Nie ma chuja się z tego pozbierać, rozwazam branie pregabaliny - abstrahując już od potencjalnego uzależnienia pomogło to komuś wyjść z innych nałogów i skręta czy nie ma sensu się w to bawić?

Tak się zastanawiam... w ilu procesach terapeutycznych byłeś? Z iloma terapeutami uzależnień gadałeś na temat ich metod pracy czy poglądów na naturę uzależnienia? Wszystkie nurty psychoterapii uważasz za tak samo bezużyteczne, czy może jakieś są mniej chujowe niż inne? Skąd ten (pozostawiony w domyśle, ale niewątpliwie obecny) duży kwantyfikator? ;)

@drmjp mi tez joga super pomaga, ale szanuję, bo nigdy jeszcze nie udało mi się zwlec na matę w trakcie skręta, dopiero po ;)

Jestem ciekaw - kiedy sobie uświadomiliście, że musicie zrobić detox i jaka to była sytuacja?

@nieprzysiadalna motyw WiedzaRadosna jest taki, że uważa się lepszy od innych ludzi, wyżej od innych ćpunów. Wyjście z nałogu jest tylko dla nadludzi, osobników z ogromem inteligencji, czyli według niego... dla niego. Jakakolwiek forma terapii jest bez sensu, bo jedyna na jaką oczęszczał to ta opłacana przez mamę. Nie ma sensu motywować, bo ćpun to tylko ćpun. Typowy mały człowieczek, który ocenia swoją wiedzę na każdy temat 10/10.

Żeby nie było offtopu...
@coldone zaczęłam czytać historię ludzi tutaj, np. użytkowniczki sandradobrze, która po 10 latach brania opiatów miała zdiagnozowanego raka trzustki. Popełniła samobójstwo w wieku bodajże 27 lat, zostawiła dziecko, bo nie chciała umierać w mękach. I słusznie, chociaż w sumie nie wiem czy osobiście bym się na to zdobyła. Trzeba mieć dużo odwagi, żeby odebrać sobie życie. Ale wracając do tematu... zaczęłam się obawiać o swoje zdrowie... o stan narządów miękkich, o zatorowość, zakrzepicę. I boję się przebadać. Boję się, że coś świadomie odjebałam, a chcę być zdrowa. Nie wspomnę już o psychice, która naprawdę nie jest w dobrym stanie, nie była nigdy, a przez opiaty jestem po prostu psychicznym wrakiem. I fajnie jest brać, ale w pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że nie chcę iść z narkotykiem przez życie. Napatrzyłam się na ludzi, którzy biorąc stawali się innymi osobami. Kłamcami, oszustami, krętaczami, cwaniakami - byleby wziąć, byleby kupić opiaty. Nie wiem jakie narkotyki masz na myśli, więc opowiadam bezpośrednio o swojej sytuacji. Każdy, kto ma chociaż malutki fragment kręgosłupa moralnego, prędzej czy później dojdzie do takich przemyśleń.

I na etapie branie pojawia się rozdarcie - nie da się brać w nieskończoność, chcę przestać, stać mnie na godne, trzeźwe życie.
A jak przychodzi trzeźwość, zaczynasz rozumieć, że to wszystko jest bez sensu, że to wszystko jest zbyt ciężkie, żeby się podnieść, żeby nie brać i wrócić do normalnego życia. I w tym momencie koło się zapętla. Zaczynasz brać, potem masz wyrzuty, znowu jakieś marne próby odstawek.

Ja bardzo długo sobie lawirowałam, nie zawalałam niczego, potrafiłam prowadzić normalne życie i brać jednocześnie. Praca, znajomi, maskowanie się. Dlatego tak ciężko zrezygnować z tego, co właściwie na chwilę obecną nie niesie ze sobą żadnych negatywów.

Tak strasznie sobą gardzę, ale nie chcę już niczego deklarować ani sobie, ani wam, bo juz się na tym przejechałam.

przypierdoliłyście się do tego wiedza radosna nie rozumiejąc jego wypowiedzi,nauczcie się czytać.

Jak kończyłem branie pregaby, to w przeciągu kilku dni wracałem do PST, już trzy raza taka akcja, ale mną się nie sugeruj, bo ja politoksy.

Są tego dobre strony, skoro Cie odciągnęło od opio na czas leczenia to jednak sukces

Jak sobie z tym poradzic, kiedys bylo ostrzej - czasy liceum feta i masa nocy zarwanych. Rozmowy o zyciu, co weekend ustawka ze znajomymi. Pozniej pierwsza praca, mieszkanie wynajete - sobota impreza u mnie, niedziela u mamy przy rosole... Pozniej przerwa kilka lat. Teraz ustawiony, dziecko, zona - wlasna dzialalnosc od 15 lat. I raz w miesiacu niechcac wpada sztuka koksu i trach nocka zarwana po cichu samotnie. Zona spi w sypialni ja wiruje w salonie... Akorat umiar mam i koncze o 2 aby rege strzelic bo nast dzien plany sa... Po akcji moralniak, postanowienia. W sumie bedac na tym nie jest jak dawniej, lekkie strzaly eufori i smutku przy koncowce... Urodziny, imprezy jakies sylwestry zawsze przygotowany, 0,5 starczy bo wiecej dajac dziwne uciski szczeki i mientolenie jezykiem.
Jak to wyrzucic, omijajac specjalistow... ? Tlumacze sobie przed, ze ogarniety to moge ale po czesci swiadomy ze organizm po dupie dostaje...

@pomasujplecki A to akurat żaden problem, żeby na pregabalinie być zamiast na opiatach. Ja w życiu przerobiłem 4 paczki Egzysty, każda po 56 tabletek 150 mg, czyli tak naprawdę całkiem sporo tego poszło. Moja subiektywna opinia: włączenie do jadłospisu pregabaliny - pogłębienie własnego uzależnienia. Mam wrażenie, że coś miesza w głowie ta substancja, chociaż no ogólnie zajebista jest - bierzesz ją i nagle zajebiście chce Ci się robić rzeczy, wiesz o co chodzi, znika cała deprecha i tak dalej (fizycznego skręta opiatowego też niweluje prawie całkowicie). Tylko co to ma wyleczyć? Odstawiasz pregabę i jesteś w punkcie wyjścia. Mi ta cała egzysta dała tylko wyobrażenie o lekomanii

A ja znowu poleciałem na makach, ale od dzisiaj próbuję cold turkey, to chyba jedyna droga jednak.

Niestety taka prawda.

Moim zdaniem na czas detox potrzebna jest dobra dawka optymizmu, a po detoxie bardzo dużo silnej woli i mozna wygrać z uzależnieniem. Niestety tego drugiego nigdy nie miałem.