Kupiłem opakowanie rolek na bazarze, po 5 mg z zamiarem wzięcia paru (dwóch, maksymalnie 5 - nie wiedziałem jaką mam tolerancję, ostatnio benzo brałem w grudniu, ale było tego dużo) poszedłem sobie do szkoły i zacząłem brać. Czułem jednak że nie działa, dlatego jak to bywa przy benzo zacząłem brać więcej, gdy chyba już zaczęło działać, to na prawdę zacząłem brać jedna tabletka za drugą i jak się potem okazało wziąłem 16szt. x 5 mg. Efekt tylu tabletek chyba nagle się skumulował, było mi super i czułem taki efekt prospołeczny. Chciałem rozmawiać, na lekcji byłem aktywny (tu megalękowiec), zgłaszałem się do wszystkiego. Podobno spadł mi ołówek i podnosiłem go tak, że prawie się przewróciłem, zmieniłem się też w oczach. Nim się obejrzałem pamiętam tylko wychowawcę, karetkę i toksykologię xD. Na oddziale toksykologii uznali to za próbę samobójczą (xD) i przewieźli do psychiatryka, gdzie zostałem na 2 tygodnie po czym wypisałem się na żądanie. Tak zostałem szkolnym ćpunkiem.

Btw. czy ktoś może powiedzieć czy cała ta działalność przewiezienia mnie po spożyciu, stwierdzenie próby samobójczej mimo, że to wypierałem, trzymanie mnie w psychiatryku było legalne?

[mention]Amadeusz626[/mention] myślę że tutaj szybciej znajdziesz odp na swoje pytanie/thermo

Chciałbym się przyłączyć do pytania, bo podobna sytuacja była ze znajomą :/
Nie wiem czy nie jest tak, że w większości przypadków specjalnie starają się zabrać na obserwację, bo za to dostają od razu kasę z NFZ

Wydaje mi się, że oni mają obowiązek zatrzymać pacjenta w zamknięciu, z tego co wiedziałem- gdy sam się przyznaje do myśli S. Poza tym, być może robią tak samo gdy zachodzą "uzasadnione przypuszczenia myśli S".
Kolegę zamknęli jak wymsknęło mu się, że miał myśli (kto od czasu do czasu takich nie ma chyba jakieś 10% nas), po czym to wycofał ale oni go 2 tygodnie "dołek". Przesiedział tam w końcu ponad miesiąc. Wbrew woli.

@up ja powiedziałem psychiatrze że miewam myśli samobójcze i nawet nie wspomniała o psychiatryku

Zalezy jak silne sa te mysli samobojcze.W przypadku bardzo silnych wraz z okaleczaniem sie ---->>> szpital.

jak człowieka wzięli ze szkoły do szpitala, to raczej jasne jest (poza ostatnią klasą liceum, gdzie masz 19 lat, jesli sie urodziles do do połowy), że jest to osoba nieletnia, niemająca pełnej zdolności do czynności prawnych. Dalej chyba nie muszę tłumaczyć.
Ponadto, gdzieś słyszałem, że za trzymanie dzieci na obserwacji, przyjęcie na oddział (?) szpital ma jakiś bonus, toteż chętnie infantów biorą na łóżko. Ale o co dokladnie chodzilo, to nie pamiętam. Niech mnie ktoś poprawi

U mnie na miescie jest tak, ze jak zobacza ze nacpany typu ledwo co kojarzy i zatacza sie to jak policja zatrzyma takiego delikwenta to wzywają karetkę i jedziesz na miesiąc do psychiatryka do pobliskiego miasta. nie ma opcji na wypis na wlasne żądanie (a jak ci sie uda to jestes farciaz). chore i pojebane. specjalnie to robią.

Ten mój kolega powiedział, a był w słabym stanie, że zdarzały mu się myśli S, ale że nie zamierza.
To wystarczyło aby go na 2 tygodnie zamknąć wbrew woli. Szczegółów nie znam, ale pewnie znaeźi jakieś kolejne podstawy bo przesiedział tam z miesiąc w sumie.

Ze strony prawnej:

Zgodnie z art. 21 u.o.z.p.:
Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, bądź nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, może być poddana badaniu psychiatrycznemu również bez jej zgody, a osoba małoletnia lub ubezwłasnowolniona całkowicie – także bez zgody jej przedstawiciela ustawowego. W tym przypadku art. 18 ma zastosowanie.
Konieczność przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, stwierdza lekarz psychiatra, a w razie niemożności uzyskania pomocy lekarza psychiatry – inny lekarz. Przed przystąpieniem do badania uprzedza się osobę badaną lub jej przedstawiciela ustawowego o przyczynach przeprowadzenia badania bez jej zgody.
W razie potrzeby lekarz przeprowadzający badanie zarządza bezzwłocznie przewiezienie badanego do szpitala. Przewiezienie takiej osoby z zastosowaniem przymusu bezpośredniego powinno nastąpić w obecności lekarza lub pielęgniarki.
Lekarz, który przeprowadził badanie psychiatryczne określone w ust. 1, odnotowuje tę czynność w dokumentacji medycznej, wskazując na okoliczności uzasadniające podjęcie postępowania przymusowego. Przy ocenie zasadności poddania osoby badaniu bez jej zgody stosuje się odpowiednio art. 18 ust. 6.

I dalej, jeśli chodzi o obserwację:
Art. 24.Osoba, której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio swojemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, a zachodzą wątpliwości, czy jest ona chora psychicznie, może być przyjęta bez zgody wymaganej w art. 22 do szpitala w celu wyjaśnienia tych wątpliwości.
Pobyt w szpitalu, o którym mowa w ust. 1, nie może trwać dłużej niż 10 dni.
Do przyjęcia do szpitala, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zasady i tryb postępowania określony w art. 23”.

Jeśli w trakcie pobytu pacjenta na oddziale nie zmieni on zdania i dalej nie będzie wyrażał zgody na leczenie sprawa jest załatwiana przez sąd.

I tak ponadto:
art. 23.4. Przyjęcie do szpitala, o którym mowa w ust. 1, wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia.
Art. 36. 1. Osoba przebywająca w szpitalu psychiatrycznym może złożyć w szpitalu, w dowolnej formie, wniosek o nakazanie wypisania jej ze szpitala, co odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
2. Osoba przebywająca bez swojej zgody w szpitalu psychiatrycznym, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej oraz osoba sprawująca faktyczną nad nią opiekę mogą żądać wypisania tej osoby ze szpitala psychiatrycznego nie wcześniej niż po upływie 30 dni od uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie przyjęcia do szpitala lub dalszego leczenia tej osoby bez jej zgody w tym szpitalu. Żądanie takie może być zgłoszone w dowolnej formie; odnotowuje się je w dokumentacji medycznej.
3. W razie odmowy wypisania, osoba przebywająca w szpitalu oraz odpowiednio inne osoby wymienione w ust. 2 mogą wystąpić do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się ten szpital, o nakazanie wypisania. Wniosek składa się w terminie 7 dni od powiadomienia tej osoby o odmowie wypisania oraz o terminie i sposobie złożenia wniosku.

Prawda jest jednak taka, że to zależy od ordynatora i miasta. W założeniu on powinien zadecydować na ile np. groźby, myśli samobójcze są realne, szkodliwe. Na tej podstawie wypisuje pacjenta lub nakazuje mu zostać. Naprawdę lepiej jest pod każdym względem wyrazić zgodę na swój pobyt tam.

Jestem w szpitalu gdzie leczą m. in uzależnionia w trybie skierowania sam o nie poprosiłem, rozmyślilem sie, jednak lekarz mówi że nie moge sie wypisać, ze będzie miał problemy z sądem. Nie mam żadnych myśli samobojczych itp. Jak się stad uwolnić?