Witam,
nie wiem czy to odpowiedni dział, wydaje mi się, że tak.
Mój problem wygląda następująco, od ok 2 lat (może troszkę dłużej) biorę:
- na początku rysperydon 1 mg, potem 2 mg, potem 3mg przez długi czas, a od ostatnich 4 miesięcy stopniowo najpierw 2 mg, a teraz 1mg
- duloksetynę najpierw 30mg, potem 60mg, teraz znowu od 4 miesięcy 30mg
- przez pewien czas kwietapinę, nie pamiętam już w jakiej dawce, kompletnie na mnie nie działała więc w porozumieniu z lekarzem przestałem
- od około roku 5mg olanzapiny, od około 4 miesięcy pół tabletki dziennie
- najpierw 75mg pregabaliny, potem 150mg, potem 300mg przez długi czas, od około 4 miesięcy najpierw 150mg a teraz 75mg
- przez pewien czas jakiś łagodny lek uspokajający na receptę, którego nazwa zaczyna się na h (nie pamiętam niestety), mogłem jeść garściami i nic to nie dawało więc w porozumieniu z lekarzem przestałem.

Ogólnie rok temu (zaraz po świętach 2019/2020) postanowiłem bez porozumienia z lekarzem nagle z dnia na dzień przestać brać wszystkie leki (akurat mi się wszystkie pokończyły i nie odnowiłem recept). Myślałem, że nie będzie konsekwencji. Realnie wyglądało to tak, że przez miesiąc dzień w dzień rzygałem, miałem jadłowstręt, schudłem 15kg i czułem się ogólnie fatalnie. Po tym epizodzie wróciłem do brania leków w dawkach jak podane wyżej.

Od ostatnich 4 miesięcy widzę, że waga spada (2 lata temu ważyłem 78kg, najwięcej ważyłem 108kg - jakieś 4 miesiące temu), a teraz (myślę, że dzięki obniżeniu dawek) waga spada regularnie w tempie ok 2kg na miesiąc. Chciałbym zbić tą nadmiarową wagę, ale nie chcę żeby mi powrócił taki epizod jak rok temu. Na obecnych dawkach czuje się w miarę dobrze. I teraz pytanie, ile realnie jeszcze musiałbym jeszcze brać te leki i czy np. mógłbym spróbować brać niektóre leki co 2 dni, potem co 3 itd. Ewentualnie czy można je zastąpić jakimiś lżejszymi substancjami. Najgorzej sprawa ma się z tą pregabaliną, podejrzewam że to po niej tak mocno przytyłem.

Czemu bierzesz tyle tego gówna (neuroleptyków)?
Masz schizofrenie czy co?

Kiedyś uświadomiłem sobie że leki pozostaną ze mną aż do śmierci. To bardzo wygodne nastawienie, nie musisz myśleć o tym aby to rzucić.