Prokurator zażądał w środę dożywocia dla dwojga narkomanów, którzy w lutym 2002 r. bestialsko zamordowali matkę prezesa PZPN Michała Listkiewicza. Adwokaci uważają, że uzależnienie, narkotykowy głód mogą być dla sprawców usprawiedliwieniem.
To jedna z najbardziej dramatycznych spraw kryminalnych ostatnich lat. Dwoje narkomanów, 23-letnia Aneta B. i pięć lat starszy Dariusz U. zmasakrowało 72-letnią matkę prezesa PZPN Michała Listkiewicza. Towarzyską, pogodną, ufną kobietę. Zrobili to dla kilku tysięcy złotych, które w kilkanaście dni wydali na heroinę, ciuchy i play station. Wczoraj zakończył się ich proces. Gdy zza stołu sędziowskiego albo z ław dla publiczności patrzy się na wydarzenia w mieszkaniu przy ul. Andersena, trudno uwierzyć, że to nie koszmarny sen, albo tani horror. Aneta B., drobna kobietka latem 2001 r. w parku na Sadach Żoliborskich poznaje starszą panią. Opowiada zmyśloną historię o ojcu alkoholiku, siostrze na utrzymaniu. Pani Olga daje jej pieniądze, jedzenie, ubrania. Gotówka od razu idzie na narkotyki, bo Aneta B. od lat ćpa. Utrzymuje się z żebractwa. Córkę zostawiła w dalekim Węgorzewie. Mieszka z pięć lat starszym Darkiem też narkomanem (ten kradnie, wyrywa kobietom na ulicach torebki).
Aneta zdobywa zaufanie starszej pani. Ta zaprasza ją do domu. 9 lutego 2002 Aneta najpierw próbuje uśpić gospodynię. Kradnie 100 zł, kupuje narkotyk. W nocy Aneta i Dariusz wracają do mieszkania pani Listkiewicz. Biegły medyk sądowy długo wyliczał obrażenia ofiary: 28 ciosów w głowę, osiem uderzeń noża w okolice serca, rany na plecach, rękach, złamane żebra, bruzda na szyi po duszeniu kablem, poderżnięte gardło. Morderstwo ze szczególnym okrucieństwem. Choć wersje oskarżonych się różnią, Aneta obciąża Darka, Darek Anetę, nie ma to znaczenia. Oboje zaciągali pętlę, byli sprawcami makabry.
Wczoraj prok. Agnieszka Kołakowska zażądała dla obojga dożywocia. Dla Anety jest surowsza - chce na 30 lat ograniczyć jej możliwość ubiegania się o warunkowe zwolnienie. - Pani Olga pochyliła się nad nią, pomagała jej. Nie znajduję żadnego usprawiedliwienia, żeby za taką dobroć, odpłacić takim bestialstwem - uzasadnia.
- Ta ława oskarżonych jest za krótka. Trzeba by umieścić na niej zły los i narkotyki. Aneta żyła wyłącznie dla narkotyków. Czy to był jej świadomy wybór? Nie - grzmi adwokat mec. Andrzej Morawski. - Niekontrolowani przez własny rozum chcieli tylko zdobyć pieniądze - usprawiedliwia.
Broniący Dariusza U. mec. Jakub Śmietanko stawia tezę: - Oskarżeni byli na głodzie. W takim stanie chce się tylko zdobyć działkę, odpłynąć. To może ograniczyć, wręcz wyłączyć poczytalność - przekonuje. - Jak zachowałaby się pani Listkiewicz, gdyby siedziała na miejscu sędziów? - pyta. I sam odpowiada: - Ona wierzyła w ludzi, była pełna łagodności, nie zgodziłaby się na dożywocie, nawet 25 lat więzienia.
Wtóruje mu mec. Morawski: - Nie widzę powodów, żeby osoba, którą narkotyk popchnął do działania, dokonać miała swojego życia w więzieniu. Dożywocie może być surowsze od kary śmierci.
Obaj apelują, aby dać oskarżonym szansę, by ich dosłownie i w przenośni wyleczyć. - Moim marzeniem jest całkowicie oczyścić się z narkotyków - mówi w ostatnim słowie Aneta. Płacze.
Wyrok w piątek.
Doświadczenie : medytacja , łysiczki
Do spożycia ayahuascy przygotowywałem się kilka tygodni , chociaż jak teraz na to patrzę to pierwsze kroki przygotowań zrobiłem juz 3 lata temu . Rytuał zaplanowałem na pierwszego listopada w święto zmarłych i postanowiłem , że zrobię to w nocy w lesie - tak jak robią to szamani w dżungli .
Bardzo mroźny Wielki Piątek roku 2013 w okolicach Wrocławia. Data została wybrana całkowicie spontanicznie, być może tego samego dnia. Za scenę wydarzeń posłużyła szeroko rozumiana przestrzeń wiejska. Nastrój pozytywny, oczekiwania raczej niewielkie, nastawienie na przeżycia czysto rozrywkowe przy znacznym dystansie do doświadczeń egzystencjalno-mistycznych. Współtripowicze ogarnięci, reszta osób - niezbyt.
Na chwilę przed pierwszym tripem poprzysięgłem sobie, że wykreślę z osobistego słownika wyrazy takie jak Wszystko, Wszechświat, Śmierć, Życie, Miłość, Nienawiść oraz Fraktal, bo smutna prawda sprowadzała się to tego, że przygoda z mahometem w zamierzeniu miała być czymś mało refleksyjnym i możliwie pozbawionym tandetnego mistycyzmu. Tak zwany rozpiździel na systemie wartości słabo komponował się z solidną dawką tak zwanej rekreacji, na którą od jakiegoś czasu liczyłem.
Warszawa. Sobota. Klub. Impreza. Gwiazda z zagrani... chuj z nią. Mefedron.
21:45 - zamawiam Ubera pod hotel, czekamy, lekka pizgawa, ale humory dopisują, czekaliśmy dość długo na ten wieczór
22:05 - zbliżamy się w okolice klubu, wysiadamy jakieś 200m od niego. W trakcie drogi wyciągam blanta. Żwawym krokiem kierujemy sie w strone miejsca docelowego. Kurwa. Za szybko. Kolonia stop. "Możemy na chwile usiąść?". Dokończyłem co miałem, przepaliłem mentolowym papierosem, lecimy. Dosłownie. Przynajmniej ja.
Jestem lekarzem psychiatrą. Od wielu lat jestem uzależniony od morfiny i heroiny. Ten wstęp nie jest literacką prowokacją. To prawda.
Komentarze