania, które uniemożliwiają dostęp osobom nieupoważnionym. A także zapewnić pracownikom ministerstwa ewidencję.
Medycznej trawki nie można byłoby wysiewać na własną rękę. Nad tym, czy wszystko jest w porządku czuwałby zatrudniony pracownik, kontrolujący zgodność uprawy z zasadami ministerstwa. Alternatywnie konieczna byłaby współpraca z jednostką naukową. Aha, nie ma nic za darmo. Wydanie zezwolenia byłoby płatne!
Zezwolenie dotyczyłoby upraw w konkretnym miejscu i wydawane byłoby maksymalnie na rok. Nigdy nie wspomina o górnym limicie produkcji, więc w praktyce to na jakiej powierzchni hodowałbyś swoje remedium, wynikałoby z tego ile go faktycznie potrzebujesz. A to określiłby twój lekarz. I od tego momentu obaj bylibyście na oku władzy, a ty stałbyś się trochę królikiem doświadczalnym.
Lekarz prowadzący leczenie na bieżąco spisywałby dokumentację, z uwzględnieniem stosowania marihuany. Ta zawiera m.in. ewidencję zużycia i zapotrzebowania, a także źródeł zaopatrzenia. Podstawą projektu jest rozbudowana platforma internetowa, w której należy niezwłocznie informować o niepożądanych efektach terapii. Trawka zaszkodziła? Natychmiast trzeba poinformować o tym system.
PROJEKT USTAWY o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Kukiz'15)
W przypadku wystąpienia w ramach terapii ciężkiego niepożądanego działania produktu leczniczego lub działań niepożądanych spowodowanych przez zastosowane przetwory konopi lekarz prowadzący obowiązany jest, niezależnie od obowiązków wynikających z odrębnych przepisów, zgłosić do rejestru szczegółowe informacje na temat zdarzenia w ciągu 24 godzin od powzięcia informacji, a organ prowadzący rejestr niezwłocznie zamieszcza informację w odpowiednim wykazie.
Przerób ziela i żywicy nie wymagałyby odrębnego zezwolenia. Terapia uprawniałaby także do posiadania marihuany na własny użytek. To ile byś jej zażywał zależy tylko od lekarza. Projekt normuje tylko kwestie techniczne.
Jeżeli terapię umilałbyś sobie seansami serialu "Weed" i przyszłoby ci do głowy, by połączyć powrót do zdrowia z zarobkiem - nie ma mowy. W kwestii formalnej, hodowla nie może być przedmiotem działalności gospodarczej. W kwestii praktycznej, nie ma także mowy o nadwyżkach.
ZAŁĄCZNIK NR 1 do uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
Osoba taka ma obowiązek przekazać je Policji do zabezpieczenia i zniszczenia w trybie art. 34 ustawy – w tym zakresie obowiązki może przejąć jednostka naukowa, organizacja pacjentów. Zezwolenie wydaje się na czas oznaczony – WIF może wydać zezwolenie tylko na czas kuracji.
Jeżeli nagle okaże się, że rośliny z jakichś powodów są ci niepotrzebne, albo po zakończeniu terapii zostaniesz z zapasem krzaczków, natychmiast będziesz musiał zadzwonić na policję. Funkcjonariusze przyjadą i zabezpieczą twoje plony. Co stanie się z nimi później - projekt nie precyzuje. Prawdopodobnie zostaną zniszczone.
Medyczne konopie już w zasadzie zostały włączone do terapii polskich pacjentów, największym problemem jest jednak ich dostępność i czas oczekiwania. Takie środki, jeżeli są niezbędne dla pacjenta i nie zostały zarejestrowane, można sprowadzać w ramach importu docelowego. W przypadku leczenia m.in. padaczki lekoopornej i stwardnienia rozsianego ministerstwo zgodziło się na refundację.
Sprowadzenie do kraju produktu leczniczego z krajów Unii Europejskiej trwa zazwyczaj od kilku dni do około 3 tygodni. Bez potrzeby występowania o import docelowy dostępny jest jeden lek na bazie marihuany, to Sativex stosowany u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, łagodzący napięcie mięśniowe.
W dyskusji często mówi się o marihuanie jako środku leczniczym. Według zwolenników konopie mają być pomocne w terapii stwardnienia rozsianego, a nawet na onkologii. W rzeczywistości jednak marihuana nie tyle leczy, co łagodzi symptomy – na tę kwestię zwraca uwagę także projekt Kukiz'15
Niedawno polscy onkolodzy przedstawili oświadczenie, zgodnie, z którym marihuana w terapii nowotworów pomaga głównie w zmniejszaniu niepożądanych efektów, takich jak nudności związane z chemioterapią. Zastrzegli także, że lecznicze właściwości nie zostały potwierdzone badaniami, a preparatów nie zarejestrowano w tym wskazaniu nigdzie na świecie.
Las łąka i chatka nad stawem.
Luty 2020 , poniedziałek tuż po sobotniej studniówce, zerkam na telefon wiatr i brak optymistycznych prognoz.
Lecz to nie prognoza pogody trzyma mnie w napięciu, to myśl o tym dniu na, który czekałem.
Pierwsze doświadczenie psychodeliczne, a role główne grają PsilocybeCubensisMexican wyhodowane z growboxa.
Ta myśl, doświadczenie tego co inni opisywali, a jednocześnie obawa, mimo to pierwsze skrzypce grała ekscytacja na nowe doświadczenie .
Spokojne i leniwe popołudnie spędzone samotnie w mieszkaniu. Uczucie znużenia.
Jakiś czas temu przydarzył mi się zupełnie psychodeliczny trip na trawie. Wiem, że większość ludzi nie reaguje w taki sposób na THC. Ja jednak jestem wrażliwy na ten aspekt działania tej substancji i podobne przeżycia zdarzały mi się już wcześniej (choć nie o takiej sile). Druga rzecz to moja tolerancja – mało palę, co jeszcze bardziej podbija moją naturalną wrażliwość. Trzecia rzecz to farmakoterapia – brałem wtedy już od miesiąca 10 mg escitalopramu dziennie. Nie bez znaczenia pewnie jest też fakt, że mam za sobą doświadczenia z „prawdziwymi” psychodelikami.
Nastawienie mega pozytywne, poza nami nikogo nie ma w mieszkaniu, oczekiwaliśmy czegoś przyjemniejszego niż zwykle.
ZA CHWILKĘ UZUPEŁNIENIE
Piątek wieczór, urodziny, zacisze swojego mieszkanka na wsi. Nastawienie pozytywne, byłem ucieszony, że znalazłem bardzo dużo ładnych muchomorów w lesie. Oryginalnie chciałem sprawdzić ile jest substancji aktywnych w blaszkach, bo zwykle je odcinam, żeby lepiej się suszyły.
Generalnie ostatnio sporo czytałem o muchomorze, między innymi o kwasie ibotenowym, jego działaniu psychoaktywnym (zasadniczo przeciwne do muscymolu, bo jest agonistą receptora NMDA, a nie GABA), a także o metodach przeprowadzania dekarboksylacji owego do muscymolu. Akurat miałem zbiory i w celu ułatwienia suszenia usunąłem blaszki z ok 20-30 sztuk – prawie cały 2-litrowy garnek. Chciałem przekonać się ile jest substancji aktywnych w blaszkach, więc wrzuciłem do garnka, zalałem wodą, dodałem trochę soku z cytryny (katalizator reakcji).
