Osogun pisze:

Witam. Trzy dni temu złamałem kość stawową prawej ręki. Dostałem Poltram Combo (37,5 mg tramadolu + 325mg paracetamolu) i Vessel Due F ( 250 LSU sulodeksydu - lek przeciwzakrzepowy). Biorę ten tramadol raz na 6 h i wpierw zauważyłem, że nie czuje, że muszę oddać mocz. Dziś rano (3,5 h po ostatniej tabletce) czułem się cały jak z waty i nie mogłem się wysikać. Chyba powinienem odstawić to opioidowe gówno. Myślę o DXM ale nie wiem jak je ewentualnie dawkować. Ktoś próbował czegoś takiego?

Postoperative pain experiences were assessed by postoperative morphine usage. Visual analog and verbal rating scales were used to assess pain with movement as well as side effects. Dextromethorphan treatment led to a significant but modest reduction in morphine requirements (29.3%P < 0.05) but no reduction in postoperative pain levels. We conclude that increasing orally administered dextromethorphan to near maximum tolerated doses does not provide greater morphine sparing than 20–40 mg given 6–8 hourly as in previous studies. Furthermore we conclude that dextromethorphan does not improve pain scores in a manner expected of a drug with NMDA antagonist properties.

In the DM-10, DM-20, and DM-40 groups, patients were premedicated with DM 10 mg, 20 mg, and 40 mg IM*, respectively. (...) All data showed dose-dependent better pain relief in DM-premedicated patients. We conclude that DM premedication offers preemptive analgesia and reduces postoperative pain and morphine requirement.

Dzięki, szczególnie za opis mechanizmu działania opio na cewkę moczową oraz opis powyższych badań. To dosyć ciekawe, że DXM zmniejsza tolerancje na opioidy, ktoś może orientuje się czemu?

JohnyHa pisze:

Tramadol utrudnia szczanie na dwa sposoby. Po pierwsze jak każdy opioid powoduje porażenie mięśni gładkich(zmniejszają wyrzut acetylocholiny, która pobudza te mięśnie) oraz działa bezpośrednio antagonistycznie na receptory muskarynowe. Można temu zaradzić biorąc cholinergiki(jedyny na tyle silny, by przebić się przez opio to betel). Teoretycznie również jakiś agonista receptora alfa-1 adrenergicznego mógłby pomóc na szczanie, ale musiałby być pozbawiony działania beta-adrenergicznego.