Noo raczej nie. Tygodniowe przerwy w dostawie heroiny wcale nie pomniejszają uzależnienia od niej osobie wpierdolonej... Powiedziałbym, że wręcz przeciwnie.

No i znowu ta nieszczęsna heroina w tym stereotypowym anturażu, ale sens chyba jasny...


Osoby, które nigdy nie były uzależnione mają tendencję do panikowania - może to i dobrze, chociaż z drugiej strony mogą przyjąć błędne przekonanie, że uzależnienie wcale nie jest takie straszne jak je malują i popłynąć w jakimś cięższym temacie myśląc, że to przecież takie łatwe...


To co powoduje, że człowiek się nie wpierdala w psychodeliki to po pierwsze profil działania, który nie jest typowym "robieniem dobrze" konsumentowi, a raczej zaoferowaniem alternatywnego (ani nie wyidealizowanego, ani nie demonicznego) filtru dla percepcji bodźców z otoczenia, a po drugie odmienny od typowych polepszaczy samopoczucia mechanizm interakcji z receptorem polegający na mimetyzmie endogennych ligandów.

Oczywiście tripy są przyjemne, dlatego do nich wracamy bo poza głównym mechanizmem powodują w różnym stopniu procesy akumulacji naszych własnych neuroprzekaźników - jedne w mniejszym stopniu, inne w większym (afterglow).

Czyli mniej wiecej dlatego po zjedzeniu kilkukrotnie większej dawki 5-Meo-Mipt'a niż było to zamierzone (utrata kontaktu z rzeczywistością),
organizm wywołał tak silnie nieprzyjemny badtrip, że nawracał on później za każdą kolejną próbą zjedzenia psychodelików.
(zdarzyło się nawet przy dużej dawce MDMA w klubie, oraz po MDMA puszczając "piątek 13ego" KaeNa" )

Odczucia powracające nja każdym tripie OGARNIAŁY CAŁE CIAŁO,
dopiero potem psychika świrowała z obawy przed kolejnym ześwirowaniem.
Czułem jakby moje ciało było przemielonym truchłem pełnym zakrzpu krwi i błota,
potrafiło to wrócić nawet podczas kiilki mroczniejszych wieczorów jeseini bez ćpania.

Czy to znaczy że juz nigdy nie będę mógł normalnie zarzucić jakiegoś psychodelika bez tych cielesnych odczuć ?

Będziesz mógł. Po solidnej przerwie.

Według mnie jest bardzo łatwo opanować pragnienie pożądania psychodelicznej fazy. To, nie hera meta czy alfa. Psychodeliki mogą nawet pomóc np. w rzucaniu palenia, i wyrzucaniu też xD

Kolega, który był uzależniony od b-k zaczął jeść kwasy. Od tego czasu nie je b-k, ale za to wrzuca papierek raz na tydzień i nie widzi w tym nic złego.
Jak widać - psychodeliki mogą uzależniać. Szczególnie, jak się je bierze w małych, łatwych do ogarnięcia dawkach - nie czujemy zmęczenia psychicznego tylko same pozytywne skutki (w tym wypadku LSD) - poprawiony nastrój, miłość do świata, przyjemność fizyczną.

Dokladnie! W psychodele mozna sie tak samo wjebac jak w kazdy inny zmieniony stan swiadomosci. Gdyby lizergamidy nie wywolywaly tak szybko tolerancji, to loil bym kartona co tydzien. Ratuje nas jednak wlasnie ta tolerancja, i tylko dzieki niej i ograniczonej zasobnosci portfela przecietnego cpaka nie da sie uzaleznic od sajko.

Jedzenie codziennie to nie wjebanie. Dopiero jedzenie codziennie i niemożność przestania pomimo chęci już tak.

Jadłem psychodeliki wielokrotnie, mój ulubiony typ dragów. Brałem z różną częstotliwością na przestrzeni ostatnich 3-4 lat. Czasem kilka razy w tygodniu czasem miałem kilkumiesięczne przerwy. Moja skrytka z dragami miała pseudonim "arsenał" i było tam wszystko od opio po stimy przez psyhodelce w ilościach na nawet 1000 osób poszczególnych substancji. Mimo to NIGDY nie miałem tak, że nie chcąc brać psychodelika zmieniło mi się coś chwilowo w głowie i po 2 dniach znalazłem się w stanie ućpania z myślą "ale przecież miałem nie brać". Z zielem wielokrotnie. Z benzo też. Kiedy miałem tak z oksykodonem powiedziałem "dość, już nie ćpam opio". Miesiąc-dwa później przećpałem się MT-45 i do dziś w następstwie nie mam pełni czucia w nodze. Wtedy powiedziałem "nigdy więcej opio". Miesiąc później miałem w chuj ciężko i w ciągu na benzo wdupiłem z 2 liście mst200 na przestrzeni miesiąca. Kiedy wytrzeźwiałem z benzo i doszło do mnie, że to robi się niebezpieczne powiedziałem "chuj w opio, już nigdy nie biorę". Niecały miesiąc potem w rodzinnym domu, z rodzicami w innym pokoju i bratem niećpiącym w moim własnym wjebałem kolejną 200 kiedy wszyscy spali.
Teraz chwilowo nie ćpam, na razie 3 tygodnie. Kiedy myślę o wakacjach, myślę "dobre buty, torba, kompas, harmonijka, kwas i góry w Szkocji". To będzie musiało być zajebiste. Żadnych zmartwień, a satysfakcja dzień po. Z drugiej strony kiedy z chujwiekąd przychodzi deprecha i złe samopoczucie nawet nie myślę. PRAGNĘ się skurwić benzo, opio, spalić... Nie obchodzi mnie to czy to będzie ok, czy nie. Czy potem będę żałował czy był kurwa dumny. Mam jebany bezmyślny głód z którym muszę walczyć. Albo ulec i żałować. I prawdopodobnie ulec ponownie pomimo to.
TO jest wjebanie.

To, że lubię spędzać czas na psychodelcach nic jeszcze nie znaczy. Wolałbym też spędzać cały czas na seksie. To nie znaczy, że jestem seksoholikiem. Dopiero kiedy traciłbym do reszty rozum w obliczu okazji i kiedy wbrew wcześniejszym postanowieniom szukałbym ich gdziekolwiek byłbym wjebany. Kiedy musiałbym użyć wszystkich sił, żeby znaleźć resztki mózgu w głowie kiedy widzę cipkę byłbym wjebany.

Znam w chuj ludzi jedzących psychodeliki lata i nikogo nie określiłbym jako wjebanego*. Z osobami wjebanymi w alko, fufu i opio to wiadomo. Widać czasem po nich, że są ćpunami zanim nawet dowiem się, że ćpają. Jeśli psychodeliki uzależniają to dziwne zaiste jest to uzależnienie. Jedyne, które nie przejawia cechy uzależnienia - "to nabyty stan zaburzenia zdrowia psychicznego albo psychicznego i fizycznego, który charakteryzuje się okresowym lub stałym przymusem wykonywania określonej czynności lub zażywania psychoaktywnej substancji chemicznej." Jeśli byłbyś uzależniony od psychodelików to chuj by cię tolerka obchodziła. Wjebałbyś dziś karton, jutro 5, a pojutrze byś sprzedał samochód. Ale czekasz, choćbyś nie mógł się doczekać. Czasem zjesz dzień, dwa za wcześnie i myślisz "następnym razem nie nawalę". A potem nawalasz :-p Albo nie. Jakby nie było nie dochodzisz do stanu w którym opierdalasz pałę za karton, który potem przerabiasz na IV, bo tak mniej hajsu wyjdzie na nałóg. Czy heroinistę obeszłaby taka tolerka? Na pewno. Spłukałaby go w kilka tygodni do sucha, jak mogłaby nie obejść?

* Kilku pojebanych ludzi jo, ale nie szukam związków przyczynowo-skutkowych na podstawie założeń mówiących to samo co 'znalezione' związki przyczynowo skutkowe. Nie znam nikogo normalnego kto przestałby być normalny przez kilka lat brania kwasów (walenie kwasów, fufu, alko, opio ... się nie liczy jako 'branie kwasa').

IMO nie da sie wjebac np. w takiego alda(lzery). Wrzucasz nawet tydzien po ostatnim i efekt do dupy. Porownam to do 3,4 cmc. tam 1szy strzal zawsze zadziala i jedziesz do konca wora. Jakby np. lizery dzialaly stabilnie to bym to czesciej jadl. Teraz sie pwostrzymuje od zamowienia bo wiem ze wywale kase w bloto. Imo jakby bardziej sie docenia ten typ substancji i ma szacunek do niej.
Slyszalem tez, ze codzienne lub bardzo czeste zazywanie psychodelikow moze doprowadzic do stalej tolerancji .
Fajny post żaba

Mnie nieustannie nurtuje jedna kwestia poruszona już w tym wątku. Chodzi mi o rzekomą neurotoksyczność psychodelików rozumianych w skrócie jako agonistów serotoniny.
@Blueberry rzuciła hasłem, że psychodeliki mieszają w biochemii w mózgu, co interpretuję jako czynienie nieodwracalnych zmian w funkcjonowaniu mózgu, czyli neurotoksyczność (proszę mnie poprawić, jeśli źle to zrozumiałem).
Po przeczytaniu waszej dyskusji nie zauważyłem, aby osoby bardziej obeznane w temacie doszły do konsensusu, a jest to ważna i ciekawa kwestia dla użytkowników owych substancji, włącznie ze mną. W środę będę zarzucał meskalinę w nieco większej dawce, a właśnie przed chwilą czytając ten wątek nabyłem nieco wątpliwości. Zawsze byłem przekonany, że psychodeliki są zupełnie bezpieczne.
Czyli zgadzacie się z tym co powiedziała @Blueberry? Jeśli ktoś miałby coś jeszcze do powiedzenia w tej kwestii byłoby fajnie :)

@Akkerman B_B pierdoli to co jej się wydaje prawdopodobne bez wniku w stan faktyczny. Taka teza pasuje jej do światopoglądu to sobie w nią wierzy. Ogranicza swoją percepcję do grupki ćpunów, którzy w świecie nielegalności narkotyków sięgając po nie, i tym samym ryzykując lata więzienia dla chwili podniety, już w tym momencie wykazali się czymś co można nazwać pojebanie. Grupa staje się miarodajna kiedy składa się z przeciętnych ludzi*. Problem w tym, że przeciętny człowiek nie zrobi czegoś takiego jak wzięcie kwasa. Ludzie, którzy w czasach nielegalności narkotyków sięgają po narkotyki już z miejsca mogą być uznani za predysponowanych do chorób psychicznych.

Co by było gdyby normalna osoba zaczęła brać psychodeliki?
Nikt tak na prawdę nie wie na pewno. Nauka poczyniła w tym kierunku nieśmiałe kroczki jedynie więc pewności mieć nie można, ale wstępnie wydają się bezpieczne, a według niektórych mogą i być korzystne. Zaznaczam, że nie mówię tu o grupach hipisów siedzących w kółku, a o naukowcach. Prawdziwych, nie 'naukowcach' lat 60' kiedy to nieraz po prostu robili z siebie guru i z nauką nie mieli już nic wspólnego, a dalej publikowali.

Zacytuję jeden z moich ulubionych (bo jeden z najbardziej przychylnych, nie będę kłamał) artykułów naukowych w temacie: * I oczywiście odrobinę większa niż ktokolwiek jest w stanie poznać wystarczająco twarzą w twarz. Dlatego nauka > doświadczenie osobiste.