27 sierpnia 2021TheSilentDuck pisze:

Wiesz jak jest. Łatwo radzić obcym ludziom w internecie rzeczy typu: "zostaw trittico i pregabalinę, a wszystkie pozostałe redukuj stopniowo i równomiernie, poza diazepamem." Ale prawda jest taka, że ztcw nikt z obecnych tutaj nie zna Ciebie, Twoich doświadczeń ani tym bardziej -- Twoich konowałów i ich planów.

Sam kiedyś zrobiłem głupią rzeczw trakcie redukcji, gdy okazało się, że trazodon działa włąściwie tylko zapity 1-2 browarami, a skoro lek traktuję jako wsparcie zasypiania, to musi mieć sens. Otóż nie musi. I to jest dobry przykład na to, jak łatwo zniweczyć efekty nawet najlepiej dobranej terapii psychofarmakologicznej, czy świetnego planu oczyszczenia organizmu.

Znam dobrze wszystkie z opisanych przez Ciebie objawów i wiem, że to jest głęboko przejebany czas wypełniony głównie beznadzieją, wewnętrzną pustką, a często także myślami samobójczymi lub gorzej. Powinieneś jednak pamiętać, że z substancji o wyraźnym wpływie na OUN schodzi się powoli i mądrze. Konsultuj to koniecznie z dobrymi(!) praktykami psychiatrii. Zamknięte leczenie może zniechęcać i jeśli z jakiegoś powodu tak jest w Twoim wypadku, to może zacznij od konsultacji z (A) dobrym terapeutą, którego polubisz i (B) dobrym lekarzem z poważnym doświadczeniem w pracy z użytkownikami z tendencją do samoleczenia się. Daj zobie czas na dokonanie dobrego wyboru, z którego będziesz zadowolony, Każda zła decyzja podjęta na tym etapie, to potencjalnie wydłużenie terapii o miesiące, albo i gorzej.

Jeszcze niedawno co miesiąc wydawałem pewnie ze dwie, jeśli nie trzy, średnie krajowe na substancje, między innymi na import premium suszu, który jak mi się "logicznie zdawało" powinien spowolnić moje ADHD, bo przecież zioło zamula rajt? Otóż taki chuj. Pomogły mi stymulanty, grzyby i przytulanie się do kóz i innych zwierząt, a czasami także do drzew (co stanowi anegdotę, a nie rekomendację). Ale bottom line, dobrą decyzję podjąłem dopiero po konsultacjach z -- po pierwsze i ważniejsze -- polecaną i doświadczoną terapeutką, a po drugie -- z inteligentną lekarą, która wiedzę o substancjach ma w małym palcu, a ćpunami zajmuje się od jakichś 40 lat i to nie z przymusu, a z zainteresowania.

Pomimo powyższego, i pomimo tego, że sam przerabiam blisko kilogram rośliny rocznie, zioło to moim skromnym zdaniem może(?) być w tej chwili Twoim najmniejszym problem, pomimo swojego gigantycznego wpływu na szerokorozumianą motywację i pamięć, których tak teraz potrzebujesz. To uzależnienie może być uciążliwe i myślę, że coś o tym wiem, ale to zamulenie i większość (choć pewnie nie wszystkie) negatywne efekty mogą zniknąć szybciej, niż może Ci się wydawać, nawet przy tak długim stażu, jak mój. Warunkiem jest współpraca z profesjonalistami, refleksja nad sobą & nad sprawami kluczowymi i wreszcie włączenie do terapii leku, który jest dobrze dobrany, czyli takiego, który -- po odtruciu -- faktycznie zmniejszy odczuwane przez Ciebie subiektywne cierpienie.

- Problem już znasz, ale nie koncentruj się na nim, a na jego podłożu
- Rozważ terapię rodzinną
- Zrób coś, żeby poczuć się ze sobą lepiej i nie chodzi mi tu o wypad na wyścigi końskie tylko o pogłębione rozmyślania nad kwestiami pryncypialnymi (dla przykładu: czym jest rzeczywistość? co jest dobre? kim jestem i jaka jest moja relacja ze światem?)
- Mniej ludzi, a więcej natury
- Zorganizuj konsultacje z lekarzami, najlepiej od razu 2
- Wtedy zacznij decydować w kwestii redukcji i dobrania odpowiedniej obstawy lekowej adekwatnej do Twojego subiektywnego cierpienia, oczywiście jeśli takowa będzie w ogóle wskazana

Informuj mnie, gdybyś miał problem ze znalezieniem specjalisty z opcją videokonsultacji, albo gdybyś po prostu chciał pogadać. Nie zaglądam tu codziennie, ale w razie czego dostanę pewnie jakieś powiadomienie via e-mail. Powodzenia i wszystkiego dobrego na Twojej drodze @pitka