Sądy niekiedy nie rozróżniają stanu po zażyciu i pod wpływem środka odurzającego. Taki błąd wytknął w kasacji Rzecznik Praw Obywatelskich, a Sąd Najwyższy przyznał mu rację i uchylił wyrok sprzed ośmiu lat. Rozróżnienie tych stanów stanowi jednocześnie rozgraniczenie pomiędzy odpowiedzialnością karną a wykroczeniową.
Sądy niekiedy nie rozróżniają stanu po zażyciu i pod wpływem środka odurzającego. Taki błąd wytknął w kasacji Rzecznik Praw Obywatelskich, a Sąd Najwyższy przyznał mu rację i uchylił wyrok sprzed ośmiu lat. Rozróżnienie tych stanów stanowi jednocześnie rozgraniczenie pomiędzy odpowiedzialnością karną a wykroczeniową.
Mężczyzna został skazany w 2014 r. przez sąd rejonowy na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za prowadzenie auta po użyciu środka odurzającego.
Orzeczono też środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres roku oraz świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 zł.
Wyrok zawierał także rozstrzygnięcia co do pozostałych przypisanych czynów kwalifikowanych z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Kara pozbawienia wolności orzeczona za czyn z art. 178a par. 1 k.k. została następnie objęta karą łączną w wymiarze roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata.
Od tego wyroku kasację wniósł Rzecznik Praw Obywatelskich. Zaskarżył go w całości, na korzyść skazanego i zarzucił "rażące i mające istotny wpływ na treść skarżonego wyroku naruszenie prawa materialnego, tj. art. 178a par. 1 k.k., polegające na skazaniu mężczyzny na podstawie powołanej regulacji ustawy karnej, mimo że znamię czynu przypisanego skazanemu w kwestionowanym wyroku, w postaci "znajdowania się w stanie po użyciu środka odurzającego", nie wyczerpuje znamion przestępstwa stypizowanego w art. 178a par. 1 k.k.". W oparciu o powyższy zarzut kasacyjny wniósł o:"uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w W. i umorzenie w tej części postępowania.
Sąd Najwyższy uznał kasację RPO za oczywiście zasadną. Doszło bowiem w tej sprawie do rażącego naruszenia prawa, opisanego w zarzucie kasacyjnym, które to naruszenie miało istotny wpływ na treść wyroku.
Rzeczywiście mężczyźnie przypisano czyn kwalifikowany z art. 178a par. 1 k.k., opisany w sposób, który nie realizuje znamion tego typu czynu zabronionego.
Od samego początku postępowania, tj. od wszczęcia dochodzenia przez postanowienie o przedstawieniu zarzutów aż do wyroku zaskarżonego kasacją w tej sprawie opis czynu kwalifikowanego z art. 178a par. 1 k.k. zawierał znamię "znajdowania się w stanie po użyciu środka odurzającego". Tak opisany stan związany z zażyciem środka odurzającego nie mieści się w ramach znamion typu czynu zabronionego z art. 178a par. 1 k.k., którym jest wyłącznie stan znajdowania się "pod wpływem" środka odurzającego.
Jednocześnie prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie "po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka" realizuje znamiona wykroczenia z art. 87 kodeksu wykroczeń.
Rozróżnienie stanu "po użyciu" i "pod wpływem" środka odurzającego stanowi jednocześnie rozgraniczenie pomiędzy odpowiedzialnością karną a wykroczeniową. Pomiędzy znamionami przestępstwa z art. 178a par. 1 k.k. a wykroczenia z art. 87 par. 1 k.w. różnica sprowadza się do stopnia intoksykacji alkoholem lub środkiem odurzającym.
Jednocześnie zauważył Sąd Najwyższy, że stan po użyciu środka podobnie działającego do alkoholu jest równoznaczny jedynie ze znajdowaniem się tego środka w organizmie. Natomiast jego użycie nie oznacza jeszcze realnego wpływu zażytego środka na zdolności psychomotoryczne kierowcy (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2011 r., V KK 398/10).
Nie ma więc możliwości, aby czyn opisany jako prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie "po użyciu" środka odurzającego kwalifikować jako przestępstwo z kodeksu karnego.
Uwzględniając taki opis czynu zabronionego mężczyzna, powinien on odpowiadać za wykroczenie, co jednak nie jest już możliwe, z uwagi na przedawnienie karalności tego wykroczenia (art. 45 par. 1 k.w.).
LINIA ORZECZNICZA: Przedawnienie karalności wykroczenia a uchylenie prawomocnego wyroku >
Uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie kary za czyn z punktu 1 sentencji wyroku, wchodzącej w skład kary łącznej, oznacza równocześnie rozwiązanie węzła kary łącznej.
Sygnatura akt IV KK 666/21, wyrok Izby Karnej SN z 26 stycznia 2022 r.
Bylem na transowej imprezce techno, dosc duzy klub, osob w sam raz, raczej
bez dresiarstwa.
Zapodalem standardowy zestaw - setka fety na pobudzenie przed wyjsciem (nie
przepadam za amfa, za bardzo mnie meczy), tuz przed wejsciem tabletka
ecstasy - zielona koniczynka.
Zaczalem sie powoli wkrecac w impreze, tanczyc, po jakiejs godzine bylo mi
juz calkiem przyjemnie, MDMA zrobilo swoje.
Wszystko bylo normalnie az do momentu gdy wpadlismy na pomysl ze warto by
Spotkanie z jedną z najbliższych mi osób, w dodatku także psychonautą biorącym udział w ceremonii. Chęć wspólnego przeżycia czegoś wspaniałego i dającego samahdi. Ostatnimi czasy psychodeliki i tematy krążące w około ich stały się istotnym elementem mojej osobowości. Pozwoliły mi dostrzec zagłębione w nieświadomości problemy rzutujące na moje zachowanie w dorosłym życiu. Była to także chęć sprawdzenia siły DPT z iMAO. Z mojej strony chciałem by było to odświętne szamańskie doświadczenie. Duży wpływ na mnie miało zażyte wcześniej LSD i fakt przeczytania Tybetańskiej Księgi Umarłych.
Do mojego przyjaciela przyjechałem pociągiem. Odebrał mnie w te wczesne popołudnie z dworca i chwilę później już rozsiedliśmy się w herbaciarni na miłych pufach i zajęliśmy rozmową w oczekiwaniu na białą herbatę. Wymieniłem z nim kilka zdań na temat LSD zjedzonego kilka dni wcześniej oraz oczekiwania związane z połączeniem ruty z DPT. Podczas picia herbaty omówiliśmy też czytane przez nas namiętnie książki Grofa czy raport Strassmana z badań nad DMT. Ustaliliśmy, że podjedziemy do znajomego po zielsko i następnie zajmiemy się już tylko sednem doświadczenia.
Klimatyczna muzyka, pozytywne nastawienie.
Zacznę od tego co to jest "czaj" nie każdy musiał o tym słyszeć, w więzieniu tak nazywa się napar z dużej ilości herbaty, często dodawany był jeszcze tytoń i kawa, więźniowie z powodu braku dostępności używek kombinowali jak mogli i ktoś kiedyś wymyślił czaj. Teina czyli tak na prawdę kofeina z herbaty.
Na wszelich portalach ludzie słyszeli coś tam, kolega powiedział, kumpel ojca, niektórzy próbowali lecz mieli niemiłe doświadczenia spowodowane wymiotami. Po wielu próbach znalazłem własną wersję tej używki która daje pożądany efekt i przy okazji nawet jest smaczna.
Zawsze pozytywne nastawienie i oczekiwania. Im "dalej w las", tym większy wpływ na mój stan psychiczny. Myśl przewodnia - jakoś to będzie. Brałem zarówno sam, jak i ze znajomymi. Najczęściej z dziewczyną. Plenery, kluby i mieszkania.
Przedstawiona poniżej historia, ku mojemu nieszczęściu, wydarzyła się naprawdę. Nie będzie ona nadzwyczajna, wręcz przeciwnie - często się zdarza. Tekst ten, ma na celu nakłonić przyszłych użytkowników różnych stymulantów (przede wszystkim różnego rodzaju dronów) oraz tych którzy jeszcze kontrolują uzależnienie (lub tak im się wydaje), aby jeszcze kilka razy zastanowić się nad rodzajem substancji, którą wybrali. Zatem nie będzie tu opisów działania, przeżyć pod wpływem, czy sytuacji w których przyjmowałem dane narkotyki.
