Jak często pukasz w jeden kabel na tym samym odcinku to robi się mały stan zapalny i światło żyły bardzo się zmniejsza. Na tyle, że jak igła jest w żyle i zaczynasz tłoczyć, powstaje ciśnenie bo prześwit jest tak mały i to ciśnienie od razu wypycha igłe na zewnątrz. Możesz nie pukać w to miejsce ze 2 tygodnie minimum to powinno być już łatwiej. Podobne jest jak pukasz w kabel który pokryty jest zrostami i te zrosty zaczynaja blokować przepływ tylko wtedy już zadna przerwa nie pomoże. Można też wbijać pod bardzo małym kątem, tak żeby igła weszła 0,5cm albo i więcej w kabel i podawać bardzo powoli, tak robili moi znajomi z bardzo zajechanymi kablami. Tylko do tego trzeba mieć dobrą technikę i wyczucie bo łatwo przebić się na wylot.

@v a jak długich igieł używasz? Miałam coś podobnego, kiedy używałam krótkich igieł. Ale jak wzięłam 0,5x25mm i weszłam nią do końca, to wszystko było ok.

no wlaśnie używam praktycznie zawsze 0,5x25mm. Pare razy tylko zdarzyło mi się skorzystac z insulinówek czy igły 0,7, ale to mozna policzyc na palcach jednej ręki

Mam pytanie. Jak mozna sie samemu nauczyc iniekcji? Przewanie znajomy mi iniekcje robil ja sama zrobilam sobie tylko raz. Boje sie ze cos zjebie

Dzięki temu, że nie umiesz, nie popłynęłaś jeszcze. Na pewno chcesz umieć? Tak, wiem, Ciebie to nie dotyczy, tzn. że Ty nie popłyniesz. Wszyscy to wiemy bo nikogo to nie dotyczyło. Znaczy mnie akurat nie dotyczy bo za igłami nie przepadam. No ale skoro chcesz wiedzieć jak, to Ci zdradzę sekret: przez praktykę. Tak samo jak z kuszy ciężko trafić sarnę (albo człowieka) na początku, tak ze strzelaniem w kabel jest na początku trudno

Najlepiej nie uczyć się wcale. Bo potem nie będzie odwrotu, dragi będą smakować tylko przez igłę*. Ale o tym, podejrzewam, że wiesz. I pewnie cokolwiek, ktokolwiek Ci nie powie, to i tak zrobisz, jak zechcesz. Ja osobiście nauczyłam się z jakiegoś poradnika na tym forum. Pierwszych paru siniaków nie da się uniknąć. Tak, czy siak, ja na Twoim miejscu cieszyłabym się, że nie umiem i zostawiła całą sprawę
tak, jak jest.

Jak parę razy zjebiesz to będziesz wiedziała jak tego NIE robić.
Podzielam zdanie osób wyżej. Mam nadzieję, że zastanowisz się nad tym i jednak nie zaczniesz się uczyć poprawnych iniekcji. Jeśli Cię to jara to gwarantuję Ci, że po pierwszym dobrze zrobionym zastrzyku będziesz chciała zrobić kolejny i kolejny, choćby to miała być sama woda.

oooj dokładnie, właśnie tego zapomniałam dodać w poprzednim poście - że iniekcje same w sobie są uzależniające. I to bardziej niż niejeden drag.

Ja też sporo napierdalalem po kablach, ale juz od dluższego czasu czuje do tego obrzydzenie. Walilem głównie stimsy i jak sobie teraz przypominam te fazy to mnie zbiera na wymioty. Cala ta otoczka walenia i.v teraz wydaje mi sie iscie gówniania. Nie wiem co ja mialem w glowie :P Poza tym mało która substancja ma wjazd godny uwagi. Szybciej i bez pierdolenia jest wysypac kreseczke lub polknac bombke :P W ogole stalem sie fanem bardziej subtelnego cpania :P

mam pytanie do osób, które pukały dłuższy czas w pachwiny. wiem od znajomych, że po ok 2 latach walenia zwykle zaczyna się dziać coś złego z nogami, opuchlizna, zatory, zakrzepica żył głębokich itd, ja brałam rok i po tym czasie postanowiłam definitywnie to zakończyć, nie biorę już prawie 2 miesiące, ale mimo wszystko miewam czasem jakieś dziwne bóle w głębi pachwin, zazwyczaj ustępują jak zmienię pozycję nóg. to nie są jakieś silne bóle, tylko nieraz taki ostry pulsujący a nieraz takie jakby "cierpnięcie", ale chwilowe, przechodzi dość szybko jak się trochę poruszam. niemniej jednak martwi mnie to, bo dawniej tak nie miałam. czy ktoś może wie, czy to z czasem minie jeśli już nigdy tam sobie nie podam, czy raczej będzie się nasilać? oczywiście te "dołki" tzn te blizny na skórze to wiem że prędko nie znikną, jeśli w ogóle, ale w dotyku te miejsca są bardzo twarde i boję się, że nieźle sobie rozwaliłam kawałek układu krążenia... mam takie schizy, boję się że któregoś dnia się obudzę i nie będę mogła poruszyć nogą, że nie będę jej czuć, żałuję że odkryłam te żyły, choć wtedy wydawało mi się to błogosławieństwem. a może powinnam pójść do jakiegoś lekarza od żył?