@neurobiolog
To trucizna ? chcesz to jedz ale żebyś potem nie płakał.

"To dawka czyni truciznę" czy jak to tam szło :) Ludzie jedzą bielunie i muchomory bo ich ciągnie ciekawość. Człowiek pierwotny też sobie musiał łapę sparzyć by wiedzieć, że nie warto jej wsadzać do ogniska. Z jednej strony często czysta głupota, a z drugiej, dzięki takim osobom poszerza się nasza wiedza na temat tych substancji. Dlatego w sumie powinniśmy im dziękować :old: Albo mieć ich w dupie

atropina co ciekawe była albo jest w medycynie:

Niepodpisana grafika związku chemicznego; prawdopodobnie struktura chemiczna bądź trójwymiarowy model cząsteczki
[pokaż]Nazewnictwo
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny C17H23NO3
Masa molowa 289,37 g/mol
Wygląd biały lub prawie biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy
[pokaż]SMILES
Identyfikacja
Numer CAS 51-55-8
5908-99-6 (siarczan)
PubChem 174174[2]
DrugBank DB00572[3]
[pokaż]Właściwości
[pokaż]Niebezpieczeństwa
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC A03 BA01
S01 FA01
A03 CB03
[pokaż]Farmakokinetyka
[pokaż]Uwagi terapeutyczne
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
atropina (łac. Atropinum) – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów tropanowych, ester 3-hydroksytropanu i kwasu 3-hydroksy-2-fenylopropanowego. Stosowana jako lek rozkurczowy i środek rozszerzający źrenice. Jest racematem składającym się z dwóch enancjomerów różniących się konfiguracją przy atomie 2 grupy fenylopropanianowej; enancjomer 2S to hioscyjamina (L-atropina), wykazująca silniejsze działanie niż racemat.
Spis treści [ukryj]
1 Występowanie
2 Wpływ na organizm
3 Zatrucie atropiną
4 Zastosowanie
5 Przypisy
6 Bibliografia
Występowanie[edytuj]

Atropa belladonna
Występuje naturalnie w wielu roślinach rodziny psiankowatych (Solanaceae), np. w liściach i korzeniach pokrzyku wilczej jagody (Atropa belladonna) czy w bieluniu dziędzięrzawie (datura stramonium).
Wpływ na organizm[edytuj]
Poraża zakończenia przywspółczulnego układu nerwowego, co skutkuje obniżeniem wydzielania gruczołowego oraz rozkurczem mięśni gładkich przewodu pokarmowego, oskrzeli i układu moczowego. Poraża akomodację oka i rozszerza źrenice, przyspiesza tętno, ponadto:
w małych dawkach pobudza korę mózgową, a także działa negatywnie na układ pozapiramidowy i ośrodek wymiotny,
w dużych dawkach wywołuje tzw. "śpiączkę atropinową" (dawna metoda leczenia chorób psychicznych).
Zatrucie atropiną[edytuj]
Zatrucie atropiną charakteryzuje się szeregiem poniższych objawów[8][9]:
zaczerwienienie twarzy – wskutek poszerzenie naczyń skóry właściwej,
bardzo rozszerzone źrenice, upośledzenie ostrości wzroku, zaburzenia akomodacji, światłowstręt, wzrost ciśnienia śródgałkowego u chorych na jaskrę z zamkniętym kątem przesączania,
suchość śluzówek (kserostomia) z towarzyszącą jej utratą smaku oraz suchość skóry,
trudności w przełykaniu spowodowane utrudnionym formowaniem kęsów przy zmniejszonym wydzielaniu śliny,
przyspieszona akcja serca,
zatrzymanie moczu,
porażenie perystaltyki jelita,
hipertermia – w dużych dawkach atropiny, wskutek zahamowania wydzielania potu,
stany pobudzenia, omamy i drgawki kloniczne, głęboka utrata przytomności wraz z zejściem śmiertelnym w wyniku ośrodkowego porażenia oddechu.
Zapamiętanie wyglądu osoby zatrutej atropiną ułatwia mnemotechnika:
Czerwony jak burak, rozpalony jak piec, suchy jak pieprz, ślepy jak nietoperz, niespokojny jak tygrys w klatce[10].
Leczenie ostrego zespołu antycholinergicznego polega zapobieżeniu dalszego wchłaniania substancji, leczeniu objawowym oraz zastosowaniu benzodiazepin oraz fizostygminy. Ważne jest zabezpieczenie pobudzonego chorego przed urazem[8][9].
Zastosowanie[edytuj]
W lecznictwie atropina używana jest zazwyczaj w postaci siarczanu. atropina w związku z hamowaniem wydzielania z dróg oddechowych, skurczu oskrzeli i blokowaniem odruchów z nerwu błędnego jest używana w premedykacji przed znieczuleniem ogólnym[8][11].
atropina stosowana jest do przywracania prawidłowej pracy serca przy bradykardii. Do 2010 r. podawano ją także w ramach akcji resuscytacyjnej w rozkojarzeniu elektromechanicznym oraz asystolii jednak według najnowszych wytycznych nie jest zalecana do stosowania przy zatrzymaniu krążenia[12]. Typową dawką dożylną jest 0,5 mg (pod kontrolą EKG do maksymalnie 3 mg). Dawki mniejsze niż 0,5 mg mogą paradoksalnie pogłębić bradykardię[13]. atropina nie powinna być podawana pacjentom po przeszczepie serca, ponieważ może wywołać zaawansowany blok serca lub zatrzymanie zatokowe[14].
Znajduje zastosowanie w leczeniu stanów spastycznych przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowodów, w tym w spastycznych zaparciach, skurczu odźwiernika, kolce żółciowej i kolce nerkowej[8][11]
W okulistyce używa się atropiny w długotrwałym rozszerzeniu źrenicy w zapaleniu tęczówki i ciała rzęskowego w celu zapobieżeniu zrostom. Jest używana również jako lek rozszerzający źrenice w celach diagnostycznych. Nie powinna być stosowana u osób prowadzących pojazdy mechaniczne


https://pl.wikipedia.org/wiki/Atropina

Jeżdżę od dziecka do lasu (pogranicze województw mazowieckiego i łódzkiego) i tam jest tego pełno. Zdarzało mi się jeść latem po kilka jagódek. Teraz zerwałem sobie trochę liści i suszę w książce. Mają specyficzny aromat, dosyć charakterystyczny.