Festiwal Trójmiejska Korporacja Tańca zakończony

Widzowie festiwalu Trójmiejska Korporacja Tańca przekonali się, że taniec współczesny może nawet dość daleko odbiegać od form, które zwykliśmy nazywać tańcem.

Anonim

Kategorie

Źródło

Gazeta Wyborcza Trójmiasto

Odsłony

1548
Prezentacje trójmiejskich zespołów i solistów wypełniły cztery (do niedzielnego włącznie) wieczory. Większość była już prezentowana na różnych scenach, zobaczyliśmy też pięć spektakli premierowych.

Ciśnienie rośnie

Jedną z ciekawszych, jeśli nie najlepszą premierą okazał się spektakl Sceny Ruchliwej z Olecka "120/80" w reżyserii gdańszczanina Leszka Bzdyla. Pięcioro młodych, znudzonych życiem ludzi po zażyciu narkotycznej pigułki przez chwilę szybuje w świecie własnych urojeń. Jednym pigułka podniosła tytułowe ciśnienie, jak postaci granej przez niezwykle dynamicznego Igora Podsiadłego, wykonującego fantastyczne, breakdance'owe ewolucje, ujawniające jednocześnie niezwykłą gibkość i finezję ruchów. Tomasz Graczyk, obserwując rozszalałego partnera, też eksplodował - tyle że potokiem słów.

Natomiast trzem tancerkom tętno wyraźnie spadło. Oszczędne w ruchach, szybowały dużo wolniej we własnych bańkach mydlanych, uśmiechając się do własnych myśli. A kiedy pigułka przestała działać, wszyscy stali się znowu tymi samymi, znudzonymi ludźmi, dla których narkotyk nie był przyczyną, lecz raczej konsekwencją.

Drugą z kolei premierą festiwalu był "Kamol" w wykonaniu Andrzeja Morawca. Tancerz z klasycznym zacięciem odegrał etiudę w roboczym kombinezonie i tytułowym kamieniem w tle. Mogą żałować ci, którzy nie zostali na sobotnim, improwizowanym przez tancerzy i DJ-a Elfa, Free Dance Jam Session - wtedy Morawiec naprawdę pokazał, co potrafi.

Żarty i miłość

Tych, którzy oczekiwali pokazów tanecznych, a nie spektakli parateatralnych, na pewno nie rozczarował Robert Przybył. Solista zaprezentował w sobotę "Cielesny żart na Bacha". Miło było patrzeć, jak przy muzyce Jana Sebastiana postawny mężczyzna, odziany w męską koszulę, bojówki i... zwiewną dziewczęcą spódnicę, wiruje lekko na środku czarnej żakowskiej sceny. Ten muzyczny żart zepsuł nieco, wplatając w swój spektakl recytację. Wydała się zupełnie niepotrzebna, tak jak "spontaniczny" śmiech tancerza. Widz nie potrzebował podpowiedzi, sam się zorientował, że ma do czynienia z dowcipem.

W taneczną konwencję wpisał się też znany już publiczności spektakl "W czerni i bieli" znakomitych Iwony Strupiechowskiej i Jacka Krawczyka. Ich przejmująca opowieść o dwojgu ludziach, o walce zwanej miłością, ciągle robi wrażenie.

Zatańczyć dzień dzisiejszy

W zupełnie innych kategoriach, odrzucając kryteria oceny tańca, należało oglądać premierę "In praxis" w wykonaniu Plastiyque dod (czyli sióstr Magdy i Darii Jędry), z muzyką Zbyszka Zibi Bieńkowskiego. Ich spektakl, przy ogłuszająco głośnych dźwiękach generowanych przez Zibiego, składał się z kilku odrębnych historyjek zbudowanych z ikon współczesności. Oszczędna scenografia pozwoliła pokazać grę komputerową (biały ekran, rzutnik z niebieskim światłem, żywa postać i cień jako postaci gierki z obowiązkową strzelaniną i trupami), a malutka torebka i pasek z cekinami - odegrać rolę kurtyzany. W spektaklu (który jednak trudno nazwać tanecznym) raziła zbytnia dosłowność, brak wiary w inteligencję widza, nieczytelność przesłania. Może było go brak? Może to tylko zabawa, ruch i żywioł? Nie jest dobrze, jeśli widz pozostaje z takimi pytaniami i potrzebuje podpowiedzi autora.

Czas na teatr

Pokazana na zakończenie festiwalu "Strzałka czasu" tancerza Rafała Dziemidoka i aktora Mirosława Zbrojewicza, przywieziona z Warszawy, choć według mnie znakomita, wydała mi się jednak nieco "nie na miejscu". Spektakl świetnie wpisałby się w każdy przegląd sztuki aktorskiej, ale chyba niekoniecznie tanecznej.

Zbrojewicz swoim statycznym monologiem "z celi" (w przedstawieniu użyto fragmentów tekstów Horsta Bienka "Cela" oraz Igora Nowikowa "Rzeka Czasu") kontrastował z żywiołowym, walczącym z materią Dziemidokiem. Prostokąt tkaniny stawał się w jego rękach żaglem, posłaniem, biczem, okryciem. Kopany, deptany, zwijany w szmacianą kulę, nie poddawał się, trwał w niezmienionej formie. W przeciwieństwie do więźnia, mówiącego do nas z offu głosem Zbrojewicza. Strzałka czasu wyraźnie działała na jego niekorzyść, prowadząc - jak każdego z nas - do destrukcji.

Natomiast bardzo dobrym pomysłem okazała się sobotnia Free Dance Jam Session - wielka improwizacja tancerzy TKT i DJ-a Elfa. Z dużą przyjemnością obserwowałam miękkie, płynne albo wręcz przeciwnie - gwałtowne i agresywne ruchy tancerzy. Wspaniale było widzieć, jak wielkim zaufaniem wszyscy się darzą, z jaką ostrożnością i uwagą na innych poruszają się po niewielkiej (jak dla kilkunastu osób na raz) przestrzeni. Widzowie byli tak zachwyceni obserwacją tej spontaniczności i wzajemnego szacunku, że improwizację trzeba było... bisować.

Sponsorzy: Plus GSM, PZU SA, Fabryka Porcelany "Lubiana", mecenat miasta Gdańska. Patroni medialni: "Gazeta Wyborcza", www.trojmiasto.pl, Radio Gdańsk, "wolna strefa"

Ludmiła Jezierska, Agnieszka Kmieciak

Oceń treść:

0
Brak głosów

Komentarze

masz treme (niezweryfikowany)
.. bo ja bede trenerem "laszidos spaczatos "
Zajawki z NeuroGroove
  • Kodeina
  • Pierwszy raz

Sam w pokoju, oczekiwałem stanu podobnego do upojenia alkoholowego. Nic mnie nie rozpraszało, było miło, spokojnie, muzyczka.

Jestem w domu, po dość męczącym dniu, postanowiłem spróbować czegoś nowego. Pierwszy raz biorę coś z apteki.

22:02 — 105mg kodeiny.

22:35 — 45mg kodeiny.

Tabletki „Thiocodin” 1 sztuka — 15mg. (łącznie 10 sztuk).

 

  • Amfetamina
  • haszysz
  • Marihuana
  • Miks
  • Nikotyna

dość normalne nastawienie, minimalny strach przed nieznanym, otoczenie dobrych kumpli

Jest to mój pierwszy TR, jak i również pierwszy raz z wyżej wymienioną substancją. Liczę, że będzie się to przyjemnie czytało, a więc do rzeczy:

 

  • Dimenhydrynat

wczoraj wieczorem zapodalem avio... niezbyt myslalem ze mnie poczesze ale po calym dniu szukania palenia w miescie (od 18 do 23) bylem z qmplem tak zdesperowany ze poszlismy do apteki i qpilismy po 4 paczki na glowe (20 tabletek jakby ktos nie wiedzial)...byla ~23:30...zaczelismy szukac miejscowki aby spokojnie to wtrymsic.w konu padlo na parapet jakiegos odludnego sklepu. okolo 24:00 zaczelismy czuc ze nas czesze...faza jak po kilku maszkach mj...ogolna beka...dziwne przemyslenia..pool godziny po tym postanowilismy sie przejsc...i wtedy to sie stalo.

  • 6-APB
  • Pierwszy raz

Nastawienie pozytywne i w oczekiwaniu na 'pluszowy efekt' oraz wizje psychodeliczne. W domu u chłopaka, gdzie jesteśmy sami. Bardzo chciałam spróbować tej substancji, ze względu na to, iż znajomy szczerze polecał (a ma dość duże doświadczenie).

Godzina 20:50 - w ręku trzymam woreczek strunowy z beżowym proszkiem. Zawiera on 250mg 6apb, co zamierzamy z chłopakiem wziąć na mniejszą (dla mnie 100mg) i większą dawkę (dla niego 150mg). Postanowiliśmy wziąć już u mnie, więc pobiegłam po wodę i szklanki, nasypałam, zalałam i łyk. Smak - ohydny jak nie wiem co... takiej chemii nie da się porównać do niczego.  Z racji, że długo wchodzi, bo co najmniej jakąś godzinę, pojechaliśmy do niego samochodem i po drodze już włączyła mi się ‘śmiechawka’. Nie potrafiłam opanować ataku śmiechu, byłam w szampańskim humorze.