@fanfik na mnie DXM działał źle więc porzuciłem wszystkie eksperymenty z dysocjantami.

Substancja zostaje wprowadzona do organizmu. Bezsprzecznie substancja jest metabolizowana, wchłaniana i działa na cały organizm, ma każdy narząd, komórkę i myśli.
Jeśliby przybliżyć obraz myśli mikroskopem, to wszystko dzieje się przez reakcje chemiczne. Myśli są drobinkami chemicznymi. Zatem substancja działa na moje myśli, wpływa na chemię i powoduje zmiany w postrzeganiu. Okresy bycia pod wpływem substancji mogą przeplatać się z trzeźwością, co wtedy jest formą działania terapeutycznego. Jest szansa na wywołanie zmiany w myśleniu, w funkcjonownaiu, w organizacji osobowości. Mówiąc wprost, kontrolowane przyjmowanie dysocjantów zmienia osobowość. Narkotyk wpływa na to jakim jest się człowiekiem. Może wystąpić rozwój lub regresja. Jest to chodzeniem w szpilkach po lodzie, bo lód może pęknąć a osoba zregresować. Jest też szansa ślizgania się po powierzchni zdrowego rozwoju. Niebezpieczna metoda, eksperymentalna. Nigdy nie można być pewnym siebie i za siebie ręczyć. Jednakże, przy inteligentnym spożytkowaniu treści wydobytych narkotykiem, możliwy jest wystrzał do lepszego świata. Można bardzo się rozwinąć. Weryfikacja nie jest możliwa w danej chwili, czy wycinku czasu. Można orzec o użyteczności stosowania narkotyku dopiero przyglądając się z czasowego dystansu. Gdybanie jest bezzasadne, bo całość przeżycia jest zbyt splątana. Po prostu jest jak jest i nie da się wydzielić rzeczy, które dysocjanty polepszyły a które pogorszyły, bo całość jest cyrkularna. Po prostu stało się co się stało i widać efekt. Efekt już ocenić można. Gratuluję jeśli efekt jest zadowalający, satysfakcjonujący. Jednakże pozostaje świadomość ceny w postaci podjętego ryzyka, zużycia organizmu, naruszenia naturalnego procesu wzrostu i ingerencji chemicznej w mikrokosmos osoby biologicznej.
Moje ciało otrzymało wiele rozkazów oraz komend do wyewoluowania do obecnej formy. Nie potrafię stwierdzić w jakim stopniu było to etyczne w zestawieniu z wymogami adaptacyjnymi środowiska. Zmutowałem. Musiałem, żeby przetrwać. Tak jak w moim dzieciństwie doświadczyłem przeróżnych cierpień i wymagań i wyzwań, do których zostałem mimochodem zmuszony - tak substancje psychoaktywne przyjmowałem dobrowolnie, świadomie. Obie grupy działań wywoływały we mnie reakcje, zmuszały do adaptacji i rozwoju. Sprostałem wymaganiom i jestem aktualnie tym czym jestem. Bez tego nie poradziłbym sobie. Dysocjanty oraz profesjonalna psychoterapia pozwoliły mi przełamać atawizm, czyli masochistyczną regresję w myśli, że nic ciekawego mnie nie spotka i żyję tylko żeby przeżyć. Ja teraz żyję żeby być i jest to ogromnie przyjemne.

Czy MXE jest jeszcze dostępna gdziekolwiek na świecie?

Polecicie jakąś ciepłą, pluszową i empatogenną arylke, istnieje w ogóle coś takiego? Mam sporę doświadczenie z ketaminą, ale nie zawsze mi odpowiada jej profil działania. Szukam czegoś bardziej 'ludzkiego'

Właśnie, jak tak dobra substancja nie jest w podziemnym obiegu to jest jakiś absurd. Zapłaciłbym jak za koks za takiego giecika ze starego genuine rc.

@tosieniedzieje
MXPr, DCK, OPCE nic lepszego nie znajdziesz.