DXM - KOMPENDIUM WIEDZY
Aktualny progres:
1.0 - skończone olinkowanie, przeniesienie obrazków na załączniki. UKOŃCZONE! Wszelkie uwagi/poprawki - pisz pw @jogurt.
0.2 - początek olinkowania, korekcja formatowania HOWTO, spis treści Howto
0.1 - scalenie tematów[/size]

Kalkulator dawek: http://dexcalc.com/

DXM - HOWTO - Podstawy podstaw, dla początkującego, w skrócie (autor: inmda) DXM -10 Podstawowych kwestii, najistotniejszych dla zainteresowanych (autor: TymekDymek) DXM – FAQ ver. 08.0127 (inmda.970890612542009275231815136351)


SPIS TREŚCI:

I. Wstęp.

1. Cytaty.

2. Czym jest ten Faq?

3. Ogólna idea dekstrometorfanu.

4. Prawo/Licencja.

5. Aktualizacje/Poprawki.

II. Wiadomości ogólne. (szczególnie polecane dla początkujących użytkowników, jest to tez minimum które powinieneś/aś przeczytać zanim weźmiesz DXM).

1. Co to jest DXM?

2. Co może się stać jeśli zażyje zły lek (zawierający dodatkowe substancje)?

3. DXM, a zdrowie.

4. Jak wygląda „trip” po DXM?

5. Jak dużo DXM powinienem wziąć?

6. Co to jest „próba uczuleniowa”

7. Jak wyliczyć mg/kg?

8. Czy DXM przypomina LSD?

9. Czy DXM jest fajny?

10. Czy DXM jest niebezpieczny?

11. Jak często można brać DXM?

12. Generalne ostrzeżenia odnośnie używania DXM.

13. Sylwetka DXM.

14. Co to chemicznie jest DXM i DXM-HBr?

15. Co to jest "Polistirex"?

16. Co to jest DXO (dextrorphan)?

17. Czy DXM jest zabawowym narkotykiem?

18. Czy DXM to opioid?

19. Jak można uzyskać i użyć DXM?

20. Czy rekreacyjne użycie DXM jest legalne?

21. Jeśli DXM jest legalny dlaczego nie każdy go bierze?

22. Ciekawe użycia DXM w medycynie.

23. Interakcje miedzy lekami, a DXM.

24. Podstawowe objawy „przełomu serotoninowego”.

25. Nadużywanie DXM.

26. Czy można wykazać DXM w teście na narkotyki?

27. Jaki jest generalny charakter DXM’owego doświadczenia?

28. Ogólne informacje o niższych plateau.

29. Pierwsze plateau.

30. Drugie Plateau.

31. Stadium Przejściowe.

32. Ogólne informacje o wyższych plateau.

33. Trzecie Plateau.

34. Czwarte Plateau.

35. Sigma Plateau.

36. Czy istnieje cokolwiek ponad Czwartym Plateau?

37. Co to jest „DXM’owe Trzecie Oko Kamery”?

38. Co to jest „DXM’owa Euforia” i dlaczego jest oryginalna?

39. Jakie są efekty uboczne długiego i/lub częstego używania DXM?

40. Dlaczego działanie DXM jest tak różne u różnych ludzi?

41. Jak DXM wygląda w porównaniu z innymi dysocjantami?

III. Wiadomości szczegółowe. (rozdział dla zaawansowanych użytkowników, pogłębiający wiedzę).

1. Opis efektów ubocznych DXM.

2. Jakie mogą istnieć poważne czynniki ryzyka podczas okazyjnego użycia?[url]

[url=https://hyperreal.info/talk/post304189.html#p304189]3. Jakie mogą istnieć czynniki ryzyka przy częstym używaniu?

4. Konsekwencje regularnego używania.

5. DXM i ciąża.

6. Czym jest „Antagonizm NMDA”?

7. Mechanizm lizy Olney'a.

8. Czy liza Olney’a występuje przy rekreacyjnym używania DXM.

9. Obszary związane z działaniem DXM.

10. Zapobieganie/ograniczanie NAN.

11. Czy DXM uzależnia?

12. Czy kac po DXM jest niebezpieczny?

13. Co zrobić jeśli jesteś uzależniony/a?

14. Kiedy mogę wrócić do DXM jeśli byłem/am uzależniony/a?

15. Unikanie i łagodzenie DXM’owego kaca.

16. Jak toksyczny jest DXM i jaka jest śmiertelna dawka?

17. "Emergency". Co zrobić jeśli?

18. Skąd mogę wiedzieć czy biorę za dużo DXM?

19. Doświadczenie.

20. Jak można zwiększyć siłę doświadczenia.

21. Czego należy nie robić podczas działania DXM?

22. Co to jest „Limit 50 trip’ów”?

23. Dlaczego nie mam halucynacji po DXM?

24. Jak DXM blokuje odruch kaszlu?

25. Jak DXM wywołuje psychoaktywne efekty.

26. Płat skroniowy.

27. Pośrednia aktywności DXM.

28. „Efekt Falowania”.

28. „Efekt Osłupienia”.

29. Hiper-abstrakcja.

30. Złudzenia oraz problemy z pamięcią.

31. Plateau 1 – 3. Receptory.

32. Czwarte plateau. Wyłączenie sensoryczne.

33. Dlaczego działanie DXM jest tak skomplikowane?

34. Metabolizm DXM.

35. Czynniki zmieniające metabolizm DXM.

36. Receptor.

37. Neurotransmisja.

38. Receptory sigma?

39. Receptor sigma1.

40. Receptor sigma2.

41. Receptor NMDA.

42. Ekscytotoksyczność.

43. Receptor pcp2.

44. Kanały Na+ i Ca2+.

45. Dysocjanty, a receptory.

46. „Endopsychozyna”.

47. Jak można uzyskać czysty DXM z preparatów medycznych?

48. Teoria kwasowo-zasadowej ekstrakcji.

49. Dwufazowa kwasowo-zasadowa ekstrakcja DXM.

50. Metody precypitacyjne.

51. Rozpuszczalność DXM.

52. Jak można stosować czysty DXM?

53. Co mogę zsyntetyzować z DXM?

54. Mieszanie DXM z innymi lekami/narkotykami.

55. Leki neurotropowe.

56. Paranormalne doświadczenia występujące po DXM.

57. Czy paranormalne doświadczenia są niebezpieczne?

58. Jaka jest przyczyna paranormalnych zjawisk po DXM.

59. Jak mogę zwiększyć ilość paranormalnych doświadczeń.

60. Czynniki usposabiające do paranormalnego doświadczenia.

61. Padaczka płata skroniowego.

62. Podanie dożylne DXM.

63. Grejpfrut.

64. Czy DXM można używać codziennie.

65. Efekty uboczne regularnego brania DXM.

66. Niwelacja Tolerancji.

67. Przyszłość DXM.

68. Woda w organizmie, a DXM.

69. DXM - Dorzucanie.

70. DXM a wydzielanie łoju.

71. DXM a padaczka.

DXM – FAQ ver. 08.0110 (inmda.453133612542009275231815136351)


I. Wstęp.

1. Cytaty.

„Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom niż zniszczyć przesąd.”
„Prawdą jest to, co wytrzyma próbę doświadczenia.”
„Istotne problemy naszego życia nie mogą być rozwiązywane na tym samym poziomie myślenia, na jakim byliśmy, kiedy je tworzyliśmy.”
Albert Einstein

2. Czym jest ten Faq?

Faq ten jest próba skatalogowania doświadczeń dotyczących DXM (dekstrometorfanu) w systemie dzisiejszego pojmowania idei. Posiada on trzy główne części uszeregowane w stosunku wzrastania stopnia komplikacji wiedzy (innymi słowy od ogółu do szczegółu). Informacje w nim zawarte powstały na podstawie Erowid - Faq (W. White), DXM E-Zine, Pubmed, Lycaeum, Hyperreal jak i po części w oparciu o własne rozważania i eksperymenty.
Trud swój dedykuje mej Mamie.

3. Ogólna idea dekstrometorfanu.

dekstrometorfan generalnie mówiąc jest substancja chemiczna występującą w kilku lekach OTC (dostępnych bez recepty). Z Mojego punktu widzenia nie ma zamiaru Cię zachęcać lub zniechęcać do spróbowania tego narkotyku. Dochowując jednak wierności prawdzie, postaram się Cię przekonać, że może nie będąc zbyt szkodliwym fizycznie, psychicznie DXM jest bardzo niebezpieczny. Silne przeżycia jakie potrafi dostarczyć w/w substancja mogą na zawsze zmienić Twój paradygmat postrzegania świata.
Przedstawiając to bajkowo, wyobraź Sobie zwierzątko jedzące korzonki, żołędzie, i jakieś tam inne zielone dary natury, które w pewnym momencie próbuje frytek, chipsów, cukierków i innych przysmaków, to co jadło dotychczas już tak nie smakuje! (obejrzyj bajkę „Skok przez płot”, pomyśl dlaczego zabrania się karmić zwierząt w zoo).
Może użyłem przesadnego języka, ale nie pisze tego by Cię urazić, tylko chce byś zawsze o tym pamiętał myśląc o DXM. To powinno wyznaczać Twój sposób używania tej substancji, z należytym szacunkiem, okazyjnie. Jeśli szukasz narkotyku na codzienność to na pewno nie tędy droga. Ciężko jest pogodzić blaski i cienie codzienności z „Światem DXM” i prędzej lub później kończy się to katastrofą. Dlatego pamiętaj, jeśli już masz zamiar spróbować najlepiej żeby było to jak najpóźniej w Twoim życiu, jak najrzadziej, i jak najmądrzej.

4. Prawo/Licencja.

Wszelkie informacje przedstawione w poniższym Faq’u mają charakter jedynie informacyjny. Nie ponoszę odpowiedzialności za ich wykorzystanie.
Jest on również własnością intelektualna inmda.453133612542009275231815136351 rozpowszechniany na prawach licencji GNU/GPL.

5. Aktualizacje/Poprawki.

Jeżeli zauważasz niedoskonałości, braki, niezgodności, lub cokolwiek w jakiś sposób chciałbyś poprawić, uzupełnić zapytaj moderatora działu dysocjanty, moderatora globalnego lub administratora forum


II. Wiadomości ogólne. (szczególnie polecane dla początkujących użytkowników, jest to tez minimum które powinieneś/aś przeczytać zanim weźmiesz DXM).

1. Co to jest DXM?

DXM jest to dextrometorfan, substancja tłumiąca kaszel znajdująca się w preparatach takich jak np.:„Acodin” „Tussidex” i innych mniej ekonomicznych odpowiednikach.
Można jej użyć rekreacyjnie, jednak jest to ryzykowne.

2. Co może się stać jeśli zażyje zły lek (zawierający dodatkowe substancje)?

Jeżeli będzie zawierał paracetamol może się to zakończyć bolesna, długa śmiercią. Inne substancje mogą zniszczyć „trip”, również może się to zakończyć wizytą w szpitalu.

3. DXM, a zdrowie.

Pamiętaj najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na Twoje zdrowie jest właściwa dieta. Również umiarkowana aktywność fizyczna jest zalecana. Warto jest także przyjmować dużą ilość płynów, jak i antyoksydanty zawarte w owocach i warzywach (działanie oczyszczające organizm z metabolitów narkotyku). Reasumując używanie DXM wymaga dobrej kondycji fizycznej.

4. Jak wygląda „trip” po DXM?

W zależności od dawki są 4 poziomy różnych doświadczeń, nazywane plateau.
Pierwsze plateau - to łagodny efekt stymulujący z odrobina "brzęczenia" porównywalny do MDA.
Drugie plateau - jest porównywalne do bycia pijanym z dodatkowymi charakterystycznymi efektami ciężkimi do opisania.
Trzecie plateau - przypomina działanie „dysocjantów” takich jak ketamina.
Czwarte plateau - przypomina działanie „dysocjantów” w wysokich dawkach.
Na początku nie powinno się próbować wyższych plateau, jeśli nie ma się trzeźwego opiekuna. Wiele nieoczekiwanych rzeczy może się stać przy wyższych poziomach (np.: spontaniczne wspomnienia, złożone omamy, halucynacje, OOBE, NDE – Doświadczenie Bliskie Śmierci, oraz odczucia kontaktu z duchami lub obcymi bytami). Przydaje się wcześniejsze doświadczenie by być na to przygotowanym.

5. Jak dużo DXM powinienem wziąć?

Jest to dość skomplikowane i zależy od wielu czynników (wrażliwości, diety, masy ciała, ponadto niektórzy ludzie nie posiadają właściwego enzymu w wyniku genetycznej mutacji co sprawia, iż są nadwrażliwi). Powinieneś zaczynać od małych dawek dostosowanych do danego plateau, z czasem je zwiększając. Zazwyczaj rekomenduje się na pierwszy raz 5 mg/kg, po „próbie uczuleniowej”.

6. Co to jest „próba uczuleniowa”

Właściwie pojęcie jest odrobinę mylące, ale zachowało się ze względów tradycyjnych. Tak naprawdę nie ma to nic wspólnego z uczuleniem, a jest to test czy nie ma się bloku enzymu metabolizującego DXM. Wykonanie jej polega na wzięciu 90mg DXM i obserwacji efektu działania przez kolejne 6 godzin. Jeśli wszystko jest w porządku poczujesz delikatny efekt 1 plateau. W przeciwnym wypadku działanie będzie dużo silniejsze i nieprzyjemne. Generalnie nie jest to niebezpieczne i powinno się je przeczekać w spokojnym miejscu (jeśli jednak uznasz, że „jest źle” nie wahaj się prosić kogoś o pomoc). Dodatkowo, siła z jaką odczujesz „próbę uczuleniową” pomoże Ci ustalić dawkę na pierwszy „trip” (im silniej zadziała DXM podczas próby, tym jesteś bardziej wrażliwy/a, tym mniej mg/kg bierz).

7. Jak wyliczyć mg/kg?

Najbardziej przydatne są działania zamieniające ilość tabletek na mg/kg i odwrotnie. Przedstawię przykład obrazujących te przeliczenia.
Załóżmy, że chcesz zaaplikować 5 mg/kg, ile to tabletek?
5 mg/kg oznacza, że 5mg DXM znajduje się w 1 kg masy Twojego ciała (skrót m.c.), wiec mamy proporcje:
5 mg DXM – 1 kg m.c.
x mg DXM - <Twoja waga> kg m.c.
x – będzie oznaczał całkowita ilość DXM jaką musisz użyć by osiągnąć docelowe stężenie (5 mg/kg w naszym przypadku).
Załóżmy, że ważysz 50 kg z w/opisanej proporcji wyliczając x = 250 mg DXM, co oznacza, iż musisz tyle zaaplikować by osiągnąć stężenie 5 mg/kg. Następnie patrzysz na ilość DXM w jednej tabletce danego preparatu (informacje znajdziesz na ulotce leku) i tak na przykład w przypadku „Acodin’u” jest to 15 mg, wiec układasz kolejna proporcje:
1 tabletka „Acodin’u” – 15 mg DXM
y tabletek „Acodin’u” – <Twoje x> mg DXM
y – będzie oznaczało ilość tabletek „Acodin’u” jaka musisz użyć by osiągnąć docelowe stężenie (5 mg/kg w naszym przypadku).
Rozumując następująco, jedna tabletka „Acodin’u” zawiera 15 mg DXM to ile tabletek „Acodin’u” będzie zawierało 250 mg, które muszę przyjąć by osiągnąć docelowe stężenie 5 mg/kg, przy naszej teoretycznej wadze w przykładzie y = 16,7 wiec użyjemy przybliżenia do 17 tabletek. Chyba, że wolisz być dokładny i wziąć 16 i 7/10 tabletki.
Jeśli ktoś nie lubi proporcji, a lepiej radzi sobie z wzorami, obliczenia może dokonać na zasadzie n/w równania:
<Ilość Tabletek [szt.]> = <Docelowe Stężenie [mg/kg]> * <Masa Ciała [kg]> / <Ilość DXM Zawartą W Jednej Tabletce [mg]>
Starałem się przedstawić te wiadomości matematyczne w najbardziej zrozumiały sposób jaki umiałem, jeśli nie zrozumiałeś/aś idei, przeanalizuj sposób przeliczania z innych źródeł lub zapytaj kogoś bardziej doświadczonego by dla Ciebie to policzył. Istnieją również kalkulatory liczące, które można pobrać z sieci. Jednak pamiętaj jest to kwestia również zaufania, gdyż czyimś obliczeniom powierzasz własną intoksykację. Dlatego myślę, że warto zrozumieć regułę przeliczania dla własnego bezpieczeństwa.

8. Czy DXM przypomina LSD?

Nie, bardziej działaniem przypomina ketamine lub PCP, ale i tak jest unikatowy.

9. Czy DXM jest fajny?

Dla niektórych tak, ale frajdę głównie można czerpać przy niższych, dwóch pierwszych poziomach, natomiast przy wyższych jest lepszy do samopoznania.

10. Czy DXM jest niebezpieczny?

Tak, szczególnie jeśli bierzesz za dużo. Mogą wystąpić:
-mdłości, biegunka, wymioty i alergiczne reakcje.
-skoki temperatury, zawroty głowy, złe „trip’y”.
-psychotyczne incydenty (przy wysokich dawkach).
-psychiczne uzależnienie i depresja (przy regularnym używaniu).
-nieodwracalne uszkodzenie mózgu (przy chronicznym używaniu dużych dawek).

11. Jak często można brać DXM?

Obowiązuje zasada jak wysoki był poziom tyle tygodni przerwy, czyli 1 plateau 1 tydzień przerwy, 2 plateau 2 tygodnie przerwy itd. Jest to Moim zdaniem absolutne minimum. Dobrze jest jeśli bierzesz 1 raz na miesiąc, idealnie 1, 2 razy w ciągu roku.

12. Generalne ostrzeżenia odnośnie używania DXM.

DXM jest silnym „psychodelikiem”, który może być używany bezpiecznie, ale należy to robić ostrożnie i z szacunkiem dla Twojego ciała i umysłu. Nie jest on do końca bezpiecznym narkotykiem, gdyż nie został dobrze poznany przy używaniu w rekreacyjnych dawkach, wiec ponosisz tu ryzyko. By je ograniczyć proszę przeczytaj i postępuj zgodnie z tymi radami:
-nie każdy lubi DXM, Twoje przeżycia mogą być bardzo nieprzyjemne. Kilka osób miało tak dotkliwy efekt po, że ich pierwszy „trip” skończył się w szpitalu.
-nie używaj DXM stale lub często jak używki takie jak alkohol, marihuana. (chociaż może Ci się wydawać, że nie jesteś wrażliwy jest to niezdrowe).
-nie bierz DXM jeśli masz takie schorzenia medyczne jak: choroba psychiczna, padaczka, choroby wątroby lub nerek, nadciśnienie, problemy z sercem, wrzody.
-nie bierz DXM jeśli jesteś w ciąży lub karmisz.
-nigdy nie zaczynaj od dużych dawek. Przy zwiększaniu bierz nie więcej niż podwojoną Twoja ostatnia dawka, i odpocznij przynajmniej stosownie do plateau. Może zając miesiąc zanim znajdziesz odpowiednie dla siebie terytorium, ale to lepsze niż wylądować w szpitalu.
-nigdy nie przekraczaj 20 mg/kg (lub 2000 mg) DXM w żadnych okolicznościach, i nigdy nie przekraczaj 15mg/kg (lub 1500 mg) jeśli nie posiadasz opiekuna.
-ponieważ mogą wystąpić alergie lub inne nieprzyjemne reakcje z innymi składnikami preparatu zawsze zaczynaj od niskich dawek kiedy bierzesz nowy produkt zawierający DXM.
-nigdy nie prowadź samochodu po DXM.
-nigdy nie używaj preparatów zawierających paracetamol (acetaminophen), gdyż grozi to uszkodzeniem wątroby lub śmiercią.
-nigdy nie bierz DXM z yohimbiną (ryzyko trwałego uszkodzenia mózgu).
-nigdy nie bierz DXM z iMAO. Pamiętaj możesz brać iMAO tydzień po DXM, a DXM dwa tygodnie po iMAO (są to leki na depresję i chorobę Parkinsona oraz występują w kilku roślinach rekreacyjnych - harmina, harmalina, yohimbina).
-nie bierz DXM z phenterminą, fenfluraminą, lub innymi tabletkami dietetycznymi („przełom serotoninowy”).
-nigdy nie bierz DXM jeśli bierzesz, będziesz brał, lub brałeś w ciągu sześciu tygodni niektóre leki antyhistaminowe (np. terfenadine).
-nigdy nie bierz DXM z takimi SSRI jak trazodone, nefazodone, kombinacja ta uszkadza wątrobę.
-bądź bardzo ostrożny łącząc DXM z MDMA, tramadolem i pozostałymi SSRI i/lub trójpierścieniowymi lekami antydepresyjnymi, oraz nigdy nie bierz DXM jeśli używasz więcej niż jednego leku na depresje (podwaja to groźbę „przełomu serotoninowego”).
-unikaj preparatów zawierających DXM i inne aktywne składniki.
-unikaj produktów zawierających olej kasztanowy.
-pamiętaj DXM może czasem wywołać atak paniki szczególnie u niedoświadczonych użytkowników. Jest to główna przyczyna tachykardii po DXM.
Zawsze pamiętaj - rekreacyjne użycie DXM jest ryzykowne.

13. Sylwetka DXM.

Dekstrometorfan (decks-tro-meth-OR-fan) inaczej DXM jest lekiem tłumiącym kaszel. Jest również używany także rekreacyjnie (przez 30 ostatnich lat bez większego rozgłosu). Chociaż chemicznie spokrewniony jest z opioidami, jego efekty działania są bliższe ketaminie. Ponadto jest używany w diagnostycznych celach i można go używać w leczeniu heroinowego uzależnienia (eksperymentalnie). W mózgu DXM blokuje wychwyt zwrotny dopaminy, aktywuje receptory sigma 1 i sigma 2, i blokuje otwarte kanały NMDA (żaden efekt nie jest trwały).
Okazyjne, rekreacyjne użycie DXM jest prawdopodobnie bezpieczne.
Działanie rekreacyjne DXM bardzo zależy od dawki i można je opisać w czterech rożnych plateau. Dawkę ustala się w miligramach na kilogram – mg/kg.
Plateau:
-1 plateau (1,5-2,5 mg/kg) działa jak leki stymulant, muzyka i poruszanie się staja się przyjemniejsze.
-2 plateau (2,5-7,5 mg/kg) intoksykacji to jakby „osłupienie” trochę przypominające tlenek azotu (NO) lub marihuanie, dźwięki i przedmioty wydają się jak by były widziane w świetle stroboskopu, pamięć krótkotrwała jest zaburzona, czasami pojawiają się halucynacje.
-3 plateau (7,5-15 mg/kg) zawiera halucynacje i wszystkie pozostałe zaburzenia myślenia, rozumowania, pamięć jest silnie upośledzona, może być nieprzyjemne.
-4 plateau (powyżej 15mg/kg) jest podobne do dawki sub-znieczulającej ketaminy z oddzieleniem umysłu od ciała, może być niebezpieczne fizycznie i psychicznie. DXM zaczyna być toksyczny powyżej 20-30 mg/kg.

14. Co to chemicznie jest DXM i DXM-HBr?

DXM-HBr (bromo-wodorek-dekstrometorfanu) jest rozpuszczalną w wodzie solą DXM i kwasu wodorobromowego (efekt reakcji DXM i HBr). DXM to syntetyczny analog morfiny podobny do lewometorfanu, ale nie posiada efektów charakterystycznych dla opioidów. Jest używany od około 30 lat jako zamiennik kodeiny w lekach OTC tłumiących kaszel.
IUPAC nazywa DXM – „(+)-cis-1,3,4,9,10,10a-hexahydro-6-methoxy-11-methyl-2h-10,4a-minoethanophenanthrene” oraz jako lepiej znany „3-methoxy-17methyl-(9alpha,13alpha,14alpha)-morphinan”.
Rekreacyjne użycie DXM nie jest generalnie dobrze poznane zarówno przez użytkowników jak i naukowców. Jest to wyjątkowa substancja z kilku powodów. Po pierwsze farmakologicznie nie przypomina niczego (ketamina i PCP są najbliższe relatywnie), po drugie jego efekty są bardzo indywidualne u danej osoby. Ostatecznie może powodować zupełnie różne efekty zależnie od dawki, zaczynając od lekkiej euforii kończąc na pełnej dysocjacji.

15. Co to jest "Polistirex"?

Jest to czasowo uwalniana forma DXM. „Polistirex” wiąże DXM do siarkowego styreno-dwuwinylobenzowego ko-polimerowego kompleksu („jadalny plastic”). Można mówić „polistirex” lub „polistyrex”. Odwrotnie jak sól DXM-HBr, która wchłania się szybko, związek ten wchodzi w skład długo działających leków na kaszel.
Większość użytkowników woli jednak preparaty zawierające DXM-HBr. „Polistirexowe” preparaty prawdopodobnie podnoszą stosunek DXO do DXM. „Polistirex” może być mniej toksyczny niż DXM-HBr.

16. Co to jest DXO (dextrorphan)?

DXO to metabolit DXM. Konwersja ta przebiega drogą usuwania metylowej grupy z pozycji szóstej w procesie zwanym "O-demetylacją". DXO jest bardzo podobny chemicznie do DXM i reaguje z tymi samymi receptorami w organizmie, ale ma zupełnie inny profil działania. DXM działa silniej na receptory pcp2 oraz sigma 1, 2, a DXO w pierwszej kolejności na NMDA. DXO odpowiada bardziej za efekt dysocjacji i "osłupienia", natomiast stymulacja, zmiany poznawcze, omamy, i psychodeliczne efekty są silniejsze po DXM. Wydaje się, że pozytywny efekt działania jest silnie związany z wzajemny stosunkiem DXM/DXO. Przykładowo zbyt duża aktywność sigma może powodować uczucie dysforii i może być niebezpieczna.
Użytkownik nie musi się martwić o przemianę DXM do DXO, gdyż ciało to robi przez enzym zwany P450-2D6 lub CYP2D6. Około 5-10% kaukaskiej populacji ma zablokowany ten enzym, a u reszty jest on bardzo zmienny. Również wiele leków może czasowo blokować P450-2D6 i wpływać na równowagę miedzy DXM i DXO.
Inny metabolit DXM, 3-MM (3-metoksymorfinian), blokuje sam przez siebie P450-2D6, co w konsekwencji powoduje efekt zwiększenia stosunku DXM/DXO przy wzięciu drugiej dawki, gdy pierwsza jeszcze nie została całkowicie zmetabolizowana. Natychmiastowa aplikacja całej dawki DXM zwiększa stężenie DXO/DXM. Ukazuje to dlaczego sposób rozłożenia aplikacji w czasie ma znaczenie w obrazie działania. Użytkownicy, którzy używali czystego DXO mówią, że mieli faktycznie mniej ciekawych efektów niż po DXM.

17. Czy DXM jest zabawowym narkotykiem?

1/3 osób co próbowała polubiła na tyle DXM by to powtórzyć, 1/3 znienawidziła i 1/3 nie odczuła większej przyjemności. Z osób, które lubią DXM większość określa, że ich głębokie doświadczenia były jednak nieprzyjemne, i posiadały silną nutę dysforii. Doświadczeni użytkownicy psychodelików lubią bardziej DXM. Zabawa ta wymaga włożenia psychicznej i emocjonalnej energii.
DXM nie jest jak marihuana, i nie jest substytutem innego psychodelika. Pamiętaj, że może być to przykre doświadczenie i jeśli szukasz taniego stymulanta lub lekkiej jazdy prawdopodobnie DXM nie spodoba Ci się.

18. Czy DXM to opioid?

Nie. Wiele osób jest zmieszanych ponieważ DXM jest stereoizomerem lewometorfanu, który jest opioidem. Związki te w 2 wymiarach wyglądają identycznie, ale w 3 mają się do siebie jak lustrzane odbicia. DXM nie wiąże się z opioidowymi receptorami jak jego lewoskrętny izomer, nie blokuje też żadnych opioidowych receptorów, nie posiada opioidowego działania przeciwbólowego i nie występuje krzyżowa tolerancja miedzy nim, a opioidami. Został po prostu odkryty miedzy innymi opioidami i tyle ma z nimi wspólnego, a jego działanie tłumiące kaszel polega na zupełnie innym mechanizmie niż działanie opioidów.

19. Jak można uzyskać i użyć DXM?

DXM jest dostępny w aptekach na całym świecie, w chemicznych hurtowniach, i rzadko jako narkotyk uliczny. Czysty DXM można uzyskać przy pomocy ekstrakcji z leków na kaszel, a ekstrakt może być podawany doustnie, podskórnie, dootrzewnowo, domięśniowo, lub dożylnie. Prawdopodobnie może być także wciągany do nosa lub stosowany doodbytniczo (nie znam nikogo kto tak robił jednak).
Leki przeciwkaszlowe mogą zawierać dodatkowe składniki, które mogą być niebezpieczne. Rekomendowany jest „Acodin” i „Tussidex”, które nie zawierają dodatkowych substancji aktywnych. Higiena aplikacji wymaga by zjeść lekki posiłek, a następnie odczekać około 2 godzin i wtedy aplikować dopiero DXM.
Pamiętając, iż czas aplikacji wpływa na kształt „tripa” należy indywidualnie ustalić optymalny dla siebie schemat. Zazwyczaj robi się przerwy w minutach równe ilości połykanych naraz tabletek, np.: 5 tabletek – 5 minut przerwy miedzy seriami, 7 tabletek – 7 minut przerwy miedzy seriami itd., aż do zażycia docelowej ilości DXM. Po każdej serii warto czymś popić, przy czym najbardziej optymalna wydaje się woda lub napoje owocowe. Należy też uważać na nudności, przy czym pomocne w ich uniknięciu jest położenie się na płasko i spokojne przeczekanie ich.
Pamiętaj, droga doustna jest najbardziej ekonomiczną, bezpieczną i satysfakcjonującą droga podania.
Iniekcja to generalnie bardzo niebezpieczna droga zażywania narkotyków, szczególnie jeżeli substancja nie zostanie odpowiednio przygotowana do wstrzyknięcia. Może powodować: zapalenia, ropnie, poszarpanie lub zapadniecie żyły, siniaki, uszkodzenie włókien mięśniowych, uwolnienie histaminy, infekcje (HBV, HCV, HIV), zator (może doprowadzić do zatrzymania serca ), zwiększenie szansy na uzależnienie, przedawkowanie.
DXM można również wciągać do nosa, ale generalnie nie jest to mądra droga (błona nosowa jest bardzo wrażliwa).
Palenie czystego DXM próbowało już kilka osób bez sukcesu. Wydaje się, ce DXM waporyzuje w dość wysokiej temperaturze i jest strasznie niesmaczny (może to wywołać atak astmy). DXO łatwiej jest palić (190 st.C).

20. Czy rekreacyjne użycie DXM jest legalne?

Niby istnieją prawa mówiące, że postępowanie niezgodne z ulotka jest przestępstwem, ale nie przeszkadza to ludziom nadużywać efedryny jako stymulanta. Myślę, że podobnie sprawa się ma z DXM.

21. Jeśli DXM jest legalny dlaczego nie każdy go bierze?

Po pierwsze nie wszyscy wiedza, po drugie istnieje reguła trójki jeśli chodzi o fakt lubienia. Również może mieć on efekt antyuzależniający ponieważ blokując receptory NMDA zaburza pamięć i asocjację przyjemności, zostawiając wspomnienia nudności, które występują na początku działania. Poza tym może powodować kompletne zmieszanie, szczególnie u osób niedoświadczonych. Ma on też niestety opinie narkotyku przegranych, bo ludzie biorą go gdy nie maja nic innego. To prawda, że jest „legalny” i może być brany gdy nie ma nic innego, ale to nie oznacza, że jest słabym i bezpiecznym środkiem.

22. Ciekawe użycia DXM w medycynie.

Oto niektóre zastosowania w/w związku w medycynie (szczególnie związane z blokada receptorów NMDA):
-diagnostyka cytochromu P450-2D6. Jest to enzym wątrobowy, który rozlegle działa w metabolizowaniu wielu leków. Niektórzy ludzie maja genetyczny blok tego enzymu, a lekarze używają DXM do określania który wariant enzymu pacjent posiada. Około 5 - 10% populacji kaukaskiej, 0,5% azjatów wykazuje kompletny blok tego enzymu lub posiada bardzo nieaktywny wariant. W pozostałych przypadkach jego aktywność jest bardzo różna, wyznaczona przez genetyczne czynniki. 0,5 - 2% populacji posiada wiele kopii P450-2D6 i metabolizuje pewne leki o wiele szybciej niż większość.
-użycie neuroprotekcyjne. Pewne badania pokazały, że DXM jest wielka obietnica w prewencji uszkodzenia mózgu wyniku ekscytotoksyczności (zbyt silna stymulacja komórek nerwowych prowadząca do ich śmierci) i innych typach uszkodzenia neuronów. Może on zmniejszać lub redukować uszkodzenia mózgu w takich wypadkach jak gorączka, niedotlenienie, niedokrwienie mózgu - ischemia, fizyczne urazy, infekcje (polio, zapalnie opon, zapalenie mózgu) padaczka, toksyczność innych leków, wstrząsy elektryczne, niedocukrzenie, i zespoły odstawienia po alkoholu, barbituranach, benzodiazepinach. W przypadku infekcji pokazano, że uszkodzenie występuje w wyniku działalności obronnej organizmu, przez wytwarzanie kwasu kainowego, metabolitu tryptofanu. Jest on bardzo silnym aktywatorem receptorów aminokwasowych do których zalicza się NMDA. DXM zapobiega tej aktywacji (funkcja kwasu kainowego nie jest dobrze poznana, może być związana z układem immunologicznym) w fizycznym urazie, niedotlenieniu, drgawkach, itd.
DXM również badany jest jako lek p/padaczkowy, a rezultaty na zwierzętach są zachęcające. Studia na ludziach są mało zaawansowane. DXM może pomagać w prewencji napadów i efekt ten nie jest jak pierwotnie sądzona związany z receptorem NMDA, ale z receptorem sigma oraz potencjało-zależnymi kanałami jonowymi. Interesujące jest, że DXM powoduje inne efekty u podatnych na padaczkę zwierząt niż u nie podatnych. Wiec jest możliwe, że u ludzi podatnych na padaczkę mogą występować inne doświadczenia podczas rekreacyjnego użycia.
-DXM na przetrwały ból. Wydaje się, że powoduje on uwrażliwienie receptorów opioidowych na działanie przeciwbólowe, dzięki czemu pacjenci mogą brać mniejsze dawki. Dodatkowo wydaje się, że zapobiega opioidowej tolerancji. Sam z siebie posiada minimalne działanie znieczulające o ile wogóle go posiada.
-DXM w uzależnieniu. Jak inne dysocjanty wydaje się, że zapobiega rozwojowi tolerancji także fizycznej na wiele leków. W przypadku opioidów jest używany do leczenia symptomów odstawienia. DXM z diazepamem był testowany i okazał się, że może być efektywniejszy w leczeniu symptomów odstawienia heroiny niż chlorpromazyna z diazepamem. Dysocjanty dodatkowo zapobiegają powstawaniu tolerancji na kokaine, nikotyne, alkohol i niektóre badania wykazują, że DXM może być uniwersalnie pomocny w wielu jak nie we wszystkich uzależnieniach.
-DXM można także używać w leczenie niektórych chorób. Najbardziej obiecujące efekty widać przy leczeniu półpaśca. Może on blokować ból z zajętych nerwów i zapobiegać ich zniszczeniu. Niektóre przewlekle choroby neurodegeneracyjne można leczyć DXM (miedzy innymi choroby wywołane przez priony). DXM leczy się również otępienie umysłowe, chorobę Parkinsona, może być też pomocny w leczeniu nowotworów płuc, prewencji odrzucenia przeszczepów jako właściwy ligant receptora sigma na komórkach guza i systemu immunologicznego. Niektóre źródła podają, że dysocjanty posiadają efekt przeciwdepresyjny, inne kwestionują to.

23. Interakcje miedzy lekami, a DXM.

Tragiczne lub niebezpieczne interakcje:
-DXM nie wolno używać (rekreacyjnie lub leczniczo) u ludzi, którzy biorą iMAO, harmaline (iMAO to niektóre leki przepisywane na depresje, chorobę Parkinsona, oraz występujące w takich roślinach jak hermina i hermalina oraz ruta stepowa). Pamiętaj "iMAO + DXM = Śmierć".
Mieszanie DXM z iMAO może zakończyć się tragicznie.
-Fluoksytyna (Prozac) jest inhibitorem cytochromu P450-2D6 i zmienia charakterystykę działania DXM podnosząc stosunek DXM/DXO. Większość leków przeciwdepresyjnych blokuje P450-2D6. Mogą one również wydłużać okres trwania „trip’u” (niektórzy podają czas działania do 12 - 14 godzin).
-Mieszanie DXM z takimi przeciwdepresyjnymi lekami jak trazodon, nefazodon może spowodować uszkodzenie wątroby.
-Osoby mieszające DXM z bupropion'em mówiły o wydłużeniu działania nawet do 3 dni i zwiększeniu nieprzyjemnych doznań.
-Fluoksytyna i inne leki z grupy SSRI jak również leki trójpierccieniowe, lit, MDMA oraz iMAO mogą w wyniku interakcji spowodować „przełom serotoninowy”. Choroby naczyń mogą zwiększać prawdopodobieństwo „przełomu serotoninowego” przy użyciu DXM z lekami p/depresyjnymi.
-Nie bierz DXM z tabletkami dietetycznymi.
-Nie powinno się brać DXM z terfenadiną. Związek ten jest metabolizowany za pomocą tego samego enzymu co DXM wiec jeśli przesyci się enzym może to doprowadzi do groźnej kumulacji leku w konsekwencji do przekroczenia dawki bezpiecznej dla terfenadiny co zaindukuje zaburzenia rytmu serca.
-Niektórzy twierdza, że nikotyna mieszana z DXM powoduje nudności. Inni, że przede wszystkim zwiększa dyskomfort, pozatym niektóre badania wykazały, że papierosy blokują monoaminooksydaze wiec raczej nasilają nieprzyjemne efekty.
-Metamfetamina, amfetamina powoduje opróżnianie pęcherzyków z neurotransmiterów w stopniu uszkadzający neurony. Dizocilpina może temu zapobiegać. Jest to bardzo groźne połączenie mogące powodować niebezpieczne wzrosty ciśnienia. Zalicza sie tu również efedryne, metkatynon i inne stymulanty.
Korzystne interakcje:
-Opioidy i dysocjanty nasilają swoje działanie wzajemnie co redukuje użycie jednych jak i drugich. Dysocjanty ponadto zapobiegają tolerancji na opioidy i mogą zaspokajać głód opioidowy. Jednak z drugiej strony łączenie sumuje efekt depresji w stosunku do układu oddechowego co może zakończyć się tragicznie. Także nasila to znacznie uwalnianie dopaminy.
-Łączenie marihuany z DXM jest częstą kombinacja aczkolwiek wydaje się ona mało poznana. Kompetytywna blokada receptorów NMDA zwiększa katalepsje po marihuanie. Dizocilpina dysocjant używany w badaniach naukowych zmniejsza znieczulający efekt marihuany i powoduje regulacje w dół receptorów kanabinoidowych. Wiele osób jednak poleca to połączenie, mówiąc o zwiększonych efektach psychomimetycznych. Drugą stroną medalu może być eskalacja lęku (marihuana przyśpiesza czynność serca).
-Dysocjanty mogą blokować wyrzut 5HT (serotoniny) powodowanych przez MDMA. Poza tym istnieje problem zwiększonego ciśnienia, wiec nie zaleca się tego typu mieszanek.
-Ostatecznie dysocjanty blokują tolerancje na wiele leków, włączając w to alkohol, kokaine, nikotyne i morfine.
Generalnie stosuj się do zasady nie łączenia DXM z innymi lekami.

24. Podstawowe objawy „przełomu serotoninowego”.

„Przełom serotoninowy” inaczej nazywany „zespołem serotoninowy” ogólnie można określić następującymi nieprzyjemnymi objawami: sztywność mięśni, zmieszanie, biegunki, brak koordynacji, niska temperatura, swędzenie, drżenie mięśni, niepokój, spotęgowane odruchy, nudności. Z reguły rzadko wymagana jest fachowa pomoc medyczna.

25. Nadużywanie DXM.

Wydaje się ważne nadmienienia, że DXM może powodować podobnie jak i inne dysocjanty uszkodzenie mózgu, kiedy jest używany w nadmiarze.
Osoby, które nadużywają DXM tylko w około 1% przypadków zgłaszają długoterminowe osłabienie funkcji poznawczych (może być to tylko wynik intoksykacji).
Z drugiej strony są też osoby, które biorą długo i nie zgłaszają żadnych negatywnych efektów. Jak wiele innych psychoaktywnych leków DXM nie powinien być używany przez osoby chore umysłowo lub emocjonalnie niezrównoważone. Nie jest to narkotyk dyskotekowy i powinien być używany w zaciszu, z rozsądnym usposobieniem, wolnym od leku i negatywnych emocji oraz w kontrolowanym otoczenie.
Duże dawki DXM mogą powodować potężną dysocjacje. Nie jest to zazwyczaj złe, ale powinieneś/aś o tym pamiętać, że „trip” na wysokiej dawce nie jest taki jak po LSD, bliżej mu do fazy ketaminowej. Doświadczenie to może Cię przerosnąć.
Długie używanie DXM szczególnie w ciągach może powodować problem wbudowania DXM w receptor sigma skutkując przetrwała aktywacją. Proces ten odgrywa dużą role w modulacji neuronów, i może zaindukować trwałe lub półtrwałe zmiany odpowiedzialne za złudzenia poznawcze (wiele badań wykazuje, iż wymagane jest by DXM działał ponad 3 dni w wysokich dawkach).

26. Czy można wykazać DXM w teście na narkotyki?

Test na DXM nie istnieje, a jeśli istnieje nie jest popularny i łatwo dostępny. DXM może powodować reakcje krzyżowe z innymi narkotykami (opioidy, kokaina, PCP) dając fałszywe wyniki. Zawsze można się tłumaczyć, że jest się chorym i bierze leki na kaszel. Zazwyczaj jednak nie jest on sam wykazywany.

27. Jaki jest generalny charakter DXM’owego doświadczenia?

Jest to trudne pytanie, ponieważ efekty zależą od indywidualności psychiki, nastawienia, otoczenia, doświadczenia z innymi narkotykami, oraz wielu innych czynników. DXM w przeciwieństwie do większości innych leków ma skłonność grupować swoje efekty tworząc oddzielne stany zwane plateau (rzadziej działa w sposób liniowy). W ustalonym plateau występują określone efekty (w przybliżeniu zależne od dawki). Może działać tez tak, że jeśli kolejne plateau zostanie osiągnięte odczucia zmieniają się zupełnie. Rozsądna analogią jest porównanie do wody, która istnieje w trzech stanach (stałym, płynnym i gazowym), które maja różne właściwości.
DXM jest metabolizowany do dextrorphanu (DXO) tworzącego inne efekty. Normalnie jest on zmieniany w większości lub zupełnie do DXO, ale w rekreacyjnych dawkach, enzym konwertujący (P450-2D6) staje się przesycony, zostawiając mieszankę DXM/DXO. Inny metabolit DXM, 3-MM (3-metoksymorfinian) może również blokować enzym co powoduje większą ilość DXM kosztem DXO.
Efekty działania DXM są o wiele bardziej subtelne niż DXO. DXO tworzy uczucie silnego osłupienia oraz efekt upojenia. DXM powoduje zasadniczo efekt lekkiego upojenia, a także zmienia proces myślowy, do wysoko nienormalnego poziomu, tworzyć psychozy jak w chorobach psychicznych. Jest możliwe, że DXM przez aktywność sigma może indukować stan umysłu identyczny do występującego w schizofrenii.
Wyróżnia się 4 różne plateau w odniesieniu do dawki. Dawki większe niż czwarte plateau zasadniczo powodują całkowita niepamięć, psychozy, śpiączkę, i/lub śmierć.
Najważniejsze to byś pamiętał/a, że efekty na różnych poziomach są często bardzo różne. Na przykład na pierwszym poziomie DXM ma efekt stymulujący, podwyższając plateau efekt ten może zniknąć.
Oczyszczenie organizmu z substancji może zając trochę czasu, dlatego nie powinno się powtarzać doświadczenia zanim nie nastąpi pełna regeneracja. W ostateczności odczekaj chociaż 3 dni.
Podział na poziomy uwzględniający sugestie użytkowników (s.u.):
-pierwsze (1.5 - 2.5 mg/kg ; s.u. 2.7 mg/kg)
-drugie (2.5 - 7.5 mg/kg ; s.u. 6.4 mg/kg)
-trzecie (7.5 – 15 mg/kg ; s.u. 9.4 mg/kg)
-czwarte (> 15 mg/kg ; s.u. > 18 mg/kg).

28. Ogólne informacje o niższych plateau.

Cztery główne plateau mogą być zaliczone do dwóch oddzielnych grup bazując na stopniu podobieństwa miedzy sobą w działaniu. Dwa pierwsze mają wiele wspólnych cech. Są one bardziej rekreacyjne niż dwa wyższe, przede wszystkim powodują mniejszego kaca, i większości nie wpływają silnie na procesy sensoryczne.
DXM w niższych dawkach jest porównywalny do czegoś miedzy MDA, a alkoholem. Zwiększa odpowiedź emocjonalną i odczucia płynące z zewnątrz. Na niższych poziomach przeważnie posiada się wystarczająca kontrole motoryczna by angażować się w fizyczne czynności (chociaż przy DXM jak i MDMA i MDA nie powinno się tego robić, gdyż grozi to przegrzaniem i odwodnieniem organizmu). Większość danych docierających do nas jest nadal rozumiana chodź są już osobliwe zmiany. Na niższych poziomach wciąż możliwe jest reagować na zewnętrzny świat, niektórzy potrafią oglądać film i/lub prowadzić złożona rozmowę.
Chociaż DXM nie nadaje się do stosowania jako luźna codzienna używka, wiele osób używa go bez żadnych złych efektów w niższych dawkach.

29. Pierwsze plateau.

Generalnie występuje miedzy 1.5 - 2.5 mg/kg (regularni użytkownicy określają, że do 2.7 mg/kg) jednak może to kolosalnie zależeć od metabolizmu i innych czynników. Pierwsze plateau jest prawdopodobnie najtrudniejsze do osiągnięcia, gdyż wiele osób je "przestrzela".
Niżej opisane efekty są pewna generalizacja. Po około 30 minutach do jednej godziny, zauważa się jakby alarm, po prostu czuje się inaczej jakby w innej świadomości. Doświadczenie przypomina narkotyk przez około 10 minut, później zauważa się tylko lekki efekt stymulujący. Po kolejnych 10 minutach poruszanie i pozycja ciała staja się inne, ta choroba motoryzacyjna może nawet powodować nudności. Zaczyna czuć się dziwacznie grawitację, emocje mogą się zintensyfikować, czuć lekka dysocjacje od rzeczywistości, ale całościowo doświadczenie przypomina lekkie upojenie z intensyfikacją emocji i wydarzeń. Efekty te powoli znikają, aż przestają być zauważalne. Zanim się zaczną zajmuje to zazwyczaj od 20 – 40 minut (chodź w wyjątkowych sytuacjach może się wydłużyć nawet do 3 godzin) przy aplikacji na pusty żołądek, a po 1.5 - 2 godzinach występuje punkt kulminacyjny, „trip” trwa łącznie od 4 - 6 godzin. Kac jest bardzo rzadki, ale jeśli wystąpi ma charakter ospałości.
Pierwszym efektem pierwszego plateau jest głównie euforia, płynąca z słuchania muzyki i poruszania się, jeśli pojawi się podwójne widzenie to znak, że przekroczyłeś/aś pierwszy poziom. Euforia z słuchania muzyki jest specyficzna i zależy od nastawienia. Bycie w dobrej kondycji fizycznej, unikanie kawy i posiadanie dobrego nastroju są istotnymi czynnikami by mieć dobre przeżycia.
Niestety jest to częsta przyczyna regularnego używania DXM na 1 plateau, co nie jest zdrowe i wydaje się, że wytwarza tolerancje, która powstaje szybko i utrzymuje się przez znaczny czas.
Efekty zmysłowe:
Najlepiej znanym jest efekt dotyczący słyszenia (szczególnie muzyki), dźwięki mogą wydawać się głębsze i bogatsze, a muzyka bardziej oddziałująca (podobnie jak słuchanie muzyki na hali koncertowej). Muzyka może zmienić naturę i powodować euforie. Podobne efekty niektórzy stwierdzają po kanabinoidach. Typ muzyki, który wywoła dany efekt jest bardzo zależny od osoby. Muzyka "rave" wydaje się podobać praktycznie wszystkim, ważny jest regularny bit (przy wyższych poziomach szczególnie, wiele efektów zmysłowych działania DXM wydaje się związane z bitem lub rytmem), muzyka klasyczna i celtycka również jest popularna. Głównie, po pierwsze to co dana osoba lubi, po drugie co ma głębie lub tematyczna jakość. Nie wszyscy zauważają te efekty, niektórzy wręcz przeciwne. Po DXM muzyka dla nich staje się mniej uderzająca, niezgrana, dźwięki cienkie, odległe, zimne. Jakkolwiek czy DXM pogorszy lub poprawi doświadczenia muzyczne, to nie zauważa się żadnego czynnika usposabiającego.
Efekty wzrokowe nie są silne na tym poziomie, jeśli występują to są to zazwyczaj efekty smużenia ruchu jakby klatki nie zdążały się wystarczająco szybko odświeżać. Kolory mogą wydawać się lekko żywsze. Niektórzy mówią, że odległe obrazy są zniekształcone. Smak i dotyk nie wydają się zmienione, chodź co niektórzy określają, że ich smak zwiększa się i jest lekko euforyczny inni mówią o podobnych efektach dotykowych. Powonienie u części osób się poprawia, znajdują oni wonie tak silne, że nie mogą się przed nimi ukryć. Równowaga i pozycja ciała mogą być zmienione, zaczynając od lekkich zaburzeń jak bujanie morza do bliskich totalnej utracie pozycji i równowagi co zazwyczaj występuje tylko przy wyższych poziomach. Zmiany wydają się mieć związek z znieczuleniem poszczególnych zmysłów ciała. Dla niektórych może to być przyjemne, lubią oni kręcić się dookoła, tańczyć, maszerować itd. Ludzie wrażliwi na chorobę lokomocyjna często zgłaszają nudności.
Poznawcze i emocjonalne efekty:
Myślenie po DXM jest lekko upośledzone i przypomina stan po upojeniu, z występującymi powierzchownymi, małymi deficytami funkcji poznawczych. Język jest bardziej upośledzony, jakkolwiek występuje efekt ograniczenia słownictwa i powtarzania słów szczególnie w powtarzających się sylabach np.: "banana" -> "banananana", oraz specyficzne uczucie słowa na końcu języka. Niektórzy mówią, że czują się bardziej kreatywni i zdolni do nieliniowego myślenia i wydaje się to najsilniej wyrażone na pierwszym i drugim poziomie. Inni co jest charakterystyczne i występuje czasami na pierwszym poziomie, ale może też na drugim twierdza, że rzeczy mogą wydawać się bardziej interesujące, lub mniej nudne niż zawsze. Wiele użytkowników zgłasza umiarkowany efekt pobudzający, który zależy od dawki. Wydaje się on zwiększać przez kawę (nie jest to zdrowe) i niektórzy potrafili nie spać przez 48 godzin utrzymując pierwsze plateau. Innym charakterystycznym zachowaniem jest obniżenie lub zahamowanie uprzedzeń w rozmowie. Ludzie mogą rozmawiać na bolesne lub drażliwe tematy bez przeszkód. Jest to odczuwane jako bardzo pozytywny efekt, a ludzie którzy tego doświadczyli czują się bardziej komfortowo po „trip’ie”. Niektórzy to nazywają wzmacniającym przyjaźń efektem. Co ciekawe również na trzecim plateau wspomnienia i rozmowa na wiele tematów wydaje się jak by stawała się bardziej wzajemnie zgrana. Kilka osób ma problem z nienormalnymi zachowaniami, a część mówiąc dokładnie co ma na myśli umieszcza siebie w niekorzystnym społecznym położeniu. Dysocjanty blokują zdolność do automatycznych zachowań społecznych.
Poprawa nastroju jest najczęstszą emocją. Wiele osób czuje się szczęśliwie. W przeciwieństwie do wielu innych narkotyków nastrój pozostaje po zakończeniu działania. Strach jest rzadki przy pierwszym plateau. Można czuć przypływ energii. W kwestii libido zależne jest to od osoby. Niektórzy mówią o jego wzroście inni mówią, że gra, fizyczny kontakt, muzyka są bardziej interesujące i zabawne niż seks. Niektórzy mężczyźni mogą mieć problem w osiągnięciu orgazmu. Orgazm powoduje silniejsze napięcie mięśni i duże zmęczenie i mogą istnieć problemy z dużym ciśnieniem podczas seksu po DXM.
Efekty ruchowe:
Poruszanie się jest specyficzne charakteryzowane jako duże ruchy płynu. Może okazać się trudne wykonanie małych i raptownych ruchów. Często również przekraczają one zasięg jaki miały na celu. Dla osoby z zewnątrz może wydawać się to trochę dziwne, szczególnie chód. Jest jednak możliwe chodzić normalnie. Zmiany te mogą być związane z euforia jaka powoduje ruch. Jakkolwiek może być to jednak związane z zaburzeniem podstawowych struktur ruchowych, a euforia jest tu tylko fenomenem nie bezpośrednio związanym. Niektórzy sugerują, że czucie z błędnika jest zaburzone i to jest przyczyna. Aktywacja móżdżku po DXM może też się do tego przyczyniać.
Efekty pamięciowe:
Efekty te są zazwyczaj niewielkie lecz przeważnie zauważalne. Większość z nich jest efektem zaniku pamięci krótkotrwałej. Pamięć może się zatrzymać w powtarzaniu jak również łatwo się rozproszyć. Wspomnienia przed „trip’em” wydają się nie zaburzone. Zapamiętywanie może być utrudnione, dlatego po „trip’ie” nie pamięta się wszystkiego. Poza tym w związku z utrata pamięci krótkotrwałej traci się poczucie czasu.
Wszystkie te efekty występują podczas działania DXM i nie są one trwałe.

30. Drugie Plateau.

Zaczynające się od 2.5-7.5mg/kg (regularni użytkownicy sugerują, że do 6.4 mg/kg). Głębsze staje się osłupienie charakterystyczne dla DXM, a zmysły i funkcje poznawcze staja się bardziej nieskoordynowane. Przy zamkniętych oczach pojawiają się halucynacje. Niektóre efekty pierwszego poziomu mogą osłabnąć lub zniknąć np. euforia z muzyki i poruszania. Należy poczekać około 30 - 60 minut zanim się zacznie (chodź w wyjątkowych sytuacjach może się wydłużyć nawet do 3 godzin), a punkt kulminacyjny występuje około 2, 3 godziny po starcie. „Trip” trwa łącznie około 6 godzin. Kac przeważnie nie występuje.
„Trip” zaczyna się podobnie jak na pierwszym plateau z tym. Po euforii płynącej z muzyki i poruszania pojawia się przyćmienie procesów zmysłowych, bodźce staja się "niepewne". Obraz i dźwięk staja się podobne jak w śnie, pojawia się uczucie oderwania od świata zewnętrznego. Po kilku godzinach uczucia słabną, może wystąpić słaby kac w postaci ospałości następnego dnia.
Efekty zmysłowe:
Głównym efektem jest efekt stroboskopu, wszystkie bodźce wydają się docierać w ramkach (tak jak w źle animowanych bajkach), nieraz słyszy się jakieś echa. Nie musi oznaczać to, że dociera mniej informacji, ale jakby utrzymanie ciągłości postrzegania było zakłócane. Najlepsza analogia opisująca to zjawisko to słuchanie dźwięków po NO. Ciekawym i związanym z asocjacją zmysłów fenomenem jest wrażenie świadomości kilku czasowych stanów zmysłów naraz. Tak jakby obrazki były poprzeplatane, poprzednimi (może to być związane z nadmiernym i/lub niewłaściwym buforowaniem pewnych informacji). Wizja jest specyficznie zmieniona. Dalsza percepcja jest raczej utracona, a zdolność skupienia wzroku jest zmniejszona. Powoduje to podwójne widzenie. Nie jest to zauważalne przez ludzi, którzy maja jedno oko dominujące. Dźwięk również wydaje się stroboskopowy. Dotyk nie jest koniecznie stroboskopowy, ale zauważa się opóźnienie miedzy pobudzaniem, a identyfikacja bodźca. Ból szczególnie ma skłonność do znikania. Smak zazwyczaj matowieje. Zmysł węchu kolosalnie się zmniejsza. Zmysł równowagi jest poważnie zakłócony jak i pozycja ciała oraz kinetyka. Pamiętaj, że zniesienie bólu i zaburzenia czucia mogą powodować ryzyko, uszkodzenia ciała. Halucynacje przy zamkniętych oczach zaczynają się przy drugim plateau. Zazwyczaj nie są to prawdziwe halucynacje, natomiast znaczne zwiększenie wyobraźni. Wyobrażenia te maja szczególny związek z wspomnieniami. Użytkownicy są zdolni do przeżywania jeszcze raz przeszłości i/lub symulacji przyszłości. Może być to przydatne do introspekcji. Jeśli wystąpią halucynacje są abstrakcyjne lub wyglądają jak kreskówka. Istnieje nacisk na liniowe struktury - linie, odcinki, proste obiekty. Mogą istnieć również tak zwane „halucynacje rozmiaru” w których rzeczy wydają się zbyt małe lub zbyt duże. Niektórzy to porównują do halucynacji podczas gorączki co może być nieprzyjemne.
Twoje doświadczenia z dnia wpływają na Twoje halucynacje i obrazy które Sobie wyobrazisz. Na przykład jeśli grałeś w "Quake" to możesz widzieć sceny i elementy z gry, w których możesz czarować oraz je zmieniać. Jest to interesujący efekt i może być ściśle zależny od tego co aktualnie znajduje się w pośredniej pamięci. Daje to możliwość wykreowania Swoich fantazji.
Efekty poznawcze/emocjonalne:
Interesującym aspektem jest, że DXM przy pierwszych poziomach może zakłócać tylko określone zdolności. Możliwe, że zaburzenia te zwiększają się proporcjonalnie do dysocjacji od świata zewnętrznego. Interesującym efektem kognitywnym, podczas wyższych dawek drugiego plateau jest zmiana w samoocenie. Samoocena lub idee mogą się wydawać bardziej zrozumiale i głębsze. Przemyślenia staja się bardziej abstrakcyjne czasem nabierają znaczenia z innego punktu widzenia. Bardzo rzadko złudzenia te są przetrwałe. Język staje się trudniejszy. Interpretacja języka tez staje się trudna. Jakkolwiek myślenie słowami jest nadal proste. Zwiększa się tolerancja na nieprzyjemne tematy w rozmowie jeszcze bardziej. Inną główną zmianą na 2 poziomie jest motywacja. Powtarzalne, nudne zajęcia szybciej zostają wykonane i mogą być przyjemniejsze. Może to wynikać z efektu stymulującego. Euforia z pierwszego plateau występuje nadal, ale zaczyna się zmniejszać w miara zwiększania dawki.
Efekty ruchowe:
Występują jak na pierwszym poziomie lub mogą się znacznie nasilać. Niektórzy wykrzywiają wargi naprzykład. Nie zawsze muszą to być ruchy widoczne, użytkownicy przeważnie mówią, że czują się dobrze w takiej pozycji. Innym efektem, który czasami może wystąpić są wielkie ruchy jakby „wymiatania”, raz rozpoczęte, mogą się ciągnąć przez pewien czas (przypomina to trochę chorobę Huntingtona).
Efekty pamięciowe:
Pamięć pośrednia i robocza może być poważnie zaburzona, chociaż nie zawsze. Na tym poziomie wiele rzeczy może zostać zapomnianych z „tripu”.

31. Stadium Przejściowe.

Pomiędzy 2, a 3 poziomem leży przejściowa faza. Nie zostało to potwierdzone, ale około 70% użytkowników zauważa ją. Niektórzy uważają, że w niej następuje zaprogramowanie doświadczenia. Wynika to prawdopodobnie z przekroczenia progu dysocjacji. Jest to tylko hipoteza. Mówiąc ogólnie bodźce sensoryczne rywalizują z bodźcami zwrotnymi z mózgu i jeśli bodźce zmysłowe wchodzące zostaną wystarczająco stłumione, sieci w których znajdują się wewnętrzne informacje zaczynają się porozumiewać silniej. Można ewentualnie osłabić bodźce zewnętrzne (ciemny pokój) by dać handicap siecią wewnętrznym co powoduje oderwanie od świata zewnętrznego. Niestety pamięć doświadczeń jest zwykle osłabiona, powstaje uczucie cudownej podróży, której się nie pamięta. Jeśli masz mglisty obraz modelu progowego doświadczenia, weź kamerę i telewizor, podłącz kamerę do telewizora. Obraz z kamery to sensoryczny bodziec, przykręć jasność w telewizorze, nastaw zoom w kamerze by w przybliżeniu zawierał cały ekran. Obrazek wygląda jak obraz wideo obrazu wewnątrz obrazu. Jak zaczniesz podkręcać jasność w telewizorze stanie się coś ciekawego. Sprzężenie zwrotne zacznie się samo utrzymywać i może stać się wielce złożone. Jest to samopodtrzymujący się model, który utrzymuje się i napędza przez siebie. Cały obraz staje się abstrakcyjnie pomazany i pokolorowany.
Progowe doświadczenie charakteryzuje się sensacją opisywaną jako otwarcie podróży przez nos, wypełnienie helem, utrata ciała, lub poczucie, że serce przestało bić. Efekt wygląda jak nagle odcięcie od bodźców z ciała. Może być bardzo nieoczekiwanym efektem i naiwni interpretują to jako zatrzymanie serca.
Drugim efektem przejściowej fazy jest utrata wszystkich bodźców (nie występuje zawsze), której często towarzyszą „halucynacje wielkości”, ponieważ brakuje interpretacji rozmiarów. Pewna osoba opisywała, że zmniejszyła się do rozmiarów protonu, a reszta świata była rozmiarów kosmosu. Faza przejściowa często się powtarza miedzy 3, a 4 plateau.

32. Ogólne informacje o wyższych plateau.

Wyższe poziomy są mniej rekreacyjne niż niższe i są bardziej introspektywne, duchowe i szamańskie. Większość ludzi, którzy używają DXM do psychicznej eksploatacji, robi to przy wyższych plateau. Generalnie wymagają więcej poświecenia i wywołują częściej kaca i/lub momenty dysforii. W przeciwieństwie do niższych funkcje ruchowe są silnie upośledzone. Najlepiej jest poszukać komfortowego miejsca i w nim pozostać. Staranie się poruszać może spowodować wymioty.

33. Trzecie Plateau.

Efekty na tym poziomie są bardzo intensywne i zupełnie inne niż na niższych. Pamiętaj, że taki „trip” może być straszny dla ludzi nie przygotowanych i niezrównoważonych psychicznie. Jest on także bardzo indywidualny.
Zmysłowe efekty:
Pojawiające się efekty wizualne łączą się z utrata stereoskopowego widzenia ponieważ to co widzi mózg stara się nakładać na obraz, prowadząc do "chaotycznej ślepoty". Proste obrazy są nadal rozpoznawalne. Bardziej złożone stają się niemożliwe do rozpoznania, wizja jeśli jest to ma jakoś snu. Proste dźwięki są nadal rozpoznawalne, niektórzy mogą zrozumieć język. Euforia z muzyki jest unikalna. Dotyk i smak są całkowicie znieczulone, ból szczególnie. Pozycja ciała, kinetyka i równowaga są w większości zakłócone. Niektóre osoby mówią o wzroście siły woni. Jedzenie i picie zwykle ma dziwny nieznany odór.
Pojawia się siwa, czarna lub biała przestrzeń, która staje się miejscem tworzenia wizji przy zamkniętych oczach. Na trzecim poziomie falowanie bodźców dotyczy dźwięków, obrazów, słów. Może się zwiększać i zmniejszać wykazując pewna periodyke.
Poznawcze/emocjonalne efekty:
Funkcje poznawcze staja się mocno zakłócone na tym poziomie. Złożone zadania takie jak liczenie mogą być bardzo trudne. Czas reakcji staje się zauważalnie wydłużony. Podejmowanie decyzji jest utrudnione, chodź myślenie koncepcyjne jest mniej pogorszone niż konkretne. Generalnie najbardziej utrudnione są zadania wymagające decyzji. Z naukowego punktu widzenia wygląda to w testach poznawczych na uszkodzenie funkcji czołowego płata. Mowa jest znacznie zaburzona. Sentencje mogą się rozwlekać lub być bardzo zwięzłe, słowa, sylaby, frazy są powtarzane. Może być to spowodowane problemem w pracy pamięci krótkotrwałej. Mowa może być również bardzo sztywna zależna od rytmu. Głos wewnętrzny w umyśle znika, a umysł pogrąża się z ciszy i spokoju. Nastrój waha się od mani po panikę. Wiele osób opisuje straszny strach. Inni donoszą o zwiększeniu bliskości z obiektami, inni o irracjonalnych strachach. Występują również nieraz ataki paniki i może być to strasznym doświadczeniem, szczególnie jeśli tempo serca gwałtownie wzrośnie i nie wiadomo dlaczego. Najlepszym sposobem na opanowanie tego jest próbować się zrelaksować tak samo jak podczas każdego innego złego „trip’u”. Na tym poziomie występują szamańskie uczucia. Częściowo jest to odrodzenie, częściowo przywołanie zapomnianych wspomnień, kompletne unicestwienie samego Siebie lub psychodeliczne samounicestwienie. Dla trzeźwego obserwatora efekty te mogą wydać się bardzo nieprzyjemne i niezwykle.
Efekty ruchowe:
Nie jest możliwe wykonywanie złożonych ruchów. Użytkownik traci chęć i możliwość poruszania się. Wyuczone czynności są nadal możliwe, wykonywane bez myślenia o nich. Niektórzy mówią, że mogą pisać tylko myśląc, nie zastanawiając się nad tym jak pisać, a jeśli spojrzą na obraz lub klawiaturę to już nie mogą dalej. Jest to fenomen unikalny dla dysocjantów.
Pamięciowe efekty:
Pamięć krótkotrwała jest poważnie upośledzona, robocza mniej. Myślenie może się zatrzymać w pętli, zapamiętanie większości doświadczenia pozostaje bardzo trudne, niektóre rzeczy przypominają się kilka dni po zakończeniu "trip'u". Poczucie czasu może być skrzywione, w ramach chronologii umiejscowienia wydarzeń.
Dzień później użytkownicy czują, że maja dziurę w pamięci. Niektórzy odbierają to jako coś pozytywnego i czują się odrodzeni. Jednym z najbardziej ciekawych efektów pamięciowych, który może wystąpić jest spontaniczne przywołanie zapomnianych wspomnień. Może być to pozytywne doświadczenie, pokazujące czarne sekrety z przeszłości.

34. Czwarte Plateau.

Informacje dotyczące 4 poziomu są ograniczone (> 15 mg/kg). Dawki te działają podobnie do pełnej dysocjacyjnej dawki ketaminy, ale nie dawki anestetycznej. Zapamiętaj, że dawki takie są bardzo niebezpieczne i nikt nie powinien ich próbować testować bez trzeźwego opiekuna. Wiele osób lekceważy opiekunów co ma nieraz tragiczne skutki. Jeśli np. po LSD można się opanować, to po DXM można uwikłać się w kłopoty nie wiedząc zupełnie co się dzieje. Nieświadomość swojego zachowania często wiąże sie z anormalnymi reakcjami mogącymi być źródłem niebezpieczeństwa.
Generalnie ludzie opisują czwarty poziom, iż stracili całkowicie kontakt z ciałem co może być przerażające. Traci się uczucie oddechu co można interpretować jako śmierć. Otaczające środowisko może być pokolorowane, szare,
białe, żywo realne, lub bajkowe. Podobne jest to do „OOBE” lub „NDE”. Towarzyszy temu uczucie radości i ciekawości. Zdarza się kontakt z wyższymi bytami i byt ten jest częściej kobietą. Pojawiają się nieszkodliwe złudzenie typu „jestem kwiatkiem”, zależne od indywidualnych wierzeń i myśli. Na tym poziomie nie można się w ogóle poruszać co może być przerażające dla obserwatora. W wielu aspektach ten stan przypomina sen. Pozostaje niewiele umiejętności. Pamięć długotrwała nie wydaje się szczególnie dotknięta. Możliwe jest wykonywanie przez ciało złożonych czynności podczas odłączenia umysłu.

35. Sigma Plateau.

Pewne osoby niezależnie miały styczność z dodatkowym plateau, które nie było związane z zwiększona dawka, ale z wydłużeniem aplikacji. Nazywa się to sigma plateau, gdyż wydaje się, że odnosi się ono do aktywności receptorów sigma, a również dlatego, że występuje jako suma małych dawek (matematyczny symbol sumy).
Może ono prowadzić do silnego psychomimetycznego efektu. Ponad połowa ludzi, która doświadczyła tego plateau mówi, że było to ekstremalnie nieprzyjemne uczucie i nigdy nie chce tego powtórzyć. Wiec jeśli zamierzasz się na to pokusić chce Cię ostrzec. Pozatym powinieneś/aś być doświadczony z DXM i psychodelikami.
Zacznij dość wcześnie, ciężej jest go uzyskać gdy jesteś zmęczony/a. Weź niska dawkę drugiego plateau i trzy godziny później lub godzinę po punkcje kulminacyjnym, weź druga dawkę niskiego drugiego plateau i znów po trzech godzinach lub jedna po drugim punkcje kulminacyjnym, weź wysoka dawkę drugiego poziomu lub niska trzeciego. Podczas spadania z 3 plateau zamiast wrócić na 2 możesz przenieś się do poziomu sigma.
Można to tłumaczyć, iż narkotyk blokuje enzym P450-2D6 co powoduje wydłużenie czasu i siły działania „trip’u”. Nikotyna może temu zapobiegać.
Na poziomie sigma zdarzają się interesujące rzeczy takie jak: żywy, pełny kontakt z obcymi, duchami, Bogiem, bóstwami. W przeciwieństwie do 4 poziomu występuje to przy otwartych oczach, zanurzając się w codziennej rzeczywistości. Określane jest raczej jako zimne, nieprzyjemne uczucie. Obraz ciekawie się zmienia, wyglądając jak mieszanka dobrze przygotowanych, ale stroboskopowych obrazków, jak w szybkiej lampie. Ciekawe, że widzi się świat z innej perspektywy przy zamkniętych oczach. Myślenie może być całkowicie rozstrojone. Słyszy się wiele głosów, co niektórzy stają się im posłuszni. Dziwnie to wygląda, gdyż nie czuć zmęczenia lub bezpośrednio emocji, tylko dostaje się informacje od głosów np. usiądź jesteś zmęczony/a. Interesujące jest porównanie sigmy do silnej schizofrenii. Jeszcze raz Cię ostrzegam, prawdopodobnie zacznie się od psychozy i jeśli będziesz miał dobrego opiekuna może wrócisz do rzeczywistości w miejscu gdzie zaczynałeś. Jeśli masz pecha możesz zwariować, mieć „przełom ciśnieniowy” lub wylądować w szpitalu.

36. Czy istnieje cokolwiek ponad Czwartym Plateau?

Możliwe. Pewna osoba po wzięciu 3000mg (nie znam wagi) przetrwała, chodź odzyskała świadomość w dziwnym miejscu i nie pamiętała nic z „trip’u”. Możliwe, że wyżej jest pełna analgezja, zapadniecie oddechu, śpiączka, uszkodzenie mózgu z niedotlenienia i śmierć. Toksyczność DXM w tych dawkach jest znacznie większa. Największa dawka o jakiej słyszałem w necie to 46,6 mg/kg (nic się nie stało osobie).

37. Co to jest „DXM’owe Trzecie Oko Kamery”?

Jest to dziwny sens obrazu występujący czasami przed skoordynowaniem wzroku. Przypomina bardzo poziom sigma. Jakby widzenie stroboskopowe bez wcześniejszego obrazu. Jeśli ruszamy jednym okiem, świat wydaje się jak by się cofał i przybliżał. Może mózg traci orientacje na co oko patrzy. Wizja jest boleśnie podobna do sennej i utrzymuje się przy zamkniętych oczach. Może mieć związek z rytmem „theta”.

38. Co to jest „DXM’owa Euforia” i dlaczego jest oryginalna?

Ludzie zażywają narkotyków ponieważ przynosi im to przyjemność. Kokaina i opioidy, dają euforię w rezultacie stymulacji centrum nagrody w mózgu. W innych przypadkach takich jak marihuana, LSD korzyści są bardziej emocjonalne i intelektualne (wiele zwierząt nie wykazuje samodrażnienia marihuaną i nie wykazano przypadków samodrażnienia LSD lub pokrewnymi psychodelikami).
DXM wydaje się mieć potencjał pośredni, ale zależy to od indywidualnego przypadku. Istnieje coś takiego jak euforia po DXM, ale nie każdy jej doświadczył. DXM jest nieprzewidywalny i w niektórych tylko przypadkach zauważono oznaki psychicznego uzależnienia. Euforia po DXM jest zupełnie inna jak euforia po takich narkotykach jak kokaina, heroina, MDMA. Jest to rewelacyjne uczucie spokoju bycia z Sobą, z Wszechświatem i innymi ludźmi. Problemy znikają, a wchodzi się do świata w którym wszystko jest możliwe.
Pamiętaj też, że częste używanie może spowodować dyskomfort i depresje. Nie ma nic za darmo.

39. Jakie są efekty uboczne długiego i/lub częstego używania DXM?

Długotrwałe lub regularne używanie szczególnie w ilości > 6 mg/kg, codziennie prowadzi do kilku niepożądanych efektów ubocznych, a niektóre mogą być groźne.
Najbardziej znacznym objawem regularnego używania są zaburzenia psychiczne (zubożenie języka, zdolności ruchowych, pamięci, utrata emocji, zachowania antyspołeczne, idealizacja przemocy, itd.). Oczywiście to może być spowodowane intoksykacja. Niektórzy regularni użytkownicy zgłaszają czasowe, ale nie długotrwałe osłabienie (do trzech miesięcy po przestaniu używania). Nie jest znany mechanizm tego, ale występuje też przy innych dysocjantach. W niektórych przypadkach dochodzi do trwałego osłabienia. Może to być spowodowane zmianą w aktywności receptorów sigma (wydaje się, że DXM powoduje zmiany na receptorach po 3 dniach brania).
Kolejnym problemem jest uzależnienie. Nie wydaje się ono mieć charakteru fizycznej zależności (chodź jest możliwa związana z receptorami NMDA), natomiast psychiczne uzależnienie od dysocjantów zostało udokumentowane. Prawdopodobnie jest to kwestia indywidualności psychiki. DXM może mieć pewien potencjał antydepresyjny.
Należy też mieć na uwadze wzrost ciśnienia, uszkodzenie nerek, wątroby, trzustki, arytmie serca, zachowanie aspołeczne, psychozy, degradacje mięśni, itd. Pozatym przyjemne efekty DXM szybko znikają, a uboczne się nasilają.
Są też osoby co zgłaszają korzystne efekty chronicznego używania, jednak większość uważa, że DXM traci urok brany przesadnie.

40. Dlaczego działanie DXM jest tak różne u różnych ludzi?

Składa się na to kilka powodów: po pierwsze są różne warianty enzymu biorącego udział w metabolizmie DXM. Też niektóre leki np. fluoksytyna mogą blokować ten enzym. Drugim faktem jest metabolit DXM - DXO, który ma mechanizm działania podobny do PCP lub ketaminy. Po trzecie receptory NMDA występują gruntownie w wielu regionach mózgu wiec działanie może dotyczyć wielu procesów w różnych lokacjach. Poza tym niektórzy twierdza, że padaczka skroniowa może zmieniać „trip” (zwiększając zaburzenia poznawcze). Również nie ujawnione skłonności do padaczki mogą potęgować doświadczenie. Istnieje jeszcze sugestywny związek z indywidualnym profilem lipidowym. Psychiczne nastawienie też wydaje się mieć duże znaczenie.

41. Jak DXM wygląda w porównaniu z innymi dysocjantami?

Trzecie, a szczególnie czwarte plateau przypomina doświadczenie po ketaminie. Nie jest to zaskoczeniem ponieważ ketamina i DXM blokują receptory NMDA. Działanie PCP jest trochę inne ze względu na unikalna neurofarmakologie.
Przy niższych poziomach DXM wykazuje wiele różnic w porównaniu do dysocjantów.
Wydaje się to związane z blokowaniem wychwytu zwrotnego dopaminy przez receptory pcp2 oraz aktywność receptorów sigma. Jest to unikalne działanie dla DXM. Również kiedy DXM jest brany w podzielonych dawkach jego aktywność w stosunku do receptorów sigma jest większa w porównaniu do efektu blokowania receptorów NMDA. Podsumowując DXM różni się od innych dysocjantów i czasami jest określany jako lek indukujący „stan schizofreniczny”.


III. Wiadomości szczegółowe. (rozdział dla zaawansowanych użytkowników, pogłębiający wiedzę).

1. Opis efektów ubocznych DXM.

Jak wszystkie narkotyki DXM posiada efekty uboczne działania i ryzyko. Chodź są generalnie łagodne i rzadkie nie powinno się ich ignorować. Mówiąc ogólnie DXM nie jest bezpiecznym i nieszkodliwym narkotykiem. Skupię się tu na opisaniu ciemnej strony działania leku. Zapewne z większością tych objawów się nie spotkasz, ale nie można o nich zupełnie zapomnieć. Oto one:
-Nudności (> 20%). Prawdopodobnie są najbardziej częstym objawem ubocznym. Występują one najsilniej po syropach, najsłabiej po kapsułkach żelowych. Należy jednak pamiętać, że DXM sam z siebie może powodować nudności, wiec nie zawsze pomaga zmiana postaci leku. Również mieszanie z alkoholem może nasilać nudności.
Może to być również efekt „przełomu serotoninowego” w niektórych przypadkach.
-Zawroty głowy (> 20%). Są raczej ściśle związane z nudnościami. Mogą być także wynikiem zaburzenia procesów kontroli równowagi.
-Lekkie reakcje alergiczne oraz uwalnianie histaminy (> 20%). Opisywane jako robo-swędzenie, nie występują u wszystkich i wydają się być psychologiczną reakcją na lekkie znieczulenie, jednak może być to farmakologia DXM. Pamiętaj nie powinno się drapać dla złagodzenia swędzenia. Silne reakcje zdarzają się bardzo rzadko i są najczęściej wywołane dodatkowymi składnikami preparatu.
Pomocne w tej sytuacji może być użycie leku antyhistaminowego (polecane preparaty cetyryzyny) jednak czasami leki tej grupy mogą nasilić częstość nieprzyjemnych efektów antycholinergicznych powodując „bad trip’a”.
-Dysfunkcja seksualna (> 20%). DXM blokuje orgazm u mężczyzn i czasami u kobiet. Poza tym seks nie jest dobrym pomysłem z powodu zwiększonego ciśnienia. Jest również mniej przyjemny.
-Pocenie się (> 20%). Uczucie to nieraz towarzyszy „trip’owi” i utrzymuje się podczas znikania działania DXM, może być spowodowane metabolitami i ma charakterystyczny odór. Pomocne jest picie dużych ilości wody.
-Otępienie i zaburzenia umysłowe (> 20% szczególnie przy wyższych plateau). DXM blokuje normalne funkcje umysłowe, dlatego ludzie go używają, bo niektórym się to podoba. Czas reakcji także się zwiększa. Efekt powinien całkowicie znikać po wytrzeźwieniu.
-Kac „Afterglow” (> 20% szczególnie po wyższych plateau). Jest to specyficzne, niegroźne uczucie.
-Tachykardia (5% – 20%). Jest to generalnie niegroźne przyspieszenie akcji serca do częstości 90 – 120 uderzeń na minutę, wynikające prawdopodobnie z działania stymulującego DXM lub efektu dysocjacyjnego. Może prowadzić do ataku paniki.
-Zwężenie/rozszerzenie źrenic (5% -20%). Jeśli źrenice są równej wielkości, to generalnie traktuj to jako objaw działania narkotyku, niepokojące są źrenice nierównej wielkości bo mogą świadczyć o poważnym schorzeniu neurologicznym.
-Napady zimna/gorąca (5% -20%). Nie jest to jakiś poważny objaw i może być prostym efektem dysocjacji. Niektórzy mówią, że spożywania małych ilości jedzenia może im zapobiegać co może sugerować związek z poziomem glukozy w krwi. Benzodiazepiny również mogą być pomocne.
-Obrzęk twarzy (5% -20%). Może mieć to związek z uwalnianiem histaminy, jednak nie ma poważnych konsekwencji.
-Nadciśnienie (5% -20%). Jeśli ciśnienie nie przekracza 160/100 mmHg, zazwyczaj nie ma powodów do obaw. Większe ciśnienie niesie pewne ryzyko. Uważam, że powinieneś/aś zwracać uwagę na ten efekt, i jeśli masz problemy z ciśnieniem zrezygnuj z DXM. Benzodiazepiny (klonazepam) również tu mogą być pomocne.
-Lekka hipertermia (5% -20%). Jest to jedna z cech intoksykacji dysocjantami, zazwyczaj o 0,5 st. C (poważne skoki zdarzały się niezmiernie rzadko). Benzodiazepiny (klonazepam) również tu mogą być pomocne.
-Sforsowanie (1% -5%). Z powodu właściwości znieczulających DXM może dochodzić do przemęczenia pewnych mięśni. Dlatego należy uważać przy czynnościach fizycznych wykonywanych pod wpływem.
-Pokrzywka (< 1%). Jest to reakcja podczas której skóra usiana jest czerwonymi bąblami podobnymi do występujących po poparzeniu pokrzywą. Rzadko jest zgłaszana po DXM, typowo występuje na ramionach, klatce i twarzy. Jest prawdopodobnie związana z uwalnianiem histaminy. Przechodzi samoistnie.
-Zwiększenie wydzielania żółci (< 1%). Możliwe, że DXM może być uwalniany do żółci i być tam reabsorbowany, jednak nigdy nie zostało to udokumentowane.
-Niestosowne zachowanie (< 1%). W większości przypadków jest to całkowite mówienie prawdy, czyli brak tych małych kłamstw codzienności, co czasami może być obraźliwe dla innych. Zdarzają się także przypadki poważniejszego niestosowania się do norm społecznych, jednak nigdy nie jest to skandaliczne.

2. Jakie mogą istnieć poważne czynniki ryzyka podczas okazyjnego użycia?

Istnieje kilka poważnych negatywnych efektów, które mogą wystąpić podczas użycia. Chodź nie znane są przypadki by komuś stała się krzywda, to są one generalnie nieprzyjemne i czasami mogą wymagać hospitalizacji. Oto one:
-Ataki paniki (5% -20%). Prawdopodobnie niektóre osoby są podatne na tego typu sensacje. Zdarzają się szczególnie gdy DXM jest mieszany z marihuaną. Problem z atakiem paniki polega na tym, iż jest to mechanizm samonapędzającej się spirali, co dla niektórych osób może być trudne do przerwania. Pamiętaj staraj się zrelaksować, oddychaj wolno i głęboko, myśl o czymś przyjemnym. Benzodiazepiny (diazepam) dobrze zapobiegają tego typu sensacją, jednak mogą być czasami niebezpieczne.
-Psychozy (1% - 5%). Mogą się niestety zdarzać, jednak nie są generalnie częste (cecha psychodelików). Prawdopodobnie konieczna jest hospitalizacja.
-Osłabienie instynktu samozachowawczego (< 1%). Nigdy nie prowadź pojazdów, nie obsługuj skomplikowanych maszyn i nie wykonuj czynności zwiększonych z ryzykiem. DXM upośledza Twoją ocenę sytuacji. Poza tym możliwy jest niszczący wpływ na stosunki rodzinne, zawodowe, partnerskie. Czasami może być on punktem spustowym do popełnienia przestępstwa.
-Depresja (< 1%, częściej przy regularnym używaniu). Przepuszczam, że nastolatki mogą być bardziej wrażliwe na depresje i inne choroby umysłowe po DXM niż dorośli.
-Poważna hipertermia (< 1%). Zdarzają się przypadki podniesienia temperatury do 38 st.C. Wydaje się, że przeziębienie i inne choroby sprzyjają temu. W przypadkach poważnej hipertermii wymagane jest natychmiastowe obniżenie temperatury (gąbka namoczona zimna wodą, picie zimnych płynów, ostatecznie zimna kąpiel). W przypadkach gdy temperatura osiągnie 40 st.C. powinieneś/aś udać się do szpitala. Temperatura 41 st.C. prawdopodobnie powoduje uszkodzenie mózgu.
-Poważne nadciśnienie (< 1%, zazwyczaj dotyczy mieszania DXM z stymulantami). Jest to niebezpieczny stan mogący wywołać kryzę nadciśnieniowa, a także krwotoki. Pamiętaj unikaj mieszania DXM z stymulantami, jak również z intensywnym wysiłkiem fizycznym. Unikaj też DXM jeśli chorujesz na nadciśnienie.
-Depresja oddechowa (nie udokumentowano wystąpienia po DXM). Wiele ludzi obawia się depresji oddechowej ponieważ czują skrócenie oddechu co ma związek z intoksykacja. Może to być wynikiem odłączania mózgu od świadomej kontroli oddechu, podobnie jak upośledzenie percepcji. Nie stwierdzono jednak by DXM powodował ten fenomen, ale jeśli się boisz lepiej przestań używać DXM.
-„Przełom serotoninowy” (może wystąpić teoretycznie). Jest on współcześnie rozpoznawanym stanem, który zazwyczaj występuje gdy mieszamy leki/narkotyki serotoninowe (leki przeciwdepresyjne, iMAO, SSRI, lit, buspiron, MDMA, tryptofan, harmine, harmaline, LSD, psylocybine, DMT, fenfluramine i wiele innych). DXM zwiększa uwalnianie serotoniny i chociaż nie wykazano by powodował „przełom serotoninowy”, możliwe jest to w kombinacji z innymi lekami.
Szczególnie mieszanie SSRI i DXM może być ryzykowne.
„Przełom serotoniowy” jest rozpoznawany jako kombinacja następujących symptomów:
--zmiany w psychicznym statusie (hipomania, podniecenie, niepokój, zmieszanie).
--autonomiczne dysfunkcje (obniżenie temperatury, biegunka, brak sił, dreszcze).
--neuro-mięśniowe zaburzenia (nagłe, krótkie skurcze mięśni, wygórowanie odruchów, ataksja, brak koordynacji).
Bardziej poważne symptomy mogą dotyczyć lizy mięśni co prowadzi do zatrucia, śpiączki lub śmierci. Zgony w przebiegu „przełomu serotoninowego” są rzadkie.
Leczenie rzadko wymaga interwencji medycznej i składa się z leczenia objawowego symptomów i podawania ewentualnie antyserotoninoergicznych leków.
Diazepam może być użyteczny w jego opanowaniu.
Łatwo zauważyć, że wiele symptomów „przełomu serotoninowego” jest charakterystyczne dla intoksykacji DXM. Pamiętaj też, że przynajmniej jeden symptom z każdej z trzech kategorii jest wymagany do postawienia rozpoznania.
-Duże reakcje alergiczne (mogą wystąpić teoretyczne). Najlepszym rozwiązaniem jest antyhistamina (cetyryzyna). Jeśli nie pomoże, skonsultuj się z lekarzem.
-Różne. DXM może indukować napady padaczki (jakkolwiek ma również działanie zapobiegania napadom).

3. Jakie mogą istnieć czynniki ryzyka przy częstym używaniu?

Generalnie najbardziej wspólnym czynnikiem jest mania, która jest zgłaszana przez ludzi używających duże ilości DXM (szczególnie w samoleczeniu depresji). Jest ona prawdopodobnie złożonym efektem blokowania wychwytu zwrotnego dopaminy, regulacji w dół receptorów NMDA oraz możliwe, że ma związek z receptorem sigma. Najbardziej poważnym efektem ubocznym mogą być uszkodzenia mózgu:
-Antagonizm NMDA (Neurotoksyczność = Liza Olney'a). Jest to trwale uszkodzenie mózgu. Dyfuzja Olney'a (nazwana od nazwiska odkrywcy) jest szczególnym typem uszkodzenia obserwowanym po antagonistach NMDA (dysocjantach), występującym głównie w tylnym zakręcie obręczy (PC) i korze retrosplenialnej (RC) jak również słabiej dotyczy kory węchomózgowia, zakrętu zębatego oraz regionów opuszek.
PC może być związana z oceną naszego własnego zachowania, słowną i słuchową pamięcią, przestrzenną pamięcią, poznaniem, oraz językiem, szczególnie w rozumieniem metafor.
RC może być związana z nowatorskim postrzeganiem, odkrywczością, uczeniem, pamięcią, oraz zachowaniem emocjonalnym.
Hipokamp i okoliczne rejony są dobrze poznane z głębokiego związku z pamięcią pośrednia i tworzenia relacji pomiędzy danymi z różnych zmysłów. Uszkodzenie jego funkcji powoduje amnezje u ludzi i zwierząt.
Widać silny związek tych funkcji z działaniem DXM. Z drugiej strony to właśnie dysocjanty umożliwiły poznanie tych rejonów (szczególnie PCP, ketamina, po części DXM oraz inne związki eksperymentalne). Pamiętaj, że PCP często jest używane do fałszowania słabej jakości marihuany. Najnowsze badania w tym temacie nie wykazały występowania neurotoksyczności po stosowaniu doustnie dawek rekreacyjnych na zwierzętach. Również praktycznie wszyscy użytkownicy skarżący się na deficyty poznawcze po odpowiednio długim okresie abstynencji wracają do zdrowia. Dane te dają silne dowody, że w/w zjawisko nie występuje podczas stosowania DXM w rekreacyjnych dawkach, jednak nie jest to równoznaczne z przyzwoleniem na częste branie narkotyku.
-Wylewy krwi do mózgu. Trwałe uszkodzenie (PCP ma tu szczególnie, możliwe że nie słusznie nieciekawą historie). Do symptomów wylewu krwi do mózgu (CVA) zaliczamy: nagłym ból głowy, zaburzenia mowy, ataksje, zmieszanie, utratę kontroli mięśniowej, drętwienie części ciała, nienormalną reakcja źrenic (szczególnie nierówna średnica). Znów jak łatwo zauważyć część z nich to symptomy intoksykacji DXM, komplikujące sprawę dla lekarza. Nie ma udokumentowanego przypadku wystąpienia CVA po DXM jednak należy o tym pamiętać (szczególnie w sytuacjach utrzymujących się silnych bólów głowy). Pamiętaj, że łączenie DXM z stymulantami znacznie zwiększa ryzyko w/w powikłań.
-Inne neurotoksyczne mechanizmy. Niektórzy sugerują, że przewlekłe blokowanie receptorów NMDA może być przyczyna choroby Alzheimera. Istnieje też możliwość toksyczności przez nadaktywność serotoniny w stosunku do neuronów. Jednak nie zostało to nigdy zaobserwowane. Ekscytotoksyczne odbicie jest procesem w którym komórki mózgu przyzwyczajają się do niższego poziomu aktywności, i spalają się same na swoim normalnym poziomie gdy blokujący narkotyk/lek zostanie usunięty. Możliwe, że jest tak w przypadku DXM, jednak niedawne badania sugerują, że receptory NMDA nie zwiększają swojej liczby po blokowaniu.
-Mania (obłęd). Jest to choroba psychiczna, która została udokumentowana przy regularnym używaniu DXM. Może być związana z biologiczną wrażliwością. Pewnym problem z mania w przeciwieństwie do depresji jest, że pacjenci w obłędzie są często nieświadomi, że chorują. Mania zawsze znika gdy DXM przestaje być używane.
-Depresja. Choroba psychiczna przeciwna do mani, może być spowodowana braniem DXM, chociaż depresja jest częściej związana z zaprzestaniem brania. Może zaczynać się od lekkiej dysforii, a kończyć na samobójstwie. Z drugiej strony istnieje kilka badań ukazujących przeciwdepresyjny efekt działania dysocjantów.
Pisząc ogólnie istnieje ryzyko depresji przy długim używaniu.
-Furia, antyspołeczne zachowania, paranoja. Jest to choroba psychiczna mogąca się pojawić po długim okresie brania (rok).
Uważam, że DXM jest bardziej atrakcyjny dla antyspołecznych jednostek ponieważ wydaje się osłabiać percepcje socjalnych wskazówek, redukuje stres związany z sytuacjami społecznymi i generalnie redukuje zahamowania. Może dlatego antyspołeczne jednostki lubią bardziej DXM.
-Osłabienie pamięci. DXM blokuje pamięć wiec jeśli używasz go regularnie Twoja pamięć będzie osłabiona. Pamiętaj, że potrzeba trochę czasu na odwrócenie tego efektu.
-Osłabienie zdolności werbalnych. Występuje podczas brania dużych dawek DXM. Przy regularnym użyciu wielu użytkowników notuje, że ich wewnętrzny głos staje się silniejszy i bardziej abstrakcyjny oraz pojawiają się u nich trudności w przekazaniu wewnętrznych koncepcji na język mówiony. Jest to czasowy fenomen.
-Utrata wagi. Pamiętaj zjawisko to występuje w wyniku fizycznej intoksykacji i jest przejściowe. Waga wraca po zaprzestaniu używania DXM. Regularne używanie może powodować utratę wagi o jakieś 4.5 - 9 kg na tydzień, ale nie wiadomo w jakiej proporcji jest to spalanie tłuszczu, a w jakiej mięśni, ale jestem pewien, że nie tylko sam tłuszcz jest spalany (zauważalna utrata siły).
-Utrata kontroli mięśniowej. W ekstremalnych przypadkach ludzie notują osłabienie i drżenie mięśni podobne do wyniszczenia przy odchudzaniu. Warte uwagi jest spostrzeżenie, że DXM podobnie jak DXO blokuje kanały wapniowe w mięśniach. Ten rodzaj problemu jest prawdopodobnie najlepszym wykładnikiem nadużywania.
-Psychologiczne uzależnienie. Generalnie mówiąc można wyróżnić punkt w którym przyzwyczajenie zaczyna być autodestrukcyjne. Jest to moment gdy można powiedzieć, że wystąpiło uzależnienie psychiczne. Współcześnie psychologiczne uzależnienie jest rozumiane jako chęć lub potrzeba wzięcia narkotyku (mimo istnienia poważnych konsekwencji). Bazując na doświadczeniu z DXM mogę powiedzieć, że tworzy on nawyk lub psychiczne uzależnienie. Prawdopodobnie DXM jest bardziej uzależniający niż marihuana i prawdopodobnie podobnie uzależniający lub delikatnie słabiej niż alkohol. Wydaje się, że istnieje też indywidualna wrażliwość na uzależnienie dysocjacyjne, związana z osobowością i/lub biologią jednostki.
-Tolerancja i fizyczne uzależnienie.
Tolerancja występuje kiedy podnosisz dawkę narkotyku by uzyskać ten sam efekt.
Fizyczne uzależnienie występuje wtedy gdy narkotyk jest potrzebny do normalnego funkcjonowania ciała i/lub mózgu.
Tolerancja może wystąpić bez fizycznego uzależnienie, jakkolwiek w przypadku psychoaktywnych narkotyków tolerancja i fizyczne uzależnienie zazwyczaj są ze sobą powiązane.
Wydaje się, że receptory NMDA nie zwiększają swojej ilości po użyciu DXM co powoduje, że dysocjanty nie powodują fizycznego uzależnienia. Indukują one za to tolerancje, niektórzy wnioskują, że ekstremalnie szybko (nazywaną tachyfilaksją), dlatego druga dawka dysocjantu podana kilka godzin później, nie powoduje tak samo silnych efektów.
-Psychozy. DXM jak i inne psychodeliki może indukować psychotyczne napady, które mogą stać się przetrwałe. Wydaje się to związane z osobistą wrażliwością. Odradzam Ci używanie DXM jeśli w Twojej rodzinie zdarzały się choroby psychiczne.
Ciekawe jest, że niektóre badania łącza receptory sigma z schizofrenia, a chroniczne używanie antagonistów NMDA powoduje podniesienie liczby receptorów dla dopaminy, co może oznaczać, że DXM teoretycznie może wyzwolić schizofrenie lub manie u wrażliwych osób.
-Uszkodzenie wątroby, nerek, trzustki. Jest to fizyczna intoksykacja, która nie została udokumentowana, chodź istnieje potencjalny mechanizm. DXM sam w sobie jest metabolizowany naprawdę łatwo, czasami mogą być szkodliwe dodatki w preparatach złożonych. Istnieje także możliwość uszkodzenia wątroby, jeśli enzymy blokowane przez DXM są zaabsorbowane metabolizmem innego leku/narkotyku, który może być toksyczny. Dla trzustki mogą być szkodliwe duże ilości cukru zawarte w syropie. Istnieje także potencjalny mechanizm uszkodzenia nerek w wyniku anomalii ciśnienia i patologicznej gry naczyń, jednak on również nie został udokumentowany.
-Zatrucie bromem. Jest to fizyczna intoksykacja.
Objawy zatrucia:
--depresyjne działanie na o.u.n. - zamroczenie,
--odoskrzelowe zapalenie płuc,
--zaburzenie elektrolitowe, wzrost krzepliwości krwi, niedotlenienie, wzrost CO2 w krwi,
--nudności, wymioty, bóle brzucha (szczególnie zatrucia ostre),
--śpiączka, porażenia,
--otępienie umysłowe, apatie, niewyraźna i utrudniona mowę, utratę pamięci, brak łaknienia, wyniszczenie, ból głowy, senność, omamy, objawy psychiczne, ataksje, śpiączkę (szczególnie zatrucia przewlekle),
--zmniejszenie czucia bólu i temperatury,
--cuchnący zapach z ust,
--trądzik, grudkowa wysypka na rękach, twarzy,
--obrzęk płuc, krwotok z nosa, kaszel, uczucie ucisku w klatce piersiowej.
(oczywiście nie wszystkie objawy muszą wystąpić u danej osoby)
Farmakokinetyka:
--brom łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego,
--jego okres połtrwania wynosi 7 dni ! (oznacza to, ze po 7 dniach jego stężenie zmaleje o polowe od stężenia początkowego)
--po jednorazowym podaniu jeszcze po 28 dniach ! wykrywa się jego zwiększona ilość w narządach,
--stężenie 200mg/100cm3 przyjmuje się jako toksyczne.
(jak widać brom ma duża tendencje do kumulacji w organizmie)
Matematyka Bromu:
--wzór DXM-Br to -> C18H26BrNO,H2O
--masy molowe: C=12, H=1, Br=80, N=14, O=16,
--wyliczyłem masę molowa DXM-Br (C:18*12=216, H:28*1=28, Br:1*80=80, N:1*14=14, O:2*16=32, następnie sumujemy = 370),
--masę molowa można przyrównać do masy wagowej,
--wiec jeśli w 370mg DXM-Br jest 80mg Br to w 450mg DXM-Br będzie x=97mg Br,
--przybliżyłem do ~100mg dla ułatwienia obliczeń.
Matematyka „Acodin’u”:
--średnia objętość człowieka = 60000cm3,
--stężenia toksyczne bromu = 200mg/100cm3,
--paczka „Acodin’u” zawiera ~ 100mg bromu,
--jeśli 200mg bromu to dawka toksyczna w 100cm3 to w 60000cm3 dawka toksyczna bromu x= 120000mg
--jest to wiec 1200 paczek „Acodin’u”.
Uwagi:
--działanie uspokajające bromków występuje przy stężeniu 100mg/100cm3,
--intoksykacja niebezpieczna dla życia pojawia się przy stężeniu 300mg/100cm3,
--twoja objętość może znacznie się różnić od warunków średnich.
Mimo, że w/w dane są pewnym przybliżeniem w indywidualnych przypadkach, na podanym przykładzie wykazałem, iż zatrucie bromem jest bardzo mało prawdopodobne w przypadku rekreacyjnego zażywania preparatów zawierających DXM-Br.
-Różne. DXM może obniżać funkcje immunologiczne przez aktywność receptorów sigma. Chroniczne używanie antagonistów NMDA modyfikuje alkoholowa tolerancje.

4. Konsekwencje regularnego używania.

Myślę, że wiele osób ma okres w życiu kiedy to w ogóle nie martwi się o konsekwencje swoich czynów. Wierzą, że o ile te konsekwencje nie są związane z fizyczna krzywda innych to ich biznes. Ktoś kto się o Ciebie martwi będzie Ci mówił byś z tym skończył, ale ostatecznie to Twoje życie.
Jakkolwiek zanim zaczniesz cokolwiek robić w Swoim życiu zapytaj Siebie czy jesteś gotowy/a na zmiany, które mogą wystąpić i czy możesz stracić coś co teraz posiadasz, tak jakbyś podejmował życiowa decyzje.
Pamiętaj regularne używanie DXM może powodować długotrwale lub nawet przetrwałe zmiany w samoświadomości, zdolnościach umysłowych oraz w zdrowiu.

5. DXM i ciąża.

Kategorycznie NIE. Dysocjanty silnie działają na mózg płodu powodując redukcje liczby aksonów podczas rozwoju mózgu. Skutkuje to przerwaniem formowania sieci, co prowadzi do upośledzenia przestrzennego uczenie oraz może zwiększać szansę wystąpienia napadów padaczki. Dzieci, których rodzice używali podczas ciąży dysocjantów posiadały duże uszkodzenia w mózgu.

6. Czym jest „Antagonizm NMDA”?

Kiedy pierwszy raz odkryto „Antagonizm NMDA” wydawał się on snem, który się spełnił. Możemy stworzyć leki, które mogą blokować częściowo lub całkowicie uszkodzenia po udarze, urazie głowy, niedotlenieniu, polio i wielu innych chorobach. Jednak wygląda na to, że natura nigdy nie daje czegoś za nic i tu też mamy druga stronę medalu.
Sen się zakończył gdy Olney zademonstrował, że zwierzęta dostające duże dawki dizocilpiny (MK-801), nowego dysocjanta używanego w badaniach, wykazywały osobliwe wodniczki (małe dziurki) w tkance związanej z tylną korą obręczy (PC) i korą retrosplenialną (RC). Kolejne badania pokazały, że inne wskaźniki uszkodzenie także są obecne, wliczając proliferacja mikrogleju i indukcje protein nazywanych HSP70 (są to białka szoku termicznego 70).
Od tego czasu liza Olney’a znana jako „Antagonizm NMDA” (NAN) została wykazana przy ketaminie, PCP i dekstrorfanie oraz wszystkich niekompetytywnych antagonistach NMDA. Kompetytywni antagoniści również ją powodują. PCP powoduje dodatkowe uszkodzenia w innych regionach prawdopodobnie przez swoją unikalną farmakologię. Leki wiążące się z poliaminowym miejscem na receptorze NMDA nie powodują lizy Olney’a, chociaż nikt nie wie dlaczego.
NAN prawdopodobnie jest groźniejsze dla kobiet niż dla mężczyzn.

7. Mechanizm lizy Olney'a.

Mechanizm ten wciąż jest poznawany, a aktualnie znane są tylko fragmentaryczne fakty, które przedstawię.
Dysocjanty aktywują neurony w RC i PC u zwierząt laboratoryjnych (przypuszczalnie także u ludzi). Istnieją dwie teorie opisujące w/w mechanizm:
Pierwsza teoria mówi, że receptory NMDA blokują interneurony wydzielające GABA wiec blokują inhibicje, skutkując zwiększoną aktywacją.
Druga teoria mówi, że RC i PC są mniej wrażliwe na blokadę NMDA niż hipokamp i związane z nim regiony co powoduje patologiczne sprzężenie zwrotne miedzy hipokampem i otaczającymi go regionami. Sieci limbiczne stają się zablokowane co podnosi kompensacyjnie aktywność RC i PC.
Nadaktywne komórki przegrzewają się, zużywają swoje zasoby energii i generują toksyny, a także wpływa do nich za dużo jonów wapnia. Powoduje to, że organella komórkowe zaczynają się psuć (mitochondria, ER).
Mitochondria prawdopodobnie tracą swój gradient protonów i rozlewają się do otaczającej cytoplazmy co powoduje kolejne problemy, gdyż materiał z nich generuje wolne rodniki, które powodują dalsze uszkodzenie komórki. Inna możliwością jest, że wolne rodniki powstają pierwsze uszkadzając mitochondria i inne organella. Uszkodzenie mitochondriów może wystąpić po 15 minutach działania leku, uszkodzenie ER po 30 minutach.
Komórka broni się produkując białko HSP70. Jest to białko szoku termicznego, które jest tworzone i aktywowane gdy coś powoduje zaburzenie funkcji tak silne, że może prowadzić do destrukcji. Jego celem jest wyłączenie komórki do czasu gdy uszkodzenia nie zostaną naprawione. Może to zająć sporo czasu. Do tego punktu problem jest nadal odwracalny, a neurony nie będą trwale uszkodzone.
Jeśli jednak intoksykacja trwa nadal, komórka spala się całkowicie, podnosząc swoja temperaturę, zwiększając niedotlenienie oraz napływ jonów wapnia, a także generując wolne rodniki i produkty uboczne. Po jej śmierci to miejsce otaczają komórki mikrogleju, które zjadają resztki po neuronie, zanim martwa komórka mogła by się stać źródłem infekcji.
Naukowcy zauważyli, że podczas zachodzenie tego procesu, uszkodzone wewnątrzkomórkowe struktury przechodzą do wodniczek oraz rośnie poziom HSP70.
Interpretując to laicko, gdy weźmiesz za wysoką dawkę dysocjantów niektóre części Twojego mózgu stają się nadpobudliwe, co uszkadza komórki nerwowe. Jeśli uszkodzenia nie zostaną naprawione komórki umierają. Komórki pomocnicze przybywają by posprzątać bałagan, a Ty zostajesz z dziurą w mózgu.

8. Czy liza Olney’a występuje przy rekreacyjnym używania DXM.

Wciąż jest więcej pytań niż odpowiedzi. Ostatnie badania na zwierzętach wykazały, że w/w zjawisko nie występuje przy dawkach rekreacyjnych podawanych doustnie. Może się ona zdarzyć w dawkach kilka razy większych niż rekreacyjne, lub powtarzające się małe ilości narkotyku mogą ją powodować. Czynnikami, które zwiększają prawdopodobieństwo lizy Olney’a są: osłabienie krążenia mózgowego krwi, duże ilości glukozy, używanie stymulantów, stress, nadciśnienie.
Z pośród użytkowników DXM, którzy wykazywali kognitywne upośledzenie wszystko wróciło do normy po zaprzestaniu używania DXM przez kilka miesięcy. Osobiście wierzę, że umiarkowane użycie dysocjantów nie jest bardziej szkodliwe niż średnio-umiarkowane użycie alkoholu. Może być niestety też tak, że uszkodzenie mózgu jest ukryte i ujawni się dopiero po latach.

9. Obszary związane z działaniem DXM.

Nikt dokładnie nie wie co robią poszczególne obszary w mózgu, jednak istnieje kilka możliwych sugestii za co mogą odpowiadać PC (tylną kora obręczy) i RC (kora retroslenialna). Będąc daleko od zrozumienia całkowitego, postaram się trochę przybliżyć temat.
PC jest częścią kory obręczy połączonej z obszarami limbicznymi. Jak większości obszarów mózgu znaczenie PC jest niejasne. Istnieją różnice miedzy przednią korą obręczy (AC), a tylną korą obręczy (PC). Za wyjątkiem lokalizacji, AC posiada mniej neuronów piramidalnych niż PC, w AC neurony posiadają bardziej złożone połączenia. Cały ten obszar może przekazywać informacje miedzy hipokampem lub inna częścią układu limbicznego, a innymi obszarami mózgu. PC może być jedną z komponent w werbalnej i słuchowej pamięci, wielosensorycznej percepcji, wizualno-przestrzennego poznania i ocenianie emocjonalnego zachowania. Prawa półkula tylnej obręczy jest aktywowana w rozumieniu metafor, a lewa w asocjacyjnym uczeniu się. Również rozumienie opowiadań wydaje się zasługą PC. W późnym stadium choroby Alzhaimera PC może być miejscem atrofii. Aktywuje się podczas lęku i w chorobie obsesyjno-kompulsywnej, ale wyłącza podczas panicznego strachu. Wszystko to sugeruje, że PC może być związana z rozumieniem natomiast AC z wyrażaniem naszego własnego zachowania oraz z przestrzenną orientacją. Mówiąc banalnie praca jej polega na rozumieniu gdzie jesteś i co robisz. Dysocjanty zakłócają zdolności oceny swojego zachowania co może być związane z PC, która jest częścią systemu samokontroli. Inne dane analizujące właściwości sieci kory obręczy sugerują, że neuronowe wyjścia z hipokampa, tworzące rytm „theta” przebiegają przez PC. Może mieć to związek z efekt falowania i/lub stroboskopu po DXM.
Znacznie mniej jest informacji o korze retrosplenialnej (RC). Pewne dane opisują jej aktywacje podczas rozszyfrowywania sytuacji w opowiadaniach. Inne sugerują, że zakręt miedzy RC, a hipokampem jest ważna ścieżką w nauce, pamięci i emocjonalnym zachowaniu. Kolejne badania sugerują jej role w procesie widzenia.

10. Zapobieganie/ograniczanie NAN.

Oto kilka praktycznych porad opartych o badania lizy Olney’a, które mogą być pomocne w zapobieganiu/ograniczaniu NAN:
-Unikaj stymulantów z DXM szczególnie alfa-antagonistów. Alfa-agoniści mogą zapobiegać lizie Olney’a.
-Bądź w dobrej fizycznej kondycji, z niskim ciśnieniem krwi i poziomem cholesterolem. Suplementuj koenzym Q-10 (pewne badania sugerują, że może być on pomocny w niektórych uszkodzeniach).
-Rozważ bardzo lekkie depresanty ośrodkowego układu nerwowego, takie jak szklanka wina lub jedno piwo. Pamiętaj jednak by nie przesadzać z ilością.
-Unikaj produktów DXM zawierających dużo glukozy.
-Unikaj ekstraktów DXM bez jonów Br (działanie ochronne bromu).
-Daj ciału co najmniej 48 godzin odpoczynku po użyciu.
-Ogranicz ilość i częstość.
-Odżywiaj się zdrowo.
-Monitoruj swoje umysłowe zdolności.
-Suplementuj magnez, cynk, witaminy z grupy B., witaminę C, lecytynę.
-Unikaj innych narkotyków.

11. Czy DXM uzależnia?

Tak, może być on uzależniający, jeśli używasz za często i za dużo. Tolerancja na DXM powstaje szybko. Jest to efekt zmniejszania liczby i/lub wrażliwości receptorów NMDA, chodź zmiany w innych receptorach nie są negowane. Możliwe, że też indukcji enzymów wątrobowych. Istnieje krzyżowa tolerancja miedzy DXM, PCP, i ketamina.
Zazwyczaj tolerancja pojawia się po kilku dawkach, a większe dawki powodują szybszą tolerancję. Gdy już powstanie potrzeba przynajmniej około trzech tygodni zanim receptory wrócą do swojego normalnego poziomu. Aby tego uniknąć należy robić jak najdłuższe przerwy. Niektórzy wierzą, że zmiany receptorowe mogą się utrwalić.
Interesujące jest, że euforia płynąca z muzyki znika jako pierwsza i powraca ostatnia co jest pierwszym objawem nadużywania. Może mieć to związek z regulacją w dół receptorów dopaminowych. Jedynym sposobem na odwrócenie efektu jest abstynencja.
Psychiczne uzależnienie od DXM zostało zanotowane w kilu przypadkach i może ono teoretycznie prowadzić do fizycznego uzależnienia. Generalnie dysocjanty nie wydają się uzależniające, chociaż posiadają silne efekty. Jednak niewielka ilość ludzi ma problem z uzależnieniem od DXM. Długotrwałe używanie prowadzi do dysforii, lęku i depresji.

12. Czy kac po DXM jest niebezpieczny?

Kac po okazjonalnym użyciu DXM niemal zawsze nie jest niebezpieczny, a wszystkie symptomy są krótkotrwałe. Przy tolerancji kac wykazuje wiele poważniejszych efektów. Lekka tolerancja na DXM jest prawdopodobnie gorsza niż lekka tolerancja na alkohol. Kac może powodować znudzenie oraz lekki lęk.
W raz ze wzrostem tolerancji robi się coraz gorzej. Istnieją dowody, iż znamienna regulacja w górę receptorów NMDA może prowadzić do wielu podobnych symptomów kaca opioidowego, który może wystąpić w podobnym mechanizmie. Do symptomów można zaliczyć: mokre oczy, zasmarkany nos, zwiotczenie mięśni, zwiększenie wrażliwości na ból, nudności, lęk i depresje. Symptomy te z czasem zaczynają występować podczas użycia. Pamiętaj rób przerwy.
Jeśli zauważysz u siebie objawy uzależnienia dobrym sposobem może być wycofywanie się z leku przez zmniejszanie dawki o 10% dziennie. Inni natomiast wolą odstawić całkowicie naraz.

13. Co zrobić jeśli jesteś uzależniony/a?

Po pierwsze musisz zrozumieć, że jeśli jesteś uzależniony/a to jest to niebezpieczne i powinieneś/aś zaprzestać brać DXM. Możesz skorzystać z fachowej pomocy. Leczenie uzależnienia od DXM może być analogiczne jak leczenie innych uzależnień od dysocjantów takich jak ketamina, PCP. Niestety nie wielu psychiatrów obeznanych jest z tym tematem.
Największym problemem w uzależnieniu od DXM wydaje się depresja z odbicia. W regularnym używaniu wyrabia się tolerancje na efekt euforyzujący DXM prawdopodobnie przez regulacje w dół receptorów serotoninowych. Ciekawe, że dysocjanty są zarazem lekami antydepresyjnymi.
Jeśli postanowisz już skończyć z DXM masz dwa wyjścia: stopniowo zmniejszać dawkę lub odstawić od razu. Odstawianie stopniowe zajmie Ci więcej czasu, ale możesz uniknąć depresji. Należy zachować takie same ogólne zasady jak przy odstawianiu innych narkotyków.
Wyjście od razu jest najbezpieczniejsza metoda z neurologicznego punktu widzenia. Jest to również najtrudniejsze. Stan depresji może trwać przez miesiące.
Powolne odstawianie jest metodą kontrowersyjną. Wiele osób używało jej z powodzeniem, ale wiele też zawiodło się. Jest to trochę sprzeczne, gdyż regularne użycie może zapobiec odbiciu, ale z drugiej strony używanie DXM jest niebezpieczne. Duże znaczenie ma właściwe dobranie dawek zmniejszających i systematyczność (indywidualny aspekt). Powinieneś/aś brać 3 dawki na dzień co 6 godzin, ale nie może to być dawka powodująca „haj”.

14. Kiedy mogę wrócić do DXM jeśli byłem/am uzależniony/a?

Prawdopodobnie nigdy, jak w większości innych uzależnień zawsze jest ryzyko nawrotu.

15. Unikanie i łagodzenie DXM’owego kaca.

Kac nie występuje na niższych poziomach, chociaż wiele osób czuje się odświeżonych następnego dnia i jak się wydaje ilość snu ma tu duże znacznie.
Przy wyższych poziomach kac jest częsty. Do jego symptomów zalicza się: letarg, ospałość, amotywacje, lekką dysocjację sensoryczną, sztywność mięśni, zawroty głowy, utratę równowagi, ból głowy, światłowstręt, osłabienie smaku. Niektóre z tych efektów są objawem metabolitów DXM, szczególnie u osób z blokiem CYP2D6 i/lub z inhibicją farmakologiczną (fluoksytyna, grejpfrut). Raczej nie ma możliwości przyspieszenia metabolizmu, a najlepsze co można zrobić to: odespać, poćwiczyć, pić dużo wody, wziąć multiwitaminy i jeśli to możliwe to małą ilość jonów żelaza, które podnoszą szybkość działania cytochromów (uwaga żelazo w nadmiarze jest toksyczne). Poza tym sok z dziurawca wydaje się obniżać stężenie DXM we krwi.
Inne efekty kaca mogą wynikać z obniżenia poziomu neurotransmiterów takich jak 5HT (serotonina), dopamina, jak również z czasowej aktywacji receptorów NMDA. Pewne badania sugerują, że po zażywaniu dysocjantów przez 24 - 48 godzin pewne obszary mózgu stają się nieaktywne prawdopodobnie z powodu niedoboru neurotransmiterów. Gdy jesteś pod wpływem pij dużo płynów (zapobiega to odwodnieniu co jest ważne szczególnie dla nerek). Nie mieszaj DXM z innymi substancjami. Po „trip’ie” zjedz coś przed pójściem spać mimo braku apetytu. Inna możliwością jest używanie leków neurotropowych. Poszukaj w internecie, zapytaj lekarza, jednak warto tu zachować sceptycyzm, gdyż w wielu wypadkach jest to tylko efekt placebo (warto rozważyć DMAE 800 mg/dzień, wit. B5 350 mg/dzień, tyrozyne).
Najważniejsza jednak jest zdrowa dieta.

16. Jak toksyczny jest DXM i jaka jest śmiertelna dawka?

LD50 dla DXM nie jest dobrze znane. Modele zwierzęce nie są w tym przypadku właściwe. Według różnych źródeł LD50 waha się od 50 do 500 mg/kg. Dane te są jednak niepewne i dla bezpieczeństwa nie powinno się przekraczać 20 mg/kg. Ciekawe jest, że w udokumentowanych śmiertelnych zatruciach stosunek DXO/DXM był zawsze większy od trzech.
Nalokson jest antidotum w przedawkowaniu DXM, chociaż DXM nie jest opioidem.

17. "Emergency". Co zrobić jeśli?

Rozdział te dotyczy niespodziewanych i nieprzyjemnych sytuacji. Pamiętaj, jeśli czujesz, że jest "naprawdę źle" zasięgnij fachowej pomocy medycznej.
-Swędzenie. Najważniejsze jest się nie drapać. Możesz też wziąć jedną tabletkę cetyryzyny (0,01 g). Jeśli to nie pomoże udaj się do szpitala.
-Szybkie tętno. Najczęściej jest to tylko problem percepcji. DXM może podnieść częstość akcji serca jak lekki stymulant (90 - 120 uderzeń na minutę).
Spróbuj się zrelaksować, wyciszyć. Jeśli nie pomoże skonsultuj się z lekarzem. Prawdopodobnie nie ma zagrożenia, ale lepiej nie ryzykować.
Przedłużające się szybkie bicie serca połączone z bólem w klatce piersiowej powinno być potraktowane poważnie. Osoby z problemami sercowymi powinny raczej unikać DXM.
Nigdy nie stwierdzono śmierci po DXM w wyniku komplikacji kardiologicznych.
Benzodiazepiny (diazepam, klonazepam) mogą być pomocne.
-Atak paniki. Jak wyżej, z zwiększoną ostrożnością, gdyż mogą podnieść częstość akcji serca do 200 uderzeń na minutę. Pamiętaj, zazwyczaj jednak jest to tylko złudzenie percepcyjne.
-Nudności, wymioty, biegunka. Może być spowodowane przez substancje pomocnicze preparatu, jednak sam DXM też ma takie działanie. Unikaj brania na pełny żołądek. Nie są one groźne, wymagają tylko uzupełnienia płynów.
-Niepamięć (nieświadomość). Ciężko tu cokolwiek zaradzić. Może jest to kwestia dobrania odpowiedniej dawki. Jakkolwiek w przypadku tego problemu opiekun wydaje się szczególnie polecany.
-Przedawkowanie. Po pierwsze wezwij fachową pomoc. Pamiętaj nalokson jest antidotum na DXM. Płukanie żołądka też jest korzystne, dodatkowo powinno się podać węgiel aktywny.
Miej na uwadze, że mamy do czynienia z intoksykacja dwoma związkami (DXM i DXO).
DXO jest związkiem tej samej klasy co ketamina i PCP i według wszystkich ocen przedawkowanie powinno być tak samo leczony. DXM ma dodatkowa farmakologiczną aktywność na kanały wapniowe (inhibitor), możliwe, że i na sodowe oraz jest lekkim niekompetytywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy. Podobnie jak PCP (fencyklidyna), może powodować nadciśnienie i udary. Blokada receptorów NMDA minimalizuje uszkodzenia, ale dodatkowo istnieje jeszcze możliwość wystąpienia „przełomu serotoninowego” szczególnie jeśli DXM został zmiksowany z lekami serotoninoergicznymi. Liza mięśni nie była nigdy obserwowana po DXM, ale jest to teoretycznie możliwe. Nie posiadam danych czy alkalizacja moczu (NaHCO3) przyspiesza wydalanie DXM (teoretycznie powinna).
-Wysoka temperatura/gorączka. Przede wszystkim sprawdź czy to nie jest złudzenie. W przypadku temperatury poniżej 39 st.C. stosuj znane Ci sposoby ochładzania ciała takie jak: picie zimnej wody, zimna kąpiel, itp. Przy wyższej temperaturze potrzebujesz porady lekarskiej i/lub hospitalizacji.
-Problemy z oddychaniem. Jest to przeważnie problem percepcyjny czasami prowadzący do ataku paniki. Są dowody, że dysocjanty prowadza do chwilowego uczucia skrócenia oddechu. Bierz głębokie i wolne oddechy, uważaj na hiperwentylacje, która może Ci zaszkodzić. W przypadku hiperwentylacji oddychaj do papierowego worka.
-Krwawienie z nosa. DXM czasami może wysuszyć Twoje zatoki wyniku efektu antycholinergicznego wiec sprawdź najpierw czy krwawienie z nosa nie jest wynikiem podrażnienia. Leczenie w tym przypadku jest takie jak w każdym innym krwawieniu. Jeśli masz wątpliwości i zauważysz przedłużające się krwawienie, rozerwanie kapilar w oku i/lub na twarzy, ból głowy, nagłe pogorszenie funkcji umysłowych i motorycznych zadzwoń po pomoc medyczna. Nie znam przypadku udaru z nadciśnienia po DXM, ale jest to teoretycznie możliwe szczególnie podczas miksu ze stymulantami i iMAO.
-Uczucie śmierci/utrata własnego ciała. Pamiętaj DXM w wysokich dawkach może być silnie dysocjacyjny. Nie jesteś martwy po prostu nie czujesz swojego ciała. Ten stan może mieć wiele wspólnego z świadomym snem. Uczucie bycia martwym występuje na 3 lub 4 plateau. Najlepiej próbuj kontaktować się z jakąś częścią swego ciała.
-Letarg/kac. Może wystąpić po wyższych dawkach. Możesz także doświadczyć: zawrotów głowy, utraty równowagi, sztywności mięśni, rozdwojenia wizji oraz ogólnie uczucia rozbicia. Jest to przejściowe. Bardzo korzystny jest sen. Pij dużo płynów, bierz multiwitaminy. DXM jest metabolizowany z różną szybkością u różnych osób wiec niektórzy mają kaca dłużej niż inni. Są też takie osoby co maja 3 dniowy „trip” i tygodniowego kaca.
-Przedłużona dysocjacja od realnego świata. Zdarza się niezmiernie rzadko i może być wynikiem wolnego metabolizmu. Przechodzi samoistnie. Jeśli po upływie kilku dni osoba nie wraca do normalności to czas by się zacząć martwić.
-„Przełom serotoninowy”. Pamiętaj, że DXM sam z siebie może wywołać niektóre objawy zespołu serotoninowego. Jeśli zaczniesz zauważać symptomy przełomu kiedy nie jesteś na DXM i będą one silniejsze niż zazwyczaj, możesz mieć problem.
Jednak nie panikuj, przełom rzadko jest groźny, zazwyczaj jest jedynie sygnałem, że powinieneś/aś brać mniej leków serotinergicznych
-„Bad trip”. No cóż, zdarzają się. Zachowaj spokój, próbuj się zrelaksować, myśleć o czymś przyjemnym. Benzodiazepiny znacznie redukują ich nasilenie.
-Psychozy. Na początku próbuj metod uspokajania opisanych wyżej. W przypadku ich nieskuteczności zadzwoń do lekarza.

18. Skąd mogę wiedzieć czy biorę za dużo DXM?

Jeśli zauważysz, że doskwiera Ci zdrowie, przyjaciele unikają Cię, w pracy i/lub szkole Ci nie idzie to czas by skończyć. DXM może dostarczyć wiele zabawy, ale można też stracić przez niego wiele ważnych rzeczy. Dobrym wykładnikiem jest też utrata "magii" i skurcze mięśni.

19. Doświadczenie.

Wyrażę tu Swoje potencjalnie obiektywne zdanie mówiąc, że wierzę, że bezpieczne i odpowiedzialne użycie DXM jest możliwe.
Wierzę także, że „psychodeliki” są dobre do eksploracji duchowości oraz świadomości, kiedy są używane przez dorosłe, odpowiedzialne osoby. Większość zachodnich kultur unika psychodelicznych doświadczeń. Myślę, że jest to niedobre. Jednak pamiętaj, że „psychodeliki” nie dadzą Ci specjalnych zdolności, jedynie mogą pomóc odkryć takie o których nie wiesz, że masz. Jest to tylko narzędzie i powinno być używane zgodnie z przeznaczeniem.
Dobrą radą jaka mogę Ci jeszcze dać to pamięć by nie przesadzać. Przedawkowywanie zmienia magię w codzienność. Nie próbuj także powtarzać danego „trip'a” lub zatrzymywać coś co wydarzyło się wcześniej.
Dodatkowo musisz być emocjonalnie i mentalnie przygotowany na DXM. Narkotyk nie może Ci dać tego co nie jest już w Tobie i jeśli jesteś ograniczony/a w ziemskim doświadczeniu, Twoje psychodeliczne „trip’y” mogą wyglądać zapadle i stereotypowo. Wiem, że żyjemy w kulturze szybkiego wzrostu, ale stare słowa sprawdzają się do psychodelików, iż dobre rzeczy przychodzą do tych, którzy czekają.
Postaraj się mieć jakąś motywację dlaczego bierzesz DXM. Na przykład: dla eksploracji samego Siebie, dla grupowego doświadczenia, do zagłębienia się w Sobie lub by mieć nowy punkt widzenia. Psychodeliki powinny być używane z szacunkiem i pietyzmem.
Opisze jeszcze kilka czynności, których wykonywanie po DXM jest przyjemne, jakkolwiek jest to kropla w szklance wody Twojej wyobraźni zastosowania:
-Słuchanie muzyki. Prawdopodobnie najbardziej wspólna i miła rzecz do robienia po DXM, szczególnie w niższych dawkach, chociaż w wyższych muzyka może być też przyjemna często indukując wizualizacje przy zamkniętych oczach (CEV-y) i halucynacje. Dlaczego muzyka tak wzmacnia działanie DXM nie wiem, ale inne dysocjanty nie wyglądają by miały taki efekt. Jest kwestią indywidualna co się komu podoba, dlatego musisz ustalić Sam/a przy jakiej najlepiej się bawisz.
-Oglądanie filmów. Niektóre osoby lubią oglądać filmy po DXM, zazwyczaj na 1, 2 plateau, ponieważ później ciężko jest analizować wizualna informacja. Filmy, które maja prosty wątek, za to bardzo złożone środowisko wydają się najlepsze w tym celu.
-Tworzenie. Jest niewielka liczba osób, która lubi to robić. Czemu nie?
-Tańczyć. Wiele osób lubi tańczyć na DXM, szczególnie na 1 poziomie. 3, 4 poziom raczej się nie nadają do tego celu. Pamiętaj jednak, że DXM może zmniejszyć Twoje odczucie przemęczenia powodując nawet urazy.
-Pływać (pierwszy poziom tylko!). Kilku użytkowników zgłaszało, że pływanie po DXM jest zachwycającym doświadczeniem. Może regularne, rytmiczne ruchy w pływaniu dobrze współgrają z rytmiczna natura DXM, a uczucie otaczającej ciało wody daje głębokie ukojenie. Pamiętaj, jest to niebezpieczne, dlatego jeśli się zdecydujesz to tylko przy pierwszym poziomie z opiekunem.
-Grupowy „trip”. Jest to kolejną charakterystyczną cechą dysocjantów zdolność do tworzenia grupowego „trip’a” z synchronizacją doświadczenia, która umożliwia charakterystyczną więź i ciekawy poziom rozmowy. Niestety może być to czasami niebezpiecznym zapalnikiem spięć.
-Paranormalna eksploracja. Dysocjanty wydają się nadawać znaczenie sobie w paranormalnych doświadczeniach i nie jest ważne czy akceptujesz to, czy nie. Jest to interesujące zjawisko.
-Obserwowanie ludzi. Niektórzy uważają, że DXM pozwala im oddzielić siebie od nieświadomych wpływów rozmowy uświadamiając im społeczne interakcje.