TALK - Rozmowy [H]

[NahoyCito]

Ogólnie jestem na 4 dniu i jest w porządku. Niemalże zero objawów odstawiennych dzięki pregabalinie. Jednak dziś złapał mnie jakiś epizod depresji, normalnie nie do wiary. Ryczałem jak dziecko. Albo jak Krzysztof Kononowicz. Myśli samobójcze fhui. Teraz się uspokoiłem.

Ogólnie prowadzę pewnego rodzaju dzienniczek dotyczący mojego odstawienia, udostępnie go jak będe już wolny całkowicie, czyli pewnie za jakieś 3 dni. Pozdro

A, i cierpie na ciężką depresje, to jeśli jeszcze odstawka to nasili to nie wiem co będzie.

Edit: Początkowo planowałem tylko przerwe 5-7 dni żeby 240mg znów mnie klepało dobrze, ale teraz planuje oduzależnić się i grzać na sportowo. Wiem, śmiechu warte, ale może akurat mi się uda. I tak chyba nic mnie już w życiu nie czeka.

A, i ze sto razy już dziś myślałem o cytacie z trainspotting "Once the pain goes away, the real battle starts. Depression, Boredom, you feel so low you want to fucking top yourself" Nie ma co robić, nuda w chuj, jak codziennie sie jezdzilo po kode to teraz czlowiek nie wie co robić, i pierdolca dostaje.

[NahoyCito]

Mialem opublikować dzienniczek, ale wrocilem do grzania i mi sie nie chciało, za to psychiatra dał pregabaline i już nie muszę sępić od koleżanki, a więc ponownie będe odstawiał, tym razem na dłużej, bo po tygodniu ani skręt nie minął ani tolerka sie nie zmniejszyła ("?!! :(") albo i się zmniejszyła, ale na jeden dzień. Uwaga, bo długie.

Spoiler:

720mg 24 maja godzina 14:50 zakładając ze weszło po 1.5h a faza zeszła całkowicie po 8 godzinach to
załóżmy, że detoks zaczynam o 23:30 24.05.2024 @EDIT - Cała odstawka odbywa się za pomocą metody "Cold turkey".
Nie bawimy sie w żadne redukcje dawek (i to kodeiny xD)

25 maja - nic. o 22 zarzuciłem 150mg pregabaliny i tabletke stoperanu zeby nie obudzić się o 4 w nocy
do tualety.

26 maja - nic (???) zasługa pregabaliny? jest 22, zarzuciłem kolejne 150mg pregabaliny,
100mg difenhydraminy, tabletke stoperanu. Pisząc to cieknie mi z nosa delikatnie, nic poza tym.
(tutaj warto dodać, że jadłem klony całe 3 dni, jak sie uda to jutro lub pojutrze przerzucam sie na relanium)


27 maja - caly dzien nic, pregabalina to rzeczywiscie cudowny lek na odstawke. Zasnąłem o 17, obudziłem się o 20:40 z lekkim skrętem, tj. ciarki, charakterystyczna
gula w gardle, ból nóg, smarki. 150mg pregabaliny, 125mg difenhydraminy, 800mg ibuprofenu, i zaraz odlatuje w kraine morfeusza ( :) )

28 maja - cały dzień git, wręcz zajebicie, czułem się jak nacpany jakimś stimem, fetą, czy coś. Jednak wieczorem złapała mnie taka deprecha, że 2 godziny leżałem
i patrzyłem w sufit, po czym ryczałem jak dzieciak przez jakieś pół godziny, ogólnie chujnia jak nie wiem co. Warto zaznaczyć, że mam ciężką depresje i biore wenlafaksyne.
Wjebałem też dużo pregabaliny, chyba 300mg + 150mg wciągnąłem. Zaraz dorzuce do pieca difenhydramine, bo psychiatra nie odpisuje z receptą na zopiklon. Dziś relanium
nie udało się zdobyć. Pragnienie opioidowe słabe, choć przychodzą mi do głowy momenty jak totalnie upierdolony słuchałem suicideboys lub podobnych, ogólnie pokusa nie jest silna.
*a, i zjadlem awaryjnego klona tego dnia, z rana.

29 maja - 150 pregaby na poczatek dnia, wraz z ranną dawką wenlafaksyny. Caly dzien zajebiście, wizyta u magika. Wynik - Recepta na Lorafen + Onirex
Jednakże pokusa przyjebania sobie teraz jest okrutna, człowiek myślami jest w aptece a potem w drodze do domu
wiedząc, jaka przyjemność go czeka. Jestem po 7mg lorka, zaraz chyba dorzuce 150 pregi i zobacze jak to bedzie..
Wytrzymam, muszę. Cierpliwość popłaca. A w piątek, po równiutkich 7 dniach, przyjebie do pieca aż móżg się będzie hajcował.
„I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił.
I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go” (I Ks. Mojżeszowa 2:2–3). Jeszcze wtedy ide spotkać się
z kumplami, jakoś się ogarnie.


30 maja - nie ma co opowiadać, nie nudziło mi się, męski wypad, piwko wypiłem.
31 maja - obudzony na skręcie (?) może to jakieś ostatnie podrygi, niemniej jednak jestem w szoku. No nic, troche lorków i do apteki lece.

Tym razem odstawie na okres taki, jaki najdłużej wytrwam. Chce przynajmniej 2-3 tygodnie. Obstawa lekowa - 11.2g pregabaliny, prawie cały słoiczek Afobamu 0.5mg, klony ogarne jeszcze na pewno, być może zolpi albo zopi. Pozdro.

[TooMuchSmoke]

Czyli teraz będziesz leki ćpał w zastępstwie? xD

[NahoyCito]

Właściwie to tak. Chociaż pregabaliną ćpaniem bym nie nazwał, chyba, że ktoś lubi ćpać derealizacje i kręcenie w głowie w postaci tabletki.

[NahoyCito]

Powiedzcie mi, co normalni ludzie robią w wolnym czasie, bo ja tylko jechałem po kode, grzałem, leżałem i teraz nie potrafie się odnaleźć.

Jestem kurwa zepsuty. Jak nie grzeje, to tylko szukam od kogo jakiegoś klona albo rolki ogarnąć, kiedy do lekarza się umówić po jaki zopiklon i alpre...

Spoiler:

Choose life.
Choose a job.
Choose a career.
Choose a family,
Choose a fucking big television
Choose washing machines, cars,
Compact disc players, and electrical tin openers.
Choose good health, low cholesterol
And dental insurance.
Choose fixed-interest mortgage repayments.
Choose a starter home.
Choose your friends.
Choose leisure wear and matching luggage.
Choose a three piece suite on hire purchase
In a range of fucking fabrics.
Choose DIY and wondering who you
Are on a Sunday morning.
Choose sitting on that couch watching mind-numbing
Sprit-crushing ga me shows
Stuffing fucking junk food into your mouth.
Choose rotting away at the end of it all,
Pishing you last in a miserable home
Nothing more than an embarrassment to the selfish,
Fucked-up brats
You have spawned to replace yourself.
Choose your future. Choose life.

[przodownik]

ja już mam dosyć tej matni, w którą jestem uwikłany - naprawdę. okropny jest ten przymus zażycia tabletki tylko po to, aby czuć się normalnie, funkcjonować, realizować swoje obowiązki. nie mówię, że opioidy nie są ratunkiem, bo są i nadal dają mi ucieczkę od samego siebie i rzeczywistości, ale od jakiegoś czasu są równocześnie i moim przekleństwem.

nie potrafię dotrzymywać obietnic wobec siebie, nie jestem w stanie samodzielnie przestać brać i zredukować użycia. mój obecny ciąg nie jest długi, bo trwa od końcówki sierpnia, ale to wystarczająco, aby organizm doznawał szoku za każdym razem, gdy stężenie narkotyku we krwi spada, co uniemożliwia mi odstawienie. próbowałem redukować dawki - poległem, bo czułem głód i zażywałem (dihydrokodeina, metadon). usiłowałem odstawić CT - wytrzymałem dwa dni i musiałem wziąć, bo zaczęło się wiadomo co...

wszystko to jest błogosławieństwem, dopóki nie wejdzie się w ciąg i nie zacznie pobierać tego codziennie, wtedy staje się to więzieniem, nic nie można zrobić bez śmiesznej tabletki. jestem już tym zmęczony. problemy w życiu nie sprzyjają odstawieniu i są induktorem głodów (albo raczej dobrą wymówką, aby przygrzać).

nie wiem co z tym będzie. dzisiaj ulżyłem sobie biorąc 450 mg DHC Continus oraz wieczornym zastrzykiem z oksykodonu. jutro będę próbował powalczyć dalej, chociaż trochę to wziąć w ryzy, spróbować to rzucić - tzn. przerwać ten przeklęty cug, bo wizja dożywotniego pożegnania się z "cudownymi" opiatami wydaje się być, przynajmniej na ten moment, niezbyt realna.

whatever will be, will be, gentlemen. musiałem się jednak wyżalić nieco na łamach naszego forum, bo w tzw. realu nie mam po prostu komu, nie mam nic i nikogo.

pozdrawiam, przodownik

[NahoyCito]

Ktoś napisał, w zarchiwizowanym temacie
"Ktoś kiedyś tu pisał o uczuciu zażenowania/ wstydu gdy kupuję tabletki na kaszel.
Uwierzcie mi, że to znika, i nie ma żadnego problemu by iść po swoje dzień po dniu do tej samej farmaceutki.
Jeżeli ktoś ma takie rozterki, IMO to na szczęście nie jest to jeszcze mocne uzależnienie. Nawet fobik społeczny przestaje się przejmować drogą do celu - liczy się efekt końcowy."

Nawet kurwa nie wiecie jak prawdziwe to jest, nie raz fobia spoleczna przeszkadza mi rozmawiać z przyjaciółmi, unikam ich itp, A przez uzależnienie wyzbyłem się jakiegokolwiek wstydu jeżdząc codziennie po pojebane dawki kodeiny do ulubionych aptek. Nawet udawało mi się pogadać z farmaceutkami, niektóre dobrze mnie znają,

[przodownik]

ja koniec końców zrealizowałem swój plan dot. odstawki opiatów i praktycznie zszedłem do zera, w miarę zwinnie unikając ostrych obj. odstawienia. nie powiem, bo trochę samozaparcia i bólu mnie to kosztowało, ale przynajmniej, na tę chwilę chociażby, jestem odtruty - nie licząc kilku Tramali tu i tam. dwa tygodnie miałem absolutnie rozregulowane, stąd też absencja na forum, ale coraz bliżej lepszego niż złego jestem, jeśli brać do konsyderacji obecne położenie.

niemniej - prawdziwy sprawdzian pojawił się dzisiaj, po powrocie od doktora z ręką pełną bibuł. uzależnienie psychiczne, które szarpie moją duszą odkąd z tym zacząłem, nie pozwoliło mi spasować i obawiam się, że w/w progres pójdzie w niwecz. przy obecnej tolerancji te kilka fiolek metadonu i dihydrokodeiny to naprawdę wiele i o ciąg, z wywindowaniem tolerki włącznie, trudno nie będzie. załamać, to i już dzisiaj załamałem, jeszcze w aucie po realizacji e-recept - poszło 360 mg DHC Continus, które od razu przypomniało receptorom to "coś". wiem, że to może i niezbyt duża dawka, ale już na tyle odwykłem, że poprawa była spektakularna - głównie stanu psychicznego.

nawet jeśli się znów wsypię, to chociaż dawki będę mógł chwilę niższe pobrać, zanim znów wrócę do punktu wyjścia. zobaczymy jak pójdzie, nie omieszkam napisać na dniach.

pozdrawiam wszystkich bywalców działu i w korelacji z sensem ów wątku, życzę sukcesu w rekonwalescencji - nieważne, czy chwilowej, czy trwałej!