@oooizneb nie jesteś sama pamitaj !!! Nie pij alko i nie bierz dragów. Odetnij się od Toxykolegow. Bierz leki te które ci lekarz napisał. Zaufaj mu, chodź wiem że to trudne bo mi piszą bezno+ Prega weszła os paru Dni. Ja po Depakine z Parogenem już myślałem jak tu się zajebac. Wieszać się nie umiem, a żeby wyskoczyć z balkonu to za nisko. Parter. Staraj się nie brać i nie pić. Szczera z lekarzem i próbować brać to co zapisał. Jak źle mówić mu że źle. Pamiętaj nie pić i nie ćpać. A od toxykow kolegów też się odetnij. Lepiej samemu być niż z gnojami. Lepiej np. YouTube. Miłosza Brzezińskiego posłuchaj. Albo Ukraina. Pamiętaj że jesteś ważna ! Nie ćpaj. !!! I Nie pij!!! Też chyba mam autyzm bo nie lubię już ludzi.

@oooizneb Trzymaj się w samotniE dopóki nie ucichnie apetyt
@Palkrolik Najgorsze są wślizgujące się z oddechem toksyny**



** np. Siostrzyczka ($zrzeknięta), mówiącą 3x głośniej i 3x szybciej, przez co ($wspólna) Matka jest 9x bardziej zdecydowana, że w tobie tkwi problem. Inny przykład Rodzic, kierujący się przesądem związanym z powiedzonkami n.t: pieniądza i teległupot.

Mi większe problemy z kontrolą zażywania sprawiał alkohol niż o dziwo ketony xddddd , ketony jakoś umiałem kontrolować i najwięcej jak wziąłem w ciągu to 2g w ciągu 2 dni z przerwą na odespanie . Kiedyś też dużo kody brałem , co prawda nigdy skręta nie miałem , ale po dłuższej przerwie jakoś zacząlem umieć kozystać bez nadużywania , raz na pół roku najczęściej. Teraz postanowiłem sobie przerwę od wszystkich substancji (poza tym co mi wypiszą) do końca roku bo idę do szpitala psychiatrycznego we wrześniu. Jak narazie półtora miesiąca nie sprawiło mi większego problemu poza pierwszym tygodniem ciągłym uczuciem zimna i gęsiej skórki przez ów tydzień przez odstawkę alko.

Update. Odkąd biorę pregabę to już praktycznie nie piję alko. Co do dragów to jak wspominałam:
Bez dragów jest smętnie chociaż to chwilowa ucieczka, wysyp dopaminy wzmaga moją produktywność, chęć do relacji towarzyszkich, itp. itp. Co prawda już jest lepiej niż było wcześniej, ale nadal jest średniawo. Z Toxykolegami sprawa wygląda tak że przecież nie żyjemy samymi dragami i większość czasu rozmawiamy i robimy inne rzeczy niż ćpanie i bycie w ciągu, mamy normalne życia, obowiązki, jak my wszyscy, część to też autystycy swoją drogą. Bycie samej na dłuższą metę to też nie rozwiązanie, zamknięcie w czterech ścianach pogłębia moją samotność, paranoję i lęki które mogą przerodzić się w epizod schizofreniczny (zdiagnozowano mnie z zaburzeniami typu schizofrenii o czym chyba zdarzyło mi się wspomnieć o tym w innych tematach). Nie zniżam się aż tak nisko, a wykładów to lubię posłuchać. A Miłosza Brzezińskiego chętnie obczaję.

Czasem już lepiej spotkać się i wąchać niż być zdanemu na samego siebie. Ważne jest dążyć do utrzymywania relacji towarzyskich i trenowania umiejętności społecznych z którymi w przypadku autyzmu jest problemem dość silnym.