A jak jest ze smakiem tegoż specyfiku? Da się przełknąć chociaż? Nie da się ukryć, że na stymulantach lub zwale po nich nawet najlepsze potrawy potrafią smakować jak papier, kamień i nawet nożyce :) No ale chyba skoro jeszcze mleko radzisz to pewnie da radę, warto jednak się upewnić

Odżywka białkowa wchodzi całkiem nieźle, tylko trzeba porządnie powytrząsać żeby tych grud nie łykać. Mi udało się nawet przytyć trochę podczas ciągu na alfie, ale nie potrafię trzymać tak rygorystycznej diety dłużej niż 2 tygodnie. Wiadomo, że na samym proszku z mlekiem długo się nie pociągnie, ale warto mieć pod ręką takie wiaderko i uzupełniać braki w diecie. I taka rada na koniec: lepiej wypić tego gainera przed pierwszą kreską i jakoś na zjeździe, lub przed snem. Mnie zawsze potwornie muliło po takim koktajlu, kiedy piłem pomiędzy kreskami. Ogółem pół godziny z życia z wyjęte: ból brzucha, mdłości, senność; ogólny rozpierdol.

Kiedyś po 4 dniach bez snu w pewnym momencie ubrania w moim pokoju same zaczęły się ruszać. Wiszący rękaw bluzy na parapecie unosił się góra, dół jakby mi machał. To były moje pierwsze omamy wzrokowe po przesadzeniu ze stymulantami, więc postanowiłem zobaczyć co się stanie i zgasiłem światło. Kiedy spojrzałem na lewo od siebie w miejscu taboretu z rzuconą na niego kurtką stała jakaś ciemna postać, nie patrzyła się na mnie, ale jej mowa ciała była dosyć agresywna i budziła we mnie duży niepokój, więc zapaliłem światło z powrotem. Rozjeżdżający się obraz, przedmioty oddalone dalej, niż z punktu widzenia się wydaje. Nagle rozpoczyna się główna akcja, do mojego pokoju wchodzi kobieta w czerwonej kurtce, podchodzi do nieistniejącego krzesła i zdejmuje kurtkę i opiera o oparcie. Znika.
Po chwili w miejscu kupki brudnych ubrań na parapecie pojawia się jakaś starsza kobieta, która pyta się, czy może być moją sekretarką. Nie jestem pewien, ale chyba cała konwersacja odbyła się w głowie. Zgodziłem się na jej ofertę, ale nie powiedziałem tego na głos. Po chwili też jakoś odeszła w inny plan. Następnie do mojego pokoju weszła naga kobieta, przeszła się wzdłuż pokoju do szafy i zniknęła. Wtedy w szafie zobaczyłem cień jakiejś osoby, byłem w dosyć dobrym humorze, więc powiedziałem do niego, żeby też wyszedł i się pokazał, ale ta postać nie reagowała. Widziałem jak cień się rusza, a kiedy odwracałem wzrok kątem oka widziałem jak jakaś czarna postać lekko zaczyna się wychylać przez uchylone drzwi szafy. Kiedy tyko wracałem w tamto miejsce wzrokiem postać chowała się. Strasznie zepsuło mi to nastrój i zacząłem bać się tej postaci. Pomyślałem, że nie mogę mu dać za wygraną, więc zacząłem z niego żartować, ale za każdym żartem postać zaczynała znowu się krzątać po szafie, a we mnie znowu budził się lęk. Ruszające się ubrania powoli zaczynały działać mi na nerwy, bo nie mogłem się na niczym skupić. Na ścianach widziałem różne wzorki. W końcu zmusiłem się, żeby pójść spać. Następnego dnia miałem jeszcze lekkie omamy. Ubrania nadal się ruszały, lecz już nie tak intensywnie jak wcześniej. Największy problem stwarzały mi drzwi, które wydawały mi się jakoby ktoś je otwierał, a kiedy na nie spoglądałem one powolutku wracały na swoje miejsce. Po dwóch dniach omamy się skończyły.

Sytuacja z dzisiaj. Całą noc leciałem dosyć ostro na fecie. Przez moje wcześniejsze doświadczenia z mefem taka zwykła krajówka spod bloku nie działa na mnie zbyt mocno, ale z racji, że mam do niej darmowy dostęp to grzech nie wpierdalać . Chyba główna akcja zaczyna się od palenia papierosa w nocy na dworze obok lasu. Cały czas słyszałem jakieś szmery w krzakach i byłem pewien, że coś lub ktoś się do mnie zakrada. Gdy tylko świeciłem telefonem od razu wszystko cichło i niczego nie było widać. Po kilku minutach takiego wyczerpującego psychicznie widowiska po prostu musiałem wrócić z powrotem do pomieszczenia ze światłem. Zaczynam bać się ciemności. Wróciłem do pokoju i położyłem się w łóżku i trzymając laptopa mam idealnie widok na oszklone drzwi do łazienki, bo siedzę aktualnie w jakimś hostelu. Oczywiście w szybie drzwi zacząłem widzieć jakiś cień, głowę postaci, która na początku dosyć niewyraźna po chwili była już pełnoprawną schizą. Pan Cień, może nawet ten sam co z szafy z mojego pokoju stał za drzwiami w łazience i gapił się na mnie. Próbowałem to na początku ignorować, ale znów niepokój i uczucie zagrożenia wygrało ze zdrowym rozsądkiem i zapaliłem wszędzie światła.

W moim przypadku wszystkie stymulanty w zwyczajnych dawkach doprowadzają mnie do uspokojenia się i wyciszenia. Przykładem może być powszechna amfetamina i mefedron. Jak wiemy po amfie zachowanie ludzi zazwyczaj nie zmienia się tak bardzo od normy, ale w moim przypadku jestem znacznie bardziej wyciszony, spokojny a sam efekt pobudzenia nie jest tak silny. Z matem jeszcze bardziej widać u mnie różnice, zamiast być wygadanym i nie móc usiedzieć w miejsu, zamykam morde, siedzę w miejscu i czuję wielką potrzebe słuchania jakieś chillowej muzyki. Aby efekty stymulantów były takie jak u innych osób muszę brać znacznie większe ilości (np. 1g mefedronu). Razem ze znajomymi podejrzewamy że mam niezdiagnozowane ADHD (miałem badania w dzieciństwie ale wykazały że jestem w pełni zdrowy)

Post z 2013, ale mądrego aż miło posłuchać, odświeżam dla przypomnienia, że trzeba dbać o siebie
:)))