Narkotyk, który w te wakacje zyskał medialny rozgłos po policyjnym rajdzie na magazyn na Ibizie, coraz pewniej wchodzi na rynek europejski. "Różowa kokaina", która z prawdziwą kokainą nie ma wiele wspólnego, została przechwycona przez policje już w kilku krajach Unii.
Narkotyk, który w te wakacje zyskał medialny rozgłos po policyjnym rajdzie na magazyn na Ibizie, coraz pewniej wchodzi na rynek europejski. "Różowa kokaina", która z prawdziwą kokainą nie ma wiele wspólnego, została przechwycona przez policje już w kilku krajach Unii.
Pod koniec sierpnia tego roku hiszpańska policja najechała na kilkanaście siedzib brytyjskiego gangu działającego na Ibizie. Wówczas, oprócz poważnych ilości innych narkotyków, ogromnej sumy pieniędzy w banknotach różnych walut i pokaźnego arsenału pistoletów i karabinów, organy ścigania przechwyciły ponad 13 kilogramów „różowej kokainy”. Mimo swojej medialnej nazwy substancja najczęściej nie ma wiele wspólnego z kokainą. Stanowi raczej mieszankę różnych, sztucznie zabarwionych substancji. Czym więc naprawdę jest „różowa kokaina”? Odpowiedzi na to pytanie musimy szukać aż na północnym wybrzeżu Ameryki Południowej, wśród młodych gangów Kolumbii.
W Kolumbii „różowa kokaina” znana jest przynajmniej od dekady. Wśród tamtejszych gangów funkcjonuje pod nazwą „tusi”, czytanego zwykle jako angielskie „2C”. Młode pokolenie tamtejszych producentów narkotyków stworzyło ją jako alternatywę dla konwencjonalnych substancji imprezowych. Etymologicznie jej nazwa nawiązuje do substancji 2C-B, zsyntetyzowanej już w latach 70. przez słynnego psychofarmakologa, Alexandra Shulgina.
To właśnie „ojciec chrzestny psychodelików” przedstawił światu całą rodzinę związków 2C. Zażycie odmiany 2C-B skutkuje podniesieniem nastroju, pobudzeniem i emocjonalnym otwarciem, a nawet efektami wizualnymi czy synestezją (np. widzenie dźwięków). Odkrycie Shulgina, znanego powszechnie jako twórca MDMA, w Europie przez długi czas pozostawało raczej ciekawostką. 2C-B z pewnością nie mogło konkurować na rynku z takimi narkotykami jak MDMA czy kokaina.
Tusi to jednak przede wszystkim marka, nie pojedyncza substancja. Choć zdarzają się partie zawierające w dużej mierze 2C-B, jak chociażby ta przechwycona latem na Ibizie, „różowa kokaina” to najczęściej mieszanka różnych narkotyków. Ulubionymi środkami mieszanymi przez młodych narcos są ketamina i MDMA. Do tych dodawane są później charakterystyczny różowy barwnik i truskawkowy olejek zapachowy.
Tusi, dobrze znane organom ścigania w Ameryce Południowej, w ostatnich latach znalazło drogę na rynek europejski. Choć partia przejęta przez hiszpańską policję była do tej pory największa, „różowa kokaina” pojawiła się już w kilku krajach Unii. Znaleziono ją również w Austrii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii.
Pierwsze raporty na temat różowego proszku na europejskich imprezach pojawiły się w 2021 roku. Wydaje się więc, że dopiero po okresie surowych restrykcji pandemicznych pojawiły się pierwsze szlaki przewozu tusi do Europy. To prawdopodobnie wzmożony popyt na tzw. narkotyki imprezowe sprowokował ekspansję substancji na nasz kontynent. Do tej pory nie pojawił się jednak żaden raport wskazujący na obecność tusi na rynku polskim.
Tusi – zagrożenia
Choć spożywanie jakiejkolwiek nielegalnej substancji psychoaktywnej wiąże się z pewną dozą niebezpieczeństwa, zarzucanie tusi niesie ze sobą kilka szczególnych zagrożeń. Pierwsze dotyczy tego, jaką mamy pewność, co faktycznie bierzemy. Jak już wspomnieliśmy, „różowa kokaina” to przede wszystkim marka. Pod tą nazwą może pojawić się wiele różnych substancji, które zostały wymieszane w nieznanych proporcjach.
Choć użytkownicy nielegalnych substancji najczęściej nie mogą mieć zupełnej pewności co do jakości i składu środków, które biorą, w przypadku tusi różnice mogą być jeszcze większe. Należy tutaj zaznaczyć, że najczęściej w mieszance znajdują się relatywnie bezpieczne środki, takie jak ketamina (znana powszechnie jako środek znieczulający dla koni) czy MDMA (coraz częściej wykorzystywane przez terapeutów w różnych zakątkach świata). Jednak jakakolwiek ruletka substancjami, dodatkowo w sytuacji skrajnego wycieńczenia organizmu na imprezie, może okazać się wyjątkowo niebezpieczna.
Mieszanie substancji może być wyjątkowo niebezpieczne. Na przykład mieszanie dwóch leków depresyjnych, takich jak alkohol i benzo, jest szczególnie ryzykowne, ponieważ może drastycznie spowolnić oddech i tętno. Dobrą praktyką dla osób, które chcą mieszać różne środki, jest korzystanie z narzędzi takich jak TripSit, aby uzyskać pewien wgląd w szczególnie ryzykowne interakcje. Istnieje również stałe ryzyko, że ludzie nie wiedzą, co znajduje się w środkach, które biorą. Dlatego potrzebujemy usług testowania narkotyków, takich jak The Loop, aby ludzie mogli dokonywać świadomych wyborów.
– mówił w rozmowie z magazynem Dazed, Dr. Hannah Thurgur współpracująca z brytyjskim ośrodkiem Drug Science.
Zimowe popołudnie. Razem ze znajomym, w towarzystwie Kurwika mam skonsumować swojego pierwszego kwasa. Lekki niepokój.
To już ponad 3 lata od tego pamiętnego dnia w którym poznałem świat psychodeli. Opisuję je jeszcze raz, z punktu widzenia osoby, która już się zadomowiła w psychodelicznych wymiarach, również dlatego, że stary TR gdzieś zaginął. W związku z tym, że miało to miejsce, chronologia może być nieco zaburzona, ale to raczej mało istotna sprawa, gdy czas jest równie plastyczny co cała reszta rzeczywistości. :)
spokojny wieczor w domu rodzinnym po zasnieciu lokatorow
Chciałem przeżyć znowu jakieś ciekawe wizje - zawsze fascynowały mnie wszelkie halucynacje oczne. Tego dnia zmęczenie i lekki bol głowy mnie nie powstrzymały.
Dodam jeszcze ze czasem ten bol głowy jest spowodowany przez wyższe ciśnienie kilka godzin po uprawianiu sportu. Około 3godziny przed zarzuceniem jeździłem na rowerze i odwodniłem się, co jeszcze bardziej mi zaszkodziło. Wtedy nie dopuszczałem do siebie myśli, ze to może spowodować bad tripa.
t 0
Samotnia w pokoju z przejściami do kuchni i salonu.
T=13:00
T+0:00
Włączam Dead Can Dance.
Przy pomocy szydełka do dredów wsypuję do fajki odrobinę 3-meo-pcp i podgrzewam. Zapach przypomina palony plastik. Nie czuję żadnego działania dlatego ostrożnie łapię kolejne buchy. Nie chcę zajść za daleko. Czuję delikatny stan marihuanowego upalenia możliwe jednak, że to przez wczorajsze wieczorne jaranie. Smak topionych butelek pozostaje w ustach i gardle.
T+0:15
Jest piątek, dostałem właśnie paczuszkę z moim kwasem. Mam jeszcze resztki MDMA w razie gdyby trip okazał się lipny. Wszystkie obowiązki wykonane i o godzinie 14:00 postanawiam wrzucić kartona i iść na dłuuugi spacer.
T+0
Wrzucam karton. Postanawiam dobre 20 minut żuć go w ustach bez połykania śliny, żeby nic nie zmarnować. Wychodzę więc na spacer po mieście.
T+30
Spotykam dwóch ziomków którzy widzą mnie jak idę z ustami pełnymi śliny. Od razu tłumaczę jaka jest sytuacja (w zasadzie nie muszę tłumaczyć bo jeden z nich od razu się domyślił), połykam ślinę i chwilę z nimi gadam. W międzyczasie fizycznie zaczynam czuć że wchodzi, więc cieszę się że nie zostałem oj*bany na kasę.
T+50
