Jest bardzo dużo padań które jasno mówią o tym jak najprawdopodobniej działa serotonina. Jest to stresor, który mówi „wszystko jest dobrze, mimo że jest chujowo, to jest dobrze spokojnie”. Zauważcie jak się czujecie po MDMA, nie chce wam się nic, tylko podziwiać nasz piękny świat lub bawić się na imprezie. Stymulanty które jak wiemy uwalniają dopamine, dają nam poczucie że nasz mózg pracuje na 1000 obrotach, jesteśmy pewni siebie gotowi do działania itd. Nie bez powodu dużo znanych naukowców było uzależnionych od amfy.
O to co powoduje serotonina:

osteoporoza, migrena, zmiany w żołądku, PTSD, zmniejszona długość życia, autyzm, lęk społeczny, choroba dwubiegunowa, otyłość, alzheimer, przewlekły ból, rak, skleroza układowa, samobójstwo, krwawienie w mózgu, IBD, zespół nagłego urodzenia dziecka (SIDS), szumy uszne, uzależnienie, cukrzyca, przemoc, ME, CFS, parkinson i wiele wiele więcej

Jeśli ktoś chce dyskutować: jestem otwarty. Wszystkie moje oskarżenia na górze zostały potwierdzone badaniami więc nie jest to wyssane z jakiejś chorej filozofii. I odrazu mówie, tak, potrzebujemy serotoniny. Ale na tej zasadzie na której potrzebujemy kortyzolu żeby przeżyć :)

I radzę wszystkim odstawić cokolwiek co ma zwiększać serotonine, a bardziej skupić się na dopaminie a raczej na jej zdrowej produkcji.

Co do np. samobójstwa czy autyzm napisałeś w punkt bo faktycznie z tego co czytałem serotonina która nie jest dostatecznie produkowana w jelitach odpowiada (?) na to. Sam nadmiar dopaminy powoduje psychozy z czego znane są te poamfetaminowe.
Dlaczego uważasz że powinniśmy (zakładam że góra jakimiś ziółami) podbijać poziom dopaminy w mózgu? To nie jest tak że dopamina sama w sobie jest tylko i wyłącznie w mózgu chociaż jest kilkanaście znanych receptorów.

Trochę nie rozumiem sensu tego tematu. Podałeś liczne negatywne skutki nieprawidłowego poziomu serotoniny (swoją drogą jeżeli powołujesz się na badania to dobrze byłoby podać do nich odnośniki no ale już się nie będę czepiał bezproduktywnie bo to są raczej powszechnie znane objawy), ale to chyba nie są dla nikogo żadne nowość. Zdrowy organizm powinien być utrzymywany w homeostazie. Potrzebujemy nie za wysokiego i nie za niskiego poziomu każdego neuroprzekaźnika, a każdy neuroprzekaźnik w nadmiarze jest toksyczny i powoduje szereg negatywnych objawów. Zbyt wysoki poziom dopaminy może prowadzić np. do neurotoksyczności, zaburzenia pracy mitochondriów komórek, stresu oksydacyjnego, choroby Parkinsona, Alzheimera, ogólnie chorób neurodegeneracyjnych i schizofrenii (DOI:10.1016/j.bcp.2004.02.015).

Oczywiście zgadzam się ze stwierdzeniem, że powinniśmy dbać o zapewnienie produkcji dopaminy na prawidłowym poziomie dbając o nasze zdrowie. Ale tak samo dbać o utrzymanie zdrowego poziomu serotoniny i wszystkich innych neuroprzekaźników. Radzisz odstawienie substancji psychoaktywnych powodujących wzrost poziomu serotoniny i rozumiem, że alternatywę mają stanowić substancje działające na dopaminę, tak? Bo to, że zastąpienie ćpania narkotyków serotoninergicznych nie ćpaniem jest wskazane to raczej truizm bez sensu, więc zakładam, że nie o to Ci chodziło. Wydaje mi się, że zastąpienie empatogenów typowymi dopaminergicznymi stymulantami raczej nie odbije się dobrze na naszym zdrowiu, ze względu na różnice w potencjale uzależniającym. Nie chcę się za bardzo kłócić która grupa substancji jest bardziej neurotoksyczna w nadmiarze, ale sądzę, że substancje powodujące wyrzut dopaminy mogą wyrządzić znacznie większe szkody na dłuższą metę, ponieważ ich stosowanie prowadzi do szybkiego uzależnienie i w efekcie dużo częstszego stosowania. Może to co teraz napiszę to argument anegdotyczny bez większej wartości merytorycznej ale pozwala zobrazować to o co mi chodzi: Jak często słyszy się o osobach uzależnionych od heroiny/amfetaminy/metamfetaminy a jak często o takich uzależnionych od MDMA/ czy 6-APB? No i jak często słyszy się o osobach, które doprowadziły się do trwałych zmian w mózgu przy pomocy np. metamfetaminy w porównaniu do np. MDMA? Bo wydaje mi się, że neurodegeneracja związana z używaniem dopaminergików jest dużo powszechniejsza niż ta wynikająca ze stosowania empatogenów.

To chyba hormon strachu że jakiś bodziec jest mocny, i organizm, czyli chyba mózg znieczula zatrzymując przyjmowanie efektów, żeby je lepiej spożytkować z rozciągnięciem w czasie z jednoczesną pamięcią przyczyn i powodu deszczu zalewającego układ nerwowy. TO CZYSTO MATEMATYCZNO LOGICZNE DOPASOWANIE FAKTÓW, a nie wiedza medyczna, tym bardziej na podstawie jakichkolwiek badań. takie gdybanie.

@Hlaskover Bardzo wartościowy post, aczkolwiek trochę przydługi. Rodzi się pytanie czy np. zespół Aspergera jest związany ze zbyt niską produkcją serotoniny?

tak anegdotycznie moge powiedziec ze faktycznie obserwujac ludzi z mojego otoczenia to Ci co lykali substancje bardziej mieszajace w serotoninie dluzej dochodzili do siebie niz Ci co skupiali sie na stymulantach i dopaminie ( oczywiscie tez uwzgledniam czas odbudowania serotoniny ), tez wydaje mi sie ze uklad serotoninergiczny "łatwiej" rozregulowac niz ten dopaminergiczny aczkolwiek tylko pelna homeostaza daje dobre szczesliwe zycie

Mam pytanko czy wenlafaksyna wplywa tylko na poziom noradrenaliny i serotoniny czy na dopamine tez?

Na dopamine też ale od dawki 375mg.