Założyłem taki temat bo chciałbym się dowiedzieć i podzielić mija historią odnośnie tego wątku.

Otóż u mnie wyglądało to tak że gdzieś w wieku 12-13 lat miałem pierwsza styczność z alko szlugami.

Ale najpierw powiem i rodzicach. Zawsze ich kochałem ale teraz z perspektywy czasu widzę że ich związek był toksyczny. Ojciec prezes dużej firmy " karierowicz" zapewniał nam duże wsparcie w kwestii finansów. Co do rodzicielstwa szło mu trochę gorzej bo zajmował się właśnie finansami, często go nie było w domu, delegacje, spotkania w restauracjach, lubił sobie też chlapnac ale alkoholikiem nie był. Z racji tego że mój ojciec zarabiał kupę kasy postanowił że matka nie musi pracować i niech zajmie się rodzina a on kasą. Moja matka się zgodziła i po 20 latach pracy w wieku 40 lat zrezygnowała z owej pracy która nie była jakaś tam szczególna. Z perspektywy lat moja matka też cierpiała/ cierpi na nerwicę/depresję ale nigdy nie chciała tego leczyć. Przepraszam kiedyś była z ojcem u lekarza i chwilę brała jakieś psychotropy ale wiadomo na początku czujesz się jeszcze gorzej a dopiero później może coś zaskoczyć. Matka tego nie wytrzymała i tak mnie chowala pod parasolem. Przykład - kiedyś na koloni kilkaset kilometrów przyjechali po mnie z ojcem bo bała się że coś mi się tam stanie. ( To tak w skrócie )

Teraz o mnie.
Tak jak na początku napisałem już w wieku 12-13 lat poznałem pierwszy alko i papieros. A z racji tego że wychowywała mnie "zaburzona matka" to leciałem dalej. Pozniej doszła trawka, potem w gimbazie ciągi na amfetaminie( to było dobre ścierwo w latach 99-2000), piguły ( też niektóre zajebiste po których muzyka i obraz robił się jak na kreskówce) no i pierwszy ośrodek jak miałem 19-20 lat. Zawalona szkoła. Ale jakoś z tego wyszedłem przy pomocy ojca który załatwił mi że względu na znajomości mature i studia ( po 1,5 roku zrezygnowałem ze studiów bo znowu melanz i panienki ). Więc w wieku 24-25 lat przyszedł czas na pracę notabene w Ojca firmie gdzie był prezesem ale nie jako "kierwonik". Zapierdalem od najzszej półki, jako pomocnik. Teraz pamięta jak ludzie mnie się bali " że ojciec prezesa " . Ja też miałem kurewski stres więc poszedłem do psychiatry że ma lęki. Ten dał mi oczywiście jakiś antydep i 0,25 alprazolamu. I tak poznałem się z benzo. Super dział na mnie ten lek. Antydep poszedł odrazu do kosza. Z biegiem czasu awansowałem , zakolegowalem się z ludźmi chodź dużo osób robiło mi pod górkę ale alpra to niwelowała, chodź jak jej nie było to miałem dołki że chciałem rzucić tą pracę. Ale Nie. Przy motywacji ojca i alprze było ok. No a jak to w dużej firmie były spotkania towarzyskie a tam "dziadkowie' raczyli się alko i ja znowu wpadłem w ten kurewski nałóg. Niewinne jak to zaczyna się z każdym drągiem. Pomału ale do przodu. Potem już Świecie, nieudana terapia, wypadki ale to już płakać nad rozlanym mlekiem nie będę. To tak w skrócie


Pewnie trochę się rozpisalem za dużo o sobie ale pamiętajcie i ja zapamiętam.
Trzymanie dziecka pod parasolem ochronnym nie zawsze prowadzi do czegoś dobrego. Chodź ja Kocham swoich rodziców i nie zamienił bym ich na nikogo innego ( chodź ojca już nie mam ) to z biegiem czasu za dobrze miałem w życiu i może jak by wyjebali mnie pod most na rok czasu inaczej poprowadził bym swoje życie.

Sorry za żale ale tak mnie naszło o 3.17 żeby wyrzucić trochę z siebie. Kto nie chce ten niech nie czyta, kto nie chce niech nie pisze komentów, a jeżeli temat wogole chujowy poproszę o skasowanie. Nie obrazę się. Trzymajcie się młodzi i starsi ludzie !!!

poprawiono tytuł + dodano ankietę dla rozbujania tematu | czoug

To ja powiem krótko rodziców to trafilam mama to najczulsza złota kobieta , tata już był mniej wylewny w gestach,ale miał zajebiste poczucie humoru , przejebywal zawsze siano na ciuchy Gucci im większe logo tym lepiej był cały wytatuowany no i cóż byłam jego najmłodsza , mała córka , nie wtrącał się , do tej pory mam problem żeby uwierzyć ,że go nie ma. Nie chodzę na cmentarz nie umiem się przełamać

No właśnie. 1 listopada byłem u ojca ma cementarzu. Nigdy do nikogo nie chodziłem po grobach ale do rodziców trzeba. Oni nas kochali, my Ich także trzeba iść i postawić świeczkę chodzby z Biedronki z 1zl. Nie liczy się jakość i ilość ale gest. Oni też jakbyś zmarła pierwsza ( tfu tfu tfu) przychodzili by do Ciebie. Mi najtrudniej było wybrać urnę dla ojca bo jeszcze za życia mówił że chce być spalony i tak pochowany. A w ogóle przejebana była decyzja w zakładzie pogrzebowym jak koleś się spytał w czym ojciec ma być spalony. Nie powiem jaką decyzję podjąłem

Ja wychowałem się z kuzynami i kuzynkami, i dorośli jak mieli zakrapiane imprezy, to dzieciarnia biegała po chacie, i to było wesołe, a bezpośrednio rodzice moi którzy toczyli wojnę, a pili tak matka jak ojciec, już miało znamiona dramy, i tak było. Kuzyn i kuzynka przeszli etap dragów, kuzynka nawet leczyła się prywatnie u psychiatry, a rodzina z wioski typowo alkohlowe życie, ciotka z wioski podobno jezdziła na spotkania współuzależnionych. Wpłynęło tak że dorośli nas nie skreślili z racji władzy rodzicielskiej, tylko co do nałogów była otwarta rozmowa bez zatajania i ujawniania po latach z ciągłym ukrywaniem się.

Przejebana. Ja napewno jestem Też DDA. Z matką wogole nie mogę się dogadać, z ojcem też nie umiałem chodź ojciec mnie bardzo wspierał i nadal ich Kocham. Dziś się z matką bardzo bardzo pokłóciłem. Nad ranem chciałem wsiąść ja na zakupy. O 6.00 bo potem mnóstwo ludzi a ja nie chcem się pokazywać ludzia na "kacu". Skończyło się awanturą i dostałem parę liści na twarz. Kurwaaaa ni chciałem żeby tak wyszło. Chciałem iść normalnie z matką na zakupy ! Nie mam prawka żeby ją wozić raz na tydzień i robić większe zakupy. Muszę chodzić codziennie. Zresztą jak sam coś nie przyniose do domu do jedzenia to matka kupi kilka bułek, masło i pomidory. Kto się kurcze tym na je ? Facet 100kg taki jak Ja ? Mam brata bliźniaka ale też bardzooooo rzadko Ja odwiedza. Ma siostry, była ostatnio to się pokłóciły bo spała jeszcze do 11 i deszcz padał a ta chciała Ją wyciągnąć do Cerffura. Z jednej strony bym się wyprowadził na swoje mieszkanie i "jakoś sobie radził" a z drugiej nie chcem żeby matka SAMA zmarła na starość. Pojebana akcja. Dziś mi mówi że mam prawie 40 lat żebym szedł na swoje a na codzien mówi mi jak zęby myć !

Offtop... Jak dostać się do Tworek ???

Ja za to na swoich rodziców złego słowa powiedzieć nie mogę.
Zawsze byli ze mną, wspierali mnie i robili wszystko co mogli żeby żyło mi się jak najlepiej, za to ja wybrałam trochę inną drogę.. ;/ Teraz serce mi się łamie jak patrzę na to jak bardzo cierpią przez mój nałóg.

Ja z góry byłem spisany na nałogi. Starzy od zawsze pili, w dodatku matka niezrównoważona psychicznie.
Też w wieku 12lat zacząłem popijać browary i jarać szlugi za szkołą. Szlugi brałem od starego, później dostawałem od niego opierdol że palę. Przemoc zawsze była psychiczna z jego strony, ma szczęście że nigdy mnie nie uderzył i do dziś nasze awantury kończą się tylko na słowach. Na ten moment nie widzę u siebie przyszłości bez narkotyków, ciężko jest mi wytrzymać jeden dzień z czystą głową, tym bardziej że ciągle mieszkam ze starym.

Jasne. Pisać swoje żale, sukrwiale dzieciństwo, życie po nim i jak sobie radzicie. Gdzie jak nie tu chodź trochę wywalicie swoje żale ? Kolesiowi na mordę, z ćpunami nos, zatkana żyłę czy może alko do podrobów? Walić śmiało posty. Ja się wyraziłem trochę a i tak miałem z perspektywy czasu ( albo mi się wydaje ) złe wychowanie. Chodź wiadomo rodzice kochają swoje dzieci jak ja swojego "parszywego" psiaka

Raczej żadnych problemów związanych z nałogami nie miałem, bo rodzice w większości nadużywali rzeczy, których ja potem nie brałem. Typu - moja mama ciągle po dzień dzisiejszy raczy się papierosami, ale ja nigdy w nie nie wpadłem. Paliłem, ale finalnie odszedłem od tego nałogu, który nałogiem notabene nie był - ponieważ rzuciłem z dnia na dzień i nigdy nie wróciłem, a nawet miałem ku temu większe powody, niż zostawanie.

Z alkoholem było inaczej, ale to bardziej zaburzenia na tle emocjonalnym, nieżeli złe wychowanie. W rodzicach do dziś mam pomoc, wsparcie i wszystko co człowiek powinien mieć, ja bardziej sam wpadłem w skrajność poprzez właśnie wyprowadzenie się od rodziców i zamieszkanie samemu, spuszczenie niekontrolowane ze smyczy spowodowało, że wpadłem potem w trawkę i alko, pozostawało to dłuższy okres czasu.

Na mnie raczej wpływ dzieciństwo miało znikome (i branie dragów), ale pewnie już życie poza systemem (czyli mniejszy wpływ wychowawczy po ukończeniu 13 roku życia) mogło mieć już spory.

Co do tytułu… to raczej w ogóle, albo w stopniu niezauważalnym, raczej obwiniałbym tutaj własną ciekawość głupotę i wpływy środowiska.

Rodzice w separacji odkąd sięgam pamięcią: stary narozrabiał i musiał uciekać na banicję a samotna mamuśka musiała zapierdalać i często nie miała nawet siły obiad zrobić. Dochodzę do wniosku, że większość okresu dojrzewania wychowałem się samemu, z lepszym bądź gorszym skutkiem Od razu też pragnę zaznaczyć, że nie sięgałem po dragi żeby uzupełnić pustkę w domu rodzinnym czy coś takiego, tylko po prostu zaczęło się od zadawania z podobnymi do mnie dzieciakami i presji otoczenia na bycie fajnym; jaraniu dopków na wagarach i jakieś pierwsze nosy na szkolnych dyskotekach. Nie wiem, może trochę brakowało tej twardej ręki ojca, ale kiedy zacząłem testować jakieś twardsze rzeczy w UK w wieku 19 lat to już było po ptokach i stary już tak naprawdę nie miał nic do gadania - sorry daddy spóźniłeś sie trochę

Ale wiem mniej więcej OCB w tym temacie: ooo wyżal się panie najlepiej dopierdolić własnym rodzicom bo ja nikogo nie prosiłem pchać się na ten świat. Rodzice zawsze są odpowiedzialni za nasze niedojebanie i wszelkie zło w naszym życiu - większość terapeutów dojdzie z wami do takich wniosków, zależy od ceny sesji. I co mam mieć żal o to do nich, że im trochę nie pykło w związku i nie mieli przez to na mnie czasu? Jak wam źle z nimi i cierpicie zawsze można zerwać kontakt i żyć na własny rachunek, jak ja to mówię - OLEJ RODZICÓW, ZRÓB SIĘ SAM