Zjedz maść, to się dowiesz

Ostatnio z nudów wymyśliłem nową miejską legendę - otóż, chciwi i krwiożerczy dilerzy rozdają swoim klientom LUFKI nasączone heroiną (strychniną, LSD, pigułką gwałtu - dobrać odpowiednio do towarzystwa). No, a jak ktoś choć raz zapali z takiej lufki, to wiadomo.

Bletki z psylocybiną też byłyby szlagierem, jak sądze.

Albo marihuana z pigułką gwałtu - ooo, to jest idealne na reportaż interwencyjny :-)


PS. Przy okazji grzecznie wszystkich witam, jako nowopiszący.

Kiedyś oglądałem Uwagę, w której była mowa o śmierci bodajże 2 nastolatków, po jakimś miksie kółek z alkiem. Rzecz działa się chyba gdzieś na śląsku (nie pamiętam). Następnie reporterzy tegoż programu pytali się jakiś nastolatków co znajduję sięw takich tabletkach. Oczywiście niedouczone matoły (chyba w gimnazjalnym wieku) powiedziały, że jest tam heroina, LSD itp. Jak można takie głupoty wmontować w materiał telewizyjny. Zajebana propaganda, kurwa jego mać.

A ja słyszałem kiedyś miejską legendę, że kiedy ktoś kira klej czy rozpuszczalnik jakiś i podczas tego często spluwa, ratuje część komórek mózgowych przed śmiercią (że część szkodliwych substancji ucieka ze śliną i nie umiera tych komórek tak wiele).

można sobie chleb posmarować, jak nutellą :)

Kto mieszka w Trójmieście być może zna tą miejską legendę..

A mianowicie po Sopocie w latach 98 - 2003, po ulicach tych większych jak i mniejszych, krążył człowiekiem zwany JJ'em (dżejdżejem). Ów osobnik znany był z ogromnego i profesjonalnego doświadczenia w inhalowaniu się butaprenem i innymi tudzież lotnymi substancjami.

Wysoki blondyn o szkarłatnych oczach. Dobrze zbudowany. Samotnik. Pod wiecznym kapturem krył swoje narzędzie narkotycznej mocy. Człowiek budzący zaintrygowanie jak i strach w oczach innych współplemieńców. Charakterystyczny turbo-kozak-walk był jego etykietą, jego emblematem rozpoznawczym. Człowiek któremu butapren na tyle odebrał jasność i krytyczność sądów sytuacyjnych, że nie problemem dla niego były uliczne potyczki. Porywał się na ludzi większych od siebie, bramkarzy, policjantów, na prężne przyjazdowe grupy, generalnie nie czując lęku przed wpierdolem i jakimi kolwiek konsekwencjami.

Czy człowiek ten szukał śmierci ? Szukał ukojenia ? Zakończenia marnego żywota ? Być może.. Istny kamikadze, postrach wśród bojowników okolicznych klubów piłkarskich.

Pewnego wiosennego dnia JJ stał się celem zmasowanego ataku. Nad nieistniejącym już klubem Non Stop (tuż przy molo) wpadł w zasadzkę. Porażka była zapisana na jego czole, otóż musiał skonfrontować się z ekipą 20-30 typa. Jako że byłem akurat wtedy w tamtym miejscu, muszę przyznać iż nie wiem skąd ten człowiek (JJ) czerpał energię i wytrzymałość. Czy butapren permanentnie uszkodził mu receptory czucia bólu ?

Został tragicznie skopany, ale nawet pomimo tego ciągle wstawał, jak gdyby nigdy nic. Po każdych ciosach podnosił swój zad z szaleńszym uśmiechem malującym się mu na twarzy. Był jak niezniszczalny, oberwał prętem, tulipanem, cegłówką.. ale i tak trzymał się na nogach. Ostatecznie po całej akcji wstał doszczętnie zakrwawiony i tempem nasyconego heroinisty wlekł się w jakimś nieznanym nikomu kierunku.

Mocny skurczybyk.
Człowiek zagadka.
Zniknął bez śladu.

Intrygujące.

Piękne :)

Morał : kiranie czyni człowieka niezniszczalnym

czy może zdarzyło się nazywać go 'dżulio'? chyba kojarzę typa.