Nowe badanie pokazuje, że samo posiadanie rodzica z zaburzeniem spożywania alkoholu wpływa na to, jak twój mózg przechodzi od stanu aktywnego do spoczynkowego i odwrotnie – niezależnie od twoich nawyków związanych z piciem.
Nowe badanie pokazuje, że samo posiadanie rodzica z zaburzeniem spożywania alkoholu wpływa na to, jak twój mózg przechodzi od stanu aktywnego do spoczynkowego i odwrotnie – niezależnie od twoich nawyków związanych z piciem.
Badanie przeprowadzone przez naukowców z Purdue University i Indiana University School of Medicine wykazało, że mózg rekonfiguruje się między wykonaniem wymagającego umysłowo zadania a odpoczynkiem. Ale w mózgu osoby z rodzinną historią zaburzenia spożywania alkoholu ta rekonfiguracja nie ma miejsca.
Chociaż brakujący element nie wydaje się wpływać na to, jak dobrze osoba wykonuje zadanie psychicznie wymagające, może być to związane z funkcjami mózgu na większą skalę, które powodują zachowania związane z uzależnieniem. Zwłaszcza badani bez tego procesu wykazywali większą niecierpliwość w oczekiwaniu na nagrody – zachowanie związane z uzależnieniem.
Pracami kierował Enrico Amico, pracownik naukowy w EPFL w Lozannie w Szwajcarii. To, jak mózg rekonfiguruje stan aktywny i spoczynkowy, przypomina sposób, w jaki komputer zamyka program po jego zakończeniu.
„W momencie zamknięcia programu komputer musi usunąć go z pamięci, zreorganizować pamięć podręczną i wyczyścić niektóre pliki tymczasowe. Pomaga to komputerowi w przygotowaniu się do następnego zadania” – powiedziała Joaquín Goñi, asystent profesora Purdue w School of Industrial Engineering i Weldon School of Biomedical Engineering. „W podobny sposób odkryliśmy, że ten proces rekonfiguracji w ludzkim mózgu wiąże się z zakończeniem zadania i przygotowaniem się na następne”. Grupa badawcza Goñi, CONNplexity Lab, przyjmuje obliczeniowe podejście do neuronauki i kognitywistyki.
Wcześniejsze badania wykazały, że historia alkoholizmu w rodzinie wpływa na anatomię i fizjologię mózgu danej osoby, ale większość badań przyglądała się temu efektowi jedynie w osobnych aktywnych i spokojnych stanach spoczynku, a nie w przejściu między nimi.
„Wiele z tego, co robią mózgi, to przełączanie się między różnymi zadaniami i stanami. Podejrzewaliśmy, że proces ten może być nieco mniej zaawansowany u osób z rodzinną historią alkoholizmu” – powiedział David Kareken, profesor neurologii w Indiana University School of Medicine i dyrektor Indiana Alcohol Research Center.
W badaniu zdefiniowano „rodzinną historię alkoholizmu” jako osobę z rodzicem, który miał wystarczająco dużo objawów, aby stanowiły zaburzenie spożywania alkoholu. Około połowa z 54 uczestników badania miała tę historię.
Naukowcy z Indiana University mierzyli aktywność mózgu badanych za pomocą skanera MRI, gdy wykonywali wymagające umysłowo zadanie na komputerze. Zadanie wymagało od nich nieprzewidywalnego powstrzymania się przed naciśnięciem lewego lub prawego klawisza. Po zakończeniu zadania badani odpoczywali, obserwując stały punkt na ekranie.
Oddzielne zadanie poza skanerem MRI mierzyło, w jaki sposób uczestnicy reagowali na nagrody, zadając pytania, na przykład, czy chcieliby teraz 20 USD lub 200 USD za rok.
Pozyskane z obserwacji dane ujawniły, że wzorce połączeń mózgowych zostały ponownie skonfigurowane w ciągu pierwszych trzech minut po zakończeniu zadania. W czwartej minucie odpoczynku efekt całkowicie zniknął. I to nie jest cichy proces: rekonfiguracja obejmuje wiele części mózgu jednocześnie.
„Te regiony mózgu rozmawiają ze sobą i są bardzo mocno zaangażowane w to zadanie, mimo że do tego momentu zadanie jest już ukończone. Wygląda prawie jak echo tego, co się działo” – powiedział Kareken.
Osoby, u których nie zauważono tego przejścia, miały również czynniki ryzyka, które naukowcy uważali za zgodne z rozwojem alkoholizmu. Obejmują one bycie mężczyzną, większą liczbę objawów depresji i niecierpliwość w stosunku do nagrody. Historia alkoholizmu w rodzinie wyróżniała się jednak jako najbardziej istotna statystycznie różnica w rekonfiguracji mózgu.
Nastrój pozytywny, dobrze zapowiadająca się impreza u znajomego, biorę z dziewczyną w domu przed wyjściem.
Set&setting: Godzina ~17:00, na 20:00 byliśmy umówieni na imprezę u znajomego (ja i moja dziewczyna – S., której w substancjach doświadczenie jest nieco mniejsze, chociaż nie jest laikiem, z 2c-b nigdy do czynienia nie miała), planowaliśmy zarzucić trochę w nos około 17:30, przejść się nieco razem, porozmawiać, odpocząć i dojść na imprezę, by tam dokończyć fazę i upoić się alkoholem oraz znacznymi ilościami nikotyny.
Szczerze mówiąc, to trochę się bałem przed spożyciem tak dużej dawki piołunu. 20g używa się do produkcji pół litra absyntu, a ja wyekstrahowałem to pod ciśnieniem zapełniając tym 1 szklankę.
Ponieważ nie miałem pod ręką czystego spirytusu, postanowiłem poradzić sobie z tym, co miałem pod ręką. Do tzw. włoskiego ekspresu wsypałem 20g zmielonego na proszek piołunu. Wlałem tam piwo zamiast wody i wstawiłem na gaz. Po kilku minutach uzyskałem mętną, brązową ciecz. Zapach był tak intensywny, że aż zmrużyłem oczy odurzony parą, która wydobywała się z naczynia. Wypiłem wszystko na raz.
Substancja: LSA w formie ekstraktu z Morning Glory (Ipomoea violacea) – 6 kapsułek Druid’s Fantasy
Wiek, waga: 19lat, 60kg
Exp: LSA, Ilex guayusa, Benzydamina, DXM, THC (marihuana, haszysz), etanol, nikotyna, kofeina
S&S: Dom, las, miejscówka nad jeziorem, łąka, mistyczne drzewo życia, własny pokój
Solówka z naturą, nastawienie jak najlepsze. Nie pierwszy samotny trip, ale pierwszy w miksie takich dawek.
Na pomysł takiego miksu wpadłem po wspaniałej podróży na bolivian torchu. Ogólnie dawki psychodelików u mnie zazwyczaj musiały być większe więc nie bałem się o swoje zdrowie psychiczne czy cokolwiek tam innego. Zaczynajmy, arrrr!
