Doswiadczenie: W roznych specyfikach rozne, nie bede generalizowal :) W psychodelikach nieduze. (nie liczac thc)

Tak jakby... nic nowego ;) Służby ratownictwa medycznego w Amsterdamie coraz częściej muszą zajmować się turystami - zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi - którzy zapomnieli, jak ważne w rekreacyjnym stosowaniu marihuany jest zachowanie umiaru.
Służby ratownictwa medycznego w Amsterdamie coraz częściej muszą zajmować się turystami - zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi - którzy zapomnieli, jak ważne w rekreacyjnym stosowaniu marihuany jest zachowanie umiaru.
W ciągu ostatnich 15 lat liczba turystów, dla których wizyta w holenderskiej stolicy zakończyła się pilną hospitalizacją na oddziale psychiatrycznym – wzrosła prawie czterokrotnie, informuje NL Times.
W 2003 r. 4,7% „ostrych łóżek” psychiatrycznych zajmowali w amsterdamskich szpitalach zagraniczni turyści. W 2016 r. było to już 16%. Z kolei „konopni turyści” z innych części Holandii stanowili na tych oddziałach w 2003 r. 5,8% pacjentów, a w 2016 r. – 13 procent.
Na SOR szpitala Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) w amsterdamskiej dzielnicy Oost trafia rocznie ok. 250 cudzoziemców, którzy wypalili zbyt dużo „trawki”. Są zdezorientowani i przestraszenie zbyt szybką pracą serca, wydaje się im, że umierają. Najczęściej jednak ich życiu i zdrowiu nie grozi poważne niebezpieczeństwo, a leczenie ogranicza się do podania leku o działaniu sedatywnym. Po paru godzinach opuszczają teren szpitala w znacznie lepszej kondycji.
Zdarzają się jednak cięższe przypadki, wymagające interwencji psychiatrycznej. Chodzi tu np. o osoby, u których zawarte w marihuanie substancje wywołują ostry zespół psychotyczny. Tracą oni kontakt z rzeczywistością i mogą stanowić zagrożenie dla siebie i dla innych. Leczenie w ich przypadku może trwać dłużej niż kilka godzin, nawet do kilku dni.
Doswiadczenie: W roznych specyfikach rozne, nie bede generalizowal :) W psychodelikach nieduze. (nie liczac thc)
Urlop w naturze, wokół pustka, głusza. Kilometry od najbliższych siedzib ludzkich. Zmęczenie życiem i ciągłym pędem, chęć odpoczynku złapania ponownej równowagi.
Mniej więcej do 19. roku życia 1 września kojarzy się z początkiem szkoły. Tak i ja żyłem przez ten okres życia przepisując 1 września plan lekcji ze szkolnej tablicy. Później studia i praca, zdobywanie zawodu – to co nazywamy karierą. Kredyty, problemy, awanse, pieniądze i więcej kredytów. Zmęczenie, brak sensu.
W takim momencie życia na przełomie sierpnia i września pojechałem z B. w góry. Piękne i co najważniejsze puste góry. Dzika puszcza, piękne karpackie doliny. Cisza.
Szpital specjalistyczny. Zabieg otolaryngologiczny. Pełnia zaufania do systemu.
T = -300 minut:
0.25 mg alprazolam P.O.
Po pół godziny od zażycia fajny relaks, brak lęków, pozytywne nastawienie.
T = -45 minut:
7.5 mg midazolam P.O.
Po 20 minutach od zażycia ogarnia mnie totalny błogostan. Czuje się gotowy do lotu. Zakładam skafander kosmiczny, hełm w rękę. Wychodzę z centrum kontroli lotów, uścisk dłoni prezydenta.
T = 0. S.T.A.R.T.
Fentanyl w ilości 2 mg podany dożylnie zaczął działać w ciągu kilku sekund od podania.
Salvie zamowilem sobie ze sklepu zagranicznego. Jeszcze nigdy nie doswiadczylem czegos tak mocnego. Dziwne jest tez to, ze mimo ogromnego doswiadczenia jakie niesie ze soba trip z Szalwia, nie odczuwamy jego ciezaru, a po calej ceremonii czujemy sie rzesko, jak po przebudzeniu, zadnych zwal, zadnych fleszbekow, wspominamy calosc tak jakby wydarzyla sie pare dni temu, a my mielismy przez ten czas okazje na przemyslenia i ulozenie sobie w glowie tego co sie zdarzylo.