@harwester Dzięki za karmę, ale radzę posłuchać się i zastosować do tego co napisałem. Na izbie przyjęć wywiad rodziny ma ogromne znaczenie. Wiem to nie tylko z teorii i doświadczeń innych, ale również z własnego doświadczenia. Ewidentne objawy psychotyczne, stwarzanie realnego zagrożenia dla członków rodziny to już podstawa do tego, aby przyjęli takiego pacjenta do szpitala. Tam odmowa leków nie wchodzi w grę, pasy, haloperidol na wylądowanie a później prawdopodobnie kilka tygodni leczenia innym neuroleptykiem typu rysperydon itd. Nie jestem prorokiem i nie mówię że tak będzie na pewno, ale jeśli na wywiadzie powiecie że odmawia leków to pielęgniarki przypilnują aby nie wypluwał itd., lub bardziej inwazyjna metoda i iniekcje.
Życzę wam cierpliwości, mam nadzieję że brat bezpiecznie wróci do normalności. Pozdrawiam.

Dzięki. Następnym razem zastosuję się do Twoich rad. Moje wątpliwości wynikały z tego, że jeden z ratowników medycznych, który odmówił zabrania brata na izbę przyjęć, zapytany, czym jest stwarzanie zagrożenia dla innych przez osobę w psychozie, odpowiedział, że taka osoba powinna kogoś pobić albo zdemolować mieszkanie, i się do tego przyznać albo zostać przyłapana na gorącym uczynku. Według niego pogróżki to za mało, żeby chorego przyjąć na obserwację, tym bardziej gdy zaprzecza, jakoby komukolwiek groził.

Już to było poruszane w tym wątku ale chyba umknęło Twojej uwadze - skontaktuj się z lekarzem psychiatra najlepiej aktywnie pracującym w PZOZ (szpitalu psychiatrycznym)
Przedstaw sytuację - o ile nie trafisz na jakiegoś betona - powinien pomóc. W jakim mieście mieszkasz - moze będę mógł podpowiedzieć kontakt.
Wytrwałości!

Mieszkam w Tarnowie. Już rozmawiałem z jedną psychiatrą w tej sprawie. Powiedziała, że każda decyzja lekarzy o przymusowym leczeniu osoby chorej psychicznie jest kontrolowana następczo przez sąd, w związku z czym muszą ściśle stosować się do przepisów ustawy. Ustawy, która tylko w wyjątkowych sytuacjach - bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia i życia innych, pozwala przyjąć do szpitala psychiatrycznego osobę wbrew jej woli. Brat do tej pory nie podjął próby samobójczej, więc według lekarzy w jego przypadku przesłanka o "bezpośrednim zagrożeniu życia" nie występuje. Ale z drugiej strony głodzi się, bo uroił sobie, że żywność jest zatruta, czyli jest niezdolny do samodzielnego zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych Z kolei przy przesłance bezpośredniego "zagrożenia zdrowia i życia innych" stoi znak zapytania. Do tej pory spotkałem się z opinią, że brat musiałby coś zdemolować albo kogoś pobić, żeby była podstawa do przymusowego doprowadzenia go do szpitala psychiatrycznego. Takiej sytuacji do tej pory nie było. Ale @o4pain, który ma wiedzę z własnych i cudzych doświadczeń, uważa, że brat swoim zachowaniem wypełnia już tę przesłankę.

No jak widzisz, psychoza jest trudna w leczeniu a głównym problemem jest niebranie leków. Bo te leki to są takie toksyczne zamulacze i z reguły dawki są zbyt silne że ludzie nie chcą ich brać.
W takim wypadku, dostaje się je w zastrzykach takich, które działają kilka tygodni.
jakby umówić się z psychiatrą na wizytę to mu coś takiego może zaaplikować, znam przypadek gdzie tak zrobili. Normalnie gościa namówili w kilka osób że z psychiatrą pogadają, a ta mu karze sciągać spodnie i mówi że coś na uspokojenie i mu pakują.
Drugi problem to taki, że żeby się leczyć psychiatrycznie, to trzeba mieć trochę oleju w głowie. Choć za grosz samokrycytyzmu i ugodowości z otoczeniem. Jak się trafi dzban który się będzie upierać, że nie, nawet na przymusowym leczeniu, to dalej będzie brał narkotyki i takie leczenie nic mu nie pomoże.
Mówię ci, ze konfrontowanie tego z nim to jest ważna rzecz, to wtedy go lekko puści i może zrozumie, że nadaje się do leczenia, że narkotyki to spowodowały i że nie może już ich brać. To jest dość sporo rzeczy które musi zakminić.

@ZX

Takie długodziałające zastrzyki nazywają się DEPOT. Ale nie wiem jakie leki tak się podaje.
Swoją drogą przypomniało mi się moje jak ja miałem urojenia, nawet bardzo podobne do twojego brata. Ja to raz byłem antychrystem, raz Chrystusem. Matrixem to już rzygałem bo wszystko mi się z nim kojarzyło. W telewizji jak coś zobaczyłem, tzn kogoś, to od razu zastanawiałem się czy to antychryst, nawet matkę raz przemyślałem czy jest antychrystem.
Ja dużo urojeń mam dalej ale mam nad nimi kontrole i szybko się orientuję że to tylko wytwory bujnej wyobrazni. Takich skomplikowanych wkrętów nie usunie się w miesiąc czy dwa. Ja cały czas układałem monotonne puzzle psychiki, i w pewnym momencie chodziłem wkurwiony że już nie chce mi się myśleć. A przy self-terapii urojeniowej musiałem stosować takie skróty myślowe i interpretacje że przedszkole to wyższe studia na Harvardzie przy moich rozkminkach które niestety były niezbędne. Czasami musiałem też zacisnąć zęby w trakcie natłoku myśli i przeczekać aż same miną. Ja leczę się od 2001 i np jak w szpitalu w telewizji widziałem World Trade Center to wkręciłem sobie że to przeze mnie i jestem geniuszem telepati czy coś w ten deseń. Współczuję Twojemu bratu, długa droga przed nim.

Tu małe audio na rozluznienie tematu:

https://www.youtube.com/watch?v=YU51khmiznM
Akurat - Droga długa jest

Mój brat, w trakcie mistycznej schizy, uroił sobie, że jestem opętany przez Szatana. Wówczas skropił mnie wodą i na plecach narysował mi palcem kilka krzyży, wymawiając przy tym formułkę: Precz Szatanie

Zlocie wniosek do sądu o częściowe ubezwlasnowolnienei

Ile ten brat ma lat? Strzel mu w ryjap i powiedz ze ma się zachowywać. Może nie Srogie lanie, ale przykładny 'klaps'

Złożyliśmy, ale takie sprawy ciągną się miesiącami, a w tej sytuacji trzeba działać niezwłocznie. Brat ma 24 lata

Cześć!

Brat zaatakował matkę w trakcie gotowania obiadu, bo głos mu powiedział, że dosypuje do garnka truciznę. Karetka zabrała go na SOR, a z SOR trafił na oddział psychiatryczny. Ciekaw jestem, jak długo tam będzie przebywał. Może ktoś wie?