Nie jestem jakimś lamusem, ciotą i nie przypisuje sobie pozytywów, ale mam dużo cech sangwinika. Wystaczy, że wejdę do busa czy tramwaju a momentalnie poprawia mi sie nastroj, jestem szczęsliwy, rozpiera mnie energia. Chcę rozmawiać z ludźmi. W grupie bije mi pozytywny pierdolec, choć nie każdemu to odpowiada hehe. Schody zaczynaja sie kiedy pojawia akcja,ze wracam do domu. W drodzie powrotnej myslac o domu dostaje dolow. wszystko robi sie bezsensu- muzyka mnie wkurwia a starzy mnie irytuja, wszystko jest popierdolone do n-tej potegi. Nie potrafie sobie znalezc miejsca. kawa mi poprawia humor, ale potem podraznienia kofeinowe etc. Ciagle mam mysli ze nikt mnie lubi, ze tak na serio mam falszywych znajomych, ze kazdy ma mnie w dupie- probujac sie dowartosciowac w jakikolwiek, spierdolony sposob pisze na sile do ludzi na fb,gg. zamiast wziac sie za naukie siedze i zamulam przed kompem, bo nic mi sie kurwa nie chce. Rano wszystko znika chodze caly czas w skowronkach sprzatam chate ucze sie, choc i to tak za mało

Wiecie jak sobie z tym poradzic? Czyzby pojawialy sie u mnie depresje sytuacyjne?

Cześć,

myślę że niestety nikt na tym forum Ci nie pomoże. Z Twojego tekstu zrozumiałem że mieszkasz ze starymi. Jeżeli czułbyś się z tym komfortowo, to porozmawiaj ze swoimi rodzicami o tym jak się czujesz. Jeżeli nie, to zastanów się nad wizytą u psychologa czy psychiatry. Zdrowia nie wolno ignorować.

Nie, tak generalnie wyglada zycie.
Masz niską samoocenę, można robić rzeczy żeby ją podnieść, poszukaj i poczytaj w necie na ten temat.

Miałem dosłownie to samo! Kochałem siedzieć w szkole i gadać z każdym o byle czym , za to w samotności mam dokładnie jak Ty , odechciewa mi się momentalnie wszystkiego , próbowałem leków antydepresyjnych (prozac/sertralina/paroksetyna) ale z słabym skutkiem.
Najlepiej działa na mnie działa alpra ale po 6 mieś ciągu dawki były strasznie wysokie.... Teraz lecę w taki sposób :

- rano - Tramal wyzwala dużo pozytywnej energii , super sprawdza się w szkole. Mega zajebiście się gada na nim z innymi... czuję że jestem wtedy lepszym człowiekiem

- po szkole - kodeina daje przyjemne odprężenie , ciepełko. Problemy znikają , nie mam wtedy żadnych problemów z samotnością i depresją. Działa dużo lepiej od tych wszystkich SSRI.

Oczywiście to moje zdanie i do niczego nie namawiam :old: , na moje problemy to pomaga!

ja samotność po pracy pokonałem w ten sam sposób :) chociaż też po drodze zjadłem mnóstwo ssri
dodam też ze świetnym rozwiązaniem jest etylofenidat. łatwiej jest sie przy nim skupić tylko czasami można się bardziej po nim denerwować :old:

Jej. Opadały mi wszystkie członki. Tramal z rana przed szkołą, kodeina po szkole. Cudowny sposób na rozregulowanie sobie układu nagrody na długie lata, nie mówiąc o wjebaniu. Jak napisał Blu, tak wygląda życie. No ludzie błagam Was, "czuję się chujowo w domu, wpieprzę się w opiaty!".

Ja bym proponowała raczej spacery, zapisanie się na siłownię, chodzenie na basen. Rozruszać fizycznie organizm, nie ma się później sił na rozmyślanie nad życiem, pozostaje zadowolenie i przyjemne zmęczenie. No takie życie. Też sobie kiedyś regulowałam nastroje używkami (a przepraszam, dalej to robię bo MUSZĘ), po latach takiego trybu życia czasem ciężko zwlec dupę z fotela, no chyba że do apteki. Teraz muszę się zmuszać do wszystkiego, nawet do pójścia na zajęcia, które lubię, czy do sklepu po pieprzone zakupy żeby mieć co żreć.

Silent, nie wiem ile masz lat, ale wiem co Cię czeka za kilka i już serdecznie współczuję.

Najlepiej iść na skróty i wpierdolić się w opiaty. Problem że dla osób z wrażliwą psychiką czyli podatnych na depresje i różne fobie taką jaką ja też jestem taki styl życia to powolne samobójstwo nawet jak przez chwilę jest lepiej, mówię nawet o paleniu zioła. Jedynym rozwiązaniem jaki ja widzę jeśli chcecie walczyć, a nie uciekać jest zmiana stylu życia czyli sport jakaś siłownia czy inne dyscypliny wtedy gospodarka hormonalna się reguluje, medytacja min 20 min dziennie i najczestsze przebywanie w tu i teraz na codzień, do tego zmiana diety i suplementy, no i zmuszanie się na początku do przebywania z ludźmi i wykorzystywanie każdej okazji gdy Was gdzieś zapraszają nawet jak się zajebiście nie chcę. Ja u siebie widzę efekty i znaczną poprawę mimo, że nie wszystkiego jeszcze przestrzegam z tej listy ale dla mnie nie ma innego wyjścia.

Mam niestety to co Ty, lecz Ja zwalczalem to najpierw mj wieczorami potem maczanka, az teraz powoli odchodze od tego i chodze na siłownie, spacery i tak dalej... To dziwne, bo w grupie jestem "Gwiazda". Najwięcej gadam i rozśmieszam, a w domu jestem takim smutasem :emo:

Na samotność najlepsze są filmy, książki, muzyka.

przypomne tylko, że np. mój problem dotyczył doła po powrocie ze szkoły, basenu lub ze spotkania ze znajomymi. wiec rady zeby zapisac sie na jakis sport lub czesciej wychodzic z domu sa troche chybione. Nie moge zamieszkać na siłowni lub u znajomych