Nadpobudliwość psycho-ruchowa,chwiejność emocjonalna,aspołeczność.Kłopoty z pamięcią i koncentracją.Tyle u siebie zauważyłem.Teraz piję raz na 2 tygodnie w umiarkowanych ilościach

Nie każdego palacza mj cechuje lenistwo. W przypadku alkoholu na pewno dodałbym obojętność, wybuchowość oraz zwiększoną agresję w sytuacjach kryzysowych.

Tak terż myślałam, że takie są objawy długotrwałego picia. Niestety mój były je ma, straszne kłótnie poczynialim po stymulantach + jego głodniak. Zostało mu to do dziś.

Depresja, egocentryzm, zanik emocji, alienacja, myśli samobójcze, no future. Nie pijcie tej trucizny. Do pewnego momentu jest ok. ale jest moment, że tracisz wszystko.

Często pewne sugestie czy argumenty odbieram jako coś przeciwko sobie i wybucham. Przez to często są wszczynane drobne awanturki.

Mocne poglebienie stanow lekowych i depresyjnych, picie zawsze konczylo sie zjazdem, ale od jesieni stalo sie to na tyle uciazliwe, ze napilem sie moze ze trzy razy. Kiedys tyle potrafilo byc w tygodniu i nawet w krotkich ciagach latalem za dnia ratujac sie benzo, dzis jest to juz niewykonalne. Jak ostatni raz pilem i na drugi dzien lyknalem sobie lorazepam 2,5 mg (starym zwyczajem, z benzo nie korzystam raczej) to masakra. Mam nieodparte uczucie, ze biorac leki i pijac z roku na rok coraz wiecej alkoholu zrylem sobie beret na tyle, ze doszedlem chyba do sciany. Nigdy nie mialem takich dlugich przerw jak na przestrzeni ostatnich kilku miesiecy. Mysle ze to dobrze wrozy. Benzo brane solo bez picia jest takim samym gównem jak alkohol i ma tozsamy negatywny wplyw na psychike. U mnie normalne funkcjonowanie na tym jest niemozliwe (taki lorazepam dziala na mnie w cholere amnezjogennie), wiec na szczescie nie wkrecilem sie w to.
I teraz ciekawostka: o wieeele mniejsze parcie na picie mam odkad zaczalem brac Wellbutrin i to jest fakt (wygooglujcie bupropion i alcohol craving) - moze to nie baklofen, ale jednak dziala. A druga ciekawostka jest taka, ze na tym leku mozna o wieeele wiecej wypic, 5 piw na pusty to jak po dwoch normalnie. Pijesz i nie czujesz, az wypijesz tyle ze ciach! blackout!

Ja piłam swego czasu dużo (dopóki w opio się nie wjebałam) i bym powiedziała, że to jest jedyna substancja (alkohol, nie opio), która nie wpłynęła negatywnie na moją psychikę.
W czasie, gdy uczęszczałam na alkoholowe melanże, mogłam pracować/uczyć się/rozwijać się (tak!)/poprawiać z dnia na dzień swoją kondycję. To wszystko było możliwe, dopóki nie zaczęłam się bawić innymi substancjami.

Teraz już czysta od wszystkiego, ale nadal po ćpaniu moja głowa i ciało nie chce się pozbierać.

Chwiejność emocjonalna jak najbardziej. A z późniejszych psychiatrycznych psychoza Korsakowa(alkoholowy zespół amnestyczny) paranoja alkoholowa(zespół usystematyzowanych urojeń niewiary małżeńskiej)

u mnie głównym urokiem jest to,
że traktuje browar jako modulator nastroju

uspokaja lepiej od benzyn <3

Po długotrwałym piciu ciezko dojsc z tą osobą do porozumienia, wie wszystko najlepiej i trudno jej cokolwiek przetłumaczyć. Do tego alkoholicy są w chuj uparci. Ciezko stwierdzić czy uparci staja się wskutek picia czy uparte osoby czesciej sięgają po alkohol. Dochodzi do tego przesadna potrzeba kontroli wszystkiego wokół mocno obniżająca komfort zycia.