Wspólna operacja amerykańskich i australijskich organów ścigania doprowadziła do zatrzymania międzynarodowego siatki narkotykowej po przechwyceniu 2,4 tony kokainy na pokładzie statku u wybrzeży Ameryki Południowej.
Wspólna operacja amerykańskich i australijskich organów ścigania doprowadziła do zatrzymania międzynarodowego siatki narkotykowej po przechwyceniu 2,4 tony kokainy na pokładzie statku u wybrzeży Ameryki Południowej.
Kokaina o wartości 677 milionów dolarów została powiązana z meksykańskim kartelem. Narkotyki te odpowiadają połowie rocznej konsumpcji w Australii, co czyni konfiskatę jedną z największych, w jakich brała udział tamtejsza policja.
Stanowa policja Australii Zachodniej oznajmiła w sobotnim oświadczeniu, ujawniając po raz pierwszy szczegóły operacji, która rozpoczęła się w listopadzie ubiegłego roku, gdy amerykańska agencja U.S. Drug Enforcement Administration (DEA) przechwyciła statek, że dwunastu podejrzanych zostało aresztowanych i postawionych w stan oskarżenia.
28 grudnia zachodnioaustralijska policja zastąpiła ładunek identycznie zapakowaną imitacją kokainy i zrzuciła go około 40 mil morskich na zachód od stolicy stanu, Perth.
Trzech podejrzanych członków "australijskiego ramienia syndykatu narkotykowego" z 1,2 tonami fałszywej kokainy zostało aresztowanych 30 grudnia, po tym, jak rzekomo odbyli trzy wyprawy przez wzburzone morze, aby odzyskać paczki.
Do 13 stycznia dokonano kolejnych dziewięciu aresztowań, w tym zatrzymania na autostradzie Great Eastern Highway, około 600 kilometrów na wschód od Perth, gdzie funkcjonariusze znaleźli ponad 2 miliony dolarów w gotówce.
Wychwalając sukces „Operacji Beech”, australijski komisarz policji, Col Blanch, podkreślił w oświadczeniu: „Operacja wysyła wiadomość do międzynarodowych handlarzy narkotyków – wasze śmiercionośne narkotyki nie są tu mile widziane”.
Waga - 50 kg
Po 3 latach MDM–owej abstynencji było mi dane spróbować kryształów MDMA.
Wraz ze znajomymi spotkaliśmy się o 18.30 podekscytowani, że to już dziś będzie nam dane znowu poczuć to wszechogarniające szczęście i tę lekkość. Jemy kilka tabletek witaminy C (jako przeciwutleniacz). Pijemy po 1 heinekenie na początek.
Pewnego piątkowego wieczora, zadzwoniłem do kumpla (nazywajmy go "G") i zaproponowałem wspólne zapodawanie oparów konopnych drogą inhalacji dopłucnej. Mimo początkowych wątpliwości i oporów (ze względu na braki finansowe), G w końcu nastawił się pozytywnie do całej sprawy. Wcześniej spożywaliśmy w garażu konopie w postaci toposów, oraz grudy haszu, używając zwykłej lufki szklanej, więc tym razem postanowiliśmy spróbować innej metody. G wspomniał, że kumpel opowiadał mu jak to przypalali konopie przy pomocy tak zwanego "bociana".
spotkanie ze zdołowanym znajomym, z którym znamy się jak stare konie. Chęć otwarcia się na niecodzienność, wyabstrahowanie się z zelżałych wglądów. Całość tripa: bezpiecznie mieszkanie, dobra muzyka, park nocą.
Shulgin pisał, że 8 mg to mało, że się wymęczył fizycznie, ale zaskoczony był łatwością komunikacji z drugą osobą w trakcie tripa. Z grubsza potwierdzam.
Spotkaliśmy się wieczorem, zrobiliśmy zakupy, w tym jakiś nabiał na czas "po". Od znajomego dostaliśmy wcześniej 32 mg 2-CP. Proszek w domu rozpuściliśmy zgodnie z regułami sztuki w małej wódeczce, podzieliliśmy na pół, i znów na pół, co dawało 8 mg w ćwiartce płynu (nie w ćwierce wódki, bo nie chcieliśmy się najebać, tylko w jednej czwartej tego, co było, a było jakieś 100 ml). W smaku wódka oczywiście obrzydliwa.
No wiec tak. Pewnego dnia przeczytalem o dxm. Kupilem i godz. 8
wieczorem zjadlem 10 tabletek. BB sie skonczyl i cos zaczelo mnie
brac. Poszlem do kibla i jak szedlem i pozniej wracalem to tak
dziwnie grawitacja dzialala, troche
polazilem po pokoju, poskakalem se i poszlem spac(bylem potwornie
zmeczony po dniu wczesniejszym). Nastepnego dnia zjadlem 20 razem z
kumplem i dorzucilem jeszcze 10. Ja 30, on 20. Bylo calkiem fajnie.
Kumpel zaczal biec w srodku miasta po chodniku. Pozniej poszlismy do
