Cześć,
Od pewnego czasu mierzę się z dylematem moralnym w w/w temacie.

Słowem wstępu: Mam 27 lat. Jestem uzależniony od opioidow i benzodiazepin. Cpalem przez dobre 5 lat. W najgrubszych momentach w ogóle nie robiło mnie 600mg oxy p.o czy 10 mg alpry.

Przez ostatnie moje życie diametralnie się polepszyło. Od dwóch lat zdarzyły się pojedyncze wpadki, nie liczyłem ale na pewno byłoby ich mniej niż 5. Skończyłem dobre studia, na zarobki nie narzekam, polepszyłem relacje rodzinne. W obecnym związku jestem niecałe 2 lata. W życiu szukam już stabilizacji, stąd potencjalnie liczę, że z obecną dziewczyną w przyszłości założę rodzinę i będę mieć dzieci. Innymi słowy gdybym wiedział, że mój związek nie ma przyszłości to szybko bym go zakończył.

Czuję że mentalnie dorosłem i mimo, że ciągle jestem uzależniony i pojawiają się głody to nauczyłem się sobie radzić i z tym żyć.

Boję się natomiast wyjawic prawdę partnerce, w zasadzie nie wiem dlaczego, jest to chyba irracjonalny strach przed otwarciem się na drugą osobę. Mam nieodparte wrażenie, że w naszym kraju edukacja narkotykowa jest na bardzo niskim poziomie, a na ludzi mających z tym problemy każdy podświadomie się uprzedza, a tego władnie chciałbym uniknąć. Nie chcę żeby ktoś mi współczuł czy patrzył na mnie przez pryzmat przeszłości. Za to wyczuwając się w moją partnerkę nie wyobrażam sobie spędzić reszty życia z kimś kogo fundamentalne nie znam.

Obstawiam, że nie ma tutaj uniwersalnej rady, a każdy ma swój własny kompas moralny. Chciałbym po prostu usłyszeć opinie i przemyślenia innych ludzi.

Sprawa taka, na którą nikt Ci nie da konkretnej, jednoznacznej odpowiedzi.
Jakie jest jej stanowisko do substancji psychoaktywnych? Popalacie se czasem trawkę? Może kiedyś paliła sama? Czy jest twardo przeciwna narkotykom kropka?
Podobno jesteś teraz innym człowiekiem niż wtedy. Masz świadomość swojego problemu ale nie wyklucza to możliwości wpadki. Założymy, że pewnego felernego dnia złamiesz się i zbombisz receptory jak Rosja Kijów. Co wtedy? Dla niej to będzie szok. Dobrą reputację możesz budować latami a stracić jayw kilka sekund. Jeśli twoja luba znała by jednak twój problem być może w tym hipotetycznym scenariuszu nie potraktowała Cię jak narkusa i kłamcę a człowieka chorego, walczącego z nałogiem, którego kocha i któremu potrafi wybaczyć. Ze zrozumieniem, nie obrzydzeniem i wstrętem, bo przecież byłeś szczery.
Ludzie się zmieniają, każdy w przeszłości popełnił jakieś błędy. Wydaje mi się, że powinna to zrozumieć. Jeśli odważysz się na powiedenie jej prawdy ważnym też będzie, to jak tą rozmowę poprowadzisz.

Decyzja ostateczna jest twoja. Nikt kto się na ten temat wypowie nie poniesie żadnej odpowiedzialności za to jak sprawa się obróci. Życzę powodzenia i uważam, że z ludźmi których kochamy trzeba grać w otwarte karty, jakie paskudne by nie były. Pozdro

Mówiąc krótko nie, ja bym mógł powiedzieć o mojej krótkiej przygodzie z opioidami bo nie mam żadnych "głodów" ani nie dochodziłem tam do jakiś astronomicznych dawek.
Nawet mi się nie chce o tym myśleć, i co ciekawe mimo że codziennie mnie coś boli jak nie stawy, to zęby albo uszy to nawet nie chcę brać żadnych opioidów ze względu na skutki uboczne.
Jak mam być z Tobą szczery to wole bawić się w katynony a dużo mniej ich stestowałem niż opioidów. Jak dla mnie lepsza euforia.

Jeżeli czujesz, że czujesz się z tym źle, że ona nie wie to sądzę, ze wyjawienie prawdy będzie dobrym pomysłem. Sam mówisz że każdy popełnia błędy. Takie rozmowy często pogłębiają relacje i pomagają w następnych ,,trudnych" rozmowach. A tobie, jeśli ona się już dowie, będzie ci napewno lżej z tym, że ona wie to o tobie. To zależy tylko od Ciebie. Jeśli czujesz się gotowy, to powiedz. Szczerość buduje związek, i myślę, że ona może to docenić że jej to powiedziałeś, wyznałeś prawdę i podzieliłeś się tym

Z mojego doświadczenia i przeszłych związków, wynika, że wszystko zależy od partnerki :) Ludzie są różni i mają różne doświadczenia życiowe, może się zdarzyć, że kobieta miała/ma osobę uzależnioną w rodzinie i słysząc taką rewelacje włączy się jej PTSD. Z drugiej strony może być też tak, że kobieta bardzo doceni Twoją szczerość i podziękuję Ci za podzielenie się tą historią.

Naprawdę ciężko cokolwiek radzić w takiej sytuacji. Nie masz obowiązku mówienia jej wszystkiego o twojej przeszłości, to, że tego nie powiesz, nie czyni Ciebie z automatu złym człowiekiem. Natomiast jeżeli czujesz, że chcesz i musisz to powiedzieć, żeby być w stosunku do niej "fair" to to powiedz. Najwyżej się okaże, że to jednak nie była ta i czeka Cię w przyszłości związek z kobietą bardziej dopasowaną do Ciebie :)

Kochanie, kilkanaście lat ćpałem narkotyki i dopalacze, po takich przygodach została mi zwichrowana psychika. Ale kurde, teraz ze mnie jest porządny gość, nie żadna łachudra. Pracuję, trenuję, mam prawko mam samochód, oszczędności na koncie. Może tak hehe

@Kommitum zglupiales ? Co chcesz tym osiagnac ? Podetniesz galaz na ktorej siedzisz . Nie wszystko trzeba wiedziec o partnerze chcesz zyc jak "normik" to sie tak zachowuj . Jak zapyta powiesz piles hehe piwko i pare razy z kumplami zapaliles hehe trawke koniec tematu .
Co innego jakbys chcial poderwac alternatywke rebel girl to wtedy sie wrecz chwalisz ze waliles to i jeszcze wiecej , ba czego to nie probowales !

Narkotyki poniekąd są elementem spajającym relacje międzyludzkie, mnie jakoś cieplej jest na serduszku jak mogę z osobami bliskimi memu sercu dzielić się towarem. Jestem jednak też takiego zdania, że fundamenty zdrowego związku powinny być budowane na szczerości obydwu stron - najgorsza prawda jest zawsze lepsza od najsłodszych kłamstw.

Nie mnie oceniać czy skłonność do używek jest aż tak wielkim problemem będąc w związku ale lepiej mieć na uwadze, że grona znajomych się zaciskają i w pewnym momencie jakiś znajomy znajomego co zna znajomych twojej partnerki, może zupełnie nieświadomie wypaplać o kilka słów za dużo o twoich perturbacjach z przeszłości więc zadaj sobie pytanie - czy lepiej żeby dowiedziała się od ciebie czy od stron trzecich?

@Kommitum wątek uważam za wyczerpany zwróć uwagę na posty CieplaPoduszka i Czoug bo oni idealnie podsumowali temat. Ja też ci napisałem coś od siebie ale po tych dwóch postach myślę że nie zrobisz czegoś tak głupiego jak powiedzenie partnerce o przeszłości z dragami.

@lossu
Powiedziałem :). Pierwsze reakcja nie była najmilsza, ale koniec końców bardzo jej to zaimponowało i zaakceptowała mój problem. Skłoniło nas to do poruszenia paru poważniejszych, bardziej przyszłościowych tematów, ale ogólnie wyszło bardzo dobrze.