Euforia – stan nienaturalnie dobrego samopoczucia z tendencją do śmiechu, radości, płytkiej wesołości i dowcipkowania.

W chuj ciekawy temat. Nie wiem, dlaczego do tej pory się tu nie wypowiedziałem.

Ja bym zaczął od tego, że moim zdaniem trochę mija się z celem utożsamianie jakiejś używki, czy tam bani po niej, do euforii. Euforia to jest uczucie, bardzo skrajne. Nie jest to wzorzec, nie ma na nią przepisu i nie leży ona na żadnej mapie.

Euforia to raczej pewien stan, do którego jednostka dochodzi (świadomie lub mniej) w określony sposób, ale moim zdaniem może się to odbyć jedynie przez dialog wewnętrzny. Zauważmy, że euforii często towarzyszą łzy, brak słów do opisu swojego stanu, szeroki uśmiech i nutka zafascynowania. To wygląda trochę tak, jakby kogoś rozsadzała potężna pozytywna energia, lecz nie mógłby on jej z siebie wydobyć na zewnątrz (oprócz oczywiście mowy werbalnej bądź nie) w tak krystalicznej postaci, w jakiej ono się wewnątrz niego zrodziło. Z prostej przyczyny, jaką już podawałem, że stan euforyczny rodzi się z dialogu wewnętrznego.

Do tego muszą być też oczywiście odpowiednie S&S, bo jak komuś matka umrze to nagle w euforie nie wpadnie.

Ja czuję ten pierwiastek euforyczny (coś, z czego euforia się możę narodzić) w wielu różnej maści dragach. Raz się popłakałem np. po MXE i to była np. właśnie euforia. W szczególności, że dziś nawet nie usiłowałbym sobie samemu tych emocji przypomnieć, a co dopiero komukolwiek przekazać.

Euforia to jest stan, w którym człowiek czuje, że ten moment mógłby trwać wiecznie. Kiedy jesteśmy zalani radością, spokojem i beztroską, jest komfortowo jak nigdy, i aż trudno sobie wyobrazić, żeby mogło być jeszcze lepiej.
Najczęściej doświadczam tego stanu jakieś 3 godziny po zażyciu 4-AcO-DMT. Kiedy dopalam trawę, ze świadomością, że za sobą mam satysfakcjonujący, głęboki i kolorowy peak, a przed sobą jeszcze kilka godzin spokoju, którego nikt mi nie zabierze. Kładę się na podłodze, słucham muzyki, która odbija się echem wewnątrz głowy, patrzę na pokryty fraktalami pokój, i ogarnia mnie takie rozpierające szczęście i zrozumienie, że nic więcej mi nie potrzeba

Euforia u mnie objawia się wielkim szczęściem ładnymi kolorami mógłbym wtedy zostać sam i cieszył bym się niezmiernie z tego stanu. Muzyka słuchana podczas tego stanu brzmi pięknie. Wszystko jest fajne, odchodzą problemy

Pewnie to nie jest naukowa definicja, ale dla mnie euforia to po prostu stan wybitnie dobrego samopoczucia - tak niesamowicie, nienaturalnie dobrego... I połączonego z energią, motywacją, chęcią do działania, klarownością.
Inna euforia dla mnie jest po X'ach, inna po NBOMe, jeszcze inna po czymś innym, i nie zawsze też się pojawia. Bo co to za euforia, gdy pomimo chęci do gadania i dzielenia się w sumie nie masz do kogo się odezwać, co to za euforia, kiedy najbardziej na świecie pragniesz tańczyć, budować coś, chodzić, oglądać, a musisz mimo to siedzieć w nudnym mieszkaniu? Także w temacie, według mnie do tej narkotycznej euforii potrzeba substancji, która działa na ciebie pozytywnie i mocno, dobrego set&settingu, możliwości robienia (swobodnie!) tego, co po substancji daje ci satysfakcję...
I w sumie, dobrego samopoczucia przed wzięciem. By broń boże nie wrzucać kwasa na smutno.

czym się różni ekstaza od euforii?
przy euforii nie czujesz problemów, ale masz ich świadomość
przy ekstazie masz świadomość, że nie masz problemów.

tak sobie kiedyś rozkminiłem po dyso fazie.

chodziło o to, że gdy dostąpisz zaszczytu euforii, problemy się od Ciebie odsuwają, wydają zmniejszone i nawet po upadku tego stanu wydają się mniejsze niż wcześniej. Ekstaza (której nigdy oczywiście nie doświadczyłem), wg. tego co opisują guru medytacji to właśnie świadomość swoistego braku problemów. Totalne pogodzenie się ze wszystkim.

wbicie igly WTRYSK KRWI obfity PSTRYK przpeluczka pompki
to oc nastepuije pozneij zalezne od substancji :)

W sumie... bardzo łatwo mi opisać euforię. To jak wyzwolona kompulsja, której dajemy się wyszaleć i dlatego jest bardzo przyjemna. Z perspektywy bardziej mechanicznej, to takie mniej lub bardziej tłumione łaskotanie w ciele.

Choć prawdę mówiąc tak dawno nie brałem, że nie wiem, czy zgodziłbym się z tym co napisałem.

Euforia-kiedy czuję, że mogę wszystko i nic nie stoi mi na przeszkodzie do realizacji celów, gdy nie myślisz o problemach i cieszysz się chwilą

Euforia to stan, w którym największy skurwiel i wróg jest normalnym człowiekiem, z którym masz ochotę porozmawiać. To zniesienie barier smutku/depresji/cotamjeszczejest. Dzięki niej czujesz, że możesz, że wszystko jest osiągalne i smutek/depresja/cotamjeszczejest wydają się nierealne i odległe. Nie znasz wtedy ich definicji, a twój mózg zapomniał czym one są.