Lufki i fajki wodne można dostać legalnie prawie w każdym kiosku. Ale to nie emeryci są ich najważniejszymi odbiorcami.
W nowej Polsce papierosy bez filtra kariery nie zrobiły. Od początku lat 90-tych zapotrzebowanie na najtańszy tytoń systematycznie spada. Po papierosy bez ustnika sięgają teraz głównie ludzie starsi lub biedniejsi. Jednak rynek szklanych lufek, służących do palenia takiego tytoniu, nie przeżywa kryzysu. Co więcej ten relikt z poprzedniej epoki cieszy się coraz większym powodzeniem.
Piotr, student pierwszego roku Politechniki Poznańskiej, nie kryje zaskoczenia: - Do czego służy szklana lufka? To polski patent na palenie marihuany. Tania, poręczna i łatwa do ukrycia - wylicza jej zalety. Piotr przekonuje, że w żadnym z krajów, w których był, nie pali się w ten sposób. Marcin uczeń liceum i bywalec poznańskich klubów dodaje: - Szkło jest lepsze, bo skręt wygląda jak papieros i zwraca uwagę - argumentuje. - Lufka wzbudza mniej podejrzeń i można ją wyrzucić od razu po użyciu.
Z zachodniego stylu przyjęły się skręty z bibułek. Jednak ich posiadanie jest dla ucznia mniej bezpieczne. Bibułki oznaczają, że coś się pali - przecież tytoń dostępny jest tylko dla pełnoletnich.
Powodzenie lufek nikogo nie dziwi. Sprzedawcy wiedzą, w jakim celu młodzi kupują takie rzeczy, poza tym ich sprzedaż nie jest zakazana.
- Dwie trzecie klientów to młodzież. Kupują lufki i bibułki - mówi Luiza Śródecka, pracownik w sklepie „Tytonika” na poznańskiej Wildzie. Przyznaje, że zainteresowanie jest duże. Zdarza się, że sto sztuk sprzedaje się w tydzień.
Dla Agnieszki Jańskiej-Guzik, właścicielki Sklep „Daleki Wschód” w Poznaniu, legalna sprzedaż lufek i akcesoriów do palenia to pewna hipokryzja. - Z jednej strony zabronione jest posiadanie narkotyków, z drugiej papierosy wolno sprzedawać od 18 roku życia.
Są jednak tacy sprzedawcy, którzy zrezygnowali ze sprzedaży lufek.
- Trzy lata temu przestałem je zamawiać. Poza gówniarzami nikt tego nie kupował. Przecież wszyscy wiedzą, do czego służą - mówi właściciel poznańskiego kiosku przy ul. Ratajczaka 11. Handlowiec proponuje, żeby sprzedawcy sami ograniczyli dostęp nieletnim do tego sprzętu. Zdaje sobie jednak sprawę, że nie można zabronić sprzedaży lufek, bo część ludzi używa ich zgodnie z przeznaczeniem.
Pracownicy ośrodków przeciwdziałania narkomanii wiedzą, że lufki są wśród młodzieży popularne.
- Zakłamani są dorośli, którzy doprowadzili do tej absurdalnej sytuacji - uważa Grażyna Skibińska, psycholog w poradni Monar w Poznaniu. Według niej najlepszym rozwiązaniem jest wprowadzenie takich samych ograniczeń, jak w przypadku papierosów. Lufki mogłaby kupować tylko młodzież pełnoletnia.
Apolinary Koszlajda Wielkopolski Kurator Oświaty wie o problemie. Nie widzi jednak sensu, by wprowadzać zakaz sprzedaży tego towaru. Prawo jest skuteczne, gdy da się je wyegzekwować. Utrudnienie dostępu do lufek, nie rozwiąże problemu narkotyków w szkołach. W ich miejsce pojawią się z pewnością inne akcesoria.
Jagoda Gierczak kierownik Poradni Terapii Uzależnień
Marihuana jest niebezpieczna, zwłaszcza dla bardzo młodych osób. Uzależnia jak wszystkie inne substancje psychoaktywne. Gdy ma się dwanaście lat i zaczyna palić regularnie, szybko zastępuje wszystko - zainteresowania, szkołę, przyjaźnie. W krótkim czasie taki młody człowiek nie czuje nic oprócz stanów wywoływanych przez narkotyk. Trafiają do nas już 15-1atki z pełnym obrazem uzależnienia wyłącznie od marihuany. Fakt, że częściej zdarzają się uzależnienia od amfetaminy, extasy, czasem także alkoholu nie zmienia faktu, że sama marihuana może być problemem, jak inne narkotyki. Zwłaszcza, że rodzice orientują się na ogół bardzo późno - trafiający do nas mają za sobą rok, dwa, trzy regularnego palenia. Marihuanę można porównać do piwa. Od tego ostatniego można uzależnić się jak od każdego innego alkoholu, od marihuany - tak jak od innych narkotyków.
Według statystyk, Polacy coraz częściej przyznają się do kontaktów z marihuaną, a jej popularność stale rośnie. W dużych miastach pali ponad 40 proc. młodzieży. Po trawkę sięga co szósty licealista. Oznacza to zwiększone zapotrzebowanie na przybory do jej konsumpcji.
Salvie zamowilem sobie ze sklepu zagranicznego. Jeszcze nigdy nie doswiadczylem czegos tak mocnego. Dziwne jest tez to, ze mimo ogromnego doswiadczenia jakie niesie ze soba trip z Szalwia, nie odczuwamy jego ciezaru, a po calej ceremonii czujemy sie rzesko, jak po przebudzeniu, zadnych zwal, zadnych fleszbekow, wspominamy calosc tak jakby wydarzyla sie pare dni temu, a my mielismy przez ten czas okazje na przemyslenia i ulozenie sobie w glowie tego co sie zdarzylo.
Wieczór, wolna chata; przygotowane świeczki, kadzidła, muzyka; pierwszy samotny grzybowy trip, lekka obawa i duża ciekawość
22.30
Spożywam radośnie gorący kubek borowiko-psylocybinowy. Mniam, mniam. Z najwyższej jakości suszonych grzybów, jak twierdzi napis na opakowaniu :)
Jeszcze nie skończyłem posiłku, a ściany pokoju już przybierają cieplejszą barwę. Jaki on przytulny!
Piękny jesienny dzień, las i nasłonecznione zbocze na jego skraju; nastawiony jak zwykle optymistycznie, nieco podekscytowany; w podróż wyruszam samotnie
12.30. Intoksykacja. Spożywam pokarm bogów – łysiczki zanurzone w zupce grzybowej Smaczna Porcja. Nazwa nie kłamie, mimo psychodelicznego dodatku, zupa pozostaje całkiem smakowita.
Do plecaka pakuję śpiwór, wodę, odtwarzacz mp3 – i jestem gotowy do podróży!
+0.15. Po 15 minutach zaczynam już odczuwać pierwsze efekty, uczucie, że coś w środku zaczyna się dziać, jakaś nieokreślona zmiana. Wychodzę z domu i udaję się w stronę pobliskiego lasu.
Będzie to próba powrotu do wydarzeń, z których część już została przezemnie zapomniana. z tego powodu, to co pamiętam zapisze jako fakty *fakt nr 1 Był to przełom lata/jesieni podwzględem pogody mniej więcej wrzesień/październik? fakt nr 2 Kartoniki były z pewnego źródła z tym czym trzeba(dalajlamy) fakt nr 3 Mój nastrój był wtedy dobry, podobnie jak mojej dziewczyny z tą różnicą, że ona czuła lekki respekt/obawy przed tripem. faktr nr 4 Wmiare jeszcze na "świeżo" nowe otoczenie tj: mieszkanie oraz miasto- przeprowadzka do mieszkania na studia
Po nabyciu kartonów, stoczyłem dyskusje z dziewczyną, kiedy odbędzie się degustacja :) . Postanowiliśmy, że akcja odbędzie sie na pół spontanie czyli w któryś z weekendów kiedy oboje stwierdzimy, że "dziś jest ten dzień".Zanim nastał, z gospodarczą wizytą odwiedzili nas rodziciele Anki. Najedliśmy się trochę strachu, kiedy wkładali jajka do lodówki z foliowym zawiniątkiem, prawie wogóle nie showanym. Ostatecznie sytuacja została zażegnana, a jakiś czas potem nadszedł wreszcie czas na konsumpcję. Ostatnie zerknięcie na zegarek i startujemy! papierki zarzucone jakoś 11:30.
