Ja bym nigdy w życiu nie chciała żeby moje dziecko brało narkotyki, bo wiem do jakiego stanu to doprowadziło mnie samą. W każdym bądź razie jedyne co mogę zrobić to z nim porozmawiać na spokojnie, przedstawić jak to wygląda, bez wydzierania się. Prawda jest taka, że koniec końców zrobi to co samo chce.
Przecież moi rodzice też nie chcieli żebym była narkomanką ;)

Nie

Raczej ukierunkowałbym się ku edukacji, że jest to balansowanie na cienkiej linie, która zazwyczaj przez system wyparcia ciągnie Cię w jedną możliwą stronę - głębiej w dragi. Od podstaw uświadamiałbym, że to jak igranie z zapałami blisko sterty siana — nie wiesz, kiedy się zapali. Trzeba od podstaw uświadamiać dzieciom, że stres, problemy psychiczne oraz stany lęku można rozładować innymi rzeczami, niżeli substancjami psychoaktywnymi. Pamiętajcie, dajemy przykład już "za młodu — wtedy skorupa nasiąka". Podstawą jest wtedy, chociażby głupia wstrzemięźliwość od papierosów, alkoholu, opio czy innych rzeczy. Ci co biorą lub są wjebani, no to mają problem, bo od podstaw uczą już, jak -- właśnie w taki sposób, radzić sobie ze stresem.

Podsumowując: nie. Nie pozwoliłbym, a wręcz starałbym się ukierunkować na rozładowywanie emocji poprzez sport, rozmowę.

A u mnie to by sobie mogło nawet po batach walić byleby mi syfu z psami nie zrobiło. Jedna akcja z psami i wyrzuciłbym dziecko na zbity pysk.

@Mefistofeles1945
Nie uważasz, że to nie do końca odpowiednie zachowanie? ;)

Każdy ma swoje sprawdzone metody wychowawcze. Ja tam bym jeszcze pasem przyjebał gdybym musiał sie szlajać po sądach i płacić za papugę.

@nieoszukujsiee punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. W aktualnym przypadku myśli tak, za kilka lat kiedy zapewne będzie miał dość mety, zmieni zdanie. Ważne są pierwsze słowa w moim tekście, które napisałem. W sumie to — słowa klucz.

@Czoug zadaniem rodzica w najgorszym przypadku jest prewencja i zapewnienie stabilności. Trzeba zdawać sobie sprawę, że wychowanie nie ogranicza się tylko do "pozwolę synowi walić po kablach" — tak jak prawi Mefisto. Za tym idzie masa problemów, które dziecko może zwalić nam na głowę, jeżeli nie dopilnujemy jeszcze przed 18-stką jego poczynań.

Jak myślicie, kto będzie płacił za rozjebaną szybę w samochodzie, jak Wasz syn/córka zajebie z główki i ją rozbije? No chyba nie biedny 16-lastek. Dlatego miałbym na uwadze powyższe — zwłaszcza u Mefista, jeżeli przyjdzie mu coś kiedyś takiego do głowy.

@deadmau5 " Jak myślicie, kto będzie płacił za rozjebaną szybę w samochodzie, jak Wasz syn/córka zajebie z główki i ją rozbije? No chyba nie biedny 16-lastek. " Zdazylo mi sie odjebac cos w tym stylu pare lat temu.

@deadmau5
To fakt, ale myślę, że takie zachowanie jest co najmniej krzywdzące dla dziecka, bo mimo wszystko osoba uzależniona myśli głównie przez pryzmat substancji, którą zażywa.
W każdym bądź razie nie oceniam :) Ludzie, którzy nie mają dzieci (ja też nie mam) dużo mówią, a wszystko się zmienia dopiero kiedy to dziecko mają.

Dlatego mu to napisałem. O ile chodzi Ci o mój wywód w stosunku do mefistofelesa i Czołga — bo rozumiem, że do tego się odnosisz.

Ja też dzieci nie mam. Ale mówię, że rodzica zadaniem przede wszystkim powinno być to działanie prewencyjne, które zapobiegać będzie sytuacją, gdzie rozwój tego dziecka może stać na krawędzi. Co innego, kiedy Twój syn bierze alko × mj i dostaje amoku, a przy okazji rozpierdoli komuś okno, a co innego kiedy dzieje się ta sama sytuacja, a jest niepełnoletni. Mam nadzieje, że rozumiesz, do czego pieję. Chodzi o prosty zabieg — póki dziecko nie jest dorosłe, opiekę sprawujemy my, to my za niego odpowiadamy. Więc w głowie mieć powinniśmy redukcję tychże szkód, które nie dość, że dziecku spierdolą życie, to jeszcze nam.

Jestem za otwartymi rozmowami z dziećmi. Uświadamianiu od podstaw i małego, że substancje psychoaktywne to nie przelewki. Trzeba im tłumaczyć, że dragi to takie jednorazowe samoprzylepne plastry, które odklejają się raz za razem, dając tylko chwilowe "uśmierzenie bólu". To tak jak z otwartą raną, póki nie zeszyjesz, to plaster gówno Ci da.

Edukować, tłumaczyć. A jeżeli obierze inną drogę, to przy okazji my jako rodzice mamy czyste sumienie.

Gdybym miał dziecko i jakimś cudem go nie porzucił...
...tak.

Uważam, że "narkotyki" odpowiednio stosowane ratują życie. Jeśli miałbym syna który jest nieśmiały, ma jakiekolwiek "odstępstwa" to mógłby próbować czego chce.


Rekreacyjnie? Jak stary bierze to dlaczego synkowi zabronić? Tak - pozwoliłbym ale też uświadamiał, że z tym trzeba myśleć żeby nie zostać ćpunem.