Byłem w szpitalu psychiatrycznym. Pojechałem tam z własnej woli bo nie dawałem rady na zejściu fazy z klonów, alpry zapitych wódą (lęki, strach, ogólne uczucie rozbicia, cały latałem)

Nie byłem agresywny nie miałem żadnych psychoz itp. nie zagrażalem sobie ani nikomu innemu. Byłem całkowicie świadomy tego co dzieje się dookoła mnie. Opowiedziałem to co zażyłem i dolegliwości.
Zaprowadzili mnie do sali i zaczęli pasy rozkładać, ja do nich mówię że się w to nie położe bo nie ma takiej potrzeby, a oni że musze bo taka jest decyzja lekarza, więc dobra położyłem się w to zapieli mnie w te pasy w których leżałem 3 dni w sytuacji kiedy praktycznie wgl nie było to potrzebne. Nie Mogłem nawet do kibla iść czy przekręcić się na bok żeby zasnąć.

A co do sytuacji że można się wypisać to nic bardziej mylnego.
Napisałem wniosek do lekarza że chce wyjść ze szpitala na własne żądanie to Na następny dzień na obchodzie mówi do mnie że mnie sąd zatrzymał i mnie nie wypisze
Nie wiem jak to możliwe ale teraz już nie da się wypisać.

Osobiście to był się nie pchał do szpitala.
Patrzenie na odklejenców, złodzieje, wszędzie tylko szlugi sępią.
Jedyny plus to, to że dawali mi rolki 40mg/dzień w dawkach podzielonych.

Daleko od szpitali. Tam jest się dosłownie nikim a możliwość wypisania się kiedy się chce to mit - nawet jak nie odpierdalasz żadnych akcji i idziesz tam z własnej nieprzymuszonej woli. Warunki szpitalne nie wspierają terapii.

Ja bym to skomentował że prawda leży pośrodku i to zależy na jaki szpital trafisz, i kto będzie na oddziale, u mnie na jednym z oddziałów jeden z młodych pacjentów po wypisie wpadł po tygodniu czy dwóch z matką i przyniósł ciasto dla pacjentów bo skomentował że tam było jak w SPA, to był przyjęciowy oddział przelotowy, ale jest też ciemna strona typu specjalistyczne oddziały zamknięte, typu fachowy odwyk i takie tam.

Dzięki wielkie za dobre rady, na szczęście na ssri czuje się znośnie, nie że dobrze ale znośnie więc będę omijał te szpitale

mnie nie chcieli wypuścić z detoxu alkoholowego na który sam się zgłosiłem.. więc w dupie mam takie coś , straszyli sądem i przymusowym na 3 miechy

Mnie przez ostatnie 2-3 lata spotykała taka przykra sytuacja że najebany dzwoniłem po Erkę że mam myśli samobójcze. Oczywiście najpierw zawozili na izbę wytrzeźwień a potem na konsultację z doktorem do Szpitala. Zawsze mówiłem Panie doktorze ja tylko tak po pijaku mam i wypuszczali. Raz się zgodziłem na pobyt, ale nie wiedzieli że jestem na beznoskrecie i dawali chuj wie co za leki to wypisałem się po 2 dniach na własne rzadanie chociaż ordynator namawiał żeby zostać. Ostatnia moja przygoda ze szpitalem do którego pojechałem odstawić bezno i mówiłem tez że mam myśli S również skończyła Się szybko. Jakieś 3 tyg. Poprostu nie wiedzieli co robić z takim pacjentem. Przed Byłem jakoś 3 tygodnie na zero to na początek poczęstowali mnie jeszcze jakaś rolka a później chu wie co dawali. Więc około 7 -10dni pobytu tam zaczynałem dostawać ataków paniki. Derealizacji, odrealnienia i sam się wypisałem. Towarzystwo jak to towarzystwo. Kilka osób OK, głównie alkoholicy, parę młodych z lekkimi problemami też ok. Także jak odstawka pożądanych leków lub rozpoczęcie leczenia nowymi to raczej L4 w domu i niekoniecznie zaczynać z benzo. Chociaż w szpitalu jest opcja że nic sobie nie zrobisz. Chodź na mojej sali chłopak podciol sobie żyły. (Chyba po lekach, bo w większość antydepresantow w ulotach pisze że samookaleczenia i myśli S mogą się pojawić )Szybko go odratowali. Inny całymi dniami walił kapucyna pod kołdrą, po kryojomu ale jednak. Inna brała ciągle prysznic, chodziła całą mokra na boso, krzyczała dopiero jak rolkę dostała to się uspokajała na chwilę. Najlepszy był pacjent w izolatce ale nie w pasach. Szczał w pokoju na wszystko co się dało a raz kolesie namówili go żeby się zesrał i w pościli zaniósł stolca w prześcieradle zajechał do gabineciku piguł i wręczył im to jako prezent.

W szpitalu im nie zależy na tobie, ot jesteś kolejnym popaprancem, będą ci dawać leki które mają w standardzie dawać a nie te które są potrzebne tobie. Najlepiej przeprowadz się do rodziny i niech oni cię pilnują a ty zamiast ciężkich leków zapisz się na psychoterapię

Dokładnie i mówię to z perspektywy swojej i osób mi bliskich że faktycznie kompletnie nie zależy im na tobie.
L4 wybierz żadnych szpitali psychiatrycznych to jest syf jak chuj.