Tantum Rosa affected...

no wiec postanowilem wyprobowac Tantum Rosa. spozylem jedna saszetke, co dalo 0,5g benzydaminy, czyli polowe ilosci, jaka pochlonal Roman (trip-report na NeuroGroove). nie chcialem brac tego wiecej, przygode z nowymi dla mnie srodkami zawsze zaczynam od malych ilosci, poza tym lek zawiera takze zwiazki pomocnicze: chlorek sodu (zwykla sol kuchenna) i p-toluenosulfonian trojmetylocetyloamoniowy. nie znalem swojej ewentualnej reakcji na ta druga substancje, poza tym jej nazwa troche mnie przerazila, wolalem wiec nie ryzykowac.

zawartosc saszetki rozpuszczam w szklance letniej wody. upijam dwa lyki i zaczynam sie zastanawiac, czy naprawde tak zalezy mi na nowych doswiadczeniach :-) - obrzydliwy slono-cierpki smak, jezyk i podniebienie az dretwieja, czuje plyn splywajacy przez przelyk do zoladka. hardcore, galka m. to przy tym kroplowka :-)... nic to, wypijam kolejne dwa lyki. zostalo pol szklanki roztworu. uzupelniam woda do pelna i znowu wypijam pol, po czym jeszcze raz dolewam wody i tym razem pochlaniam calosc. zapijam czysta woda, ktora ma teraz dla mnie smak mleka.

pierwsze efekty pojawiaja sie po ok. 30 min. - odczuwam stan przyjemnego odurzenia, nie majacy jednak nic wspolnego z otumanieniem. czuje sie rozluzniony, zrelaksowany, mysli sacza sie wolniutko, staja sie jakies takie wyraziste, kazda kolejna wypelnia caly moj umysl, ale nie odczuwam zadnego ich natloku. rozumuje calkiem normalnie, aczkolwiek wszystkie problemy staja sie dla mnie odlegle i nieistotne. czuje sie zdecydowanie dobrze. nasila sie uczucie zdystansowania sie od sygnalow plynacych z narzadow zmyslow, podobne jak przy medytacji, ale wyrazniej odczuwalne. zaczynam takze odczuwac lagodne falowanie przestrzeni. pojawia sie suchosc w ustach i przelyku. zawartosc zoladka podchodzi mi lekko do gardla, ale brak odruchu wymiotnego. jestem jednoczesnie uspokojony i pobudzony, mam lekki szczekoscisk, zgrzytam zebami. serce pracuje jednak normalnie.

po ok. godzinie przychodzi kolej na efekty video. katem oka dostrzegam jakies ruchy, po scianach przemykaja swietliste ksztalty, pelzaja jakies plamy, dostrzegam refleksy na matowych powierzchniach, przed oczyma lataja jakies jaskrawe swiatla... dzwieki staja sie ostre, niezwykle wyraziste, mam wrazenie, ze jestem w stanie uslyszec znacznie wyzsze czestotliwosci niz normalnie. wszystko brzmi jakos tak metalicznie, jak w tunelu albo rurze. wychodze na dwor. halo sie nasila. spogladam w niebo i, pomimo, ze jest calkowicie zachmurzone, widze gwiazdy, cale roje tanczacych, rozszalalych gwiazd. ich ruchu nie mozna jednak nazwac chaotycznym - gromadza sie one w stada, przegrupowuja, tworzac rozne wymyslne ksztalty, konstelacje. z nieba spadaja jakies plonace kule, masakra. wychodze na skapana w swietle latarni ulice. przy przenoszeniu wzroku dostrzegam biale smugi, przypominajace troche powidoki. jadace samochody gubia swoje kontury, podazaja za nimi ich sylwetki zbudowane ze swietlistych linii. ide sobie chodnikiem, krecac glowa w lewo i prawo, jest fajnie. po powrocie do domu sporym problemem okazuje sie umycie zebow - moje ruchy sa gwaltowne, konwulsyjne, zaczynam szczotkowac i nie moge przestac. dostrzegam u siebie sklonnosc do wykonywania pewnych automatycznych, powtarzalnych czynnosci, np. przez kilka minut chodze po lazience, tam i z powrotem, jakbym sie zapetlil. pojawia sie nieprzyjemne raczej uczucie obcosci wlasnego ciala, moje lustrzane odbicie wydaje sie mi obce, czuje sie nieswojo.

OK, juz sie wykapalem, jestem czysciutki i swiezutki, klade sie do lozka. nie mam za bardzo ochoty sluchac muzyki, mimo to wlaczam radio (stoi przy lozku) i pozwalam mu cicho grac. w pokoju panuje polmrok. swiatlo latarni rzutuje na sciane przede mna wzory firanki i kontury galezi drzew rosnacych kolo mojego domu, tworzac prostokatne plamy. wpatruje sie w jedna z nich i spostrzegam, ze zaczyna sie cos dziac. plama ozywa, przeobraza sie w widziana z profilu glowe jakiegos cybernetycznego krokodyla, przypominajacego skrzyzowanie gada z traktorem. potwor klapie szczeka i wybalusza galy, z nozdrzy dobywa mu sie jakis dym. o kurwa. odrywam na chwile wzrok, bo troche trudno mi wytrzymac ten naprawde chory widok, i wszystko wraca do normy, halucynacja sie rozplywa. jednak glodny nowych doznan znowu wbijam wzrok w kwadratowa plame. i get what i want. tym razem widze siedzacego w pozycji lotosu lysego starca ze szpiczasta broda. nagle podnosi rece i zaczyna intensywnie gestykulowac, mam wrazenie, ze daje mi jakies znaki, proboje przekazac cos waznego. zrywa owoce z pobliskiego krzaka i sie nimi obzera, widze jak je dokladnie przezuwa, krecac przy tym glowa. wszystkiemu towarzyszy "efekt kina" - kiedy wpatruje sie w jakis punkt, reszta obrazu w polu widzenia po prostu znika. po chwili starzec zamienia sie w pare spleciona w milosnym uscisku. kobieta i mezczyzna kochaja sie namietnie, co chwile zmieniaja pozycje (sic!), z chwila gdy on zbliza glowe ku jej lonu, dostrzegam u niego, kurwa mac, swoja twarz! chore uczucie, naprawde... w plamach swiatla widzialem tez pozniej m. in. rozpuszczajaca sie twarz jakiegos wasatego goscia, Najswietsza Panienke Z Dzieciatkiem Jezus (dzwoncie do Radia Maryja), wykrzywiajaca sie w fanatycznym usmiechu facjate z marchewka zamiast nosa... dostrzegam pewna powtarzalnosc obserwowanych zwidow - znowu cyber-gad, znowu machajacy rekami starzec, znowu porno z moim udzialem... staje sie to na dluzsza mete nuzace. spogladam na radio i nagle zaczyna mi ono przypominac frontowa sciane jakiegos domu, z pomiedzy przyciskow i pokretel wyskakuja czarne ludzki, biegaja w kolko, podskakuja radosnie, robia fikolki w powietrzu, wspinaja sie po glosniku. patrze za okno i zaczynam sie przygladac galeziow drzew, ktore po chwili ozywaja, faluja, wija sie jak weze, walcza ze soba jak krzyzujace sie miecze... ksiazki na polce zamieniaja sie w syjamska kotke z mlodymi... co jakis czas wszystko staje sie nagle ciemniejsze, jakby ktos wylaczal swiatlo. suszy mnie straszliwie, co chwile wstaje i ide do kuchni napic sie wody, w koncu nalewam sobie szklanke i stawiam kolo lozka. w kuchni patrze przez okno - na niebie rozgrywa sie istna bitwa, UFO przemykaja tam i z powrotem, razac sie nawzajem jakimis promieniami, co chwila niebo rozswietla jakas eksplozja. tu i owdzie dostrzegam stada latajacych kropek. a posrod tego wszystkiego - koles napierajacy na BMXie, pedaluje w gore niebosklonu, co chwile wykonujac jakies zakrecone triki.

lezac w lozku odczuwam wyraznie falowanie wlasnego ciala, rozciaga sie ono i kurczy, wygina sie we wszystkie strony. uczucie to nachodzi mnie cyklicznie, co kilka minut. po pewnym czasie stan przyjemnego odurzenia ustepuje uczuciu psycho-fizycznego dyskomfortu. pomimo usilnych staran nie moge zasnac, powoli popadam w stan, w ktorym jawa miesza sie z wizjami sennymi. nie jest on dla mnie czyms nowym - doswiadczalem go czesto w czasie choroby, przy podwyzszonej temperaturze. gdy zamykam oczy, przez glowe przelatuja mi rozne absurdalne obrazy, mam niezwykle pobudzona wyobraznie, ktora wydaje sie funkcjonowac autonomicznie, niezaleznie od mojej woli. przykladowo, nachodzi mnie nastepujaca wizja: dwoch kolesi, jeden staje na barkach drugiego, po czym zeskakuje. i wtedy ten drugi pyta pierwszego: "obsikales ksiezyc?"... kazdorazowe zamkniecie oczu obdarza mnie tego rodzaju wizja. moje mysli zdaja sie pochodzic od kogos innego, sa zupelnie pozbawione sensu, choc obdarzone jakims przewrotnym, czesciowo niezrozumialym poczuciem humoru. zaczynam myslec wierszem, nie dosc, ze rymowanym, to jeszcze o idealnie wywazonej rytmice (!). pojawia sie tez uczucie bycia wieloma osobami naraz - jestem jednoczesnie soba i ludzmi, ktorych znam, mysle o sobie w liczbie mnogiej... jednoczesnie czuje sie - paradoksalnie - calkiem normalnie, tzn. nie mam zadnych schizow, potrafie (choc kosztuje to nieco wysilku) przezwyciezyc nachodzace mnie mysli i wizje. gdy wstaje z lozka, wszystko ustaje, pozostaja jedynie haluny.

nad ranem zaczynam odczuwac pierwsze symptomy zatrucia - nasilajace sie nudnosci, ogolne oslabienie, dziwny, zoltawy kolor cery etc. zrobilo sie juz jasno, swiat zaczynam postrzegac, wydawaloby sie, normalnie - zadnych swiatel, smug. ale to tylko pozory - wpatruje sie w jakas czarna kropke na scianie i co widze? niewinna kropeczka ozywa, zaczyna pelznac, przeobraza sie w wijaca sie gasienice. z gasienicy nagle wystrzeliwuja jakies odnoza, dlugie chyba na pol metra, po chwili rozwijaja sie skrzydla, wyrasta odwlok, wyodrebnia sie glowa, i oto widze przed soba gigantycznego owada w pelnej krasie. po chwili owad zaczyna wic sie w konwulsjach i zamienia sie w kipiaca plazme, ktora wyparowuje albo wsiaka w sciane. narodziny, zycie, smierc. pozniej znowu wpatruje sie w ten sam ciemny punkt. tym razem widze, jak nabiera on ksztaltu jednego z pierwotniakow znanych z lekcji biologii, zaczyna krecic sie w kolko, wydaje z siebie jakies rozrastajace sie wici, ktore zajmuja stopniowo pol powierzchni sciany, po czym umiera w ten sam widowiskowy sposob, co poprzednio widziane owady. niepozorna kropka przeksztalcila sie tez na moich oczach w jakis zywy, mnozacy sie twor przypominajacy amebe... pozniej widze pajaki, mnostwo pajakow. wychodza zewszad, ze wszystkich ciemnych zakamarkow, rozlaza sie po scianie i suficie. przez chwile mysle, ze to juz schizofrenia. jednak po jakims czasie wszystko mija.

faza powoli schodzi. haluny z wolna ustaja, dzwieki zaczynaja brzmiec zwyczajnie. samopoczucie mega-chujowe. wywoluje wymioty w celu zniesienia nudnosci, ale to nie pomaga, zoladek mam pusty i zwracam jedynie zolc. jestem strasznie oslabiony, ledwo sie poruszam. beznadziejnie wygladam - cera pozolkla, oczy podkrazane, spojrzenie mgliste. psychicznie tez nie czuje sie najlepiej - przesladuje mnie uczucie, ze przydazylo mi sie cos totalnie chorego. dzien wyjety z zyciorysu. nazajutrz, po dobrze przespanej nocy, wszystko wraca do normy.



...czas na male podsumowanie. duzo myslalem o swoich przezyciach po benzydaminie i nie potrafilem dojsc do zadnych sprecyzowanych wnioskow. nie wiem, do czego moge porownac wzmiankowana substancje - nie znam niczego, co powodowaloby haluny przy jednoczesnym zachowaniu praktycznie w pelni trzezwego umyslu. nigdy nie posunalem sie do spozycia nasion datury, ale sadze (tzn. wnioskuje z trip-reportow), ze doznania wzrokowe po bieluniu moga przypominac te po benzydaminie. same haluny sa niewatpliwie glowna atrakcja fazy, jaka daje ten srodek. zrobily one na mnie spore wrazenie - sa niezwykle realistyczne, szczegolowe, a przede wszystkim obdarzone ZYCIEM. widziane przeze mnie owadopodobne stworzenia rodzily sie, rozwijaly, dojrzewaly, starzaly sie i umieraly... wszystkiemu towarzyszyl RUCH. zwidy mialy tylko dwie wady (?) - stosunkowo maly rozmiar oraz duza nietrwalosc (wystarczylo oderwac wzrok...), ale to chyba kwestia dawki. benzydamine polecam wszelkiej masci hardkorowcom i koneserom, o, mimo wszystko, sporej odpornosci psychicznej (trip pozostawil we mnie wyrazne uczucie czegos na ksztalt niesmaku). w sumie calkiem ciekawie dzialajacy cheap drug.