Nowe testy mogą czekać wielkopolskich uczniów. Ale nie z matematyki czy polskiego, a na... obecność narkotyków. Chce je finansować Urząd Marszałkowski. Konieczna będzie jednak zgoda rodziców.
Do testów nie jest przekonana nadkomisarz Małgorzata Biskup, ekspert ds. ograniczenia patologii z Wydziału Prewencji Komendy Wojewódzkiej w Poznaniu. – Młodzież wie tylko gdzie można coś kupić i za ile. Nie ma natomiast pojęcia o aspektach prawnych związanych z posiadaniem narkotyków. Nie wie też, co dzieje się w organizmie, na przykład po wypaleniu jednego jointa. Podczas zajęć, które prowadzimy w szkołach jesteśmy zasypywani pytaniami. Moim zdaniem najważniejsza jest wiedza – przekonuje. – A dobra szkoła, to ta szkoła, gdzie jest wiedza – dodaje Potwierdza też, że według statystyk, coraz więcej uczniów bierze narkotyki. – Problem wzrasta i to nie co rok, a co pół roku – mówi M. Biskup.
Byle nie paliliDyrektorzy niektórych szkół wyprzedzili decyzję Urzędu Marszałkowskiego. W Zespole Szkół Geodezyjno-Drogowych w Poznaniu testy pozwalające wykryć obecność narkotyku w ślinie lub moczu stosuje się od wiosny 2005 roku. – Nauczyciele krępowali się powiedzieć w czasie wywiadówek, że jest taki pomysł i że trzeba wpłacić po 3 zł na testy. Jednak żaden z rodziców nie zaprotestował. A niektórzy proszą nawet, żeby u ich dzieci wykonywać nie tylko najprostsze testy wykazujące spożycie amfetaminy i marihuany. Gotowi są zapłacić 30 złotych za bardziej szczegółowe badania – mówi Małgorzata Lorek, dyrektor szkoły. Test może wskazać obecność narkotyku do miesiąca od chwili jego podania Raz na 1,5-2 tygodnie badaniom (w obecności pielęgniarki i pedagoga) poddawane są 3-4 osoby wskazane przez nauczycieli. Od czasu wprowadzenia badań u kilkunastu uczniów testy wypadły dodatnio. Uczeń taki musi zgłosić się do Monaru. Liczy się też z ponownym badaniem. – Przy drugim podejściu wyniki są już ujemne. Szkołę opuścił tylko jeden uczeń. Brał twarde narkotyki – mówi dyrektor Lorek. Jej zdaniem nie ma znaczenia, co motywuje uczniów do odrzucenia narkotyków, rozsądek, czy strach. Ważne, żeby nie brali.
I - Dawka Normalna/Harmoniczna
Substancja: Rumianek, ze zbiorów babci mojej dziewczyny, prawdopodobnie z zeszłego roku. Na wadze odmierzyłem 7,7 g. Z mojego reshearchu wynika, że 8 gramów to najlepsza dawka lecznicza < https://www.drugs.com/npp/chamomile.html >. Rumianek zamierzam zjeść, a nie wypić, dlatego że pijąc zioła dostarcza się organizmowi tylko część substancji - ekstraktu wodnego, natomiast jedząc je zakładam że pokażą pełne spektrum działania.
lato, słoneczny dzień, z dwoma dobrymi kumplami (opisani jako M i K), podejście całkiem dobre, nie wiedziałem czego oczekiwać więc nie nastawiałem się za bardzo.
Wprowadzenie: Niniejszy raport został pomyślany jako trzecia część psychodelicznego tryptyku. Pomysł polega na tym, że każdy z trójki osób uczestniczących w podróży, napisał na jej podstawie TR opisujący wydarzenia sprzed 2,5 roku. Nie narzucaliśmy sobie żadnej odgórnej formy ani nie dzieliliśmy się tym, kto z nas opisze konkretne wydarzenia a kto wstrzyma się od ich przytaczania pozostawiając je dla reszty. Na pewno część wątków będzie się więc powtarzała. Zamieszczam linki do pozostałych części tryptyku:
Od 9 rano wyglądałem listonosza, a od 10.30 juz nawet siedziałem na krzesełku przed domem. Siedziałem tam i siedziałem i juz miałem iść i nagle przyjeżdża koleś, myślałem ze do warsztatu bo taki zwykły koleś, ale miał Notes. I szukał mnie. no i to była do mnie przesyłka :).
Druga styczność z dexem w takiej ilości. Popołudnie spędzone u mojego chłopaka w domu. Spodziewałem się trochę mocniejszego tripa, ale bez szału.
Wszystko działo się w sobotę, byłem u mojego chłopaka w domu, plan był prosty, zjeść coś, obejrzeć film a po filmie wziąć po 300 mg dxm na głowę. Tak też zrobiliśmy. To nie był u żadnego z nas pierwszy raz z dexem, za to u mnie po raz drugi miałem styczność z taką ilością, ponieważ tylko parę dni wcześniej w nocy zarzuciłem 300mg i większość tripa przespałem. Po wcześniejszym doświadczeniu byłem pewny, że nic mi nie będzie, że efekt nie będzie ekstremalnie trudny do zniesienia. Mój chłopak (nazwę go S.) nie był co do tego przekonany.
Komentarze