Kiedyś budzę się rano i usiadłem na łóżku z opuszczoną głową.
Mieszkałem z kumplem.
I mówię do niego :
-Stary, boję się.
- Czego ?
- Nie wiem czego.

Myślę że ta sytuacja dobrze opisuje to zaburzenie psychiczne.

Albo
-Mamo ja chcę do domu...
-Ale przecież jesteśmy w domu.

Albo:
-Chcesz bucha
-A daj, zbakam się, lubię skuna
-Kurna.....po co ja paliłem.

Jestem nowy witam , lęk uogólniony z perspektywy czasu postrzegam pierwsze zaburzenia już od dziecka wtedy to mówiono nieśmiały ,inny to wątek bardziej na rozkmine.Obecnie jako dorosły- lęk uogólniony objawia się u mnie bez konkretnej przyczyny jest zawsze ,nasilony głównie w pracy , w nowych sytuacjach życiowych to na wstępie chciałem napisać bo o tym temacie będe jeszcze pisał a jest tego troche w zakresie : objawów fizycznych ,psychicznych ,psychologicznych oraz stosowanych środków farmakologicznych wszystko na własnym doświadczeniu 15 letnim.

Też cierpię na stany lękowe plus lęk napadowy. Od ponad 20 lat leczę się klomipraminą i benzo - klonazepam,alprazolam, lorazepam. Tak już ciągnę ponad 20 lat ... 6 lat temu do antydepresanta dodałem sobie tramadolu. Fajna substancja, na stany lękowe pomaga tylko w wysokiej dawce ale nawet w niskiej niweluje nastrój depresyjny.

@Loop12
Rób sobie przerwy z tym tramadolem, bo właśnie działa rewelacyjnie przy depresjach, ale w końcu można zabłądzić i szukać depresji lękowej dodatkowej do wyleczenia, lub czując się dobrze czuć jeszcze bardziej dobrze niż samo dobrze. Mi nawet udało się rodzinnego namówić na najniższe możliwe dawki bo właśnie mnie tramadol uspokaja(Ł)

1. Lęk uogólniony w wieku dorosłym zaczął się nasilać wraz z przytłoczeniem obowiązków w pracy , trzeba też sobie uświadomić jakim "typem" jesteśmy , ja w 70% Introwertyk + lęk = życie niewykorzystanych okazji , w każdej dziedzinie szczególnie miłości , dziewczyny itp , każdy ma swój "typ " ...chciałbym być ekstrawertykiem -mają łatwiej w życiu i komunikacji międzyludzkiej , jako intro nie masz naturalnego myślenia nawet z telefonem do znajomych/babci etc aby złożyć życzenia urodzinowe itp ,pisać o introwertyku długo , z pomocą wobec dnia codziennego intrower+lęków wchodzi farmakologia którą opisze w następnej wypowiedzi.

Już śmiem twierdzić, że dostaję pierdolca od tego. Pierwszego ataku paniki dostałem dzień po pasterce w 23 roku (była srogo upojna ). Wtedy klasyczek, wizyta u psychiatry - masz pan GAD i sertraline, plus na wspomaganie hydroksyzynę, której już chyba nigdy nie wezmę. Pierwsze 2 miechy byłem zamrożony w pozycji leżącej, każdy ruch powodował atak paniki. (Szczególnie jak jest ciemno) Jak mowa o tej nocy to właśnie zawsze najmocniej po pizdzie dostaje w nocy, za dnia to wsm nie jest tak źle. Ściemni się i od razu bomba, bóle, płytki oddech, strach i panika. Przez ostatni rok to wsm już było w porządku, sertralina na dobrej drodze, przejście przez pregabe (odstawiona przez skurwysynskiego agresora) i kwetaplex, którego nie brałem przez panikę. No i tak naprawdę teraz było spoko, gdyby nie to, że dwa dni temu najebałem sie jak świnia z rodzinką. Na kolejny dzień - wieczór i boom - atak paniki. Dostaje już mocnego pierdolca bo nie chcę przechodzić tych piekielnych 2 miesięcy po raz kolejny.