Zdarzyło mi się po ok 2 latach niećpania wrócić do stimów i wróciłem od razu do nałogowego nakurwiania, klepać, klepało dobrze, ale to tylko sprawiło że z jeszcze szybszym tempem wsiąknąłem w dokładnie te same schematy. Co prawda znałem już tą historię i nie musiałem czekać do totalnego wyniszczenia żeby wiedzieć jak takie ćpanie się kończy, więc dosyć szybko(kilka miesięcy) skończyłem ćpać i tak już prawie dwa lata ;)

[mention]Pan Marcin[/mention]
Czyli zacząłeś całkowicie od nowa, jedynie co to użyłeś starych schematów?
A jak z dawkowaniem przy "pierwszym kontakcie", od razu wszedłeś w ciąg?

No dobra, to może napiszę tak dokładnie. Nigdy nie miałem problemów z tym żeby się zćpać odpowiednio, jeśli to był któryś dzień i już tylko odciągałem zjazd, to akceptowałem to jako zjawisko zupełnie naturalne, nie przypominam sobie żebym miał jakiś przyjemny afterglow po euforykach takich jak mefedron, pierwszy raz brałem to w 2010r więc już nie pamiętam jak było na początku, oprócz tego że nie czułem się wtedy jak szmata na następny dzień i nie nienawidziłem siebie za to.

Też może nie do końca powtórzyłem po tej przerwie poprzednią historię, bo zanim zacząłem brać znowu, to parę tygodni wcześniej nauczyłem się robić sobie zastrzyki(miałem akurat dużo rc benzo co sprawiło że byłem, powiedzmy wystarczająco bezkrytyczny wobec siebie żeby się tego podjąć). Jako że dawanie tego po kablach działa wyśmienicie, to i siła uzależnienia większa, nigdy nie miałem takich ciśnień jak właśnie wtedy. Stary schemat ćpania samemu w domu, wiadomo do końca wora się nawet zagęścił o przygotowanie sprzętu, następnej porcji.

Generalnie tak jak na początku przygody z tymi specyfikami potrzeba było jednak jakiegoś czasu żeby się uzależnić, tutaj, odpowiednie rejony mózgu doskonale wiedziały już co robić.

Jeśli kiedyś to było pozytywne doświadczenie, to od kiedy przekroczy się już pewną granicę, już niema powrotu do tego co było kiedyś. Powiedział bym raczej że to iluzja którą karmi nas nasz zatruty umysł, po to żeby jeszcze przyjebać.

Spójrzcie na to przez taki pryzmat: człowiek rodzi się jako tabula rasa – bez znajomości przyjemności i przykrości. W toku dorastania wyrabia sobie spektrum między tymi skrajnościami, na co wpływają w szczególności ogólny standard życia i największe traumy. Rezultat jest unikatowy i charakterystyczny dla danej osoby – nowe sytuacje przywołują uczucia, które to zaś czerpiemy z naszych uprzednich doświadczeń. Skoro tak, to poszerzanie sobie spektrum w kierunku przyjemności przez oporowe ładowanie dragów podnosi nam poprzeczkę, którą należy przeskoczyć by osiągnąć nowy "rekord" przyjemności (lub zbliżyć się do jej satysfakcjonującego poziomu). Zwłaszcza, jeśli ktoś żywi w swej głowie mit, że dragi są źródłem przyjemności (bo umniejsza relatywne wartości innych przyjemności). Gdy oba te warunki wystąpią naraz, to podmiot popada w anhedonię.

Nie jest jednak tak, że to potężny efekt, wobec którego nie da się uchronić. Przede wszystkim unikanie mitomanii i "branie poprawki" na swoją kondycję psychofizyczną przy ocenie swojego stopnia satysfakcji są w stanie zapobiec anhedonii. Ponadto – tak jak napisałem w poprzednim poście – satysfakcja jest pojęciem ogólnym: obejmującym albo całość naszej postawy, albo nie mającym zastosowania. Dosłownie wszystko na to wpływa –od pogody, przez stan naszych relacji interpersonalnych, aż po stan fizycznego zdrowia. Nie da się więc jednym czynnikiem obrócić tendencji, która obejmuje wszystkie pozostałe czynniki.

Co do powrotów do ćpania i możliwości czerpania z tego satysfakcji: powiadają, że nie wchodzi się dwa razy do tej rzeki – w tym wypadku mówimy jednak o naszych zwyczajach i usposobieniach, więc w zasadzie to rzeka płynie wewnątrz nas. Jak zauważył [mention]Pan Marcin[/mention], stare nawyki wracają jak bumerang: nie dlatego, że to zawsze sprowadza się do takich samych zachowań, ale z powodu wskazanego tu w pierwszym akapicie – schematy raz poznane znacznie łatwiej powtórzyć, niż kreślić nowe (bo tu nadmiar konstruktywnego myślenia, ludzie tego unikają). Da się wyjść poza ten schemat, ale wymaga to determinacji w woli zmian; ze swojego doświadczenia powiem, że da się po kilku latach użytku beta-ketonów (okres to który zwieńczył się w dosyć przykry sposób, a i pod koniec był raczej powodem nieszczęścia) i ponad rocznej przerwie powrócić do ich użytku na nowych, lepszych i przyjemniejszych zasadach. Nie wolno jednak pozwolić sobie na relapse starych nawyków i nie można wymijać trudów, które użytkowanie b-k za sobą pociąga.

Podsumowując, jeśli robimy coś wielokrotnie to taki staje się "sztampowy" szablon naszego postępowania. Ponad sztampę da się wyjść, ale nie może sobie odpuszczać i liczyć, że "wszystko będzie dobrze". W szczególności należy unikać myślenia w stylu "wszystko będzie dobrze bo przyćpam", ponieważ to mitomania. Ostatecznie warto dbać o zdrowie i nie wymagać od życia fajerwerków. Dzięki takiej kombinacji uwarunkowań psychologicznych, połączonych z ogólnym i stałym postulatem nie ładowania farmaceutyków oporowo – jestem daleki od anhedonii; pomimo jaskrawych wspomnień, w których to mój mózg bawił się wspaniale i za którymi tęskni, przy jednoczesnym bólu i wycieńczeniu ciała. Jednocześnie mam ciastko i zjadłem ciastko; ale zarazem też inne ciastko przepadło, a ja mam na nie nieustającą ochotę. Tylko od woli życia w "lepszym jutrze" zależy to, co dalej człowiek uczyni – na ile ta wiara jest prawdziwa i ile człowiekowi trzeba, by odechciało mu się za tym dążyć. :old:

Downregulacja rec. dopaminowych i serotoninowych dobrze mi zrobiła.
5-MAPB + 6-APB (jednorazowo) + seks kilka razy dziennie w ostatnim czasie

Efekt jest taki że bardziej mam na wszystko wyjebane i dzięki temu lepiej mi się pracuje.
Niepotrzebne myśli zniknęły.
W moim przypadku taka terapia okazała się lepsza od nootropów, chociaż doceniałem CDP-cholinę i fenylopiracetam za jasność myślenia i motywację (upregulacja), ale nie czułem się wolny. Te leki są takie korporacyjne.
Jak widać można osiągnąć dobre efekty również downregulacją. Emocjonalność mi się poprawiła czego mi brakowało.

Ciekawe na jak długo mi zostanie...

Oczywiście, że jest korzystna, to jest właśnie to o czym teraz piszesz dlatego założyłem ten temat, z myślą o zarzucaniu sobie dop-sero betaketona tak powiedzmy raz ewentualnie dwa na rok w celu leczniczym, by osiągać pełną gratyfikacje do której dążymy, niezależnie od tego ile życie nam daję, choć wjebanie cechuje się katowaniem receptorów do pełnej satysfakcji i często dla mocno wjebanych ćpunów, jedna czy dwie dorzutki to jak zagryzka przed obiadem co może tworzyć śmiertelne skutki uboczne ;)

Myślę, że tak 2-3 tyg max będziesz odczuwał tą korzyść, potem wrócisz - psychicznie - do stanu normalnego. Fizycznie w mózgu możesz mieć zmianę choć to odczuwalnie wpłynie tylko i wyłącznie na próg przyjemności. Przy natychmiastowej upregulacji antagonizmie tych receptorów próg satysfakcji zostanie na podniesionej poprzeczce i będzie wymagał niemniej niż tego samego bodźca, żeby osiągnąć ten sam efekt inaczej będzie czuć nie pełną downregulacje (niedoćpanie, chęć na więcej, brak tej zmiany na lepsze).

Ja miałem mocno podniesioną poprzeczkę po bk, od ketonów odszedłem całkowicie, ale przez inne narkomańskie zachowania jest ona jak by podtrzymywana choć bardziej bym stwierdził, że stopniowo zaniżana i wiadomo tworzą się kompulsywne schematy działania o których pisaliście, ciekawiło mnie właśnie czy ta poprzeczka z czasem się obniża czy zostaję już na zawsze ;-)

Zakładam, że skoro Tobie i [mention]surveilled[/mention] udało się po jakimś czasie dojść do umiarkowanego spożycia bk to można przyjąć, że poprzednie zapisy się kasują zgodnie z biologią mózgu (optymalnie - od kwartału do 1,5 roku dopa, pół roku do 3 lat sero).
Nie zrobiłem co prawda przerwy liczonej w latach, ale ilekroć pojawił się u mnie syndrom nie pełnej downregulacji przez gówniane ketony w tym roku był on stosunkowo słabszy niż to wspominam rok wcześniej jak waliłem mocniejsze stimy, powiedziałbym, że downregulacja byłaby wystarczająca gdyby być na bombie bez zjazdu przez bliżej określony czas, tak jak to pokazywałem na wykresie, albo po prostu spróbować coś konkretnego i działającego mocno - wtedy bym poczuł czy próg został osiągnięty czy podniesiony.. Więc, żeby być pewnym swojego założenia musiałbym koniecznie wziąć maksymalnie jednego małego szczura 4mmc i ocenić zadowolenie, ale nie mam niestety dostępu, a tymczasowo nie chcę wracać do ketonów (tak to napewno bym obadał 3cmc które już samo mogłoby rozwiązać wątpliwości). Zainteresuję się natomiast substancjami które napisałeś, może to ciekawsza alternatywa ^_^
Wybij to sobie z głowy :nuts: Najpierw obniżyć próg seksualnej satysfakcji abstynencją, a potem tylko RAZ, bo inaczej przedobrzysz i efekty po jakimś czasie mogą wyjść na niekorzyść, to jest identyczne do walenia ketonów dorzutkami, potem człowiek jest paskudnie wypłukany - a to taki wyższy poziom zadowolenia, gdzie już nie ma dodatkowych zapasów szczęścia przygotowanych do wykorzystywania osiągniętego zadowolenia zwykłymi prostymi czynnościami, które nie wymagają zbyt dużych wyrzutów neuroprzekaźników :retarded:

Pozdro z fartem.

Dlaczego proponujesz w tym celu beta-ketony a nie MDMA/benzofurany które działają dużo godzin? Im dłuższe działanie, tym korzystniejszy afterglow.
Przecież próg satysfakcji się obniża przy upregulacji. Bo jak działają dysocjanty i nootropy? Upregulują D2 i wtedy rzeczy które dawno temu nam się znudziły chce się robić. Więc w podwyższaniu progu satysfakcji nie upregulacja jest winna, a poprzedzająca ją ketonogenna downregulacja.
W układzie dopaminowym? Z czasem się obniża. Dowodem na to są pozytywne skutki nofapu.

Podsumowując: Ja widzę to tak:

dopamina:
upregulacja -> większa motywacja, niższy próg przyjemności, więcej chęci do robienia nowych rzeczy, ale również większa wrażliwość i skłonność do myśli psychotycznych
downregulacja -> wysoki próg przyjemności, niska motywacja, zachowania kompulsywne (wynikające z chęci zwiększenia poziomu dopaminy bo to co dostajemy od życia nie wystarcza)

serotonina:
upregulacja -> większa wrażliwość, więcej myśli, zwracanie uwagi na więcej, w skrajnych wypadkach psychozy
downregulacja -> większy luz, mniej krytyki i samokrytyki

Należy pamiętać że przy obniżeniu lub podwyższeniu poziomu serotoniny przez dłuższy czas powstaje dodatnie sprzężenie zwrotne (odwrotność ujemnego, które w OUN jest bardziej powszechne) na autoreceptorach:
downregulacja autoreceptora prowadzi do zwiększenia poziomu serotoniny i dalszej downregulacji
upregulacja autoreceptora prowadzi do zmniejszenia poziomu serotoniny i dalszej upregulacji
(na podstawie: ssri-mechanizm-dzialania-t34283.html )

Wychodzi na to że dla mnie najkorzystniejsza byłaby downregulacja rec. serotoninowych i upregulacja dopaminowych, czyli... dokładnie takie połączenie jakie powoduje dyso + sajko.

Jem teraz 5-HTP 200mg 2 razy dziennie i zobaczymy co to da...
Boję się trochę przyjmować składniki przyspieszające upregulację rec. dopaminowych, że zepsuje to co benzofurany naprawiły.
Ja akurat od początku umiarkowanie spożywałem BK. Na samym początku miewałem zwały i był to dla mnie sygnał: nie dorzucaj bo zwała będzie jeszcze potężniejsza. Aż się nauczyłem jaka ilość, w jakich miksach i przy jakich dorzutkach nie skutkuje zwałą. Jest to paradoks że do uważanych za uzależniające BK mnie nie ciągnie, za to często biorę "leczące uzależnienia i depresję" dyso i sajko. Może jakaś forma samoleczenia.
Zostaw gówniane ketony. Idź w wielocykliczne pochodne amfetaminy.
No 2 razy dziennie, i to nie zawsze. Czyli średnio raz na 16h.
I im dłuższy seks tym lepszy afterglow, identycznie jak przy substancjach psychoaktywnych! (i to jest argument za tym żeby nie uprawiać go przed pójściem do pracy ;) )

Fakt, pomyliłem z antagonizmem tych receptorów, mój błąd ! :old:
Pamiętam jak kiedyś zapodałem DXM to wywołało niesamowite ciśnienie na ponowne rozładowanie uprzednio zdownregulowanych neuroprzekaźników, męczyło mnie to jakiś czas.
Myślę, że czas działania to kwestia tego progu satysfakcji o którym dyskutujemy. Docelowo faktycznie te substancje by się sprawdziły, ale jeśli próg satysfakcji będzie wyznaczony na ludzkim poziomie to wystarczy krótka i mocna bomba, żeby nie przedobrzyć, a poczuć się dobrze wyładowanym (lepiej niż zapewnia nam to życie codzienne). Wybór jest tak naprawdę otwarty, o benzofuranach mam małe pojęcie akurat, ale MDMA próbowałem i pod kątem serotoniny czułem idealne afterglow jednak dopaminowo byłem niedoćpany i szukałem jakiegoś stymulanta.

Dużą rolę w tym ciśnieniu odegrał głód nikotynowy, zauważyłem, że na drugi dzień nie mogę się papierosami napalić i przypomniałem sobie, że do podobnej sytuacji dochodziło gdy wąchałem ostatnią kreskę klefa, a finalnie przez tolerancję nie naćpałem się odpowiednio. To jest takie ciśnienie, żeby zapodać sobie bodziec równy progowi satysfakcji. Właśnie wtedy sprowokowało mnie to do założenia tego tematu. ;-)
Rok temu na podobny problem poradziłem sobie krechą MDPV, który mnie "wyprostował" - w ostatnim wersie tego posta napiszę o tym efekcie.
Szukam czegoś idealnego, po prostu pierwsza kreska mefedronu mnie wyruchała dopaminowo-serotoninowo więc na tym skupiłem uwagę.
To było dawno, wtedy byłem głupi, ale w takiej perspektywie patrząc na poprzednie życiowe downregulacje - czułem się jak bym się narodził na nowo, więc mefedron (roz)ładuje wystarczająco dużo dopaminy i serotoniny.
Trzeba niestety podejść do tego konsekwentnie bo przy podniesionym progu to nawet jeśli jedna kreska nas ucieszy jak małe dzieci to po zejściu będziemy srogo niedoćpani, więc ćpanie raz na miesiąc to już za dużo.
Masz na myśli wstrzymywanie dojścia? To raczej kwestia progu, bo za małolata wystarczyło mi raz szybko dojść i byłem happy ;-)
Porównaj po półtora roku abstynencji od seksu np. ( :nuts: )
Co do kwestii up i downregulacji fajnie to opisałeś, jedynie kwestii psychotycznej nie mogę zrozumieć, ale może to i dobrze więc nie wnikajmy w ten szczegół natomiast co do kwestii uczucia luzu to przy świeżej downregulacji dopaminy czuję się jak po zwymiotowaniu, to uczucie traktuje jako pozytywne, kojące, błogie. Najpierw jest motywacja, potem jest dążenie, a na końcu nagroda i wypoczynek. Faktycznie downregulacja dopaminy narkotykami nie jest pozytywna w finalnym rozrachunku, ale ogólnie jest pożądana i jej brak (tudzież stała upregulacja) tworzy po jakimś czasię - frustracje ;-) Myślę, że każdy człowiek ma marzenia i wyższe idee, nie wszystkie możemy zrealizować, więc po co tłumić w sobie frustrację.

W przypadku serotoniny czas działania odgrywa znaczącą rolę:
- im dłuższe zwiększenie poziomu, tym większe szanse na spowodowanie dodatniego sprzężenia zwrotnego o którym pisałem
- serotonina włącza BDNF, co jest korzystne w zmienianiu schematów i antydepresyjnie

A tu lektura o autoreceptorach dopaminowych: co-to-znaczy-ze-nastapila-downregulacja ... l#p1752925
Czyli dodatnie sprzężenie zwrotne (downregulacja rec. presynaptycznych) jest silniejsze niż ujemne (downregulacja rec. postsynaptycznych). I stąd się bierze ciśnienie na ćpanie.

... Po za tym temat wydaję mi się chyba jasny, zastanowię się tylko nad innymi substancjami niż mefedron.
imo skoro już ma się łatwy dostęp do MDMA i jest wystarczające, to przyjmijmy, że na serotonine jest to sposób, a co do tego pozytywnego efektu downregulacji dopaminy wystarczy jeden strzał, ale wyższej klasy stymulanta bk - co może dać podobny efekt?
Zauważyłem, że na dopaminowy afterglow mogą mieć korzystny wpływ także nowo powstałe ścieżki związane z chwilowym podniesieniem samooceny i wiary w swoje możliwości, natomiast nie każdy stim potrafił wywołać taki efekt po za samą downregulacją albo (gorzej) niedoćpaniem.

amfetamina tutaj wydaję się być ok, ale brakowało mi po niej tego "wyruchania" ;-) Nie wiem jak by się sprawdziło w mixie z MDMA.
Ciekawą substancją jest jeszcze MDA, ale podejrzewam większą neurotoksyczność od mefedronu.
Do tego ostatniego mam zapisaną dziwną magię w głowie i chętnie bym do niej kiedyś wrócił, jeśli nie znajdę godnego zamiennika tych pierwotnych efektów dzień po, które możnaby zastosować z 1-2 razy w roku.

Głównie pierwsze seanse z 3cmc wspominam jako poznawanie siebie na nowo, a przerobienie niezbyt przesadnej ilości miało taki efekt, że potem czułem się jak nowo wykluty, albo chociaż jak po zrealizowaniu największych pragnień. Efekt niestety zaniknął wraz z uzależnieniem. Natomiast dobrego cemceka nie miałem od równo roku i nie wiem jak bym zareagował teraz.
Przy zabawie z innymi używkami udawało się osiągać częściowe efekty, ale w żadnej dotychczas tak spójnie, jak by sobie można pozwolić odchodząc od brania narkotyków zbyt często ;-)