Zastosowanie LSD w Tybetańsko-Buddyjskim transcendentalnym doświadczeniu

Znakomity i wnikliwy podręcznik pomocny w uniknięciu nieprzyjemnych sytuacji i przeżyć podczas tripu oraz w wyciągnięciu z niego jak najwięcej dobrego - autorstwa dr Timothy Learyego.Czytając ten podręcznik niejeden potrafiłby natychmiast wskazać symptomy i doświadczenia, które w innym przypadku mogłyby wydać się przerażające tylko z powodu braku ich zrozumienia. Rozpoznawanie jest tu kluczowym słowem. Rozpoznanie i lokalizacja poziomu świadomości. Przewodnik ten może być także użyty do uniknięcia paranoidalnych podróży (tripów) lub by zyskać niezawisłość (transcendencję - przyp. Armag.) w przypadku, gdy została ona utracona. Jeśli doświadczenie rozpoczyna się ze światłem, pokojem, mistyczną jednością, zrozumieniem i podąża dalej tą drogą, wtedy nie ma potrzeby pamiętać treści podręcznika lub czytać go ponownie. Tak jak z mapą, konsultuj się z nim tylko gdy się zgubisz lub zechcesz zmienić kurs.


Planowanie Sesji

Co jest celem? Klasyczny Hinduizm sugeruje cztery możliwości:

1.) Wzmożona siła osobowości, intelektualne zrozumienie, wyostrzone wejrzenie w samego siebie i w kulturę, poprawienie sytuacji życiowej, przyspieszona nauka, rozwój zawodowy.

2.) Obowiązek, pomoc innym, zapewnienie opieki, rehabilitacja, ponowne narodzenie dla bliskich.

3.) Zabawa, doznanie zmysłowe, estetyczna przyjemność, bliskość interpersonalna, czyste doświadczenie.

4.) Niezawisłość, uwolnienie od ego i przestrzenno-czasowych ograniczeń, przyłączenie się do mistycznej unii.


Szczególne skupienie się w tym podręczniku na ostatnim zadaniu nie wyłącza pozostałych celów - a właściwie gwarantuje ich osiągnięcie, ponieważ oświecenie wymaga, by osoba była zdolna wykroczyć poza problemy osobiste, rolę i profesję. Nowicjusz może zdecydować najpierw, czy przeznaczyć swoje doświadczenie psychedeliczne któremukolwiek z tych czterech celów.

W ekstrawertycznym transcendentalnym doświadczeniu (transcendentalnym - w tym przypadku, prawdopodobnie - niezależnym od paradygmatów społecznych - przyp. Armag.) własne "ja" jest ekstatycznie jednoczone z zewnętrznymi obiektami ( np. kwiatami, innymi ludźmi). W introwertycznym stanie - "ja" jest ekstatycznie łączone z wewnętrznymi procesami życiowymi (światłami, falami energii, zdarzeniami cielesnymi, biologicznymi formami itp.). Każdy stan może być bardziej negatywny niż pozytywny, w zależności od set and setting (przygotowania i nastawienia - przyp. Armag.) podróżnika. Dla ekstrawertycznego mistycznego doświadczenia, można przynieść na sesję świeczki, obrazki, książki, kadzidełka, muzykę, lub nagrane ścieżki, aby naprowadzić świadomość w pożądanym kierunku. Introwertyczne doświadczenie wymaga usunięcia wszelkiej stymulacji: żadnych świateł, żadnego dźwięku, żadnego zapachu czy ruchu.

Sposób komunikacji z innymi uczestnikami także powinien być uzgodniony przed rozpoczęciem sesji aby uniknąć nieporozumień, przy podwyższonej wrażliwości, podczas transcendencji ego.

Jeśli sesję odbywa razem wielu ludzi, powinni oni przynajmniej być świadomi celów pozostałych. Niespodziewane i niepożądane manipulacje mogą ich łatwo "złapać w pułapkę" paranoidalnych złudzeń.

Przygotowanie

Psychodeliczne związki chemiczne nie są narkotykami (lekami - p. Armag.) w zwyczajnym znaczeniu tego słowa. Nie ma dla nich specyficznej somatycznej lub psychologicznej reakcji. Im lepsze przygotowanie tym bardziej ekstatyczna i wzniosła będzie sesja. W sesjach inicjalnych z nieprzygotowanymi osobami najistotniejsze są "set and setting" a szczególnie poczynania innych. Daleko zakrojone przygotowania powinny odnosić się do historii osoby, utrwalonej osobowości, rodzaju osoby jaką jesteś. Twoje lęki, pragnienia, konflikty, winy, sekretne pasje, determinują jak zinterpetujesz i poradzisz sobie z sesją psychedeliczną. Być może ważniejsze będą twoje mechanizmy obronne i odruchy obronne, uruchamiane zwykle przy radzeniu sobie z niepokojem. Plastyczność, podstawowe zaufanie, wiara filozoficzna, ludzka otwartość, odwaga, międzyludzkie ciepło, kreatywność, pozwalają na zabawę i łatwą naukę. Sztywność, pragnienie kontroli, brak zaufania, cynizm, wąskie horyzonty, tchórzostwo, oziębłość, czynią każdą nową sytuację groźną. Najważniejsze jest wejrzenie. Osoba, która posiada pewne zrozumienie swojej własnej machinerii, która potrafi zauważyć kiedy nie funkcjonuje tak jakby to sobie życzyła, jest zdolna lepiej przystosować się do jakiegokolwiek wyzwania - nawet nagłego rozpadu jej ego ([!!]- przyp. Armag.).

Szybkie przygotowanie odnosi się do oczekiwań o samej sesji. Ludzie naturalnie dążą aby narzucić osobiste i socjalne perspektywy każdej nowej sytuacji. Na przykład, niektóre niezdrowo przygotowane osoby, nieświadomie narzucają doświadczeniu medyczny model. Szukają symptomów, interpretują każde nowe doznanie według zasad choroby/zdrowia i jeśli niepokój się rozwija, żadają środków uspakajających (lub palą mj ;) - przyp. Armag.) . Okazjonalnie, niezdrowo przygotowane sesje, mają swój koniec w żądaniu przez taką osobę widzenia się z lekarzem.

Rebelia przeciwko konwenansom (lub bunt przeciwko prawom mówiąc nieco prościej - przyp. Armag.) może zmotywować niektórych ludzi do wzięcia psychedeliku. Naiwna idea robienia czegoś "przestępczego" albo bezmyślnie chuligańskiego może zaciemnić doświadczenie.

LSD oferuje ogromne możliwości przyspieszonego uczenia się i studiów naukowych, ale dla inicjalnych sesji, intelektualne reakcje mogą stać się pułapkami. " Wyłącz swój umysł" (słynne - "Turn off your mind", "float with the stream" lub "let it flow"- przyp. Armag.) jest najlepszą radą dla nowicjuszy. Po tym jak nauczysz się jak poruszać się ze swoją świadomością - w utratę ego i z powrotem, podług swojej woli - wtedy intelektualne ćwiczenia mogą być wprowadzone w psychodeliczne doświadczenie. Zadanie to uwolnić siebie od werbalnego umysłu na tak długo jak to tylko jest możliwe.

Religijne oczekiwania zasługują na podobną radę. I znowu, podmiot przy pierwszych sesjach powinien dać się nieść strumieniowi, pozostać tak długo jak możliwe "na powierzchni" i odłożyć teologiczne interpretacje. Rekreacyjne i estetyczne oczekiwania są czymś naturalnym. Psychedeliczne doświadczenie dostarcza ekstatycznych momentów, które mogą umniejszyć każdą osobistą lub kulturową (społeczną - p. Armag.) grę. Czyste doznanie może schwytać świadomość. Interpersonalna intymność sięga wysokości Himalajów. Estetyczne zachwyty - muzyczne, artystyczne, botaniczne, naturalne - są wzmocnione milionkrotnie. Ale reakcje gry ego - "Przeżywam tę ekstazę. Jakże szczęśliwy jestem!" - mogą powstrzymać podmiot od sięgnięcia czystej utraty ego (patrz: teoria gier psychologicznych - przyp. Armag. - b. ciekawa :).

Pewne praktyczne porady:

Uczestnik powinien odłożyć przynajmiej trzy dni: dzień przed doświadczeniem, dzień sesji oraz dzień następny. Takie planowanie gwarantuje redukcję zewnętrznej presji i bardziej trzeźwe zaangażowanie. Rozmowa z innymi, którzy już wzięli udział w podróży jest doskonałym przygotowaniem, choć część opisów dotycząca halucynacynacji powinna być oddzielona od reszty. Obserwowanie sesji jest innym wartościowym wprowadzeniem.

Czytanie książek o mistycznym doświadczeniu i o doświadczeniach innych jest jeszcze jedną możliwością (Aldous Huxley, Alan Watts i Gordon Wasson napisali znakomite sprawozdania). Medytacja jest prawdopodobnie najlepszym przygotowaniem. Ci którzy spędzili czas na samotnej próbie opanowania umysłu, na wyeliminowaniu myśli i osiągnięciu wyższych stopni koncentracji, są najlepszymi kandydatami do sesji psychodelicznych. Kiedy następuje utrata ego rozpoznają oni ten proces jako niecierpliwie wyczekiwane zakończenie.

The setting

Pierwsze i najbardziej istotne to zapewnić otoczenie pozbawione codziennych interpersonalnych gier, wolne jak to tylko możliwe od nieprzewidzianych zakłóceń i wpływów. Podróżnik powinien upewnić się, że nie będzie niepokojony. Goście lub sygnał telefonu mogą go często wprowadzić w halucynacyjną aktywność. Wiara w otoczenie i prywatność są konieczne.

Dzień po sesji powinien być odłożony aby pozwolić doświadczeniu biec swoim naturalnym kursem i dać czas na refleksje i medytacje. Zbyt prędki powrót do zaangażowania w grę zamarze jasność i zredukuje potencjał poznawczy. Jest bardzo użytecznym dla grupy aby po sesji pozostała razem by podzielić się i wymienić doświadczeniami.

Wielu ludzi czuje się bardziej komfortowo wieczorem i konsekwetnie ich doświadczenia są głębsze i bogatsze. Osoba powinna wybrać moment dnia, który wydaje jej się najbardziej w porządku. Później może sobie zażyczyć doświadczyć różnice pomiędzy sesjami dziennymi i nocnymi. Podobnie: ogrody, plaże, lasy i otwarty teren mają specyficzny wpływ, którego można sobie życzyć lub też nie. Najważniejszą rzeczą jest czuć się tak komfortowo jak to tylko możliwe, czy to w pomieszczeniu, czy pod nocnym niebem. Znajome otoczenie może pomóc czuć się pewniej podczas okresu halucynacyjnego. Jeśli sesja przebiega wewnątrz, muzyka, właściwe oświetlenie, możliwość jedzenia i picia powinna być zaplanowana wcześniej. Większość ludzi donosi brak uczucia głodu podczas trwania wyżyn doświadczenia a potem preferuje proste, archaiczne pożywienie takie jak chleb, ser, wino i świeże owoce. Zmysły są szeroko otwarte a smak oraz zapach świeżej pomarańczy - nie do zapomnienia :).

Przy sesjach grupowych, ludzie zwykle nie mają ochoty chodzić lub poruszać się zbyt dużo, przez długi czas, powinno się więc zapewnić materace oraz łóżka. Jest sugestia by ułożyć głowy łóżek razem, tak aby uformować je w gwiazdę. Być może ktoś chciałby ułożyć kilka łóżek razem i trzymać jedno lub dwa w pewnej odległości dla kogokolwiek, kto życzyłby sobie pozostać na jakiś czas w odosobnieniu. Możliwość skorzystania z dodatkowego pokoju jest pożądana dla kogoś, kto życzyłby sobie być w odosobnieniu.

Przewodnik Psychodeliczny

Z umysłem kognitywnym w zawieszeniu, podmiot jest w podwyższonym stanie sugestywności. W przypadku sesji inicjalnych, przewodnik posiada niebagatelną siłę przemieszczania jego świadomości najdelikatniejszym gestem lub reakcją.
Kluczem tutaj jest zdolność przewodnika by wyłączyć swoje własne ego i gry społeczne, pożądanie władzy i lęki - aby być zrelaksowanym, solidnym, akceptującym i zapewniającym bezpieczeństwo, aby wyczuwać wszystko, ale nie robić niczego poza zapewnieniem uczestnikowi wiedzy o swojej mądrej obecności.

Psychedeliczna sesja trwa do 12 godzin i daje momenty intensywnej, intensywnej i INTENSYWNEJ reaktywności. Przewodnik nigdy nie może być znudzony, gadatliwy lub intelektualizujący (mądrzący się perfidnie - przyp. Armag.). Musi pozostać spokojny podczas długich okresów "kompletnie zakręconej bezmyślności" (swirling mindlessness :) przyp. Arm.) Jest on naziemną kontrolą lotów - zawsze na miejscu aby otrzymać przekazy i pytania od lecącego wysoko samolotu. Gotowy aby pomóc przedyskutować jego kurs i osiągnąć jego przeznaczenie. Przewodnik nie narzuca swoich własnych gier podróżnikowi. Piloci, którzy mają swój własny plan lotu, swoje własne cele, są pewniejsi wiedząc, że jest tam na dole ekspert, który zawsze może pomóc. Ale jeśli kontrola lotów kultywuje swoje własne motywy, manipulując samolotem w kierunku własnych egoistycznych celów, więzy bezpieczeństwa i pewność siebie runą.

Podawanie psychedelików, nie posiadając własnych, osobistych doświadczeń jest nieetyczne i niebezpieczne. Nasze badania wykazały, że prawie każda negatywna reakcja na LSD spowodowana została przez lęk przewodnika, który wyolbrzymił przejściowy lęk podmiotu. Kiedy przewodnik działa aby ochronić samego siebie, komunikuje w ten sposób swoje zaangażowanie. Jeśli zdarzy się chwilowy dyskomfort lub zakłopotanie, postawa innych nie powinna być ani współczująca ani alarmująca, lecz powinna pozostać spokojna powściągając swoje "gry pomocowe". W szczególnosci powinna być unikana rola "doktora" (:PP - wybaczcie - skojarzenia z dzieciństwa przyp. Arm.)

Przewodnik musi pozostać pasywnie wrażliwy i intuicyjnie zrelaksowany przez wiele godzin - zadanie trudne dla większości ludzi Zachodu. Najpewniejszą drogą by utrzymać stan pobudzonego spokoju, ustawionego w gotowości bycia plastycznym, jest dla przewodnika, wzięcie małej ilości psychedeliku razem z uczestnikiem. Rutynową procedurą jest mieć jedną wyćwiczoną osobę, uczestniczącą w doświadczeniu i jednego pomocnika, nie wspomaganego psychedelikiem. Wiedza, że jeden doświadczony przewodnik jest "w górze" i dotrzymywanie uczestnikowi towarzystwa ma nieocenioną wartość: zabezpieczenie ze strony wytrenowanego pilota lecącego na twoim skrzydle; ubezpieczenie nurka głebinowego w postaci obecności kompana - eksperta. Mniej doświadczonemu uczestnikowi dużo łatwiej narzucą się halucynacje. Przewodnik, który prawdopodobnie będzie w stanie bezmyślnego, błogiego lotu, jest wtedy wciągany w obszar halucynacji podmiotu, mogąc samemu mieć trudności w orientacji. Nie ma tam znajomych, zaznaczonych miejsc lądowania, nie ma miejsca by postawić stopy ani solidnego konceptu, pod który mógłbyś bazować swoje myślenie. Wszystko jest płynne. Decyzyjna czynność podmiotu może nadawać kształt tripu przewodnika jeśli wziął on ciężką dawkę. Przewodnik psychodeliczny jest dosłownie neurologicznym wyzwolicielem, który zapewnia oświecenie, który uwalnia człowieka z jego trwającego całe życie wewnętrznego spętania. Bycie obecnym przy momencie przebudzenia, aby dzielić ekstatyczną rewelację, kiedy podróżnik odkrywa cud i zachwyt nad boskimi procesami życiowymi, daleko przekracza ambicje przyziemnej gry psychologicznej. Zachwyt i wdzięczność - raczej, niż duma - są nagrodami dla tej nowej profesji.

Okres Czystej Utraty Ego lub Bezgrowej Ekstazy

Sukces daje nadzwyczajne przygotowanie do ekspansji świadomości, w takim samym stopniu jak i spokój, wyrozumiałe prowadzenie gry (dobra karma) po stronie uczestnika. Jeśli uczestnik potrafi zobaczyć i uchwycić ideę pustego umysłu tak szybko, jak tylko przewodnik mu ją ukarze - inaczej mówiąc - jeśli ma on moc by umrzeć przytomnie - i w ostatecznym momencie opuszczania ego, potrafi poznać ekstazę, która spłynie na niego i stanie się z nim jednym, wtedy natychmiast wszelkie pęta iluzji rwą się na kawałki: marzyciel budzi się wraz z zyskaniem nowej, potężnej świadomości.

Najlepiej jeśli guru od którego uczestnik otrzymał wskazówki jest obecny. Lecz jeśli guru jest niedostepny wtedy inna doświadczona osoba, lub osoba której uczestnik ufa, powinna zastąpić go aby przeczytać ten podręcznik, nie angażując przy tym żadnych własnych gier. Tym samym uczestnik zostanie naprowadzony na to co usłyszał przedtem na temat doświadczenia.

Wyzwolenie to odrzucenie przez system nerwowy mentalno-konceptywnej bezczynności. Umysł w swoim uwarunkowanym stanie, ograniczony do słów i gier ego, znajduje się stale w stanie formowania myśli. System nerwowy w stanie uspokojenia, gotowy, obudzony lecz nieaktywny, jest porównywalny do tego co Buddyści nazywają najwyższym stanem dhyany (głębokiej medytacji). Świadome odkrycie Czystego Światła indukuje ekstatyczny stan świadomości taki jak ten, który święci i mistycy Zachodu nazywali objawieniem.

Pierwszym znakiem jest ujrzenie "Czystego Światła Rzeczywistości, nieomylnego umysłu nieskazitelnego stanu mistycznego" - świadomości transformacji energii bez narzucenia mentalnych kategorii.

Długość trwania tego stanu waha się w zależności od: indywidualnych doświadczeń, zabezpieczenia (poczucia bezpieczeństwa), zaufania, przygotowania i otoczenia. U tych, którzy doświadczyli już trochę stanu błogiego, bezgrowego postrzegania, może to trwać od 30 minut do wielu godzin. Zrozumienie tego co mistycy nazywają "Prawdą Ostateczną" jest możliwe, pod warunkiem, że osoba poczyniła najpierw wystarczające przygotowania. Inaczej nie będzie mogła zyskać żadnych korzyści i zawędruje w kierunku coraz gorszych warunków halucynacyjnych aż wypadnie do szarej rzeczywistości.

Jest ważnym aby pamiętać, że ekspansja świadomości jest odwróceniem procesu narodzin, doświadczeniem utraty ego, będącym czasowym zakończeniem gry życiowej, przejściem z jednego stanu świadomości do innego. Tak jak dziecko musi się zbudzić i uczyć z doświadczenia natury tego świata, tak osoba musi zbudzić się w tym nowym fantastycznym świecie rozszerzonej świadomości i zaznajomić się z własnymi niezwykłymi właściwościami.

U tych bardzo zależnych od grier ego, którzy drżą przed porzuceniem kontroli, oświecony stan trwa tylko kilka sekund. U niektórych starczy na tyle ile potrzeba aby zjeść posiłek. Jeśli podmiot jest przygotowany aby rozpoznać symptomy utraty ego, nie potrzebuje pod tym względem żadnej zewnętrznej pomocy. Osoba tuż przed poddaniem swojego ego powinna móc rozpoznać Czyste Światło. Jeśli osoba nie zauważy zaczątków utraty ego może skarżyć się na dziwne symptomy cielesne, które ukazują, że nie osiągnęła wyzwolonego stanu:

Ciśnienie ciała

Wilgotne, lepkie zimno poprzedzone gorączkowym ciepłem

Dezintegracja ciała lub wybuch na pojedyńcze atomy

Ciśnienie w głowie i uszach

Mrowienie w kończynach

Uczucie topnienia ciała lub roztapiania się jak wosk

Mdłości

Drżenie lub trzęsienie się, rozpoczynające się okolicach miednicy
i rozprzestrzeniające się po korpusie.

Przewodnik lub przyjaciel powinien wyjaśnić, że symptomy wskazują na początek stanu utraty ego. Te fizyczne reakcje są znakami oznajmiającymi transcendencję:
unikaj traktowania ich jako oznaków choroby. Podmiot powinien powitać sygnały z żołądka jako znak, że świadomość staje się w ciele przebudzona. Doświadcz tego wrażenia w pełni i pozwól świadomości płynąć ku następnej przemianie. Jest zwyczajnie bardziej naturalnym aby pozwolić na przemieszczanie się uwagi podmiotu od żołądka i skoncentrowanie się na oddychaniu i biciu serca. Jeśli to nie uwolni go od mdłości, przewodnik powinien przenieść świadomość na zewnętrzne zdarzenia - muzykę, spacer w ogrodzie itp. W ostateczności pozwolić zwymiotować. (tylko nie na dywan! ;) przyp. Arm.)

Fizyczne symptomy utraty ego, rozpoznane i zrozumiane, powinny mieć skutek w spokojnym dostąpieniu oświecenia. Metafora wyważonej igły, wahającej się i ustawionej na nitce, używana jest przez lamów aby lepiej zobrazować ten stan. Tak długo jak igła utrzyma swoją równowagę, pozostaje na nitce. Jednakże, w końcu, ciążenie ego lub zewnętrznych bodźców wpływa na nią i igła spada. W świecie Czystego Światła, podobnie, osoba w transcendentym stanie ego momentalnie zyskuje poziom doskonałego zrównoważenia i jedności (unikalności). Niezaznajomionej z podobnym ekstatycznym stanem braku ego, przeciętnej świadomości, nie starcza sił aby w nim funkcjonować. Myśli osobowości, zindywidualizowany byt, dualizm, powstrzymują przed realizacją nirvany ("dmący z wnętrza płomienia" strachu lub samolubstwa). Kiedy podróżnik wyraźnie znajduje się w pogłębionej, ego-transcendentnej ekstazie, mądry przewodnik pozostaje milczący.



------
fini
------


tytuł oryginału: Using LSD to Imprint the Tibetan-Buddhist Experience by Dr. Timothy Leary, PhD (A Guide to Successful Psychedelic Experience) źródło oryginału na Erowidzie


tłum. Armageddon