Psychofarmakologia 35 - Wenlafaksyna

Psychofarmakologia 35 - Wenlafaksyna

35 _____
Wenlafaksyna
tłum. J. Rybakowski
Wenlafaksyna (Effexor) [rejestracja leku w Polsce nastąpi prawdopodobnie w roku 1998 przyp, tłum.] jest nowo zsyntetyzowaną pochodną fenyloetyloaminy, różniącą się swą strukturą od istniejących leków przeciwdepresyjnych i mającą nieco inny mechanizm działania (ryc. 35-1). U niektórych chorych na depresję (np. u chorych na depresję z cechami melancholicznymi) wenlafaksyna ma szybszy początek działania i odznacza się skutecznością terapeutyczną większą niż inne leki przeciwdepresyjne, szczególnie gdy od początku leczenia stosuje się większe dawki.
DZIAŁANIA FARMAKOLOGICZNE
Farmakokinetyka
Wenlafaksyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego, a jej okres półtrwania wynosi około 5 h, co powoduje, że konieczne jest podawanie jej 2 lub 3 x dz. Jest metabolizowana w wątrobie i ma co najmniej jeden czynny metabolit.
Farmakodynamika
Wenlafaksyna oraz O-desmetylowenlafaksyna mają najsilniejsze działanie jako inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Wenlafaksyna nie działa na receptory muskarynowe, histaminowe oraz adrenergiczne, a także nie jest inhibitorem monoaminooksydazy.
WSKAZANIA
Wenlafaksyna jest stosowana w leczeniu depresji w przebiegu choroby afektywnej. Wstępne doniesienia wskazują, że może być również skuteczna w leczeniu zespołu zaburzeń uwagi z nadaktywnością oraz zespołów bólowych.
WSKAZÓWKI KLINICZNE
Wenlafaksyna jest dostępna w tabletkach po 25, 37,5, 50, 75 oraz 100 mg. W leczeniu chorych na depresję w warunkach ambulatoryjnych używa się dawki 75 mg na dobę, podawanej w dwu lub trzech dawkach podzielonych, u chorych zaś, u których występują działania niepożądane leku już
tmp1798-1.jpg
Ryc. 35-1. Budowa cząsteczkowa wenlafaksyny
200 Farmakoterapia w zaburzeniach psychicznych
na początku leczenia, może być konieczne podawanie dawek mniejszych. Dawkę można zwiększyć do – mg na dobę, podawanych w 2-3 dawkach podzielonych, po odpowiednim okresie oceny klinicznej przy podawaniu niższej dawki (zwykle trwającym 2-3 tyg.)- U większo­ści chorych dobry wynik leczenia uzyskuje się przy dawce 75 mg na dobę, badania zaś przy zastosowaniu różnych dawek leku wykazały, że skuteczność leczenia wzrasta w miarę wzrostu dawki. Zjawiska takiego nie udało się jednoznacznie wykazać w leczeniu za pomocą selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Z tego względu u niektórych chorych korzystny wynik leczenia wenlafaksyna uzyskuje się przy dawkach większych niż 75 mg na dobę. Jeśli jest to konieczne, dawka może być zwiększana o 75 mg na dobę co 4 dni. Dawki wenlafaksyny powyżej 300 mg dziennie powinny być podawane w trzech dawkach podzielonych. Maksymalna dawka wenlafaksyny wynosi 375 mg na dobę. Dawka wenlafaksyny powinna zostać zmniejszona
0  połowę w razie leczenia chorych ze znacznie upośledzoną czynnością wątroby lub nerek, a lek można wtedy podawać 1 x dz.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Dotychczasowe doniesienia wykazują, że wenlafaksyna jest ogólnie dobrze tolerowana przez chorych. Poniżej przedstawiono najczęściej występujące objawy uboczne, które odnotowano w badaniach kontrolowanych z użyciem placebo: nudności (37% wszystkich chorych), bóle głowy (25%), senność (23%), suchość w jamie ustnej (22%), zawroty głowy (19%), nerwowość (13%), zaparcia (15%), poczucie słabości (12%), lęk (6%), jadłowstręt (11%), zamazane widzenie (6%), zaburzenia wytrysku i orgazmu (12%) oraz impotencja (6%). Najczęściej występującymi objawami zespołu odstawienia były nudności, senność oraz bezsenność.
U chorych używających dużych dawek lek należy odstawiać w celu zapobieżenia objawom odstawienia wenlafaksyny - - stopniowo. Przy dużych dawkach (powyżej 300 mg na dobę) u niektórych chorych występuje podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi. Obecnie nie ma jeszcze informacji dotyczących używania wenlafaksyny przez kobiety w ciąży oraz karmiące piersią.
INTERAKCJE
Wenlafaksyna jest słabym inhibitorem cytochromu P450 II D6, nie ma jednak danych wskazujących, że stanowi to istotny problem kliniczny u większości chorych. Jednakże u chorych w starszym wieku, u których upośledzona jest czynność wątroby, należy zachować ostrożność przy przepisywaniu wenlafaksyny wraz z innymi lekami metabolizowanymi przez układ P450 II D6, takimi jak np. cymetydyna. Nie ma dowodów wskazujących na interakcje między wenlafaksyna
1  litem, wenlafaksyna i diazepamem oraz wenlafaksyna i etanolem.
Ponieważ wenlafaksyna jest inhibitorem wychwytu zarówno noradrenaliny, jak i serotoniny, nie należy jej używać łącznie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) ani przed upływem 14 dni od zaprzestania leczenia IMAO. Ze względu na okres półtrwania wenlafaksyny leczenie inhibitorami MAO można rozpoczynać dopiero 7 dni po zaprzestaniu leczenia wenlafaksyna. [Zalecenia te dotyczą inhibitorów MAO nieselektywnych i nieodwracalnych (fenelzyny, tranylcyp­rominy), które w Polsce nie są używane przyp. tłum.].
Więcej na ten temat zob. w: JA. Grebb: Venlafaxine, CTP/YI, rozdz. 32.26, s. 2120-2121.

Kategorie

Komentarze

s
Zajawki z NeuroGroove
  • 4-HO-MIPT
  • Pierwszy raz

Mieszkanie znajomego

Pewnego wieczoru, gdzieś w ciemnych zakamarkach forum, dowiedziałem się o magicznej substancji nazywanej homikiem. Wydała mi się bardzo interesująca, szczególnie opisy typu "zjadłem 100mg, wszedłem pod prysznic i miałem wrażenie, że odkurzam wilgoć". Zauważyłem też, że owa substancja została doceniona przez Sashę Shulgina, toteż po przeanalizowaniu ryzyka, plusów i minusów - napisałem do jednego z kosmicznych vendorów, który w tamtych czasach siał furorę. 

 

  • AM-2201
  • Problemy zdrowotne

Informacja: wklejam tę retrospekcję, choć to nie moje przeżycia, mam nadzieję, że ich autor diviworldium z talk.hyperreal.info nie będzie miał mi tego za złe.

  • Grzyby Psylocybinowe
  • Przeżycie mistyczne

Byłem przez około 4 miesiące w stanach depresyjnych spowodowanych brakiem celu i prokrastynacją po rozwiązaniu wcześniejszych pewnych problemów z życia prywatnego, do tego dochodziło uzależnienie od marihuany, które z perspektywy czasu bardzo mocno wzmacniało prokrastynacje. Moi rodzice wyjechali na wakacje i zostawili mi wolne mieszkanie na tydzień, już wcześniej miałem ogarnięte grzyby, które tylko czekały na swój moment. Bardzo się stresowałem (jak przed każdym tripem, z tym że dochodził tu aspekt, że nigdy nie brałem tak dużej dawki). Moje oczekiwania były bardzo jasne, lecz jednak starałem się ich nie przekłuwać w wymagania, dlatego że zawsze gdy miałem zbyt duże oczekiwania to nie mogłem doznać prawdziwego oświecenia. Chciałem przemyśleć swoje uzależnienie od marihuany, to co chce w przyszłości robić w życiu, prokrastynacje i kilka prywatnych spraw.

Był wieczór około godziny 18, pogryzłem gorzki pokarm bogów i po około godzinie się zaczęło. Wszystko zaczęło się powoli kręcić, lampy na suficie były bardzo wyraźnie roztrojone, jednak byłem finalnie zdziwiony, że wizualizacje były słabsze niż na moim najmocniejszym tripie (2.8g), później okazało się, że odbiło się to na myślach, bo w mojej głowie był taki meksyk jakbym zjadł co najmniej 8g.

  • AM-2201
  • Bad trip

Chęć przypalenia MJ na 4 godziny przed wieczornym wyjściem. Lekkie podejrzenia, co do towaru.

Napisałem raport o testach 3-MMC (http://neurogroove.info/trip/3-mmc-pierwsza-wiadoma-przygoda-z-rc). Traktuje to jako moje pierwsze RC, bo to, co zaraz napiszę nie było zamierzonym, celowym, a całkowicie nieświadomym zażyciem. 

randomness