Jako że przerabianie MST200, gdy przerabiamy np. 1/4, czy 1/8 tabletki, jest procesem mało wydajnym, sporo M się zwyczajnie marnuje, to pomyślałem sobie, coby przerobić jednorazowo kilka tabletek w określonej objętości wody i utrwalić konserwantem, by później, wedle potrzeby (NP. RAZ W TYGODNIU), pobierać sobie z takiej sterylnej buteleczki 2, czy 3 ml, bez zbędnego pierdolenia się, ewentualnie krótko tylko przegotować przed strzałem.

Znalazłem CHARAKTERYSTYKę PRODUKTU LECZNICZEGO MORPHINI SULFAS WZF http://leki.urpl.gov.pl/files/25_Morphi ... _10_20.pdf . Wynika z niej, że do utrwalania stosowany jest pirosiarczyn sodu, a także disodu edetynian. O tym drugim jest jakoś mało informacji w sieci, natomiast o pierwszym całkiem sporo i do tego jest bardzo tani.

Mam pytanie do ludzi co mają pojęcie, czy ma to w ogóle sens? Czy sam pirosiarczyn sodu by wystarczył?
A może jakiś inny utrwalacz? Może jakiś szybko parujący alkohol typu IPA, taki co to tylko podgrzać na łyżce i walić? Tylko czy dodatek alkoholu nie sprawiłby, że M zaczęłaby się wytrącać?

Mam prostszy pomysł. Zrób r-r i odparuj wodę, przechowuj suchą morfinę. Na oko zobaczysz ile wyszło i jak dawkować, możesz też zważyć to co wyszło i będziesz mniej więcej wiedział ile proszku odważyć by mieć olreśloną dawkę morfiny. W takiej morfinie będzie dużo rozpuszczalnych w wodzie wypełniaczy z tabletek.

By tego uniknąć możesz wytrącić morfinę. Prażysz na patelni sodę oczyszczoną, sodkę czyli. Powstaje węglan. Do strzykawki z r-rem wlewasz r-r węglanu. Wytrąca się morfina, osiada na tłoczku. Potem wyciskasz wodę, noe do końca, wiadomo. Możesz dociągnąć czystej by to przepłukać i jeszcze raz poczekać aż opadnie. morfinę ze strzykawki wypłukujesz kilka razy zacoągając czystą wodę i wypuszczając ją do naczynla, w którym odparowujesz. Najlepsza jest szklana lub porcelanowa parowniczka, musisz to potem wyskrobać. Taką morfinę acetylujesz (od razu wszystko), albo dodajesz kwasku i rozpuszczasz do podania. Możesz całość sprowadzić do soli i odparować jeszcze raz, możesz po trochu. Przechowuj suche. Wodę próbujesz na smak, nie może być gorzka. Jeśli jest to zoatała tam morfina. Jak morfina osiądzie dolej jeszcze kroplę węglanu i popatrz czy coś się wytrąca. Ja sypałem do pompki centa węglanu i dociągałem wody do 5 centów. Połowa starczała do strącenia grama morfiny.

Jak chcesz ptzechowywać r-r możesz dać konserwant, wybierzesz jakiś. Pojemnik jałowy, jeśli to buteleczka to razem z nakrętką (odporne na temperaturę) wsadzasz do piekarnika, przykładowo 200*C i grzejesz chociaż te 15 minut. Wcześniej korek zabezpieczasz folią aluminiową, folia później zabezpiecza brzegi korka przed osiadaniem drobnoustrojów.
Jak korek nie może być grzany możesz go odkazić alkoholem 70%, nie więcej. Rób to długo, ale i tak nie zabijesz alkoholem wszyatkiego, dlatego noe polecam. Roztwór opcjonalnie z konserwantem przepuszczasz tam przez filtr strzykawkowy 0,22um i robisz to jałowo. A jałowo jest tak:

Odpalasz palnik na kuchence gazowej. Okna pozamykane, noe dmuchasz tam specjalnie, spokojnie oddychasz. Wszystko robisz 10 najdalej 20cm od palnika. Otwierasz buteleczkę, opalasz ze 2-3s gwint i kotek, kotek odkładasz koło płomienia. Zdjętą folię tylko odkładasz koło płomienia, potem ją założysz. Aha, po zdjęciu folii a przed otwarciem butelko zakładasz filtr na strzykawkę, tak jest najwygodniej. Otwierasz i zakładasz nie dotykając go. Trzymasz cały czas, nie wychodzisz ze strefu jałowej czyli te 20cm od płomienia. Otwierasz buteleczkę, wszyatko trzymasz w strefie jałowej noe dotykając niczego co ma być jałowe. Jak na chwilę wyjdziesz 25 czy 30cm to nic się nie stanie, ale sytefa jałowa to do 20cm. Przelewasz r-r, odkładasz strzykawkę, znów opalasz gwint i korek. Do podania pobierasz jałowo. Zakładasz jałową igłę w strefie jałowej. Jałowo otwierasz buteleczkę, opalasz itd. Zamykasz jałowo. Najlepiej moeć rękawiczki i odkazić je 70% alkoholem przed akcją. Jak widzisz dużo pierdolenoa, ale nawet nie pottzeba konserwantu na dobrą sprawę. Lepiej trzymać suche.

Wielkie dzięki!
W międzyczasie mój zapas nieco zmalał i już nie ma sensu się bawić, jednak na następny raz, sporządzę mocno stężony roztwór, wolny - na ile się da - od wypełniaczy i zakropię filterki określoną objętością roztworu. Określona objętość, to też określona zawartość M wagowo. Takie filterki, wysuszę na kaloryferze i włala :-)
Tak sobie tera czytam, że siarczan M rozpuszcza się w 24 częściach wody, więc bez rewelacji. Czyli gram w ~25 centach wody wypadałoby liczyć (chyba dobrze liczę?). W każdy filterek wtłoczyć pół centa roztworu, choćby w dwóch,trzech ratach i mam filterki z ~20mg M każdy.
Dzięki za podpowiedź. Chociaż całkiem możliwe, że źle liczę i w ogóle pierdolę bzdury.
Jeżeli nie powyższe, to - tak jak piszesz - wysuszyć, proszek rozsypać na kartce i dzielić cały czas po połowie, do uzyskania określonej masy w kopczyku.

O patencie z wytrącaniem morfiny za pomocą sodki chyba czytałem kiedyś i jestem przekonany, że bym podołał zadaniu :-D
Kiedy będę miał warunki, ogarnę może bezwodnik (a może i nie), to pobawię się w chemika z sodką :-D
Przyda się, tak czy inaczej któraś z Twoich rad :-)
Jeszcze raz serdecznie dzięki za fachowe informacje i do tego tak obszernie pisane! Szkoda, że mogę dac tak jednego plusika :-D

Do malkontentów, bo nie jeden powie: po chuj się tak bawić? Odpowiadam: przy małych przeróbkach straty są znaczne oraz/albo pakujemy w siebie od chuja wypełniaczy i "wosku". Tu nie ma mocnych. Przy większej robocie rozsądny kompromis jest bardziej w zasięgu ręki, a już przy zabawie z sodką, to samo zdrowie :-D