Witam i o radę pytam :)
Odkąd pamiętam ciągle jestem taki senny, niby mam motywacje aby coś zrobić ale jednak jak już zacznę to czuję zmęczenie w oczach.
Było już tak zanim poznałem używki.
Piłem kawę i nie odczuwałem różnicy. Mogłem wypić kawę i iść spać. Teraz się przerzuciłem na Yerbę i jeszcze nie mam zdania co do niej.
etylofenidat... różne dawki od 5-10mg, które dawały motywację, która szybko znikała, do tych na oko sypanych (do 100mg, chyba)po których serce mało nie wyskoczyło(fakt, wtedy spać się już nie chciało).
No i proszę was o radę, co mam zrobić aby ten mój organizm pobudzić?
Kupiłem guaranę, ale jeszcze nie używałem. Wszelkie Rc odpadają

Do lekarza po skierowanie na morfologie, hemoglobinę, cukier.

Już byłem na tych badaniach i wyszło wszystko w normach...

Z własnego doświadczenia: nie najadanie się do syta, dołączenie produktów o niskim ig - zamiast kupy ziemniaków z kotletem - kupę surówki+standard, regularne bieganie, jednocześnie myślenie i chłonięcie bodźców z otoczenia, mocne kakao zamiast kofeiny może sunifiram.
Czasem dla rozruszania się trochę bokserskich ruchów :/ , tak, jestem dziwakiem.

Jeśli coś jest dziwne ale działa to ma sens :)
Ten sunifiram odpada, jak już to tylko rzeczy naturalnego pochodzenia będę zażywać (herbatki, ziółka, ekstrakty itd)
Muszę koniecznie z biegania uczynić regułę a nie okazjonalny wypad. Do tego dojdzie ćwiczenie w domu. "W zdrowym ciele, zdrowy duch" chyba nie wzięło się z nikąd.
Każdą sugestię przemyślę, więc piszcie nawet te dziwne :)
Zaczynam się uczyć angielskiego od nowa, może ten mój mózg się rozrusza

Może śpisz za mało albo za dużo? Jeśli poświęcasz zbyt dużo czasu na sen to to też nie jest dobre dla zdrowia, i może powodować uczucie senności przez resztę dnia. Jedz zdrowo, może żryj jakieś witaminy. Najlepszym wyjściem jest robienie czegoś: ćwiczenia, wychodzenie na świeże powietrze, jakieś konkretne zajęcia.

Jest wiele badań, które pokazują pozytywny wpływ aktywności fizycznej na umysł.
Z drugiej strony Stephen Hawkins nie biega i też daje radę a przebiegnięcie kilku maratonów Nobla nie gwarantuje.

Twoje problemy są identyczne z moimi, to może rozwiązania też.

@nickodem

w twoim podpisie brakuje mi miejsca na emocje. jak je widzisz?

Dawniej próbowałem je ignorować - przegrałem - nerwica przy dużej ilości bodźców, depresja przy małej. Później stwierdziłem, że są najważniejsze, chciałem nimi sterować tak, żeby starać się wejść w manię wczuwając się w różne rzeczy. Wydawało mi się, że są najważniejsze. W skrócie też poległem.

Teraz ani ich nie ignoruję, ani nie przywiązuję większej wagi niż do innych informacji. Należą do strumienia bodźców, lubię je obserwować analizować ich powiązania, skutki, przyczyny. Nie boję się, że będą nie takie jak chcę. Paradoksalnie dopiero teraz są bliskie temu co próbowałem wymuszać.

Uważam, że rady typu "miej wyjebane" przynoszą odwrotny skutek. Wolę "miej zrozumiane", "miej omówione".

W ogóle piszę, rzeczy, które niedawno uznałbym, że mogą pisać tylko ci szczęśliwi, normalni ludzie od których dzieli mnie przepaść, inny gatunek.

Wydaje mi się, że zawdzięczam to dużej części celebracji tej chwili zanim się coś pomyśli lub powie, kiedy w umyśle tworzą się schematy potrzebne do wypowiedzi. Nie miałem w sobie narracji, nie przetwarzałem informacji. Patrzyłem się na różne rzeczy ale nie potrzebowałem tego obrazu, bo nie wykorzystywałem go w refleksji.

Na senność najlepsza jest bezsenność. MXE trzyma na nogach, nie mówiąc już o lekach gdzie pseudoefedryna występuje. A jak iść spać to benzo kurwa mać.