Słów kilka na temat mojego ulubionego grzyba, wielkiej świętości, którą jest muchomor czerwony. Wielkie narzędzie, złota brama do głębin percepcji duszy. To jest liana dusz wśród grzybów, najwieksza i najpoężniejsz substancja psychodeliczna na całym świecie. Musycol cofa stażenie się mózgu, leczy schizofremie, padaczke, oraz alchajmera. w tym roku oddam pokłon wszystkiemu co szlachetne i dobre. szanujcie muchomora!

Co to jest yyy musycol? ;]

He, a jak z klepaniem wątroby? po kilku(nastu) razach przymusowy przeszczep? :-D

Ponoć podczas suszenia w ognisku kwas iboteinowy ginie.
@theybugme
Możesz wrzucić jakieś badania?
Ktokolwiek może wrzucić jakieś badania?

Badania www.muscimol.com

http://botanicscience.blogspot.com/2010 ... iksir.html
W II części tego artykułu jest opisana metoda przygotowania:
"Zbiór i przygotowanie
Muchomory przez szamanów spożywane były nawet na surowo, gdyż ich zażyłość ze świętymi grzybami była tak duża, że toksyczny składnik zwyczajnie im nie szkodził. Najczęściej jednak używano surowca wysuszonego na słońcu lub nad ogniskiem. Zbiór również rządził się specyficznymi prawami i odbywał się z reguły w lipcu i sierpniu, wtedy według wierzeń koncentracja składników czynnych była najbardziej odpowiednia. Jednym z takich praw lub raczej zasad zbioru było przekonanie, że muchomory najlepiej zbierać zawsze z tego samego miejsca i spożywać je w miejscu gdzie zostały zebrane. Metod suszenia było kilka. Niekiedy okazy rozwieszano na sznurkach, a inne umieszczano na ziemi do samoistnego wyschnięcia (ponoć w tym przypadku nabierały szczególnej mocy) oraz suszono nad ogniskiem. Wysoka temperatura miała przetransformować niestały i szkodliwy kwas ibotenowy w pożądany składnik psychoaktywny. Konsumpcja muchomora także rozgałęzia się na kilka rodzajów i różni się w zależności od tradycji plemiennej. Przeciętną dawką były trzy kapelusze - jeden duży i dwa mniejsze, ale często ilość ta wzrastała kilkukrotnie jeśli ceremonia była ukierunkowana na konkretny cel. W dzisiejszych czasach amatorzy mocnych, psychodelicznych wrażeń zbierają muchomory i suszą zazwyczaj w piekarniku w temperaturze 90 stopni przez kilka godzin. Osobiście jako tradycjonalista polecałbym rytualną metodę, to znaczy po zebraniu grzyba oberwać od nich trzonki, rozpalić w środku lasu ognisko i wysuszyć nasze okazy. W tym celu z okolicznych gałęzi możemy zrobić prowizoryczne półeczki, na które w odpowiedniej odległości od ogniska kładziemy kapelusze i radujemy oko. Taka preparacja jest bowiem fascynującym przeżyciem, przynajmniej dla mnie. Nawet kiedy nie mam zamiaru spożyć muchomora sam fakt, że uczestniczę w czymś na wzór plemiennego rytu, daje satysfakcję i dreszczyk emocji. "


Swoją drogą polecam cały artykuł.


Więc ile czasy je suszyć nad ogniskiem aby były jak najmniej toksyczne?

Ja smaże na patelni i jem. Nawet dobre. Muchomor to wielka świętość.

O tak!

Muchomor czerwony to również dla mnie magiczny grzyb. Stokroć przebija łysice. Nie zaznałem niczego potężniejszego niż samotne spotkanie z muchomorem czerwonym w leśnym szałasie. Dokładnie było to 3 duże i 3 małe kapelusze. Ogień, las, muchomor - czułem się jak prawdziwy szaman z czasów przedhistorycznych. Tego roku zamierzam również to powtórzyć, różna będzie taka, że tym razem mój umysł i ciało są wolne od opiatów i benzodiazepin, liczę, że wszechpotężny Muchomor - wynagrodzi mi to oczyszczenie.

A jak u muchomora z receptorami cholinergicznymi?