Psychofarmakologia 32 - Tianeptyna

Psychofarmakologia 32 - Tianeptyna

32 ____
Tianeptyna1
S. Sidorowicz
Tianeptyna (Coaxil) jest stosunkowo nowym lekiem przeciwdepresyjnym, wyprodukowanym przez francuską firmę Servier. Wyniki pierwszych badań klinicznych opublikowano w 1981 r., a kontrolowane, wieloośrodkowe badania kliniczne przeprowadzono w latach 1988-1991. Przedrejestracyjne badania tianeptyny w Polsce rozpoczęto w 1993 r. Obecnie prowadzone są porejestracyjne wieloośrodkowe badania tego leku. Ze względu na swoje bezpieczeństwo i prostotę dawkowania lek zyskuje coraz większą popularność.
BUDOWA CHEMICZNA
Tianeptyna -- S,S-ditlenek kwasu 7-[(3-chloro-6,l l-dihydro-6-metylodibenzo[c,f][l,2]-tiaze-pin-1 l-ylo)-aminol-heptanowego -jest lekiem trójpierścieniowym, pochodną dibenzotiadiazepiny, o następującym wzorze chemicznym:
tmp1761-1.jpg
Jest to pierwszy lek o takiej budowie chemicznej, który został zastosowany w leczeniu depresji. Od klasycznych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLPD, np. imipraminy) różni się benzotiazepinowym pierścieniem środkowym z atomem azotu i siarki oraz dłuższym łańcuchem bocznym, zakończonym grupą kwasową.
FARMAKODYNAMIKA
W przeciwieństwie do TLPD i selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) tianeptyna zwiększa doneuronalny wychwyt zwrotny serotoniny przez neurony, nie wpływa natomiast bezpośrednio na dopaminę, noradrenalinę i monoaminooksydazę ani na receptory serotoninergiczne, noradrenergiczne, dopaminergiczne i cholinergiczne. W ten sposób zmniejsza się ilość serotoniny uwalnianej do synapsy. Podczas długotrwałego podawania nie wywołuje regulacji w dół" receptorów beta-adrenergicznych i serotoninergicznych 5-HT2. Hamuje uwalnianie serotoniny z neuronów hipokampa wywołane solami potasu. Wzmaga aktywność bioelektryczną (firing) neuronów piramidowych hipokampa. Znosi hamujący wpływ kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) i serotoniny na neurony hipokampa. Osłabia aktywność neuronów obszaru przegrody, zmniejszając zarazem hamujący wpływ serotoniny na te neurony.
* Rozdział napisany specjalnie do wydania polskiego
190 Farmakoterapia w zaburzeniach psychicznych
Przeciwdepresyjne właściwości leku wykazano na modelu zwierzęcym depresji. U szczurów tianeptyna działa także przeciwlękowo oraz eliminuje zaburzenia emocjonalne po odstawieniu etanolu i benzodiazepiny. W warunkach stresu tianeptyna tłumi pobudzenie osi podwzgórzowo--przysadkowo-nadnerczowej, zmniejsza związane ze stresem zaburzenia zachowania zwierząt oraz zapobiega zmianom mózgowym wywołanym stresem lub kortykosteronem. Stwierdzono, że tianeptyna przyśpiesza powrót do prawidłowej czynności komórek piramidowych hipokampa, odgrywających ważną rolę w kontroli emocji.
U zdrowych wolontariuszy tianeptyna nie wpływała wyraźniej na stan czuwania, sprawność pamięci oraz sen. Po jednorazowej dawce obserwowano krótkotrwały okres pobudzenia, po którym następowało uspokojenie; zostało to potwierdzone mapowaniem EEG mózgu. W przeciwieństwie do większości leków przeciwdepresyjnych tianeptyna nie hamuje fazy REM snu.
FARMAKOKINETYKA
Po pojedynczej dawce 12,5 mg lek osiąga maksymalne stężenie w surowicy krwi (0,3 mg/l) mniej więcej po 1 h. Biodostępność wynosi 99%. Lek nie podlega efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm w żołądku wprawdzie zwalnia szybkość, ale nie zmniejsza stopnia wchłaniania leku. Okres eliminacji połowy przyjętej dawki tianeptyny (okres półtrwania) jest krótki wynosi od 2 do 6 h. Oznacza to, że lek musi być podawany 3 razy na dobę. Większość leku jest metabolizowana w wątrobie, podlega beta-oksydacji i N-demetylacji. Produkty metabolizmu są wydalane przez nerki; w postaci nie zmienionej wydala się z moczem tylko 3% leku. U osób w podeszłym wieku farmakokinetyka tianeptyny nie podlega większym zmianom.
WSKAZANIA, SKUTECZNOŚĆ
Lek jest skuteczny w leczeniu depresji w zaburzeniu dwubiegunowym i jednobiegunowym
0   łagodnym lub umiarkowanym nasileniu (również z towarzyszącym silnym lękiem) oraz w zapobieganiu jej nawrotom. Można podawać go w depresji z objawami psychotycznymi. W tych stanach tianeptyna jest równie skuteczna jak TLPD; poprawę obserwuje się mniej więcej u 70% leczonych. Wykazano, że skuteczność działania przeciwdepresyjnego 25-50 mg tianeptyny odpowiada 50-100 mg amitryptyliny, 100-200 mg imipraminy lub 20 mg fluoksetyny na dobę. Z dobrym skutkiem stosuje się ją w dystymii, jakkolwiek w tym przewlekłym zaburzeniu depresyjnym konieczne jest długotrwałe leczenie, trwające co najmniej 1 rok. Tianeptyna jest stosowana w leczeniu stanów depresyjnych i lękowych towarzyszących zespołom odstawienia alkoholu lub benzodiazepin. Według niektórych autorów tianeptyna zapobiega nawrotom ciągów opilczych w uzależnieniu od alkoholu. Stosowana długotrwale (przez 16,5 miesięcy) zapobiega nawrotom depresji, i to zarówno w obrębie danej fazy (pierwszych 6 miesięcy leczenia), jak
1  nawrotom nowych epizodów (po upływie 6 miesięcy leczenia). Tianeptyna działa korzystnie w depresji towarzyszącej wielu chorobom somatycznym u osób w podeszłym wieku (np. niewydolności krążenia, nadciśnieniu tętniczemu, udarowi mózgu, niewydolności nerek, uszkodze­niu wątroby), nie pogarszając przy tym ich stanu fizycznego. Lek bywa stosowany w terapii zaburzeń adaptacyjnych z objawami depresji i lęku (reakcje psychopochodne depresyjne, lękowe i o obrazie mieszanym). Pod względem profilu działania tianeptyna zajmuje miejsce pośrednie między lekami przeciwdepresyjnymi wzmagającymi napęd psychoruchowy (np. imipraminą) a działającymi uspokajająco i przeciwlękowo (np. amitryptyliną).
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Tianeptyna jest dobrze tolerowana przez organizm. Podawano krótko (do 3 miesięcy) lub długo (do 1 roku) wywołuje niewiele, przeważnie łagodnych objawów niepożądanych. Wśród 1858 pacjentów leczonych tianeptyna z powodu depresji odnotowano: suchość błony śluzowej jamy ustnej (12%), zaparcie stolca (4%), wrażenie gorzkiego smaku (4%), przykrą treść marzeń sennych
Tianeptyna 191
(4%), senność (4%), przyrost masy ciała (3%), pobudzenie, niepokój (3%), nudności (3%). Nie stwierdzono istotnych zmian w pracy serca, w układzie przewodzącym serca, ciśnienia tętniczego krwi. Z powodu przykrych dolegliwości (takich jak: nudności, bezsenność, drażliwość, lęk, bóle głowy, bóle brzucha, suchość ust, świąd skóry i inne objawy alergiczne, bicie serca, zaparcie stolca) przyjmowanie leku przerwało nie więcej niż 5% osób leczonych.
Działanie cholinolityczne tianeptyny i jej wpływ na układ sercowo-naczyniowy są dużo łagodniejsze niż TLPD; dowodzą tego badania porównawcze z amitryptyliną i imipraminą. Natomiast w przebiegu leczenia tianeptyna częściej niż po amitryptylinie stwierdzano bezsenność i koszmary senne. Tianeptyna nie wywołuje wyraźniej szych zmian zapisu elektrokardiograficz­nego. Ze względu na małą liczbę działań niepożądanych jest chętnie stosowana u osób w podeszłym wieku, w zaburzeniach nastroju u osób chorych somatycznie oraz w uzależnieniu od alkoholu często łączącym się z obniżoną tolerancją wielu leków psychotropowych. U nie­których pacjentów może wystąpić upośledzenie sprawności psychoruchowej i uwagi oraz wydłużenie czasu reakcji. Kierowców i operatorów maszyn należy ostrzec przed taką możliwością.
Podczas leczenia tianeptyna nie stwierdza się istotnych zmian wyników badań laboratoryjnych (takich jak: morfologia i biochemia krwi, enzymy wątrobowe, badanie moczu i klirens nerkowy). Lek ten nie wywołuje uzależnienia. Nie obserwowano poważniejszych objawów po przedaw­kowaniu, np. w celach samobójczych. W takich wypadkach najczęściej występowały nudności i wymioty oraz senność.
PRZECIWWSKAZANIA, INTERAKCJE
Przeciwwskazaniami są: ciąża, okres karmienia, wiek poniżej 15 r.ż., uczulenie na lek. Tianeptyny nie można stosować z nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). Po leczeniu IMAO należy zachować dwutygodniowy odstęp przed podaniem tianeptyny. Natomiast po leczeniu tianeptyna wystarcza 24-godzinny odstęp przed wprowadzeniem IMAO. Kwas salicylowy zmniejsza wiązanie tianeptyny z białkami osocza. Z tego powodu podczas przyj­mowania dużych dawek kwasu salicylowego wskazane jest zmniejszenie dawki tianeptyny.
DAWKOWANIE
Od początku podaje się 3 razy po 1 tabl. 12,5 mg. W niektórych przypadkach (np. w depresji z objawami wytwórczymi) wskazane są większe dawki (np. 50-75 mg na dobę). U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 70 r.ż.) oraz w niewydolności nerek stosuje się mniejsze dawki (25 mg na dobę). Poprawa stanu psychicznego najczęściej pojawia się po 2-3 tygodniach leczenia, jednak podawanie leku należy kontynuować przez 6 tygodni do 3 miesięcy. Niekiedy jednak konieczne jest dłuższe stosowanie leku, nawet przez rok. Tak długotrwałe przyjmowanie tianeptyny po przeminięciu epizodu zaburzeń zapobiega nawrotom depresji.
Tianeptyna jest oryginalnym lekiem tymoleptycznym o dużej skuteczności działania w różnych postaciach zaburzeń depresyjnych i o bardzo dobrej tolerancji.

Kategorie

Komentarze

Jest swietnym lekiem ze wzgledu na braktycznie zupełny brak działan nieporzadanych. Przepisywano mi juz wenlafaksyne, mianseryne, dezypramine, fluoksetyne i własnie tianeptyne.
Tianeptyne zdecydowanie polecam ze wzgledu na prawie nieodczuwalne działanie tłumiace (sennosc) i przede wszystkim brak wystepowania po niej zaburzen ejakulacji.
Oczywiscie to moja subiektywna opinia jako ze wystepuja duze osobnicze roznice w reakcji na leki przeciwdepresyjne.

Ten lek wpływa na neurony piramidowe hipokampa, których dysfukncja może powodować schizofrenię.

Ja po tym leku słyszałem głosy. Ten lek należałoby lepiej zbadać albo w ogóle wycofać, żeby ludzie sobie krzywdy nie zrobili.

Faktycznie ja po pierwszej dawce tego leku 1-0-1 też słyszalam glosy w mojej glowie  i myslałam ,że ktoś mi radio w nocy właczył w pokoju. Nie wiem co o tym sądzić, czy to możliwe że już po pierwszej dawce. Nigdy wczesniej nie brałam psychotropów. 

Tak. Lek jest świetny. Tylko mnie uzależnił natychmiast.Miałam takiego kopa po nim,że po 3 miesiącach zjadałam 30 tabl.dziennie.I życie uratowało mi odtrucie w szpitalu.Nie ma chemii,ktora jest bezpieczna.

Co za głupoty wypisujesz! nie strasz ludzi,którzy w przeciwieństwie do Ciebie będą potrafili rozsądniej dawkować leki, a przy tym osiągną poprawę. Takie osoby jak Ty powinny się leczyć w szpitalach psychiatrycznych pod opieką lekarzy. I nie wypisuj więcej proszę takiego bełkotu.

Dla mnie Tianeptyna jest za słaba. Brałem przez 3 miesiące i kompletnie nic. Zero zmiany.

Coaxil biore od tygodnia i jestem jak na razie srednio zadowolona - nie widze jeszcze pozytywnych skutków brania leku, ale zauwazam działania niepozadane tj.: niemile sny, zawroty glowy, sennosc. Moze te objawy przejda, ale ja zdecydowanie jestem za fluoksetyna, ktora bralam 5 lat temu - zadnych dzialam ubocznych, a dzialanie lecznicze REWELACYJNE

Prawdopodobnie cierpię na maskowaną dystymię. Tianeptyną leczę się sam (jestem lekarzem) po 2 tygodniach przyjmowania przestałem obgryzać paznokcie, a żona zauważyła, że zniknęło mi z oczu przygnębienie. Odczuwam osłabienie libido, ale możliwe że z przemęczenia i choroby przeziębieniowej.

[quote=Anonim]

Prawdopodobnie cierpię na maskowaną dystymię. Tianeptyną leczę się sam (jestem lekarzem) po 2 tygodniach przyjmowania przestałem obgryzać paznokcie, a żona zauważyła, że zniknęło mi z oczu przygnębienie. Odczuwam osłabienie libido, ale możliwe że z przemęczenia i choroby przeziębieniowej.

[/quote

 

 

i jak pomogło?napisz]

Tianeptyne (Coaxil) biore od miesiaca. Przez pierwszy tydzien bylem troche zaniepokojony nienaturalnym pobudzeniem i podniesieniem poziomu stresu. Te objawy w duzej czesci minely. Dosc szybko zauwazylem pozytywne dzialanie. Mam wieksza chec do dzialania nawet w obszarach ktore wywolywaly silny opor mojego mozgu. Zdecydowanie latwiej jest mi znosic objawy innej choroby, z ktora najprawdopodobnie musze sie pogodzic na stale. Lek dziala dosc delikatnie. Nie dziala przez uspokajanie a raczej przez zmiane aury na bardziej pozytywna i zwieksza chec do dzialania.

Negatywne: Spadek libido (niewielki), trudniej osiagnac ejakulacje (ogolnie lekko oslabiona sfera seksulana). Alkohol w polaczeniu dziala bardziej usypiajaco.

Zajawki z NeuroGroove
  • Grzyby halucynogenne

mały pokój, wieczór, dobre nastawienie

28.09.2008

  • LSD-25

Pamiętam mojego pierwszego kwasa - czarny kryształ, na którego namówił mnie J. Bardziej się bałam, niż chciałam rzeczywiście spróbować. Pamiętałam niektóre bad tripy grzybowe, poza tym mam paranoiczno-histeryczną osobowość i bardzo często sama sobie coś wkręcam ;-)

Pojechałam do J. Zjadłam ową magiczną czarną kropeczkę [J.też wziął] i czekam. Niebieskie światełko, muzyczka, dom, `strażnik`J. obok [na wypadek Panicznej Paranoi] - niby komfort, ale czułam się spięta. Nie znałam J. zbyt dobrze, byłam trochę zasznurowana.

  • Kodeina

Chciałbym się z Wami podzielić swoją dzisiejszą podróżą. Moją poważną przygodę z substancjami aktywnymi zakończyłem z grubsza juz prawie rok temu. Od tamtej pory paliłem 2 razy, w dosłownie w kilku przypadkach raczyłem się alkoholem, choć jeśli chodzi o ilość jednego, jak i drugiego - nie przesadzałem. Jakieś 0,2 grama 10x ekstraktu Salvii spoczywa już od dłuższego czasu w mojej magicznej skrzyneczce, która swoim wyglądem przypomina mi o starych, jakże dziwnych czasach...

  • Grzyby halucynogenne
  • Pierwszy raz

Podróż odbyłem sam w głównej mierze odbywała się ona w domu, jednak opisuję tutaj również doświadczenie po wyjściu na zewnątrz. W dniu brania grzybów byłem nieco zmęczony i senny, a mój humor był neutralny. Byłem jednak w stanie podniecenia faktem, że będę brał grzyby.

Moja podróż odbyła się raczej spontanicznie, gdyż tego dnia nie planowałem tripować i chciałem poczekac, aż grzyby się wysuszą. Ciekawość wzięła jednak górę. 

O godzinie (około) 20:30 zjadłem pierwsze (świeże) grzybki Psilocybe Cubensis "Colombian". Dokładnej gramatury nie znam, ponieważ nie miałem w domu wagi. Po upływie około 30 minut nie odczuwałem żadnych efektów, więc postanowiłem dorzucić jeszcze kilka. Efekty nie przychodziły. Podejrzewam, że to przez fakt, ze tego dnia zjadłem całkiem sporo jedzenia.