Policjanci wykryli i zlikwidowali w weekend plantację konopi indyjskich, którą w przydomowym ogródku pod Pobiedziskami prowadził mieszkaniec Poznania. Policjanci znaleźli w jego ogródku 700 dorodnych krzaków konopi rosnących w tunelu pod folią
Policjanci wykryli i zlikwidowali w weekend plantację konopi indyjskich, którą w przydomowym ogródku pod Pobiedziskami prowadził mieszkaniec Poznania. Policjanci znaleźli w jego ogródku 700 dorodnych krzaków konopi rosnących w tunelu pod folią.
Policjanci podczas rutynowego patrolu zdobyli informację, że na terenie działek w miejscowości Kowalskie w okolicy Pobiedzisk znajduje się uprawa konopi indyjskich. Podczas poszukiwania właściwej posesji funkcjonariusze zwrócili uwagę na jedną z działek rekreacyjnych. Była ogrodzona szczelnym i wysokim płotem. Przy domku letniskowym stały doniczki z krzewami przypominającymi konopie indyjskie. Podczas przeszukania policjanci natrafili na tunel foliowy w którym znajdowała się plantacja tych roślin. Okazało się, że było ich ponad 700 krzewów. Z takiej uprawy możliwe by było uzyskanie marihuany o czarnorynkowej wartości kilkuset tysięcy złotych. Krzewy konopi zostały zabezpieczone w policyjnym magazynie a próbki zostaną poddane badaniom chemicznym. Policjanci, którzy prowadzą tę sprawę ustalili kto jest właścicielem plantacji. Okazał się nim 47-letni Piotr C. z Poznania. Mężczyzna był w przeszłości kilkakrotnie notowany za kradzieże i łączony jest ze środowiskiem złodziei samochodowych. Za nielegalną uprawę konopi indyjskich grozi kara do 2 lat pozbawienia wolności.
Lipiec, od dawna planowany wyjazd do Amsterdamu. Nastawienie psychiczne baardzo dobre, gdyż udało się zgrać w terminie 21 osób, z których prawie każda dojeżdżała z innej części Europy. Samo powodzenie takiej misji dawało mnóstwo pozytywnej energii. A uliczki, ludzie i coffeshopy tylko wzmocniły efekt ;)
Raport spisany na świeżo w formie dziennika-wspomnień, zaraz po powrocie do domu. Jest bardzo szczegółowy, zawiera dużo nieistotnych informacji. Pierwotnie był to opis jedynie tego co sam zapamiętałem. Później uzupełniony w oparciu o relacje innych uczestników wyprawy oraz zdjęcia, dzięki którym odtworzyłem przebieg około 50% sytuacji, których nie pamiętałem.
CZWARTEK
Dwaj przyjaciele u boku, Sudety, zima, lekki stresik, rozluźnienie
Śnieg skrzypiał, a buty łamały lód, który zbudował się wokół źdźbeł trawy. Marcin wypił zupkę instant z meksykańcami już 20 minut temu. Zbliżyliśmy się do stawu, w którym w lato gnieżdżą się łabędzie i stroszą pióra na każdego, kto znajdzie się zbyt blisko ich gniazda. Teraz był cały skuty lodem po paru dniach mrozu sięgającego -16°C. Kamil kucnął przy brzegu i zjadł swoją działkę, jemu smakują. Ja musiałem zalać je herbatą, dopiero wtedy mnie nie skręca od aromatu. Czekając aż się zapażą wbiłem się na lód. Straszył mnie pękając lekko, ale był na tyle gruby, że nie pękł.
cisza i spokój
W poprzednim TR pisałem o tym, że Tramal na mnie w ogóle nie działa. Nie poddawałem się i próbowałem dalej. Zjadłem do końca opakowanie 50 tabsów po 100 mg w odstępie około 3 tygodni. Coraz częściej zaczyałem odczuwać pozytywne sprawy związane z tym specyfikiem. Raz nawet miałem bardzo silną fazę po wzięciu zaledwie 300 mg. Dziś stwierdzam, że tramal daje odseparowanie od problemów, znieczulenie myślowe, obojętność, która tak mi jest potrzebna.
Przebieg dnia dzisiejszego:
17.00. Pogryzłem 400 mg tramalu retard i popiłem piwem.
Miejsce: drewniana dacza w Roztoczańskim Parku Narodowym nieopodal Zamościa. Czas operacyjny: Godzina 15.00, piękna złota jesień.
Pocahontas atakuje
Miejsce: drewniana dacza w Roztoczańskim Parku Narodowym nieopodal Zamościa.
Czas operacyjny: Godzina 15.00, piękna złota jesień.
Komentarze